The agriculture in Thailand is high

The agriculture in Thailand is highly competitive, diversified and specialised and its exports are very successful internationally. Rice is the country's most important crop; Thailand is a major exporter in the world rice market. Other agricultural commodities produced in significant amounts include fish and fishery products, tapioca, rubber, grain, and sugar. Exports of industrially processed foods such as canned tuna, pineapples, and frozen shrimp are on the rise.
Thai agriculture may be traced through historical, scientific, and social aspects which produced modern Thailand's unique approach to agriculture. Following the Neolithic Revolution, society in the area evolved from hunting and gathering, through phases of agro-cities, and into state-religious empires. Immigration of the Tai produced a distinct approach to sustainable agriculture compared with most other agricultural practices in the world.
From about 1000 CE, the Tai wet glutinous rice culture determined administrative structures in a pragmatic society that regularly produced a salable surplus. Continuing today, these systems consolidate the importance of rice agriculture to national security and economic well being. Chinese and European influence later benefited agribusiness and initiated the demand that would expand agriculture through population increase until accessible land was expended.
Recent developments in agriculture have meant that since the 1960s, unemployment has fallen from over 60% to under 10% in the early 2000s. In the same period: food prices halved, hunger decreased (from 2.55 million households in 1988 to 418,000 in 2007) and child malnutrition have greatly reduced (from 17% in 1987 to 7% in 2006). This has been achieved through a mixture of a strong and positive state role in ensuring investment in infrastructure, education and access to credit and successful private initiatives in the agribusiness sector. This has supported Thailand's transition to an industrialised economy.


Agriculture in transition
Agriculture was able to expand during the 1960s and 1970s as it had access to new land and unemployed labour. Between 1962 and 1983, the agricultural sector grew by 4.1% on average a year and in 1980 it employed over 70% of the working population. Yet, the state perceived developments in the agriculture sector as necessary for industrialisation and exports were taxed in order to keep domestic prices low and raise revenue for state investment in other areas of the economy.
As other sectors developed, labourers went in search of work in other sectors of the economy and agriculture was forced to become less labour-intensive and more industrialised. Facilitated by state laws forcing banks to provide cheap credit to the agricultural sector and by providing its own credit through the Bank for Agriculture and Agricultural Cooperatives (BAAC). The state further invested in education, irrigation and rural roads. The result was that agriculture continued to grow at 2.2% between 1983 and 2007, but also that agriculture now only provides half of rural jobs as farmers took advantage of the investment to diversify.
As agriculture declined in relative financial importance in terms of income with rising industrialization and Americanization of Thailand from the 1960s, but it continued to provide the benefits of employment and self-sufficiency, rural social support, and cultural custody. Technical and economic globalisation forces have continued to change agriculture to a food industry and thereby exposed smallholder farmers to such an extent the traditional environmental and human values have declined markedly in all but the poorer areas. Herding water buffalo in Chaiyaphum Province. Agribusiness, both privately and government-owned, expanded from the 1960s and subsistence farmers were partly viewed as a past relic from which agribusiness could modernise. However, intensive integrated production systems of subsistence farming continued to offer efficiencies that were not financial, including social benefits which have now caused agriculture to be treated as both a social and financial sector in planning, with increased recognition of environmental and cultural values. 'Professional farmers' made up 19.5% of all farmers in 2004.
Unique elements of Thai agriculture include irrigation technologies which spanned a millennium. It also had administrative structures which originated with agricultural water control. Thailand has global leadership in production and export of a number of agricultural commodities, and its agribusiness sector includes one of the world's largest multinational corporations. There still remains potential for further large increases in productivity from known technologies. Thailand leads the world in producing and exporting rice, rubber, canned pineapple, and black tiger prawns. It leads the Asian region in exporting chicken meat export and several other commodities, and feeding more the four times its own population from. Thailand also seeks to expand its exports in livestock. Thailand is unlikely to rapidly industrialise except in concert with the People's Republic of China, and will remain one of the world's major agricultural countries in social, environmental and economic terms for the foreseeable future.
Effect of climate change on Thai agriculture
Looking ahead into the trend of the climate change, it is projected that temperature will continue to rise at a steady rate in every region of Thailand within a range of between 1.2-2° Celsius. Annual rainfall is projected to decrease in the central area but increase in the northern and northeastern regions. Volume of rainfall is projected to be around 1400 mm per annum in the next 5 years. Farmers of Thailand need to be aware of the impact that climate change will have on their produce. Heavy rain may damage the roots of cassava plants in the north, while a decrease in rain might damage cane sugar and rice in the central region. Temperature and quality changes of water might lead to a reduction in the viability of livestock due to heat stress, survival rates of the new born animals, and immune system impacts. Thailand has made several adaptations to climate change. Since the rise of temperature started, policies and task forces were created to support Thailand's farmers. These include the "National Strategy for Climate Change Management" and the "Climate Change Alleviation Plan for Agriculture". These groups and policies created the "Climate Change Knowledge Information Center" which disseminates knowledge, on the subject; "Water Resource Management in Agriculture Sector", which projects water consumption and provide useful regulation on the quality of water in many regions; and "Natural Disaster Management", a committee that predicts incoming natural disaster and provides some relief to persons affected by natural disaster.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกษตรกรรมในประเทศไทยคือสูงแข่งขัน หลากหลาย และพิเศษ และส่งออกของตนจะประสบความสำเร็จมากในระดับนานาชาติ ข้าวเป็นพืชที่สำคัญที่สุดของประเทศ ประเทศไทยเป็นผู้ส่งออกรายใหญ่ในตลาดข้าวโลก อื่น ๆ สินค้าเกษตรที่ผลิตในจำนวนที่สำคัญได้แก่ปลาและประมงผลิตภัณฑ์ มันสำปะหลัง ยาง เมล็ด และน้ำตาล Industrially แปรรูปอาหาร เช่นปลาทูน่ากระป๋อง สับปะรด กุ้งแช่แข็งส่งออกเพิ่มขึ้นได้เกษตรไทยอาจสามารถติดตามผ่านแง่มุมทางประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และสังคมที่ผลิตของไทยทันสมัยวิธีเฉพาะการเกษตร ต่อไปนี้การปฏิวัติยุคหินใหม่ สังคมในพื้นที่พัฒนาจากล่าสัตว์ และการรวบ รวม ผ่านขั้นตอน ของเกษตรเมือง และเป็นรัฐศาสนาอาณาจักร ตรวจคนเข้าเมืองของไทการผลิตวิธีการแตกต่างกับเกษตรยั่งยืนเมื่อเทียบกับการปฏิบัติทางการเกษตรอื่น ๆ ส่วนใหญ่ในโลกจากประมาณ 1000 CE ไทที่เปียกโครงสร้างบริหารกำหนดวัฒนธรรมข้าวในสังคมปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอผลิตส่วนเกิน salable ต่อวันนี้ ระบบเหล่านี้รวมถึงความสำคัญของเกษตรข้าวเพื่อรักษาความปลอดภัยแห่งชาติและเศรษฐกิจดี จีน และยุโรปมีอิทธิพลต่อประโยชน์ต่อเกษตร และความต้องการที่จะขยายเกษตรผ่านประชากรเพิ่มขึ้นจนสามารถเข้าถึงที่ดินมีเงิน เริ่มต้นพัฒนาล่าสุดในเกษตรมีความหมาย ว่า ตั้งแต่ปี 1960 ว่างงานลดลงจาก 60% ต่ำกว่า 10% ใน 2000s ก่อน ในเวลาเดียวกัน: ราคาอาหารถูกแบ่งครึ่ง ความหิวลดลง (จาก 2.55 ล้านครัวเรือนในปี 1988 เพื่อ 418,000 ในปี 2007) และเด็กขาดสารอาหารได้ลดลงอย่างมาก (จาก 17% ในปี 1987 เป็น 7% ในปี 2006) นี้มีการรับผ่านการผสมผสานระหว่างบทบาทสถานะที่แข็งแกร่ง และค่าบวกในการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐาน การศึกษา และการเข้าถึงสินเชื่อและเงินลงทุนส่วนตัวประสบความสำเร็จในภาคเกษตร นี้ได้สนับสนุนการเปลี่ยนแปลงประเทศเศรษฐกิจ industrialisedเกษตรในช่วงการเปลี่ยนภาพ เกษตรได้ขยายในช่วงปี 1960 และทศวรรษ 1970 ขณะนั้นได้เข้าถึงที่ดินใหม่ และแรงงานตกงาน ระหว่างปี 1962 และ 1983 ภาคการเกษตรเพิ่มขึ้น 4.1% เฉลี่ยปี และในปี 1980 นั้นพนักงานกว่า 70% ของประชากรที่ทำงาน ยัง รัฐถือว่าการพัฒนาในภาคเกษตรเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับ industrialisation และมีการคิดภาษีส่งออกให้ราคาในประเทศต่ำ และยกระดับรายได้สำหรับรัฐลงทุนในพื้นที่อื่น ๆ ของเศรษฐกิจขณะที่ภาคอื่น ๆ พัฒนา กรรมกรไปค้นหางานในภาคอื่น ๆ ของเศรษฐกิจ และเกษตรกรรมถูกบังคับเป็น แรงงานน้อยมากและมากกว่า industrialised อำนวยความสะดวก โดยกฎหมายรัฐบังคับธนาคารให้เครดิตราคาถูกภาคเกษตร และการให้สินเชื่อของตนเองผ่านธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์เกษตร (BAAC) รัฐลงทุนเพิ่มเติมในการศึกษา ชลประทาน และทางหลวงชนบท ผลคือ เกษตรที่ยังคงเติบโต 2.2% ระหว่างปี 1983 และ 2007 แต่ที่เกษตรตอนนี้เฉพาะมีครึ่งงานชนบทเป็นเกษตรกรได้ประโยชน์จากการลงทุนไปมากมายเป็นเกษตรที่ปฏิเสธในความสำคัญในแง่ของรายได้การแผลงเป็นอเมริกันไทยและทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้นมากจากปี 1960 แต่ยังคงให้ประโยชน์ของการจ้างงาน และปรัชญา สนับสนุนชนบทสังคม และวัฒนธรรมบุตรเงิน ทางเทคนิค และเศรษฐกิจโลกาภิวัติที่ทหารมีต่อการเปลี่ยนแปลงเกษตร การอุตสาหกรรมอาหาร และดังนั้นจึงสัมผัสกับเกษตรกรเกษตรกรถึงขนาดที่ดั้งเดิมสิ่งแวดล้อม และค่ามนุษย์ได้ปฏิเสธอย่างเด่นชัดทั้งหมดแต่พื้นที่ย่อม Herding ควายในจังหวัดชัยภูมิ เกษตร ทั้งเอกชน และรัฐบาลเป็นเจ้าของ ขยายจากปี 1960 และชีพเกษตรกรบางส่วนได้ดูเป็นระลึกผ่านมาจากการเกษตรที่สามารถ modernise ได้ อย่างไรก็ตาม เร่งรัดบูรณาการระบบการผลิตของชีพเกษตรอย่างต่อเนื่องให้ประสิทธิภาพได้เงิน รวมทั้งสวัสดิการสังคมซึ่งขณะนี้ได้เกิดเกษตรถือว่าเป็นทั้งการสังคม และการเงินภาคการวางแผน มีการเพิ่มขึ้นของค่าสิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรม 'มืออาชีพเกษตรกร' ทำขึ้น 19.5% ของเกษตรกรทั้งหมดในปี 2004องค์ประกอบที่ไม่ซ้ำของการเกษตรไทยรวมเทคโนโลยีชลประทานซึ่งขยายเป็นมิลเลนเนียม นอกจากนี้มันยังมีโครงสร้างบริหารที่มาควบคุมน้ำเกษตร ประเทศไทยมีความเป็นผู้นำระดับโลกในการผลิตและส่งออกของสินค้าโภคภัณฑ์เกษตร และภาคการเกษตรมีบริษัทข้ามชาติที่ใหญ่ที่สุดในโลกอย่างใดอย่างหนึ่ง ยังคงเหลืออาจเพิ่มเติมเพิ่มขึ้นในผลผลิตจากเทคโนโลยีชื่อดัง ไทยนำโลกในการผลิต และส่งออกข้าว ยาง สับปะรดกระป๋อง และกุ้งกุลาดำ จะนำไปสู่ภูมิภาคเอเชียในการส่งออกไก่เนื้อส่งออกและสินค้าโภคภัณฑ์อื่น ๆ หลาย และอาหารมากขึ้นสี่เวลาตนเองประชากรจาก ประเทศไทยยังมุ่งขยายการส่งออกในปศุสัตว์ ประเทศไทยไม่น่าจะ industrialise อย่างรวดเร็วยกเว้นในคอนเสิร์ตกับสาธารณรัฐประชาชนจีน และจะยังคงเป็นหนึ่งในประเทศเกษตรที่สำคัญของโลกในสังคม สิ่งแวดล้อม และเศรษฐกิจสำหรับในอนาคตอันใกล้ผลของสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงบนเกษตรไทยมองไปข้างหน้าในแนวโน้มของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ มันเป็นคาดว่า อุณหภูมิจะยังคงเพิ่มขึ้นในอัตรามั่นคงในทุกภาคของประเทศไทยในช่วงระหว่าง 1.2-2 องศาเซลเซียส ปริมาณน้ำฝนต่อปีคาดว่าจะลดลงในพื้นที่ส่วนกลาง แต่เพิ่มในภูมิภาคภาคเหนือ และอีสาน ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยคาดว่าจะประมาณ 1400 มิลลิเมตรต่อปีใน 5 ปีถัดไป เกษตรกรไทยต้องระวังผลกระทบที่การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจะมีการผลิต ฝนที่ตกหนักอาจทำลายรากของพืชมันสำปะหลังในภาคเหนือ ในขณะฝนตกลดลงอาจเสียน้ำตาลและข้าวในภาคกลาง เปลี่ยนแปลงอุณหภูมิและคุณภาพน้ำอาจนำไปสู่การลดลงในชีวิตของปศุสัตว์เนื่องจากความร้อนความเครียด อัตราการอยู่รอดสัตว์เกิดใหม่ และผลกระทบต่อระบบภูมิคุ้มกัน ไทยได้ทำให้ท้องหลายการสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงไป เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเริ่มต้น นโยบายและกองงานได้สร้างขึ้นเพื่อสนับสนุนเกษตรกรของประเทศไทย ซึ่งรวมถึง "ชาติกลยุทธ์สำหรับสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงผู้บริหาร" และ "สภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงบรรเทาแผนสำหรับเพาะ" กลุ่มและนโยบายเหล่านี้สร้าง "สภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงความรู้ข้อมูลตัว" ซึ่ง disseminates ความรู้ ในเรื่อง "จัดการทรัพยากรน้ำในภาคเกษตร" โครงการที่ปริมาณการใช้น้ำ และให้ประโยชน์การควบคุมคุณภาพของน้ำในหลายภูมิภาค และ "ธรรมชาติบริหาร จัดการภัยพิบัติ" คณะกรรมการ ที่ทำนายภัยพิบัติธรรมชาติเข้ามาช่วยให้บรรเทาบางคนที่รับผลกระทบจากภัยธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเกษตรในประเทศไทยมีการแข่งขันสูงที่มีความหลากหลายและความเชี่ยวชาญและการส่งออกที่มีประสบความสำเร็จมากในระดับสากล ข้าวเป็นพืชของประเทศที่สำคัญที่สุด; ประเทศไทยเป็นผู้ส่งออกที่สำคัญในตลาดข้าวโลก สินค้าเกษตรอื่น ๆ ที่ผลิตในจำนวนมากรวมถึงผลิตภัณฑ์ปลาและการประมงมันสำปะหลังยางพาราข้าวและน้ำตาล การส่งออกของอุตสาหกรรมอาหารแปรรูปเช่นปลาทูน่ากระป๋องสับปะรดและกุ้งแช่แข็งที่เพิ่มขึ้น.
เกษตรไทยอาจได้รับการตรวจสอบผ่านทางประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์และด้านสังคมซึ่งผลิตที่ทันสมัยวิธีที่ไม่ซ้ำของไทยกับการเกษตร หลังจากที่ยุคปฏิวัติสังคมในพื้นที่วิวัฒนาการมาจากการล่าสัตว์และการรวบรวมผ่านขั้นตอนของเมืองเกษตรและในจักรวรรดิรัฐศาสนา ตรวจคนเข้าเมืองของไทยที่ผลิตวิธีการที่แตกต่างกันไปทำการเกษตรแบบยั่งยืนเมื่อเทียบกับการปฏิบัติทางการเกษตรอื่น ๆ มากที่สุดในโลก.
จากประมาณ 1000 CE, วัฒนธรรมข้าวเหนียวเปียกไทกำหนดโครงสร้างการบริหารในสังคมในทางปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอผลิตส่วนเกินขาย อย่างต่อเนื่องในวันนี้ระบบเหล่านี้รวมถึงความสำคัญของการเกษตรข้าวเพื่อความมั่นคงของชาติและความเป็นอยู่ทางเศรษฐกิจ อิทธิพลของจีนและยุโรปภายหลังได้รับประโยชน์ธุรกิจการเกษตรและริเริ่มความต้องการที่จะขยายการเกษตรผ่านการเพิ่มขึ้นของประชากรจนสามารถเข้าถึงที่ดินได้รับการใช้จ่าย.
ความคืบหน้าล่าสุดในการเกษตรมีความหมายว่าตั้งแต่ปี 1960 การว่างงานได้ลดลงจากกว่า 60% มาอยู่ที่ต่ำกว่า 10% ในช่วงต้นยุค 2000 . ในช่วงเวลาเดียวกัน: ราคาอาหารที่ลดลงครึ่งหนึ่งหิวลดลง (จาก 2.55 ล้านครัวเรือนในปี 1988 เพื่อ 418,000 ในปี 2007) และการขาดสารอาหารของเด็กได้ลดลงอย่างมาก (จาก 17% ในปี 1987 เป็น 7% ในปี 2006) นี้ได้รับการประสบความสำเร็จผ่านส่วนผสมของบทบาทรัฐที่แข็งแกร่งและในเชิงบวกในการสร้างความมั่นใจการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานการศึกษาและการเข้าถึงสินเชื่อและความคิดริเริ่มของเอกชนที่ประสบความสำเร็จในภาคธุรกิจการเกษตร นี้ได้รับการสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงของไทยไปเศรษฐกิจอุตสาหกรรม. เกษตรในการเปลี่ยนแปลงเกษตรกรรมก็สามารถที่จะขยายในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970 ในขณะที่มันมีการเข้าถึงที่ดินใหม่และแรงงานว่างงาน ระหว่างปี ค.ศ. 1962 และปี 1983 ภาคเกษตรขยายตัว 4.1% โดยเฉลี่ยต่อปีและในปี 1980 ก็มีงานทำกว่า 70% ของประชากรที่ทำงาน แต่รัฐรับรู้การพัฒนาในภาคเกษตรที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาอุตสาหกรรมและการส่งออกได้รับการเก็บภาษีเพื่อให้ราคาในประเทศต่ำและเพิ่มรายได้ให้กับการลงทุนของรัฐในพื้นที่อื่น ๆ ของเศรษฐกิจ. ขณะที่ภาคอื่น ๆ ได้รับการพัฒนาแรงงานไปในการค้นหาของการทำงานใน ภาคอื่น ๆ ของเศรษฐกิจและการเกษตรถูกบังคับให้ต้องกลายเป็นแรงงานเข้มข้นน้อยลงและอุตสาหกรรมอื่น ๆ อำนวยความสะดวกโดยกฎหมายของรัฐบังคับให้ธนาคารเพื่อให้สินเชื่อราคาถูกภาคการเกษตรและโดยการให้สินเชื่อของตัวเองผ่านทางธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (ธ.ก.ส. ) รัฐลงทุนเพิ่มเติมในด้านการศึกษาการชลประทานและถนนในชนบท ผลที่ได้ว่าการเกษตรยังคงขยายตัวอยู่ที่ 2.2% ระหว่างปี 1983 และปี 2007 แต่ยังการเกษตรที่ตอนนี้เพียง แต่ให้ครึ่งหนึ่งของงานในชนบทเป็นเกษตรกรใช้ประโยชน์จากการลงทุนที่จะกระจาย. ในฐานะที่เป็นภาคการเกษตรลดลงในความสำคัญทางการเงินเมื่อเทียบในแง่ของรายได้ที่เพิ่มขึ้นด้วย อุตสาหกรรมและ Americanization ของประเทศไทยตั้งแต่ปี 1960 แต่ก็ยังคงให้ประโยชน์ของการจ้างงานและการพึ่งพาตนเองการสนับสนุนทางสังคมชนบทและการดูแลทางวัฒนธรรม กองกำลังโลกาภิวัตน์ทางเทคนิคและเศรษฐกิจได้อย่างต่อเนื่องที่จะเปลี่ยนการเกษตรเพื่ออุตสาหกรรมอาหารและสัมผัสจึงเกษตรกรรายย่อยดังกล่าวเท่าคุณค่าของสิ่งแวดล้อมและมนุษย์แบบดั้งเดิมได้ลดลงอย่างเห็นได้ชัดในทุกพื้นที่ยากจน ต้อนควายในจังหวัดชัยภูมิ ธุรกิจการเกษตรทั้งเอกชนและรัฐบาลเป็นเจ้าของเพิ่มขึ้นจากปี 1960 และดำรงชีวิตเกษตรกรถูกมองว่าส่วนหนึ่งเป็นของที่ระลึกที่ผ่านมาจากการที่ธุรกิจการเกษตรจะทันสมัย แต่เข้มข้นระบบการผลิตแบบบูรณาการของการทำการเกษตรเพื่อยังชีพอย่างต่อเนื่องเพื่อนำเสนอประสิทธิภาพที่ไม่ได้ทางการเงินรวมถึงผลประโยชน์ทางสังคมซึ่งขณะนี้ได้ก่อให้เกิดเกษตรที่จะถือว่าเป็นทั้งภาคสังคมและการเงินในการวางแผนมีการรับรู้ที่เพิ่มขึ้นของคุณค่าของสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรม 'เกษตรกรมืออาชีพ' สร้างขึ้น 19.5% ของเกษตรกรทั้งหมดในปี 2004. องค์ประกอบที่ไม่ซ้ำกันของการเกษตรไทยรวมถึงเทคโนโลยีการชลประทานซึ่งทอดสหัสวรรษ นอกจากนี้ยังมีโครงสร้างการบริหารที่เกิดขึ้นกับการควบคุมน้ำทางการเกษตร ประเทศไทยมีความเป็นผู้นำระดับโลกในการผลิตและส่งออกของจำนวนของสินค้าเกษตรและภาคธุรกิจการเกษตรของตนรวมถึงหนึ่งใน บริษัท ข้ามชาติที่ใหญ่ที่สุดในโลก ยังคงมีศักยภาพในการเพิ่มขึ้นของขนาดใหญ่ต่อไปในการผลิตจากเทคโนโลยีที่รู้จักกัน ประเทศไทยเป็นผู้นำของโลกในการผลิตและการส่งออกข้าวยางพาราสับปะรดกระป๋องและกุ้งกุลาดำ จะนำไปสู่ภูมิภาคเอเชียในการส่งออกการส่งออกเนื้อไก่และสินค้าโภคภัณฑ์อื่น ๆ อีกหลายและอาหารอื่น ๆ ที่มีประชากรครั้งที่สี่ของตัวเองจาก นอกจากนี้ประเทศไทยยังพยายามที่จะขยายการส่งออกในการเลี้ยงปศุสัตว์ ประเทศไทยเป็นประเทศที่ไม่น่าจะขึ้นอย่างรวดเร็วการด้านอุตสาหกรรมยกเว้นในคอนเสิร์ตกับสาธารณรัฐประชาชนจีนและจะยังคงเป็นหนึ่งของประเทศการเกษตรที่สำคัญของโลกในสังคมแง่สิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจในอนาคตอันใกล้. ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศต่อการเกษตรไทยมองไปข้างหน้าเป็นแนวโน้ม ของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศก็เป็นที่คาดการณ์ว่าอุณหภูมิจะยังคงเพิ่มขึ้นในอัตราที่คงที่ในทุกภาคของประเทศไทยอยู่ในช่วงระหว่าง 1.2-2 องศาเซลเซียส ปริมาณน้ำฝนประจำปีคาดว่าจะลดลงในพื้นที่ภาคกลาง แต่เพิ่มขึ้นในภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ปริมาณน้ำฝนที่คาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 1,400 มิลลิเมตรต่อปีใน 5 ปีข้างหน้า เกษตรกรไทยจะต้องตระหนักถึงผลกระทบที่จะเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่มีต่อการผลิตของพวกเขา ฝนที่ตกหนักอาจทำให้รากของพืชมันสำปะหลังในภาคเหนือในขณะที่ลดลงในสายฝนอาจเกิดความเสียหายอ้อยและข้าวในเขตภาคกลาง อุณหภูมิและการเปลี่ยนแปลงคุณภาพของน้ำอาจนำไปสู่การลดลงของความมีชีวิตของสัตว์เนื่องจากความร้อนความเครียดอัตราการอยู่รอดของสัตว์ที่เกิดใหม่และผลกระทบต่อระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย ประเทศไทยมีการดัดแปลงหลายการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเริ่มต้นนโยบายและกองกำลังงานที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อสนับสนุนเกษตรกรไทย เหล่านี้รวมถึง "ยุทธศาสตร์ชาติเพื่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศการจัดการ" และ "การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศบรรเทาแผนเพื่อการเกษตร" กลุ่มเหล่านี้และนโยบายการสร้าง "การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศความรู้ของศูนย์ข้อมูล" ซึ่งเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้; "การบริหารจัดการทรัพยากรน้ำในภาคเกษตร" ซึ่งโครงการการใช้น้ำและให้การควบคุมที่มีประโยชน์เกี่ยวกับคุณภาพของน้ำในหลายภูมิภาค; และ "การจัดการภัยพิบัติธรรมชาติ" คณะกรรมการที่คาดการณ์ภัยพิบัติทางธรรมชาติที่เข้ามาและให้การสงเคราะห์แก่บุคคลบางคนได้รับผลกระทบจากภัยธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเกษตรในประเทศไทยมีการแข่งขันสูง หลากหลายและเจนจัดและการส่งออกของที่ประสบความสำเร็จในระดับสากล ข้าวเป็นพืชที่สำคัญที่สุดของประเทศ ประเทศไทยเป็นผู้ส่งออกรายใหญ่ในตลาดข้าวโลก โภคภัณฑ์การเกษตรอื่นผลิตจํานวนมาก ได้แก่ ปลาและผลิตภัณฑ์ปลา มันสำปะหลัง ยางพารา ข้าว และน้ำตาลการส่งออกอาหารแปรรูปทางอุตสาหกรรม เช่น ทูน่ากระป๋อง สับปะรด และกุ้งแช่แข็งที่เพิ่มขึ้น .
การเกษตรไทยอาจจะตรวจสอบผ่านทาง วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และสังคมไทย ซึ่งผลิตที่ทันสมัยวิธีการเฉพาะเพื่อการเกษตร ต่อไปนี้การปฏิวัติยุคหินใหม่ สังคมในพื้นที่พัฒนาจากการล่าสัตว์และการรวบรวม ผ่านขั้นตอนของเมืองการเกษตรและในอาณาจักรทางศาสนาของรัฐ ตรวจคนเข้าเมืองของไทผลิตวิธีการที่แตกต่างกันเพื่อเกษตรยั่งยืนเมื่อเทียบกับเกษตรอื่น ๆส่วนใหญ่ในโลก .
จากประมาณ 1000 CE , ไทเปียกข้าวเหนียววัฒนธรรมกำหนดโครงสร้างการบริหารในสังคมปฏิบัติที่สม่ำเสมอผลิตส่วนเกินขายดี . ต่อเนื่องในวันนี้ระบบเหล่านี้รวมถึงความสำคัญของการเกษตรข้าวเพื่อความมั่นคงของชาติและเศรษฐกิจเป็นอย่างดี จีนและยุโรปมีอิทธิพลในภายหลังได้รับประโยชน์ธุรกิจและสร้างความต้องการที่จะขยายการเกษตรผ่านเพิ่มประชากรจนเข้าถึงที่ดินใช้จ่าย .
ล่าสุดในการพัฒนาการเกษตรได้หมายความว่าตั้งแต่ปี 1960การว่างงานได้ลดลงจากกว่า 60 % จะต่ำกว่า 10% ในช่วงต้นทศวรรษ 2000 ในช่วงเวลาเดียวกัน : ราคาอาหารลดลงครึ่งหนึ่ง ความหิวลดลง ( จาก 2.55 ล้านครัวเรือนในปี 1988 เพื่อ 418000 ใน 2007 ) และภาวะทุพโภชนาการเด็กได้ลดลงอย่างมาก ( จาก 17% ในปี 1987 เป็น 7% ในปี 2006 ) นี้ได้รับการบรรลุถึงส่วนผสมของแข็งแรง บวกกับบทบาทรัฐในการสร้างความมั่นใจการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานการศึกษาและการเข้าถึงสินเชื่อและความสำเร็จส่วนบุคคลใหม่ในภาคธุรกิจ นี้ได้สนับสนุนการเปลี่ยนไทยเป็นประเทศอุตสาหกรรมการเกษตรเศรษฐกิจ



ในการเกษตรเปลี่ยนสามารถขยายในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970 มันได้เข้าถึงที่ดินใหม่และแรงงานตกงาน ระหว่าง 2504 และ 1983 , ภาคการเกษตรขยายตัวจาก 41 % โดยเฉลี่ยต่อปี และในปี 1980 มันจ้างมากกว่า 70% ของประชากรที่ทำงาน แต่สภาพการรับรู้การพัฒนาในภาคการเกษตรเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับอุตสาหกรรมและการส่งออกถูกเก็บภาษีเพื่อให้ราคาภายในประเทศ และยกระดับรายได้ต่ำ รัฐลงทุนในพื้นที่อื่น ๆของเศรษฐกิจ
เป็นภาคพัฒนาแรงงานไปในการค้นหาของงานในภาคอื่นๆ ของเศรษฐกิจการเกษตรและถูกบังคับให้กลายเป็นน้อยแรงงานเข้มข้นและอุตสาหกรรม . สนับสนุนโดยรัฐ กฎหมายบังคับให้ธนาคารให้วงเงินสินเชื่อราคาถูก ภาคการเกษตร และการให้เครดิตของตนเองผ่านธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร ( ธ. ก. ส. ) รัฐยังได้ลงทุนในการศึกษาชลประทานและถนนในชนบท พบว่าเกษตรขยายตัวอย่างต่อเนื่องที่ร้อยละ 2.2 และระหว่างปี 2007 แต่ยังว่า ขณะนี้มีเกษตรเพียงครึ่งหนึ่งของงานในชนบท เป็นเกษตรกร เอาประโยชน์ของการลงทุนเพื่อกระจาย .
เป็นเกษตรลดลงในความสำคัญทางการเงินเมื่อเทียบในแง่ของรายได้จากอุตสาหกรรม และความเป็นอเมริกันของไทย จากปี 1960แต่มันยังคงให้ประโยชน์ของการจ้างงานและการพึ่งตนเองในชนบทสนับสนุนทางสังคมและสิทธิทางวัฒนธรรม บังคับทางเทคนิคและเศรษฐกิจโลกาภิวัตน์มีอย่างต่อเนื่องเพื่อเปลี่ยนเป็นอุตสาหกรรมอาหารและเกษตร เกษตรกรจึงเปิดเผยโครงสร้างมากประเพณี สิ่งแวดล้อมและมนุษย์ ค่าได้ลดลงอย่างเด่นชัดในทั้งหมด แต่พื้นที่ที่ยากจนได้ต้อนควายในจังหวัดชัยภูมิ ธุรกิจการเกษตร ทั้งส่วนตัวและเป็นเจ้าของรัฐบาล ขยายจากทศวรรษที่ 1960 และเกษตรกรยังชีพถูกบางส่วนมองว่าเป็นพระธาตุที่ผ่านมาจากที่ธุรกิจสามารถทำให้ทันสมัย . อย่างไรก็ตาม เข้มข้น ผลิตรวมระบบยังชีพเกษตรกรรมอย่างต่อเนื่องเพื่อให้ประสิทธิภาพที่ไม่ใช่การเงินรวมถึงประโยชน์ทางสังคมซึ่งได้ทำให้การเกษตรถือว่าเป็นทั้งสังคมและภาคการเงินในการวางแผน กับการเพิ่มขึ้นของการรับรู้คุณค่าทางวัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อม” ชาวนามืออาชีพสร้างขึ้น 19.5 เปอร์เซ็นต์ ของเกษตรกรทั้งหมดใน 2004 .
องค์ประกอบเฉพาะของการเกษตรไทย ได้แก่ ชลประทานเทคโนโลยีซึ่งทอด 1 สหัสวรรษนอกจากนี้ยังมีโครงสร้างการบริหารซึ่งเกิดขึ้นกับการควบคุมน้ำทางการเกษตร ประเทศไทยมีผู้นำระดับโลกในการผลิตและส่งออกของสินค้าโภคภัณฑ์เกษตรและภาคเกษตร รวมถึง หนึ่งของโลก บริษัท ข้ามชาติที่ใหญ่ที่สุด มันยังคงศักยภาพเพิ่มเติมขนาดใหญ่เพิ่มขึ้นในประสิทธิภาพจากรู้จักเทคโนโลยีประเทศไทยเป็นผู้นำโลกในการผลิตและส่งออกข้าว ยางพารา สับปะรดกระป๋อง และกุ้งลายเสือสีดำ ทำให้ภูมิภาคเอเชียในการส่งออกส่งออกเนื้อไก่และสินค้าโภคภัณฑ์อื่น ๆหลาย ๆ และอาหารมากกว่าสี่ครั้งของประชากรจาก ประเทศไทยยังต้องการขยายการส่งออกปศุสัตว์ประเทศไทยไม่น่าอย่างรวดเร็ว industrialise ยกเว้นในคอนเสิร์ตกับสาธารณรัฐประชาชนจีน และจะยังคงเป็นหนึ่งของโลก สาขาการเกษตร ประเทศในด้านสังคม ด้านสิ่งแวดล้อม และเศรษฐกิจในอนาคตอันใกล้ ผลของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่มีต่อภาคการเกษตรของไทย
มองไปข้างหน้าเป็นแนวโน้มของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศมันเป็นที่คาดการณ์ว่าอุณหภูมิจะยังคงเพิ่มขึ้นในอัตราคงที่ทุกภูมิภาคของประเทศไทยในช่วงระหว่าง 1.2-2 ° C ฝนรายปีคาดว่าจะลดลงในพื้นที่ภาคกลาง แต่เพิ่มขึ้นในภาคเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ปริมาณฝนที่คาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 1400 มม. ต่อปี ในอีก 5 ปีเกษตรกรไทยจะต้องตระหนักถึงผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจะมีในผลิตของพวกเขา ฝนตกหนักอาจเกิดความเสียหายรากมันสำปะหลังพืชในภาคเหนือในขณะที่ลดลงในฝนอาจจะทำลายอ้อยและข้าวในภาคกลาง อุณหภูมิและการเปลี่ยนแปลงคุณภาพของน้ำอาจนำไปสู่การลดลงในความมีชีวิตของปศุสัตว์ เนื่องจากความร้อนความเครียดอัตราการอยู่รอดของสัตว์เกิดใหม่และผลกระทบต่อระบบภูมิคุ้มกัน ประเทศไทยมีการปรับตัวหลายอย่างเพื่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเริ่มนโยบาย และกองทัพถูกสร้างขึ้นเพื่อสนับสนุนเกษตรกรของไทย เหล่านี้รวมถึงกลยุทธ์ " บริหาร " และ " การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศการวางแผนเพื่อการเกษตรแห่งชาติกลุ่มเหล่านี้และนโยบายสร้าง " การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศความรู้ศูนย์สารสนเทศ " ซึ่งเผยแพร่ความรู้ เรื่อง " การบริหารจัดการน้ำในภาคการเกษตร ซึ่งโครงการ " การใช้น้ำและมีกฎระเบียบที่เป็นประโยชน์ต่อคุณภาพของน้ำในหลายภูมิภาค และ " การจัดการภัยพิบัติธรรมชาติ "คณะกรรมการที่คาดการณ์ภัยพิบัติทางธรรมชาติเข้ามาและมีบางบรรเทาผู้ได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติธรรมชาติ