Blue Wind Imperial City, the nation

Blue Wind Imperial City, the national capital of Blue Wind Empire. Since he had previously lived in Floating Cloud City, Yun Che had never thought he would one day step into Blue Wind Imperial City. As Blue Wind Empire’s capital, the level of Blue Wind Imperial City’s wealth, power, and profound strength were undoubtedly at the top of the empire. The wealthy, the influential, and the strong practitioners that could show disdain to outstanding heros in a normal city, were essentially reduced to the middle class when it came to the national capital.

The sky slowly darkened. After the giant snow eagle flew continuously for a long time, it had finally found a town that was not considered too big, and landed.

“Hello shopkeeper, do you sell any Ten Thousand Mile Sound Transmission Talismans here?” Lan Xueruo asked politely after walking into the the small town’s largest trading company.

“Te… Ten Thousand Mile Sound Transmission Talisman?” One sentence from Lan Xueruo was enough to astonish the shopkeeper. Even though what Lan Xueruo wore was quite ordinary in his eyes, it was hard to conceal the noble aura hidden in her bones. In addition with her extreme beauty and asking for “Ten Thousand Mile Sound Transmission Talisman” the moment she opened her mouth, this shopkeeper did not dare to neglect her and carefully responded: “Young lady, this small shop of ours do not even have Thousand Mile Sound Transmission Talismans, much less one of ten thousand miles. I have never seen a Ten Thousand Mile Sound Transmission Talisman in my entire lifetime… However we do have a few hundred mile ones, do you think you can make do with those?”

“…No need, sorry to trouble you.” Lan Xueruo shook her head in a somewhat disappointed way. She wanted to transmit news to the imperial city but that was a place beyond the Hundred Mile Sound Transmission Talisman’s range.

“Shopkeeper, are there any inns nearby?” Yun Che asked.

“Yes, yes.” Shopkeeper nodded his head and pointed in the right direction: “Walk a street up north and there will be an inn. It is also the only one in this town.”

Yun Che nodded his head and said to Lan Xueruo: “Senior Sister, let us stay at the inn here for awhile, Little Snow also needs to rest.”

After walking for a short while, Yun Che and Lan Xueruo found the only inn in town. The time was also getting late so the inn was also silent. After walking in, only the innkeeper alone was dozing off at the counter under the dim light, he quickly opened his eyes after hearing people walking in.

Yun Che was a step ahead of Lan Xueruo. He walked in front of the counter, crossed his arms against his chest, and asked: “Innkeeper, can I trouble you to prepare two guest rooms for us.”

The innkeeper yawned. He was about to open his mouth to answer when a purple light suddenly flashed across his eyes, making him open his eyes so wide that they were bigger than cow eyes.

Because in Yun Che’s right hand that was across his chest, was an erect index finger, and between his middle finger and ring finger was a distinctly shining purple… Purple Profound Coin!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สีฟ้าลมอิมพีเรียลเมือง เมืองหลวงแห่งชาติของจักรวรรดิลมสีน้ำเงิน เนื่องจากก่อนหน้านี้เขามีอยู่ในเมฆลอย Che ยุนก็ไม่เคยคิดเขาจะขั้นตอนหนึ่งในบลูลมอิมพีเรียลซิตี้ เป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิลมฟ้า ระดับของสีฟ้าลมอิมพีเรียลแห่งมั่งคั่ง พลังงาน และความลึกซึ้งได้อย่างไม่ต้องสงสัยที่ด้านบนของจักรวรรดิ มั่งคั่ง ทรงอิทธิพล และผู้แข็งแกร่งที่สามารถแสดง disdain กับ heros ที่โดดเด่นในเมืองปกติ ถูกหลักลดลงระดับกลางไปเมืองหลวงแห่งชาติท้องฟ้ามืดมัวไปได้ช้า หลังจากอินทรียักษ์หิมะบินอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานาน มันก็ได้พบเมืองที่ถูกถือว่าไม่ใหญ่เกินไป และที่ดิน"สวัสดีเจ้า คุณขายใด ๆ สิบพันไมล์เสียงส่งเซปต์นี่" Lan Xueruo ถามสุภาพหลังจากเดินไปบริษัทค้าที่ใหญ่ที่สุดของเมืองเล็ก ๆ"Te... หมื่นไมล์ส่งเสียงสแมนหรือ" ประโยคหนึ่งจาก Lan Xueruo ถูกพอ astonish เจ้า แม้ว่า Lan Xueruo สวมได้ค่อนข้างปกติในตา ยากจะอูราโนเบิลที่ซ่อนอยู่ในกระดูกของเธอ นอกจากนี้ ด้วยความงามของเธอมากและขอให้ "สิบพันไมล์เสียงส่งสแมน" ขณะที่เธอเปิดปากของเธอ เจ้านี้ไม่กล้าที่จะละเลยเธอ และตอบอย่างระมัดระวัง: "หญิงสาว ร้านนี้เล็ก ๆ ของเราไม่ได้มีเซปต์ส่งเสียงหมื่นไมล์ มากน้อยกว่าหนึ่งหมื่นไมล์ ฉันไม่เคยเห็นสิบพันไมล์เสียงส่งมิ่งในชีวิตของฉันทั้งหมด... แต่เรามีกี่ร้อยไมล์คน คุณคิดว่า คุณสามารถทำดำเนินการกับ"“… ไม่จำเป็น ขออภัยกับปัญหาคุณ " Lan Xueruo จับศีรษะของเธอในแบบที่ค่อนข้างผิดหวัง เธอต้องการส่งข่าวสารการเมือง แต่คำนอกเหนือจากช่วงการร้อยไมล์เสียงส่งสแมนของ"เจ้าของร้าน มีอินส์ใด ๆ ในบริเวณใกล้เคียงหรือไม่? " Che ยุถาม"ใช่ ใช่" เจ้า nodded ศีรษะของเขา และชี้ไปในทิศทางที่ถูกต้อง: "เดินถนนขึ้นเหนือ และจะมีการอินน์ เป็นหนึ่งในเมืองนี้"Che ยุ nodded ศีรษะของเขา และกล่าวว่า Lan Xueruo: "พี่อาวุโส ให้เราพักอินน์นี่สำหรับสักครู่ หิมะน้อยยังต้องการพักผ่อน"After walking for a short while, Yun Che and Lan Xueruo found the only inn in town. The time was also getting late so the inn was also silent. After walking in, only the innkeeper alone was dozing off at the counter under the dim light, he quickly opened his eyes after hearing people walking in.Yun Che was a step ahead of Lan Xueruo. He walked in front of the counter, crossed his arms against his chest, and asked: “Innkeeper, can I trouble you to prepare two guest rooms for us.”The innkeeper yawned. He was about to open his mouth to answer when a purple light suddenly flashed across his eyes, making him open his eyes so wide that they were bigger than cow eyes.Because in Yun Che’s right hand that was across his chest, was an erect index finger, and between his middle finger and ring finger was a distinctly shining purple… Purple Profound Coin!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลมฟ้าหลวง เมือง เมืองหลวงแห่งอาณาจักรสายลมสีน้ำเงิน ตั้งแต่ที่เขาเคยอาศัยอยู่ในเมืองเมฆลอย ยุนเช ไม่เคยคิดว่าเขาจะวันหนึ่งก้าวเข้ามาในลมฟ้าหลวง เมือง เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรฟ้า ลม ระดับลมฟ้าหลวง เมืองทรัพย์ พลัง และความแข็งแกร่งที่ลึกซึ้งคือไม่ต้องสงสัยที่ด้านบนของจักรวรรดิ มั่งคั่ง , มีอิทธิพล , และแข็งแรง ผู้ปฏิบัติงานที่สามารถแสดงดูหมิ่น Heros ที่โดดเด่นในเมืองปกติ ถูกหลักลดระดับกลางเมื่อมันมาถึงเมืองหลวงแห่งชาติท้องฟ้าค่อยๆ มืดลง . หลังจากที่นกอินทรียักษ์บินหิมะอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานาน ในที่สุดก็พบว่าเมืองนั้นไม่ถือว่าใหญ่มาก และที่ดิน ." สวัสดีครับ เจ้าของร้าน คุณขายใด ๆ 10 , 000 ไมล์เสียงส่งผ้ายันต์ที่นี่ ? " ลาน xueruo ถามอย่างสุภาพ หลังจากที่เดินเข้ามาใน บริษัท การค้าที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเล็ก ๆของ" . . . . . . . . สิบพันไมล์เสียงส่งเครื่องราง ? " หนึ่งประโยคจาก LAN xueruo ก็เพียงพอที่จะทำให้ประหลาดใจเจ้าของร้าน . แม้ว่าสิ่งที่ LAN xueruo ใส่ค่อนข้างธรรมดาในสายตาของเขา มันก็ยากที่จะปกปิด โนเบิล ออร่า ซ่อนอยู่ในกระดูกของเธอ นอกจากนี้ มีความสวยงามมาก และถาม " พันไมล์เสียงส่งยันต์ " ทันทีที่เธอเปิดปากของเธอ เจ้าของร้านนี้ไม่กล้าละเลยเธอและค่อย ๆตอบ : " สาวน้อย ร้านเล็กๆ นี้ ของพวกเรา ไม่ต้องพันไมล์เสียงส่งผ้ายันต์ น้อยกว่าหนึ่งในสิบพันไมล์ ผมเคยเห็นหมื่นไมล์เสียงส่งยันต์ในชีวิต . . . ของฉันทั้งหมด แต่เราก็มีไม่กี่ร้อยไมล์ ที่คุณคิดว่าคุณสามารถทำอะไรกับมัน ? "" . . . . . . . ไม่ต้อง ขอโทษที่รบกวนคุณ . " ลาน xueruo ส่ายหน้าในค่อนข้างผิดหวังนะ เธอต้องการจะส่งข่าวไปยังเมืองหลวง แต่เป็นสถานที่ที่เกินกว่าร้อยไมล์เสียงส่งเครื่องรางของช่วง" เถ้าแก่ มีโรงแรมใกล้ " ยุนอึนถาม" ใช่ ใช่ " เจ้าของร้านพยักหน้าก่อนจะชี้ในทิศทางที่ถูกต้อง " เดินถนนขึ้นเหนือ และจะมีโรงแรม มันยังเป็นหนึ่งในเมืองนี้ยุนเชพยักหน้าและพูดกับ LAN xueruo " ศิษย์พี่ เราพักที่นี่มาได้พักนึงแล้ว หิมะน้อยยังต้องการพักผ่อน "หลังจากเดินไม่นาน ยุนเชและ LAN xueruo พบโรงแรมเดียวในเมือง เวลาก็ดึกมากแล้ว ดังนั้น โรงแรม ก็ยังเงียบ หลังจากเดินอยู่เพียงคนเดียว คือเจ้าของโรงแรมสัปหงกที่เคาน์เตอร์ภายใต้แสงไฟสลัว เขารีบลืมตาขึ้นหลังจากได้ยินเสียงคนเดินเข้ามายุนเช เป็นขั้นตอนที่ข้างหน้าของ LAN xueruo . เขาเดินอยู่หน้าเคาน์เตอร์ ไขว้แขนของเขากับหน้าอกของเขาและถามว่า : " ฉันสามารถรบกวนคุณเจ้าของโรงแรมเตรียมสองห้องพักสำหรับเราเจ้าของโรงแรมหาว เขากำลังจะอ้าปากตอบ เมื่อแสงสว่างสีม่วงก็แวบผ่านตาของเขา ทำให้เขาต้องลืมตากว้างดังนั้นพวกเขาใหญ่กว่าตาวัวเพราะในมือข้างขวาของยุนเชว่าในหน้าอกของเขาเป็นตรงนิ้วชี้ และนิ้วกลาง และนิ้วนาง ระหว่างเป็นอย่างชัดเจนที่ส่องแสงสีม่วงสีม่วง . . . ลึกซึ้งเหรียญ !