Time passed, although Meng Hao wasn

Time passed, although Meng Hao wasn’t sure how much. His body was very weak, but in front of him was now a person whose features were the exact same as his own.

He wore a white robe, and sat there cross-legged, as fair as jade. He was handsome, and had a strong scholarly aura. He looked exactly like Meng Hao had when he was about fifteen or sixteen years old.

Looking at him, Meng Hao got the sensation that he was looking at an extension of his own body. He almost forget altogether that this was his second true self. It was almost like… a precious treasure in the shape of a person.

“And now it’s time to insert the soul of the true Immortal!” His eyes shone with strange light as he slapped his bag of holding. The true Immortal’s soul appeared, along with gentle, radiating light and a mysterious aura.

The instant the soul appeared, the entirety of Blood Prince Gorge filled with Immortal qi. In fact, the entire Blood Demon Sect instantly became like an Immortal paradise.

—–

This chapter was sponsored by Ricardas Barkauskas, Gary Lam, Salman Mubbashir, Joshua Crittenden, and Retrac

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาผ่านไป แม้ว่าเฮาเมงไม่แน่ใจเท่าไร ร่างกายของเขาอ่อนแอมาก แต่หน้าเขาตอนนี้บุคคลที่มีคุณสมบัติเป็นแน่นอนเหมือนกันเป็นของตัวเองเขาสวมเสื้อคลุมเป็นสีขาว และนั่งไขว่ห้าง ธรรมที่เป็นหยก เขาหล่อ และมีออร่าวิชาการแข็งแกร่ง เขาดูเหมือนว่าเมงเฮาได้เมื่อเขาเกี่ยวกับสิบห้า หรือสิบหกปีมองที่เขา เมงเฮามีความรู้สึกที่เขากำลังมองการขยายตัวของเขาเอง เขาเกือบจะลืมไปว่า นี่คือตัวตนที่แท้ของเขาสอง มันเป็นเกือบเหมือน...สมบัติล้ำค่าในรูปของบุคคล"และตอนนี้ ก็ใส่วิญญาณอมตะจริง" ตาของเขาส่องแสงแปลกเขาตบถือถุงของเขา วิญญาณของอมตะจริงปรากฏ อ่อนโยน พร้อมกับการแผ่รังสีของแสงและกลิ่นอายลึกลับทันทีวิญญาณปรากฏ ทั้งเลือดเจ้าหุบเขาเต็มไป ด้วยชิอมตะ ในความเป็นจริง ทั้งนิกายอสูรเลือดทันทีกลายเป็นเหมือนสวรรค์อมตะ—–บทนี้สนับสนุน โดย Ricardas Barkauskas, Gary Lam, Salman Mubbashir โจชัว Crittenden และ Retrac

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาผ่านไปแม้ว่าเม้งเฮาก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ ร่างกายของเขาอ่อนแอมาก แต่ในด้านหน้าของเขาตอนนี้บุคคลที่มีคุณสมบัติเป็นที่แน่นอนเช่นเดียวกับของเขาเอง.

เขาสวมเสื้อคลุมสีขาวและนั่งไขว่ห้างเป็นธรรมเป็นหยก เขาเป็นคนที่หล่อและมีกลิ่นอายวิชาการที่แข็งแกร่ง เขามองเหมือนเม้งเฮาได้เมื่อเขาอายุประมาณสิบห้าหรือสิบหกปี.

มองเขาเม้งเฮามีความรู้สึกว่าเขากำลังมองไปที่การขยายตัวของร่างกายของเขาเอง เขาเกือบจะลืมไปโดยสิ้นเชิงว่านี่คือตัวตนที่แท้จริงที่สองของเขา มันเกือบจะเป็นเหมือน ... เป็นสมบัติที่มีค่าในรูปของบุคคล.

"และตอนนี้ก็ถึงเวลาที่จะใส่จิตวิญญาณของความจริงอมตะ!" ที่ดวงตาของเขาส่องด้วยแสงแปลกที่เขาตบกระเป๋าของเขาในการถือครอง จิตวิญญาณที่แท้จริงเป็นอมตะปรากฏพร้อมกับอ่อนโยนและแสงแผ่รัศมีลึกลับ.

ทันทีวิญญาณปรากฏทั้งหมดของเจ้าชายเลือดผสม Gorge ที่เต็มไปด้วยฉีอมตะ ในความเป็นจริงทั้งเลือดปีศาจนิกายทันทีกลายเป็นเหมือนสวรรค์อมตะ.

-

บทนี้จะได้รับการสนับสนุนโดย Ricardas Barkauskas แกรี่ลำ Salman Mubbashir โจชัว Crittenden และ retrac