Structural Change and Natural Resou

Structural Change and Natural Resource-based Livelihood Adjustment
among Wetland Settlers in Southern Thailand
Awae Masae
Graduate School of Social and Environmental Development
National Institute of Development Administration (NIDA)
118 Serithai Rd., Klongchan, Bangkapi, Bangkok 10240
THAILAND
E-mail: [e-mail].
Somboon Charoenjiratrakul
Faculty of Economics
Prince of Songkla University, Hat Yai Campus
15 Kanjnavanit Rd., Kohong, Hat Yai, Songkhla 90112
THAILAND
Abstract
The importance of natural resources for making a living is crucial among wetland settlers, as various livelihood activities are often highly dependent on locally available natural resources. Traditional utilization of these resources is often based on local wisdom to produce basic products aiming traditionally at serving household uses and local needs. However, this traditional mode of production has been challenged in the face of the overall structural change that forces local people to adjust their lifestyle is response to the market economy. Their increasing need for cash income is apparent alongside with the rising demand of natural products in modern markets. Such situations awaken rural wetland settlers in Southern Thailand to adapt their resource-based livelihood strategies. The key question is how livelihood improvement can reach a satisfied achievement, considering the importance of resource-based local production and the increasing demand of natural products in modern markets. Findings from a research fieldwork conducted in several communities located in the Khuan Khreng swamp, Southern Thailand, reveals that handicraft made of sedges grass widely available in the area has been successful through the transformation of a traditional production to a more modern mode of production that responds better to the increasing demand in modern markets. Production and marketing processes are adjusted in accordance with changes in social structures and functions. Additionally, occupational and savings groups are formed to support these adjustments. The importance of natural resource conservation is also increasingly realized as local people see benefits from the resources for their adapting livelihood strategies. These adaptations are promising for wetland management to promote sustainable livelihoods of local settlers.
Key Words: structural change, livelihood adaptation, wetland management, Southern Thailand.
Introduction
The country’s development of modern Thailand has been strongly influenced by the growth and modernization theories for at least 50 years after the introduction of the national development plan in the early 1960s. By following this path of development, it is undoubtedly that Thailand has achieved a remarkable progress as evidenced by rapid economic and social changes not only at the macro level but also at the micro level. The successful of the country economic development is apparently supported by the growth of the country economy that has changed the level of development from being among the poorest nations in the world in 1950s to become a middle-income developing country at the present (Phongpaichit & Baker, 2005 and Wyatt, 2003). The fast economic growth has been driven by the country’s efforts to change its economic structure from being highly dependent on the traditional sector, especially agriculture, to rely more on the modern-industrial sector. Consequently, this structural change has widely induced a series of changes and impacts in the Thai society throughout the country. In response to this, the romantic feature of peasant society with subsistence mode of production and strong social cohesion may no longer be common for rural communities. Rural people’s livelihoods can no longer rely highly on subsistence-based production that simply manage rural resources to produce products for households and local uses, since their need for monetary income increases and cannot be adequately generated from this mode of production (see Rigg, 2005). People living in wetland which are often located in remote areas tend to face a great difficulty in making their livings to meet the changing needs and aspirations influenced by modernization. Additionally, negative effects of improper physical development in the name of modernization and bad-planned industrialization and urbanization in surrounding areas on natural resources and the environment have forced rural wetland settlers to face hardship and vulnerability as their livelihoods and natural resources are threatened in various ways. Therefore, livelihood adaptation is inescapable and further development that focuses on improving rural livelihood strategies must be paid attention.
Livelihoods of wetland settlers in Southern Thailand, especially those who reside in swamp areas predominantly found in the region, often depend strongly on and evolve around natural resources available in each locality. Various livelihood strategies commonly adopted fall under either agricultural or handicraft categories. While improvement of agricultural activities seems to be limited by poor soil conditions and degraded surrounding environment, handicraft activities appear to be developed in a promising manner. Our study focusing on gender and occupational development in communities located in Khuan Khreng peat swamp in Southern Thailand conducted in 2003 found that handicraft development is particularly interesting for understanding livelihood adaptation among rural households and its response to state-led development following the growth and modernization theories. The process and achievements of handicraft development in the area reflect unavoidable interactions between traditional and modern sectors in which rural households must take part in order to sustain their livelihoods. Despite their limited educational qualifications and job opportunities, out migration to seek work in urban areas were not widespread. It was observed that the majority community members, especially women, still lived and work in their communities enabling them to many other domestic duties. And they relied highly on natural resources-based activities to make their living (see Masae, 1996). The most observable and dramatically developed activity was handicraft activity using sedges grass. This activity has long been practiced by local people and inherited trough local wisdom. However, in the context that the country development was promoted through modernization, structural change driven by the state policy to modernize the country economy made rural people living in wetland must adapt their livelihood strategies by combining “local wisdom” with “modern knowledge and techniques.” By adopting a structural-functional analysis, it is expected that a clearer picture of livelihood adaptation in response to the overall changes in needs and aspirations driven by the state mainstreaming development will be illustrated.
This paper attempts to present some findings that illustrate livelihood adaptation towards sustainability among households residing in Khuan Khreng peat swamp (or Phru Khuan Khreng in Thai), an important wetland area dominated by secondary swamp forest located in the Southern region of Thailand. A structural-functional framework was employed in the analysis with the main aim to clarify the development direction leading substantial achievements which are functional in the contemporary rural Thai society. The given “structure” resulted from the state’s growth enhancement and modernization put some conditional forces on livelihood development and local people’s adaptation, as illustrated through handicraft development in wetland communities under this study. The main reason behind local people’s adaptation was likely to adjust their production purposes, manufacturing process, as well as resource utilization and labor allocation that suit given situations and sustainable.
Research Methodology
The design of this research followed the qualitative research approach. The research fieldwork was conducted in 2003 covering 10 villages located in Khuan Khreng peat swamp stretching across 3 provinces - Nakhon Sri Thammrat, Patthalung and Songkhla - in Southern region of Thaialand. These villages were purposively selected and scattered within these 3 provinces. Numbers of villages were unequally distributed among these provinces with the highest number was chosen from Nakhon Sri Thammarat (6 villages). The remainders were equally distributed between Patthalung and Songkhla (2 villages each). The main reason behind this unequal distribution in village selection was the peat swamp coverage which was the largest in Nakhon Si Thammarat.
Data collection method was based on two main techniques - informal interview and formal interview. The informal interview was aimed at investigating situations and understanding contexts related to livelihoods adaptation, resource conditions and occupational development at the community level. It was conducted with key informants including concerned government officials, local government officials, local leaders, and leaders of livelihood groups. The formal interview was done with 215 households accidentally selected from the selected villages. The main aim of this investigation was to gather data related to household background, household resources and labor allocation, livelihood change and adaptation, and their concerned about natural resources and environmental depletion. Qualitative analysis methods, especially Thematic analysis item identification, content analysis and synthesis were adopted in data analysis together with the employment of some statistics, including frequency counting, percentage, arithmetic mean and t- test. Both numerical and non-numerical data were then pooled and combined in the presentation of this paper.
Results and Discussion
A. Changes of Natural Resources and Livelihoods in Phru Khuan Khreng
It was informed that Phru Khuan Khreng area used to be rich

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปลี่ยนแปลงโครงสร้างและการปรับปรุงการดำรงชีวิตจากทรัพยากรธรรมชาติผู้ตั้งถิ่นฐานพื้นที่ชุ่มน้ำในประเทศไทยAwae Masaeศึกษาโรงเรียนสังคมและพัฒนาสิ่งแวดล้อมสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหาร(ศาสตร์ NIDA)118 ถนนเสรีไทย คลองจั่น บางกะปิ กรุงเทพฯ 10240ไทยอีเมล์: [e-mail]สมบูรณ์ Charoenjiratrakulคณะเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่15 Kanjnavanit Rd., Kohong หาดใหญ่ สงขลา 90112ไทยบทคัดย่อความสำคัญของทรัพยากรธรรมชาติการทำมาหากินเป็นสิ่งสำคัญในการตั้งถิ่นฐานพื้นที่ชุ่มน้ำ เป็นดำรงชีวิตกิจกรรมต่าง ๆ มักจะสูงขึ้นอยู่กับทรัพยากรธรรมชาติในท้องถิ่นมี แบบดั้งเดิมใช้ประโยชน์จากทรัพยากรเหล่านี้มักจะขึ้นอยู่กับภูมิปัญญาท้องถิ่นในการผลิตผลิตภัณฑ์ขั้นพื้นฐานที่มุ่งแบบดั้งเดิมที่ใช้ในครัวเรือนและความต้องการท้องถิ่น อย่างไรก็ตาม การผลิตแบบดั้งเดิมมีการท้าทายหน้าโดยรวม เปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่บังคับให้คนในท้องถิ่นเพื่อปรับปรุงชีวิตของพวกเขาจะตอบสนองต่อระบบเศรษฐกิจการตลาด ต้องการเพิ่มรายได้เงินสดชัดเจนควบคู่ไปกับความต้องการเพิ่มขึ้นของผลิตภัณฑ์ธรรมชาติในตลาดสมัยใหม่ได้ สถานการณ์ดังกล่าวปลุกตั้งถิ่นฐานชนบทพื้นที่ชุ่มน้ำในประเทศไทยปรับกลยุทธ์การดำรงชีวิตโดยใช้ทรัพยากรของพวกเขา คำถามสำคัญคือ วิธีปรับปรุงการดำรงชีวิตสามารถเข้าถึงความสำเร็จพึงพอใจ การพิจารณาความสำคัญของใช้ทรัพยากรในท้องถิ่นผลิตและความต้องการเพิ่มขึ้นของผลิตภัณฑ์ธรรมชาติในตลาดสมัยใหม่ ผลการวิจัยจากสามารถวิจัยที่ดำเนินการในหลายชุมชนที่อยู่ในพรุควน Khreng ภาคใต้ เผยว่า หัตถกรรมของ sedges หญ้าแพร่หลายในพื้นที่ได้ผลผ่านการเปลี่ยนแปลงของการผลิตแบบดั้งเดิมกับวิธีการสมัยใหม่ผลิตที่ตอบสนองความต้องการเพิ่มขึ้นในตลาดทันสมัยดี การผลิตและกระบวนการทางการตลาดมีการปรับปรุงตามการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างสังคมและฟังก์ชัน นอกจากนี้ อาชีว และประหยัดกลุ่มก่อตั้งขึ้นเพื่อสนับสนุนการปรับปรุงเหล่านี้ ยังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ มีตระหนักความสำคัญของการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติประชาชนเห็นประโยชน์จากทรัพยากรสำหรับกลยุทธ์ของพวกเขาดำรงชีวิต adapting ทันทีสัญญาสำหรับการจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำเพื่อส่งเสริมวิถีชีวิตที่ยั่งยืนของท้องถิ่นตั้งถิ่นฐานคำสำคัญ: โครงสร้างเปลี่ยนแปลง ปรับตัวดำรงชีวิต การจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำ ประเทศไทยแนะนำพัฒนาของประเทศไทยที่ทันสมัยได้แล้วขอรับอิทธิพลจากทฤษฎีการเจริญเติบโตและทันสมัยน้อย 50 ปีหลังจากการแนะนำแผนการพัฒนาประเทศในช่วงปี 1960 โดยเส้นทางนี้ในการพัฒนา ได้อย่างไม่ต้องสงสัยว่า ประเทศไทยได้รับความก้าวหน้าโดดเด่นเป็นเป็นหลักฐานอย่างรวดเร็วทางเศรษฐกิจ และสังคมเปลี่ยนแปลงไม่เพียงแต่ดับ แต่ยังอยู่ ในระดับไมโคร ประสบความสำเร็จของการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศจะเห็นได้ชัดว่าได้รับการสนับสนุน โดยการเติบโตของเศรษฐกิจของประเทศที่มีการเปลี่ยนแปลงระดับของการพัฒนาจากการอยู่ในหมู่ประเทศยากจนที่สุดในโลกในช่วงทศวรรษ 1950 เป็น ประเทศกำลังพัฒนาเห็นปัจจุบัน (เสาวลักษณ์พงษ์ไพจิตร แอนด์เบ เกอร์ 2005 และ Wyatt, 2003) ควบคุมการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว โดยความพยายามของประเทศการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางเศรษฐกิจจากการสูงขึ้นอยู่กับภาคดั้งเดิม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกษตร ขึ้นพึ่งพาภาคอุตสาหกรรมสมัยใหม่ ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างนี้มีอย่างกว้างขวางเกิดจากชุดของการเปลี่ยนแปลงและผลกระทบในสังคมไทยทั่วประเทศ ในการตอบนี้ คุณลักษณะโรแมนติกของสังคมชาวนา ด้วยโหมดชีพผลิตและสามัคคีสังคมแข็งแกร่งไม่ได้ทั่วไปในชุมชนชนบท วิถีชีวิตของคนชนบทสามารถไม่พึ่งสูงตามชีพผลิตเพียงจัดการทรัพยากรชนบทการผลิตผลิตภัณฑ์ในครัวเรือนและเครื่องใช้ เนื่องจากความต้องการเพิ่มรายได้ทางการเงิน และไม่สามารถสร้างขึ้นอย่างเพียงพอจากการผลิต (ดู Rigg, 2005) คนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชุ่มน้ำซึ่งมักจะตั้งอยู่ในพื้นที่ห่างไกลมีแนวโน้มที่จะ เผชิญกับความยากลำบากมากในการทำของท่านเพื่อตอบสนองความต้องการและความปรารถนา โดยนวัตกรรมที่มีผลต่อการเปลี่ยน นอกจากนี้ ผลกระทบเชิงลบของการพัฒนาทางกายภาพไม่เหมาะสมในนวัตกรรม และแผนการร้ายทวีความรุนแรงมาก และเป็นในพื้นที่ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมได้บังคับพื้นที่ชุ่มน้ำชนบทที่ตั้งถิ่นฐานหน้ายากลำบากและเสี่ยงเป็นวิถีชีวิตและทรัพยากรธรรมชาติของพวกเขาตกอยู่ในอันตรายในรูปแบบต่าง ๆ ดังนั้น ปรับตัวดำรงชีวิตอยู่ไม่พ้น และการพัฒนาที่มุ่งเน้นการปรับปรุงกลยุทธ์การดำรงชีวิตชนบทต้องจ่ายความสนใจวิถีชีวิตของพื้นที่ชุ่มน้ำตั้งถิ่นฐานในประเทศไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อยู่ในพื้นที่พรุที่พบส่วนใหญ่ในภูมิภาค มักอาศัยอย่างยิ่ง และพัฒนาทรัพยากรธรรมชาติที่มีในท้องถิ่นแต่ละสถาน ต่าง ๆ กลยุทธ์การดำรงชีวิตโดยทั่วไปนำตกอยู่ภายใต้การเกษตร หรือหัตถกรรมประเภท ขณะปรับปรุงกิจกรรมทางการเกษตรน่าจะถูกจำกัดโดย คนจนดินสภาพ และเสื่อมโทรมล้อม กิจกรรมงานฝีมือจะพัฒนาขึ้นในลักษณะสัญญา เน้นการพัฒนาอาชีพในชุมชนที่อยู่ใน Khreng ควนพรุพรุในภาคใต้ดำเนินการใน 2003 และเพศศึกษาของเราพบว่าพัฒนาฝีมือน่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับความเข้าใจปรับตัวดำรงชีวิตในครัวเรือนชนบทและการตอบสนองนำรัฐพัฒนาตามทฤษฎีความทันสมัยและเจริญเติบโต กระบวนการและความสำเร็จของการพัฒนาฝีมือในพื้นที่สะท้อนถึงการโต้ตอบระหว่างภาค และในครัวเรือนชนบทต้องมีส่วนร่วมเพื่อรักษาวิถีชีวิตของพวกเขาหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้ มีการจำกัดศึกษาและสมัครงาน ออกย้ายงานทำในเขตเมืองได้ไม่แพร่หลาย จึงได้สังเกตว่า ส่วนใหญ่ชุมชนสมาชิก โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิง ยังคงอาศัย และทำงานในชุมชนของตนที่เปิดใช้งานการในหน้าที่ในประเทศอื่น และพวกเขาอาศัยสูงในกิจกรรมที่ใช้ทรัพยากรธรรมชาติเพื่อให้ชีวิตของพวกเขา (ดู Masae, 1996) กิจกรรมการพัฒนาอย่างมาก และมากที่สุด observable กิจกรรมหัตถกรรมใช้ sedges หญ้าได้ กิจกรรมนี้ได้รับการฝึกฝน โดยคนในท้องถิ่นและภูมิปัญญาท้องถิ่นสืบทอดรางยาว อย่างไรก็ตาม ในบริบทที่มีการเลื่อนขั้นการพัฒนาประเทศผ่านตลอด การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างนโยบายรัฐขับเคลื่อนให้เศรษฐกิจของประเทศที่ทำให้คนชนบทที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชุ่มน้ำต้องปรับกลยุทธ์การดำรงชีวิตของพวกเขา โดยรวม "ภูมิปัญญาท้องถิ่น" กับ "ความรู้ที่ทันสมัยและเทคนิค" โดยใช้การวิเคราะห์โครงสร้างการทำงาน มันเป็นที่คาดหวังว่า จะแสดงภาพรวมที่ชัดเจนของการดำรงชีวิตการปรับตัวตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงความต้องการและแรงบันดาลใจในการขับเคลื่อนรัฐ mainstreaming พัฒนาโดยรวมกระดาษนี้พยายามนำเสนอการค้นพบบางอย่างที่แสดงให้เห็นถึงการดำรงชีวิตการปรับตัวสู่ความยั่งยืนระหว่างครัวเรือนแห่ง Khreng ควนพรุพรุ (หรือพรุควน Khreng ในไทย), ครอบงำ โดยป่าพรุรองพื้นที่พื้นที่ชุ่มน้ำสำคัญอยู่ในภาคใต้ของประเทศไทย กรอบโครงสร้างการทำงานเป็นลูกจ้างในการวิเคราะห์มีจุดมุ่งหมายหลักเพื่อชี้แจงการพัฒนาทิศทางชั้นนำพบความสำเร็จที่จะทำงานในสังคมชนบทไทยร่วมสมัย กำหนด "โครงสร้าง" เป็นผลมาจากการเพิ่มประสิทธิภาพการเจริญเติบโตของรัฐ และทันใส่กองบางแบบมีเงื่อนไขในการดำรงชีวิตพัฒนาและปรับตัวของคนในท้องถิ่น ดังที่ผ่านการพัฒนาฝีมือในชุมชนพื้นที่ชุ่มน้ำภายใต้การศึกษานี้ เหตุผลหลักที่อยู่เบื้องหลังการปรับตัวของคนในท้องถิ่นมีแนวโน้มที่จะปรับผู้ประสงค์ผลิต กระบวนการผลิต ตลอดจนใช้ทรัพยากร และแรงงานการปันส่วนที่เหมาะสมกับสถานการณ์ที่กำหนด และอย่างยั่งยืนระเบียบวิธีวิจัยการออกแบบของงานวิจัยนี้ตามวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ สามารถวิจัยได้ดำเนินการใน 2003 ครอบคลุม 10 หมู่บ้านอยู่ในพรุพรุควน Khreng ยืดข้าม 3 จังหวัด -ศรีนคร Thammrat, Patthalung และสงขลา - ในภาคของ Thaialand หมู่บ้านเหล่านี้ได้เลือก purposively และกระจายอยู่ในจังหวัดเหล่านี้ 3 จำนวนหมู่บ้านที่กระจายระหว่างจังหวัดเหล่านี้มีสูงสุด unequally หมายเลขถูกเลือกจากจังหวัดนครศรีธรรมราช (6 หมู่บ้าน) Remainders ได้กระจายเท่า ๆ กันระหว่าง Patthalung และสงขลา (2 หมู่บ้านแต่ละ) เหตุหลักนี้กระจายไม่เท่ากันในหมู่บ้านเลือกมีความครอบคลุมพรุพรุที่ใหญ่ที่สุดในนครศรีธรรมราชวิธีการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นไปตามสองเทคนิคหลัก - เป็นสัมภาษณ์และสัมภาษณ์อย่างเป็นทางการ การสัมภาษณ์อย่างไม่เป็นทางที่มุ่งตรวจสอบสถานการณ์ และเข้าใจบริบทที่เกี่ยวข้องกับวิถีชีวิตปรับ เงื่อนไขทรัพยากร และพัฒนาอาชีพในระดับชุมชน จึงได้ดำเนินการกับคุณค่าที่สำคัญรวมทั้งเจ้าหน้าที่ของรัฐที่เกี่ยวข้อง เจ้าหน้าที่รัฐบาลท้องถิ่น ผู้นำ และผู้นำของกลุ่มดำรงชีวิต ทำการสัมภาษณ์อย่างเป็นทางการกับ 215 ครัวเรือนโดยไม่ได้ตั้งใจเลือกจากหมู่บ้านที่เลือก จุดมุ่งหมายหลักของการตรวจสอบนี้ได้รวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับพื้นหลังบ้าน ทรัพยากรในครัวเรือน และการปันส่วนค่าแรง ดำรงชีวิตเปลี่ยนแปลง และปรับตัว และความกังวลเกี่ยวกับทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมจนหมด วิธีการวิเคราะห์คุณภาพ วิเคราะห์เฉพาะเรื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งสินค้ารหัส การวิเคราะห์เนื้อหา และสังเคราะห์ถูกนำมาใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลร่วมกับงานสถิติบาง ความถี่การตรวจนับ เปอร์เซ็นต์ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต และ t-ทดสอบ ข้อมูลทั้งตัวเลข และตัว เลขไม่ถูกทางถูกพูแล้ว และรวมงานนำเสนอของเอกสารนี้ผลและการสนทนาA. การเปลี่ยนแปลงของทรัพยากรธรรมชาติและวิถีชีวิตในพรุควน Khrengก็ไม่ทราบว่า ใช้พื้นที่พรุควน Khreng อุดมไปด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและการปรับใช้ทรัพยากรธรรมชาติของชีวิต

awae ตั้งถิ่นฐานในพื้นที่ภาคใต้ โรงเรียนโคก

สิ่งแวดล้อมและพัฒนาสังคม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ ( นิด้า )
118 ถ. เสรีไทยคลองจั่น , บางกะปิ , กรุงเทพ 10240 ประเทศไทย

- awae M @ โดยสมบูรณ์ charoenjiratrakul นิดา . .

: เจ้าชายคณะเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
,วิทยาเขตหาดใหญ่
15 kanjnavanit ถนน kohong อ.หาดใหญ่ จ. สงขลา 90112 ประเทศไทย


บทคัดย่อความสำคัญของทรัพยากรธรรมชาติเพื่อการทำมาหากินที่สำคัญของพื้นที่ชุ่มน้ำตั้งถิ่นฐานเป็นกิจกรรมอาชีพต่าง ๆมักจะสูงขึ้นในทรัพยากรธรรมชาติในท้องถิ่น พร้อมใช้งานการใช้ประโยชน์ของทรัพยากรเหล่านี้มักจะเป็นแบบดั้งเดิมตามภูมิปัญญาชาวบ้านในการผลิตผลิตภัณฑ์พื้นฐานเป้าหมายตามเกณฑ์ที่ให้บริการใช้ในครัวเรือนและท้องถิ่นต้องการ อย่างไรก็ตาม โหมดแบบดั้งเดิมของการผลิตได้รับการท้าทายในหน้ารวมของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่บังคับให้ประชาชนต้องปรับวิถีชีวิตของตนเอง คือ การตอบสนองต่อตลาดเศรษฐกิจของพวกเขาสำหรับรายได้เงินสดเพิ่มต้องแจ้งไปพร้อม ๆ กับความต้องการที่เพิ่มขึ้นของผลิตภัณฑ์ธรรมชาติในตลาดที่ทันสมัย สถานการณ์เช่นนี้ปลุกตั้งถิ่นฐานพื้นที่ชุ่มน้ำชนบทในภาคใต้ของประเทศไทย เพื่อปรับกลยุทธ์ของทรัพยากรของพวกเขา คำถามที่สำคัญคือวิธีการปรับปรุงความสามารถถึงพอใจกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนพิจารณาความสำคัญของทรัพยากรท้องถิ่นผลิต และความต้องการที่เพิ่มขึ้นของผลิตภัณฑ์ธรรมชาติในตลาดที่ทันสมัย ผลจากการวิจัยภาคสนามดำเนินการในชุมชนหลายแห่งตั้งอยู่ในควนเคร็งบึง ภาคใต้พบว่า งานหัตถกรรมทำจากว่านหญ้าอย่างกว้างขวางในพื้นที่ที่ประสบความสำเร็จ ผ่านการถ่ายทอดของการผลิตแบบดั้งเดิมกับสมัยใหม่ โหมดของการผลิตที่ตอบสนองได้ดีกับความต้องการที่เพิ่มขึ้นในตลาดที่ทันสมัย กระบวนการผลิตและการตลาดจะปรับให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างทางสังคมและการทำงาน นอกจากนี้กลุ่มอาชีพและการประหยัดที่เกิดขึ้นเพื่อสนับสนุนการปรับเปลี่ยนเหล่านี้ ความสำคัญของการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติเป็นมากขึ้นตระหนักถึงประชาชนเห็นประโยชน์จากทรัพยากรเพื่อปรับวิถีชีวิตของกลยุทธ์ ดัดแปลงเหล่านี้มีแนวโน้มเพื่อการจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำเพื่อส่งเสริมวิถีชีวิตที่ยั่งยืนของสมาชิกท้องถิ่น
คำสำคัญ : การเปลี่ยนแปลงของโครงสร้างการดำรงชีวิต การปรับตัว การจัดการพื้นที่ชุ่มน้ำภาคใต้ .

บทนำการพัฒนาประเทศของไทยสมัยใหม่ได้ถูกขออิทธิพลจากทฤษฎีการเจริญเติบโตและนวัตกรรมอย่างน้อย 50 ปีหลังจากการแนะนำของแผนพัฒนาแห่งชาติในช่วงต้นทศวรรษที่ 1960 โดยต่อไปนี้เส้นทางของการพัฒนาไม่ต้องสงสัยเลยว่า ประเทศไทยมีความความคืบหน้าที่น่าจับตาเป็น evidenced โดยอย่างรวดเร็วทางเศรษฐกิจและสังคมการเปลี่ยนแปลงไม่เพียง แต่ในระดับมหภาค แต่ในระดับจุลภาคความสำเร็จของการพัฒนาทางเศรษฐกิจของประเทศเป็นที่เห็นได้ชัดโดยการสนับสนุนการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจประเทศ ที่มีการเปลี่ยนแปลงระดับของการพัฒนาจากการเป็นหนึ่งในประเทศที่ยากจนที่สุดในโลกในปี 1950 กลายเป็นรายได้การพัฒนาประเทศในปัจจุบัน ( phongpaichit & Baker , 2005 และ Wyatt , 2003 )การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วได้รับการขับเคลื่อนโดยความพยายามของประเทศเปลี่ยนโครงสร้างทางเศรษฐกิจจากการสูงขึ้นในภาคแบบดั้งเดิมโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเกษตรที่จะอาศัยเพิ่มเติมในภาคอุตสาหกรรมที่ทันสมัย ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างนี้ได้แพร่หลายและชุดของการเปลี่ยนแปลงและผลกระทบในสังคมไทยทั้งประเทศ ในการตอบสนองนี้โรแมนติกคุณลักษณะของสังคมชาวนากับความเป็นอยู่วิถีการผลิตและการทำงานร่วมกันทางสังคมที่เข้มแข็งอาจไม่พบได้ทั่วไปในชุมชนชนบท วิถีชีวิตชาวชนบทไม่สามารถอาศัยสูงในการผลิตแบบยังชีพ ที่ใช้เพียงแค่จัดการทรัพยากรชนบทเพื่อผลิตผลิตภัณฑ์สำหรับครัวเรือนและท้องถิ่นใช้เนื่องจากความต้องการของพวกเขาเพื่อเพิ่มรายได้การเงินและไม่สามารถเพียงพอที่สร้างขึ้นจากโหมดนี้ของการผลิต ( เห็นริก , 2005 ) ผู้คนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชุ่มน้ำ ซึ่งมักจะตั้งอยู่ในพื้นที่ห่างไกลมีแนวโน้มที่จะเผชิญกับความยากลำบากมากในการทำสิ่งมีชีวิตพวกเขาเพื่อตอบสนองความต้องการที่เปลี่ยนแปลงและแรงบันดาลใจอิทธิพลจากความทันสมัย นอกจากนี้ผลกระทบของการพัฒนาทางกายภาพที่ไม่เหมาะสมในชื่อของนวัตกรรมและดีวางแผนอุตสาหกรรมและเมืองในพื้นที่โดยรอบ ด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม บังคับตั้งถิ่นฐานพื้นที่ชุ่มน้ำในใบหน้าความยากลำบากและความเสี่ยงเป็นวิถีชีวิตและทรัพยากรธรรมชาติถูกคุกคามในรูปแบบต่างๆ ดังนั้น