Of all environmental hazards, there

Of all environmental hazards, there is little doubt that major disruptions in the atmosphere and climate have the greatest potential for catastrophic and irreversible environmental damage. If levels of greenhouse gases and reactive trace gases continue to increase at present rates, major environmental effects are virtually certain. On a hopeful note, the bulk of these emissions arise from industrialized nations which, in principle, can apply the resources needed to reduce them substantially. The best example to date has been the 1987 “Montreal Protocol on Substances that Deplete the Ozone Layer,” an international treaty through which a large number of nations agreed to cut chlorofluorocarbon emissions by 50% by the year 2000. This agreement and subsequent ones, particularly the Copenhagen Amendment of 1992, may pave the way for more encompassing agreements covering carbon dioxide and other trace gases.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อันตรายสิ่งแวดล้อมทั้งหมด มีข้อสงสัยเล็กน้อยว่า หยุดชะงักที่สำคัญในบรรยากาศและภูมิอากาศมีศักยภาพมากที่สุดความรุนแรง และควมเสียหายต่อสิ่งแวดล้อม ถ้าระดับของก๊าซเรือนกระจกและติดตามปฏิกิริยาก๊าซยังคงเพิ่มขึ้นในอัตราปัจจุบัน ผลกระทบสิ่งแวดล้อมที่สำคัญได้อย่างแน่นอน ในบันทึกย่อที่มีความหวัง จำนวนมากของการปล่อยก๊าซเหล่านี้เกิดขึ้นจากร่ำซึ่ง หลัก สามารถใช้ทรัพยากรที่จำเป็นเพื่อลดมาก ตัวอย่างวันดีที่สุดแล้ว 1987 "มอนทรีออลโพรโทคอลในสารที่ทำชั้นโอโซนในบรรยากาศ , " การสนธิซึ่งประชาชาติจำนวนมากตกลงตัดปล่อย chlorofluorocarbon 50% โดยปี 2000 ข้อตกลงนี้และคนต่อมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งแก้ไขโคเปนเฮเกนของ 1992 อาจปูทางสำหรับข้อตกลงเพิ่มเติมที่ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และก๊าซอื่น ๆ ติดตาม encompassing

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมที่ทุกคนมีข้อสงสัยเล็กน้อยว่าการหยุดชะงักที่สำคัญในบรรยากาศและสภาพภูมิอากาศที่มีศักยภาพมากที่สุดสำหรับความเสียหายด้านสิ่งแวดล้อมภัยพิบัติและเปลี่ยนแปลงไม่ได้ หากระดับของก๊าซเรือนกระจกและก๊าซร่องรอยปฏิกิริยายังคงเพิ่มขึ้นในอัตราที่ปัจจุบันผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญคือความจริงบางอย่าง เมื่อทราบความหวังเป็นกลุ่มของการปล่อยก๊าซเหล่านี้เกิดขึ้นจากการที่ประเทศอุตสาหกรรมในหลักการสามารถใช้ทรัพยากรที่จำเป็นในการลดพวกเขาอย่างมีนัยสำคัญ ตัวอย่างที่ดีที่สุดถึงวันที่ได้รับ 1987 "พิธีสารมอนทรีออสารที่ทำให้หมดสิ้นลงชั้นโอโซน" สนธิสัญญาระหว่างประเทศที่ผ่านการเป็นจำนวนมากของประเทศตกลงที่จะลดการปล่อยก๊าซ chlorofluorocarbon โดย 50% โดยในปี 2000 ข้อตกลงนี้และคนที่ตามมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแก้ไขโคเปนเฮเกนของปี 1992 อาจปูทางสำหรับข้อตกลงที่ครอบคลุมมากขึ้นครอบคลุมก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และก๊าซอื่น ๆ ร่องรอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อันตรายจากสิ่งแวดล้อมทั้งหมด ไม่มีสงสัยเล็กน้อยว่า ทางสาขาในบรรยากาศและภูมิอากาศมีศักยภาพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับรุนแรงและสนับสนุนความเสียหายด้านสิ่งแวดล้อม ถ้าระดับของก๊าซเรือนกระจก และ reactive ติดตามก๊าซยังคงเพิ่มขึ้นในอัตราปัจจุบัน ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญคือความจริงที่แน่นอน ในหมายเหตุมีความหวังเป็นกลุ่มของการปล่อยก๊าซเหล่านี้เกิดขึ้นจากประเทศอุตสาหกรรม ซึ่งในหลักการ สามารถใช้ทรัพยากรที่จำเป็นเพื่อลดพวกเขาอย่างมาก ตัวอย่างที่ดีที่สุดเพื่อวันที่ได้รับ 1987 " พิธีสารมอนทรีออลในสารที่ทำให้หมดสิ้นชั้นโอโซน " สนธิสัญญาที่ผ่านซึ่งเป็นจำนวนมากของประเทศตกลงที่จะลดการปล่อยก๊าซคลอโรฟลูออโรคาร์บอน โดย 50% จากปี 2000ข้อตกลงนี้และต่อ ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโคเปนเฮเกนแก้ไขเพิ่มเติม 2535 อาจปูทางสำหรับเพิ่มเติมข้อตกลงที่ครอบคลุมรวมถึงก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และก๊าซร่องรอยอื่น ๆ