“Even if you cry, no one is going t

“Even if you cry, no one is going to help. We are sixteen. We are the oldest among the humans who survived the virus. All your brat friends are too scared to come close.”
Yet the girl did not stop screaming.
“Stop it! I don’t want this!”
Then she called someone’s name. Probably the name of a friend. But no one came. No one came at all. It was as the boys said. In this world, no one was foolish enough to oppose the sixteen-year-old boys.
Because of what happened four years ago.
Every adult above thirteen had died from the virus.
And those who had been twelve at that time were now sixteen.
In this world, there was no humans stronger that the sixteen-year-olds.
As the girl kept screaming, one of the boys hit her head.
“Argh!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"แม้ว่าคุณจะร้องไห้ไม่มีใครจะไปช่วย เราเป็นสิบหก เรามีความเก่าแก่ที่สุดในหมู่มนุษย์ที่รอดชีวิตไวรัส เพื่อน ๆ ทุกคนสารเลวของคุณมีความกลัวเกินไปที่จะเข้ามาใกล้. "
แต่หญิงสาวก็ไม่ได้หยุดกรีดร้อง.
" หยุดมัน! ผมไม่อยากให้เรื่องนี้! "
จากนั้นเธอก็เรียกชื่อของใครบางคน น่าจะเป็นชื่อของเพื่อน แต่ไม่มีใครมา ไม่มีใครมาที่ทุกคน มันเป็นเด็กชายกล่าวว่า ในโลกนี้ไม่มีใครโง่พอที่จะต่อต้านเด็กชายสิบหกปี.
เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสี่ปีก่อน.
ผู้ใหญ่ทุกคนเหนือสิบสามเสียชีวิตจากไวรัส.
และบรรดาผู้ที่ได้รับสิบสองในเวลานั้นตอนนี้สิบหก
ในโลกนี้ไม่มีมนุษย์แข็งแกร่งที่สิบหกปี olds.
ในฐานะที่เป็นหญิงสาวที่เก็บไว้กรีดร้องเด็กชายคนหนึ่งตีหัวของเธอ.
"โอ๊ะ!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ถึงคุณจะร้องไห้ จะไม่มีใครช่วย เราเป็นสิบหก เราอยู่ที่เก่าแก่ที่สุดในหมู่มนุษย์ที่รอดชีวิต จากไวรัส เพื่อนตัวแสบของเธอกลัวที่จะมาปิด "แต่หญิงสาวก็ไม่ได้หยุดร้อง" หยุดนะ ! ฉันไม่ต้องการนี้ ! "แล้วเธอก็เรียกชื่อใครบางคน อาจจะชื่อเพื่อน แต่ไม่มีใครมา ไม่มีใครมาเลย มันเป็นเด็กผู้ชายกล่าว ในโลกนี้ ไม่มีใครโง่พอที่จะต่อต้าน เด็กชายวัยสิบหกปีเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ 4 ปีก่อนผู้ใหญ่ทุกคนข้างต้นสิบสามเสียชีวิตจากไวรัสและผู้ที่ได้รับ 12 ตอนนั้น ตอนนี้ 16ในโลกนี้ ไม่มีมนุษย์ที่แข็งแกร่งว่าสิบหกปีเป็นผู้หญิงที่เอาแต่ตะโกนว่า ลูกน้องตีหัวเธอ" อ๊ากกก ! ! "