Two forms of leakage that could be

Two forms of leakage that could be remedied by practicing sustainable tourism management are food importation and management by foreigners (there are others). Tourist facilities import food when the nearby communities cannot provide a reliable supply of safe food of types that tourists prefer. In many cases trained farmers and agronomists can remedy this situation by using modern sustainable farming methods. Are any members of this group aware of training programs for local farmers possibly supported by the destination country, grants from donor countries and/or private foundations or the travel companies?

The other form of leakage is the use of management personnel from the facility owner's home country rather than the destination country. Local residents are frequently hired by tourist facilities only for the most menial, lowest paying jobs. The frequently can't qualify for management level positions with higher pay because of their lack of a higher level of education and also a lack of skills in the languages of the tourists. Here again, do members of the group know of tourism management and language training programs that would help local residents rise above the poverty of their communities?

There are a lot of so-called sustainable tourism companies that try to return more of the tourists' money to local communities but the ones I've read about are small, providing holidays for maybe a few thousand people a year. They may have good intentions but they are probably too small to make more than a dent in the poverty of the destinations they deal with. What is needed is programs that go beyond the capabilities of the cadre of small sustainable tour companies. Are there any good ones out there that are successfully helping communities prosper from the rich tourists in their midsts?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองรูปแบบรั่วไหลที่อาจแก้ไขได้ โดยการฝึกการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนเป็นการนำเข้าอาหารและบริหาร โดยชาวต่างชาติ (อื่น) สถานที่ท่องเที่ยวนำอาหารเมื่อชุมชนใกล้เคียงไม่ให้อุปทานเชื่อถือได้ของอาหารปลอดภัยชนิดที่นักท่องเที่ยวต้อง ในหลายกรณี การฝึกอบรมเกษตรกรและ agronomists สามารถแก้ไขสถานการณ์นี้ โดยใช้วิธีการเกษตรสมัยใหม่ที่ยั่งยืน มีสมาชิกของกลุ่มนี้ตระหนักถึงการฝึกอบรมโปรแกรมสำหรับเกษตรกรที่อาจได้รับการสนับสนุน โดยประเทศปลายทาง เงินช่วยเหลือจากต่างประเทศหรือฐานรากส่วนตัว หรือบริษัทท่องเที่ยวแบบฟอร์มอื่น ๆ ของรั่วคือ การใช้ผู้บริหารจากประเทศบ้านเกิดของเจ้าของอาคารมากกว่าที่เป็นประเทศปลายทาง มักมีการจ้างงานประชาชนในท้องถิ่น โดยสถานที่ท่องเที่ยวสำหรับงานคนใช้มากที่สุด ค่าใช้จ่ายต่ำสุดเท่านั้น บ่อยครั้งไม่สามารถรับกับค่าจ้างที่สูงขึ้นตำแหน่งระดับบริหาร เพราะการขาดการศึกษาในระดับสูงขึ้น และการขาดทักษะภาษาของนักท่องเที่ยวได้ ที่นี่อีกครั้ง ทำสมาชิกของความรู้กลุ่มของการท่องเที่ยวและภาษาโปรแกรมการฝึกอบรมที่จะช่วยให้ประชาชนในท้องถิ่นที่เพิ่มขึ้นเหนือความยากจนของชุมชนมีจำนวนมากของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนที่เรียกว่าบริษัทที่จะมากขึ้นของเงินนักท่องเที่ยวโดยชุมชนท้องถิ่น แต่ผมได้อ่านเกี่ยวกับคนมีขนาดเล็ก ให้วันหยุดอาจจะไม่กี่พันคนต่อปี พวกเขาอาจมีความตั้งใจที่ดี แต่อาจจะมีขนาดเล็กเกินไปจะทำให้บุ๋มมากกว่าในความยากจนความพวกเขาจัดการกับ เป็นโปรแกรมที่ความสามารถของ cadre บริษัททัวร์ขนาดเล็กอย่างยั่งยืน มีทุกคนออกมีที่เสร็จเรียบร้อยจะช่วยให้ชุมชนที่ประสบความสำเร็จจากนักท่องเที่ยวมากมายใน midsts ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองรูปแบบของการรั่วไหลที่สามารถแก้ไขได้โดยการฝึกซ้อมการบริหารจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนมีการนำเข้าอาหารและการจัดการโดยชาวต่างชาติ (มีคนอื่น ๆ ) สิ่งอำนวยความสะดวกที่ท่องเที่ยวนำเข้าอาหารเมื่อชุมชนใกล้เคียงไม่สามารถให้อุปทานที่เชื่อถือได้ของอาหารที่ปลอดภัยชนิดที่นักท่องเที่ยวต้องการ ในหลายกรณีที่เกษตรกรได้รับการฝึกฝนและ agronomists สามารถแก้ไขสถานการณ์นี้โดยใช้วิธีการทำการเกษตรอย่างยั่งยืนที่ทันสมัย เป็นสมาชิกของกลุ่มนี้ตระหนักถึงโปรแกรมการฝึกอบรมสำหรับเกษตรกรในท้องถิ่นอาจจะได้รับการสนับสนุนจากประเทศปลายทางทุนจากประเทศผู้บริจาคและ / หรือมูลนิธิเอกชนหรือ บริษัท ในการเดินทางใด ๆ

รูปแบบอื่น ๆ ของการรั่วไหลคือการใช้การจัดการบุคลากรจากบ้านเจ้าของสิ่งอำนวยความสะดวก ประเทศมากกว่าประเทศปลายทาง ประชาชนในท้องถิ่นได้รับการว่าจ้างบ่อยโดยสถานที่ท่องเที่ยวเพียง แต่สำหรับคนรับใช้ส่วนใหญ่งานต่ำสุดที่จ่าย บ่อยครั้งไม่สามารถมีคุณสมบัติสำหรับตำแหน่งระดับบริหารจ่ายที่สูงขึ้นเพราะพวกเขาขาดระดับที่สูงขึ้นของการศึกษาและยังขาดทักษะในภาษาของนักท่องเที่ยว ที่นี่อีกครั้งกับสมาชิกของกลุ่มความรู้ในการบริหารจัดการการท่องเที่ยวและการฝึกอบรมภาษาโปรแกรมที่จะช่วยให้ประชาชนในท้องถิ่นเพิ่มขึ้นเหนือความยากจนของชุมชนของพวกเขาหรือไม่

มีจำนวนมากของสิ่งที่เรียกว่า บริษัท การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนที่พยายามที่จะกลับมาอีกของเงินที่นักท่องเที่ยวมี ให้กับชุมชนท้องถิ่น แต่คนที่ผมได้อ่านเกี่ยวกับที่มีขนาดเล็กให้วันหยุดสำหรับอาจจะไม่กี่พันคนต่อปี พวกเขาอาจมีความตั้งใจที่ดี แต่พวกเขาอาจจะเล็กเกินไปที่จะทำให้มากกว่าบุ๋มในความยากจนในสถานที่ที่พวกเขาจัดการกับที่ สิ่งที่ต้องการคือโปรแกรมที่นอกเหนือไปจากความสามารถของนายทหารฝ่ายเสนาธิการของ บริษัท ทัวร์ที่ยั่งยืนขนาดเล็ก จะมีคนที่ดีใด ๆ ออกมีที่จะประสบความสำเร็จช่วยให้ชุมชนประสบความสำเร็จจากนักท่องเที่ยวที่อุดมไปด้วย midsts ของพวกเขา?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองรูปแบบของการรั่วไหลที่อาจแก้ไขได้โดยการฝึกการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนเป็นอาหารนำเข้าและบริหารโดยชาวต่างชาติ ( มีคนอื่น ) ท่องเที่ยวเครื่องนำเข้าอาหารเมื่อชุมชนไม่สามารถให้แหล่งที่เชื่อถือได้ของอาหารปลอดภัยชนิดที่นักท่องเที่ยวชอบ ในหลายกรณีการฝึกอบรมเกษตรกรและ Agronomists สามารถแก้ไขสถานการณ์นี้ด้วยการใช้วิธีการสมัยใหม่ที่ยั่งยืนเกษตร . มีสมาชิกกลุ่มนี้ตระหนักถึงโปรแกรมการฝึกอบรมสำหรับเกษตรกรในท้องถิ่นจะได้รับการสนับสนุนจากประเทศปลายทาง และเงินช่วยเหลือจากประเทศผู้บริจาค และ / หรือ เอกชน มูลนิธิ และ บริษัท ท่องเที่ยว ?รูปแบบอื่น ๆของการรั่วไหลจะใช้บุคลากรจากประเทศเจ้าของสถานที่มากกว่าประเทศปลายทาง ชาวบ้านมักจ้าง โดยนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ใช้เครื่องให้ถูกที่สุด , จ่ายงาน บ่อยไม่ได้มีคุณสมบัติสำหรับตำแหน่งระดับบริหารที่มีรายได้สูงขึ้น เพราะการขาดของระดับที่สูงขึ้นของการศึกษา และยังขาดทักษะในภาษาของนักท่องเที่ยว ที่นี่อีกครั้ง ทำให้สมาชิกในกลุ่มรู้จักการจัดการการท่องเที่ยวและภาษาโปรแกรมการฝึกอบรมที่จะช่วยให้ประชาชนในท้องถิ่นอยู่เหนือความยากจนของชุมชนของพวกเขามีสิ่งที่เรียกว่าการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน บริษัท ที่พยายามที่จะกลับขึ้นของเงินของนักท่องเที่ยวกับชุมชนท้องถิ่น แต่ที่ผมเคยอ่าน เรื่องเล็กให้วันหยุด น่าจะไม่กี่พันคนต่อปี พวกเขาอาจจะมีความตั้งใจที่ดี แต่พวกเขาอาจจะเล็กเกินไปที่จะทำให้มากกว่าที่ในความยากจนของสถานที่พวกเขาจัดการกับ สิ่งที่จำเป็นคือ โปรแกรมที่ไปไกลเกินกว่าความสามารถของ cadre ของบริษัทท่องเที่ยวที่ยั่งยืนขนาดเล็ก มีอะไรดีๆ ออกมีที่มีเรียบร้อยแล้วช่วยชุมชนเจริญจากนักท่องเที่ยวมากมายใน midsts ของพวกเขา ?