3. Methods3.1. Density estimationSu

3. Methods
3.1. Density estimation

Surveys were conducted during two breeding seasons (January 2012 and 2013) when the birds frequently call (Brickle et al., 1998, Johnsgard, 1999 and Ponsena, 1988). Density was defined using line transects. In both protected areas line transects were located on existing non-asphalt roads inside the park where traffic was very limited. Each transect was 2 km long and was marked every 20 m before the survey was conducted. Each transect was walked 10 and 14 times, by different observers, during daily peak calling periods. These times were 06.30–08.30 (at Cat Tien in 2012) and 06:00–08:00 (at Yok Don in 2013) in the morning (time adjusted to reflect difference in the start of calling at each site) and 16.15–18.15 in the evening. The distance to each calling bird was assigned within 50 m distance categories and the farthest detection distance was set at 1 km for both auditory and visual detection from the observer (Brickle et al., 1998 and Indrawan, 1995). Before data collection started, all observers conducted preliminary surveys together to standardize estimates of distance to calling birds in order to minimize errors between observers (Buckland et al., 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. วิธี3.1. ความหนาแน่นประมาณได้ดำเนินการสำรวจระหว่างสองพันธุ์ฤดู (2555 มกราคมและ 2556) เมื่อนกมักเรียก (Brickle et al. 1998, Johnsgard, 1999 และ Ponsena, 1988) กำหนดความหนาแน่นใช้บรรทัด transects ในพื้นที่ที่ได้รับการป้องกันทั้งบรรทัด transects อยู่บนถนนไม่ใช่ยางมะตอยที่มีอยู่ภายในสวนที่เป็นที่จำกัดมากของการจราจร แต่ละ transect ยาว 2 กิโลเมตร และถูกทำเครื่องหมายทุก 20 เมตรก่อนที่สำรวจ แต่ละ transect ถูกเดินครั้งที่ 10 และ 14 ผู้สังเกตการณ์ที่แตกต่างกัน ช่วงวันเรียกระยะเวลา เวลาเหล่านี้อยู่ 06.30 – 08.30 (ที่ Cat Tien ใน 2012) และ 06:00 – 08:00 (ที่ไทรโยคดอนใน 2013) ในตอนเช้า (เวลาปรับปรุงเพื่อให้สะท้อนถึงความแตกต่างในการเริ่มต้นของโทรศัพท์ในแต่ละไซต์) และ 16.15-18.15 ในตอนเย็น กำหนดระยะห่างแต่ละนกเรียกภายในประเภทระยะทาง 50 เมตร และตั้งระยะการตรวจจับมากที่สุดที่ 1 กิโลเมตรสำหรับการตรวจหาทั้งภาพ และเสียงจากผู้สังเกตการณ์ (Brickle et al. 1998 และ Indrawan, 1995) ก่อนเริ่มต้นการเก็บรวบรวมข้อมูล ผู้สังเกตการณ์ทั้งหมดดำเนินการสำรวจเบื้องต้นร่วมกันเพื่อสร้างมาตรฐานการประเมินระยะเรียกนกเพื่อลดข้อผิดพลาดระหว่างผู้สังเกตการณ์ (บัคแลนด์ et al. 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. วิธีการ
3.1 การประมาณค่าความหนาแน่นของ

การสำรวจได้ดำเนินการในช่วงสองฤดูกาลผสมพันธุ์ (มกราคมปี 2012 และ 2013) เมื่อนกบ่อยโทร (Brickle et al., 1998 Johnsgard 1999 และ Ponsena, 1988) ความหนาแน่นของถูกกำหนดโดยใช้แนวตัดขวาง ในพื้นที่ที่มีการป้องกันทั้งแนวตัดขวางตั้งอยู่บนถนนที่มีอยู่ไม่ใช่ยางมะตอยในสวนสาธารณะที่การจราจรถูก จำกัด มาก แต่ละแนวยาว 2 กิโลเมตรและถูกทำเครื่องหมายทุก 20 เมตรก่อนที่จะสำรวจได้ดำเนินการ แต่ละผ่าถูกเดิน 10 และ 14 ครั้งโดยผู้สังเกตการณ์ที่แตกต่างกันในช่วงระยะเวลาโทรสูงสุดในชีวิตประจำวัน เหล่านี้เป็นครั้ง 06.30-08.30 (ที่ Cat Tien ในปี 2012) และ 06: 00-08: 00 (ที่ไทรโยคดอนในปี 2013) ในตอนเช้า (เวลาปรับเพื่อสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างในการเริ่มต้นของการโทรที่แต่ละเว็บไซต์) และ 16.15-18.15 ในตอนเย็น. ระยะห่างจากนกแต่ละโทรได้รับมอบหมายภายใน 50 เมตรประเภทระยะทางและระยะทางที่ไกลที่สุดการตรวจสอบเป็นที่ตั้ง 1 กิโลเมตรสำหรับทั้งการตรวจสอบการได้ยินและการมองเห็นจากผู้สังเกตการณ์ (Brickle et al., ปี 1998 และ Indrawan, 1995) ก่อนที่จะเริ่มการเก็บรวบรวมข้อมูลผู้สังเกตการณ์ทั้งหมดดำเนินการสำรวจเบื้องต้นร่วมกันเพื่อสร้างมาตรฐานการประมาณการของระยะทางที่จะเรียกนกเพื่อลดข้อผิดพลาดระหว่างผู้สังเกตการณ์ (Buckland et al., 2001)