Discussion and Conclusions The resu

Discussion and Conclusions
The results indicate that ractopamine did affect the behavior and physiology of finishing pigs in this study. In terms of time budget differences, pigs fed ractopamine were more active and alert, spent more time in sternal recumbency and less time in lateral recumbency than control pigs. They also tended to take longer to settle after disturbance. These results confirm the anecdotal reports of increased activity in ractopamine-fed pigs and appear to counter the results of the only other study carried out on ractopamine-fed pigs (Schaefer et al., 1992), which noted only that pigs on ractopamine were less active. However, the different timings of behavioral observations between this study and the previous study means that these results are not necessarily in conflict. In this study, the pigs were observed from the time that ractopamine was fed over 4 weeks up to slaughter. Schaefer et al. (1992) observed the pigs after they had been on ractopamine for between 5 and 6 weeks. From our results, the effects of behavioral time budgets were relatively short-lasting and had all but disappeared by the 3rd week, with only very few differences during week 4. It is also known that the production benefits of feeding pigs a constant level of ractopamine is minimized by the fifth week on test (Herr et al., 2001a,b) and that at a cellular level, there is down regulation of the ßadrenergic receptors (Liu et al., 1994; Mills, 2001). Therefore, it is probable that the observations carried out in the previous study (Schaefer et al., 1992) occurred at the wrong time in order to answer the questions that were posed. The behavioral responses to handling also indicate that as well as being more active, pigs fed ractopamine are generally more difficult to handle. They were less likely to exit the pen without being forced out, they took longer and needed more physical interactions by the handler to get into the weighing scale. These differences became apparent very quickly after feeding of ractopamine had started and, unlike the time budget differences, they continued over the entire 4week period. This result may have serious implications for the well-being of market-weight pigs at the point of slaughter, as well as financial implications in terms of time input and meat quality. Pigs that are difficult to load and unload during transportation to the slaughterhouse are more likely to be subject to rough handling (Geverink et al., 1998) and thus, interactions with the handler may escalate, with pats becoming slaps, knee pushes becoming kicks and perhaps even culminating in the use of electric prods. The worst case scenario may be an increase in pigs dying in transit or in subsequent lairage. Ractopamine appears to chronically elevate heart rate compared to control-fed pigs. It has been shown that chronic administration of other beta-agonists results in a shift of intrinsic autonomic balance towards sympathetic dominance (Jartti et al., 1998) resulting in elevated basal heart rate. Chronic administration of ractopamine over this 4-week period does not appear to affect cardiac responses to external stimuli, such as those encountered during handling. Pigs fed ractopamine also had greater concentrations of epinephrine and norepinephrine, when measured during the 4th week of administration. This increase in epinephrine and norepinephrine could be responsible for the increase in heart rates and activity of the pigs fed ractopamine.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปรายและสรุป ผลการระบุ ractopamine ที่ไม่มีผลต่อการทำงานและของตกแต่งสุกรในการศึกษานี้ ในแง่ของเวลางบประมาณความแตกต่าง สุกรเลี้ยง ractopamine ได้ใช้งานมากขึ้น และแจ้ง เตือน ใช้เวลา ใน sternal recumbency และเวลาน้อยลงในด้านข้าง recumbency กว่าสุกรควบคุม พวกเขายังมีแนวโน้มจะใช้เวลาในการชำระหลังจากรบกวน ผลลัพธ์เหล่านี้ยืนยันรายงานเล็ก ๆ ของกิจกรรมเพิ่มขึ้นในสุกรที่เลี้ยง ractopamine และจะ นับผลเฉพาะอื่น ๆ ศึกษาดำเนินการใน ractopamine เลี้ยงสุกร (Schaefer et al. 1992), ซึ่งระบุไว้เพียงว่า สุกร ractopamine ถูกใช้งานน้อยลง อย่างไรก็ตาม เวลาที่แตกต่างกันของการสังเกตพฤติกรรมระหว่างการเรียนนี้และการศึกษาก่อนหน้านี้หมายถึง ไม่จำเป็นต้องขัดแย้งผลลัพธ์เหล่านี้ ในการศึกษานี้ หมูข้อสังเกตจากเวลา ractopamine ที่ถูกเลี้ยงกว่า 4 สัปดาห์ถึงฆ่า Schaefer et al. (1992) สังเกตสุกรหลังจากที่พวกเขาได้รับใน ractopamine สำหรับระหว่างสัปดาห์ที่ 5 และ 6 จากผลลัพธ์ ผลกระทบของงบประมาณเวลาที่พฤติกรรมค่อนข้างสั้นยาวนาน และทั้งหมดแต่หายไป โดยในสัปดาห์ที่ 3 โดยเฉพาะความแตกต่างน้อยมากในช่วงสัปดาห์ที่ 4 มันเป็นที่รู้จักกันว่า ประโยชน์ผลิตของอาหารสุกรของ ractopamine ลดลงจากสัปดาห์ที่ 5 ทดสอบ (ตรง et al. 2001a, b) และในระดับเซลล์ มีลงของรับ ßadrenergic (Liu et al. 1994 โรงงานผลิต 2001) ดังนั้น ก็น่าเป็นที่สังเกตการดำเนินการในการศึกษาก่อนหน้า (Schaefer et al. 1992) เกิดขึ้นในเวลาไม่ถูกต้องเพื่อตอบคำถามที่ได้ถูกวางไว้ การตอบสนองพฤติกรรมการจัดการแสดงที่เป็นการใช้งานเพิ่มเติม สุกรเลี้ยง ractopamine ได้โดยทั่วไปการจัดการ พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะออกโดยไม่ถูกบังคับออก พวกเขาใช้อีกต่อไป และจำเป็นมากจริงโต้ตอบ โดยการจัดการเป็นการชั่งขนาด ความแตกต่างนี้กลายปรากฏอย่างรวดเร็วหลัง จากที่นมของ ractopamine ได้เริ่มต้นที่ ซึ่งแตกต่างจากความแตกต่างงบประมาณเวลา ที่ต่อเนื่องในระยะเวลา 4 สัปดาห์ทั้งหมด ผลลัพธ์นี้อาจมีผลกระทบร้ายแรงความเป็นตลาดน้ำหนักสุกรณจุดฆ่า ตลอดจนผลกระทบทางการเงินในแง่ของคุณภาพเนื้อและการป้อนข้อมูลเวลา สุกรที่ยากต่อการบรรทุก และถ่ายระหว่างการขนส่งไปโรงฆ่าสัตว์ มีแนวโน้มให้อยู่ภายใต้การ (Geverink et al. 1998) ดังนั้น โต้ตอบกับตัวจัดการอาจเลื่อนระดับ pats กลายเป็น ตบ เข่าดันเตะเป็น และบางทีแม้จะสูงสุดในการใช้ไฟฟ้าจะ สถานการณ์กรณีเลวร้ายที่สุดอาจจะมีการเพิ่มในสุกรที่ตาย ใน lairage ตามมา Ractopamine ปรากฏขึ้นเพื่อ ยกระดับเทียบกับสุกรที่เลี้ยงควบคุมอัตราการเต้นหัวใจเรื้อรัง มันได้รับการแสดงที่ดูแลเรื้อรังอื่น ๆ ผลเบต้ามากในการเปลี่ยนแปลงของลักษณะอัตโนมัติต่อปกครองเห็นอกเห็นใจ (Jartti et al. 1998) ในอัตราแรกเริ่มสูงขึ้น Ractopamine บริหารเรื้อรังระยะเวลา 4 สัปดาห์นี้ไม่ มีผลต่อหัวใจการตอบสนองกับสิ่งเร้าภายนอก เช่นที่พบในระหว่างการจัดการ สุกรที่เลี้ยง ractopamine ยังมีความเข้มข้นมากกว่าของอะดรีนาลินและ norepinephrine เมื่อวัดในช่วงสัปดาห์ที่ 4 ของการจัดการ อะดรีนาลินและ norepinephrine เพิ่มขึ้นนี้อาจจะรับผิดชอบสำหรับการเพิ่มขึ้นของอัตราการเต้นของหัวใจ และของสุกรที่เลี้ยง ractopamine

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายและสรุป
ผลการวิจัยพบว่า ractopamine ไม่ส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมและสรีรวิทยาของสุกรจบในการศึกษาครั้งนี้ ในแง่ของความแตกต่างของงบประมาณเวลาสุกร ractopamine มีการใช้งานมากขึ้นและการแจ้งเตือนใช้เวลามากขึ้นในการ recumbency sternal และใช้เวลาน้อยใน recumbency ด้านข้างมากกว่าสุกรควบคุม พวกเขายังมีแนวโน้มที่จะใช้เวลานานในการชำระหลังจากความวุ่นวาย ผลลัพธ์เหล่านี้ยืนยันรายงานประวัติของกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นในสุกร ractopamine เลี้ยงและดูเหมือนจะตอบโต้ผลการศึกษาอื่น ๆ เพียง แต่ดำเนินการในสุกร ractopamine เลี้ยง (Schaefer et al., 1992) ซึ่งตั้งข้อสังเกตเพียงว่าหมูใน ractopamine น้อย คล่องแคล่ว. อย่างไรก็ตามการกำหนดเวลาที่แตกต่างกันของการสังเกตพฤติกรรมระหว่างการศึกษาครั้งนี้และการศึกษาก่อนหน้านี้หมายความว่าผลลัพธ์เหล่านี้ไม่จำเป็นต้องอยู่ในความขัดแย้ง ในการศึกษานี้หมูถูกตั้งข้อสังเกตจากเวลาที่ ractopamine เป็นอาหารมากกว่า 4 สัปดาห์ขึ้นไปฆ่า Schaefer, et al (1992) ตั้งข้อสังเกตสุกรหลังจากที่พวกเขาได้รับใน ractopamine ระหว่าง 5 และ 6 สัปดาห์ที่ผ่านมา จากผลของเราผลกระทบของงบประมาณเวลาพฤติกรรมค่อนข้างสั้นยั่งยืนและได้หายไปทั้งหมด แต่สัปดาห์ที่ 3 ที่มีความแตกต่างกันน้อยมากเฉพาะในช่วงสัปดาห์ที่ 4 มันเป็นที่รู้จักกันว่าผลประโยชน์ของการให้อาหารการผลิตสุกรในระดับคงที่ของ ractopamine จะลดลงจากสัปดาห์ที่ห้าในการทดสอบ (. Herr, et al, 2001a, B) และในระดับเซลล์มีระเบียบของผู้รับßadrenergic (Liu et al, 1994;. มิลส์, 2001) ดังนั้นจึงน่าจะเป็นที่สังเกตดำเนินการในการศึกษาก่อนหน้า (Schaefer et al., 1992) ที่เกิดขึ้นในเวลาที่ผิดในการสั่งซื้อที่จะตอบคำถามที่ถูกโพสต์ การตอบสนองพฤติกรรมการจัดการยังระบุว่าเช่นเดียวกับการใช้งานมากขึ้น ractopamine สุกรโดยทั่วไปจะมีมากขึ้นยากที่จะจัดการ พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะออกจากปากกาโดยไม่ต้องถูกบังคับให้ออกจากพวกเขาใช้เวลานานและจำเป็นต้องมีปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพมากขึ้นโดยการดำเนินการที่จะได้รับในการชั่งน้ำหนัก ความแตกต่างเหล่านี้ก็เห็นได้ชัดมากอย่างรวดเร็วหลังจากที่กินอาหารของ ractopamine ได้เริ่มต้นและแตกต่างจากความแตกต่างของงบประมาณเวลาที่พวกเขาอย่างต่อเนื่องในช่วงระยะเวลา 4week ทั้งหมด ผลที่ได้นี้อาจมีผลกระทบร้ายแรงสำหรับความเป็นอยู่ของสุกรในตลาดน้ำหนักที่จุดของการฆ่าเช่นเดียวกับผลกระทบทางการเงินในแง่ของการป้อนข้อมูลเวลาและคุณภาพเนื้อสัตว์ สุกรที่มีความยากในการโหลดและยกเลิกการโหลดในระหว่างการขนส่งไปยังโรงฆ่าสัตว์มีแนวโน้มที่จะต้องมีการจัดการหยาบ (Geverink et al., 1998) และทำให้การสื่อสารกับตัวจัดการอาจบานปลายด้วยการตบกลายเป็นตบเข่าดันเตะกลายเป็นและ บางทีอาจจะสูงสุดในการใช้บังคับไฟฟ้า สถานการณ์กรณีที่เลวร้ายอาจจะเพิ่มขึ้นในสุกรตายในการขนส่งหรือใน lairage ภายหลัง ractopamine ดูเหมือนจะเรื้อรังยกระดับอัตราการเต้นหัวใจเมื่อเทียบกับการควบคุมสุกรที่เลี้ยง มันแสดงให้เห็นว่าการบริหารเรื้อรังของผลเบต้า agonists อื่น ๆ ในการเปลี่ยนแปลงของความสมดุลของระบบประสาทส่วนกลางที่แท้จริงที่มีต่อการปกครองขี้สงสาร A (Jartti et al., 1998) ส่งผลให้อัตราการเต้นหัวใจในฐานสูง การบริหารเรื้อรังของ ractopamine ในช่วงระยะเวลา 4 สัปดาห์นี้ดูเหมือนจะไม่ส่งผลกระทบต่อการตอบสนองต่อสิ่งเร้าหัวใจภายนอกเช่นที่พบในระหว่างการจัดการ สุกร ractopamine ยังมีความเข้มข้นมากขึ้นของอะดรีนาลีนและ norepinephrine เมื่อวัดในช่วงสัปดาห์ที่ 4 ของการบริหาร เพิ่มขึ้นในอะดรีนาลีนและ norepinephrine ซึ่งอาจเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการเพิ่มขึ้นของอัตราการเต้นของหัวใจและการทำงานของ ractopamine สุกร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายและสรุปผลการศึกษาพบว่า แรคโตพามีนมีผลต่อพฤติกรรมและสรีรวิทยาของสุกรขุนในการศึกษานี้ ในแง่ของความแตกต่างของงบประมาณ เวลา สุกรขุนแรคโตพามีนถูกใช้งานมากขึ้นและการแจ้งเตือน , ใช้เวลาใน recumbency กระดูกสันอกและใช้เวลาน้อยในการ recumbency กว่าสุกรควบคุม พวกเขาก็มีแนวโน้มที่จะใช้เวลานานในการชำระหลังความวุ่นวาย ผลลัพธ์เหล่านี้ยืนยันรายงาน anecdotal ของกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นในแรคโตพามีนเลี้ยงสุกรและปรากฏที่จะนับผลเฉพาะอื่น ๆ การศึกษาในแรคโตพามีนเลี้ยงหมู ( Schaefer et al . , 1992 ) ซึ่งระบุเพียงว่าสุกรในแรคโตพามีนถูกใช้งานน้อยลง อย่างไรก็ตาม เวลาที่แตกต่างกันของการสังเกตพฤติกรรมระหว่างเรียน และการศึกษาเล่าเรียนหมายความว่าผลลัพธ์เหล่านี้จะไม่จําเป็นต้องขัดแย้งกัน ในการศึกษานี้ สุกร สังเกตได้จากเวลาที่แรคโตพามีนได้รับมากกว่า 4 สัปดาห์ถึงการฆ่า เชเฟอร์ et al . ( 1992 ) พบว่าสุกรที่หลังจากที่พวกเขาได้รับในแรคโตพามีนระหว่าง 5 และ 6 สัปดาห์ จากผลของเรา , ผลของพฤติกรรมที่ยั่งยืน และมีงบประมาณที่ค่อนข้างสั้น แต่หายไป โดยอาทิตย์ที่ 3 มีความแตกต่างน้อยมากระหว่างสัปดาห์ที่ 4 มันเป็นที่รู้จักกันว่า การผลิตผลประโยชน์ให้อาหารสุกรระดับคงที่ของแรคโตพามีนจะลดลงจากสัปดาห์ที่ 5 ในการทดสอบ ( คุณ et al . , 2001a , B ) และในระดับเซลล์ มีการลงระเบียบของß adrenergic receptors ( Liu et al . , 1994 ; โรงงาน , 2001 ) ดังนั้น จึงอาจเป็นไปได้ว่า การสังเกตทดลองในการศึกษาก่อนหน้านี้ ( Schaefer et al . , 1992 ) ที่เกิดขึ้นในเวลาที่ไม่ถูกต้องในการตอบคำถามที่ถูกวาง การตอบสนองพฤติกรรมการจัดการยังชี้ให้เห็นว่า เช่นเดียวกับการใช้งานมากขึ้น สุกรขุนแรคโตพามีนโดยทั่วไปจะยากที่จะจัดการ พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะออกจากปากกาโดยไม่ถูกบังคับจากพวกเขาได้อีกต่อไป และต้องการทางกายภาพมากขึ้นการโต้ตอบโดย Handler เข้าไปในเครื่องชั่ง . ความแตกต่างเหล่านี้เป็นที่ชัดเจนมากอย่างรวดเร็วหลังจากให้อาหารของแรคโตพามีนได้เริ่มต้นและแตกต่างจากเวลางบประมาณความแตกต่าง พวกเขาอย่างต่อเนื่องในช่วง 4week ทั้งหมด ผลที่ได้นี้อาจมีผลกระทบร้ายแรงสำหรับสวัสดิภาพของสุกรน้ำหนักตลาดที่จุดของการฆ่า รวมทั้งผลกระทบทางการเงินในแง่ของข้อมูลเวลาและคุณภาพเนื้อ สุกรที่ยากที่จะโหลดและยกเลิกการโหลดระหว่างการขนส่งไปโรงฆ่าสัตว์มีแนวโน้มที่จะต้องมีการจัดการหยาบ ( geverink et al . , 1998 ) ดังนั้น การปฏิสัมพันธ์กับผู้จัดการที่อาจบานปลาย ด้วยการถ่ายทำ กลายเป็นตบเข่าดันกลายเป็นเตะและบางทีแม้แต่ culminating ในการใช้ PRODS ไฟฟ้า สถานการณ์กรณีที่เลวร้ายที่สุดอาจจะเพิ่มหมูตายใน รถไฟฟ้า หรือตาม lairage . แรคโตพามีนปรากฏ chronically ยกระดับอัตราหัวใจเมื่อเทียบกับการควบคุมการเลี้ยงสุกร มันได้ถูกแสดงที่งานอื่น ๆในกลุ่มเบต้าเรื้อรังของผลลัพธ์ในกะสมดุลระบบประสาทอัตโนมัติที่แท้จริงต่อขี้สงสารการปกครอง ( jartti et al . , 1998 ) ส่งผลให้อัตราการเต้นของหัวใจ ฐานสูง เรื้อรังการบริหารแรคโตพามีนมากกว่าระยะเวลา 4 สัปดาห์นี้ไม่ปรากฏที่จะส่งผลกระทบต่อการตอบสนองต่อสิ่งเร้าภายนอกของหัวใจ เช่นที่พบในการจัดการ สุกรขุนแรคโตพามีนมีความเข้มข้นมากขึ้นของเนฟริน และนอร์อิพิเนฟริน เมื่อวัดในช่วงสัปดาห์ที่ 4 ของงาน เพิ่มอะดรีนาลีนกับนอร์อิพิเนฟรีนอาจรับผิดชอบเพิ่มขึ้นในอัตราหัวใจและกิจกรรมของสุกรขุนแรคโตพามีน .