Within the city, the lamps inside t

Within the city, the lamps inside the houses were instantly extinguished, except for one house…. Inside that house, the lights danced, illuminating a middle-aged man who stood next to the window. It was impossible to tell what he was thinking.

The sounds of weeping could be heard within the bedroom. Through the cracks in the door, the silhouette of a woman could be seen. She held a boy in her arms, and tears streamed down her face.

The boy had intelligent eyes, but right now, they were filled with confusion and puzzlement.

The violet wind blew the violet fog until it completely covered Yunjie County. Far up above in the black night sky, a violet sun suddenly became visible.

The violet sun caused an indescribable pressure to suddenly weigh down on Yunjie County.

It was in that moment that the man pushed open the front door and walked out into the violet fog. The woman wiped the tears from her eyes and looked back at the boy for a moment. Then she turned and walked away.

In that moment, Meng Hao was able to clearly see her face.

She was beautiful, gentle, and her tears seemed to be filled with infinite reluctance to part. However, she left the boy behind in the room, frightened, confused and helpless.

“Dad…. Mom….” cried the boy. He seemed to be growing more frightened. He ran out into the fog.

“Dad…. Mom…. Where are you? I’m scared….” The boy’s voice was young and tender, and quavered when he spoke. He seemed terrified. The wind around him was cold, and the fog was all-encompassing. However, it couldn’t do anything to suppress the boy’s cries, which echoed out into the fog.

His sobbing grew more and more shrill as he ran. He suddenly tripped and fell, scraping his knees and tearing his garment. His hair was in disarray, and tears streamed down his face to fall onto the ground. All he wanted was his dad and mom, but what he didn’t notice was that behind him, a black, spectral hand stretched out toward his head from within the fog.

—–

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายในเมือง โคมไฟภายในบ้านได้ทันทีดับ ยกเว้นบ้านหนึ่ง... ภายในบ้าน เต้นไฟ ส่องแสงคนวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าต่าง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกสิ่งที่เขาคิดเสียงร้องไห้อาจจะได้ยินภายในห้องนอน ผ่านรอยแตกในประตู เงาของผู้หญิงอาจจะเห็น เธอจัดเด็กในอ้อมแขนของเธอ และน้ำตาสตรีมลงหน้าเธอเด็กชายมีตาอัจฉริยะ ขวาแต่ตอนนี้ พวกเขาเต็มไป ด้วยความสับสนและ puzzlementลมสีม่วงพัดหมอกม่วงจนมันคลุมมณฑล Yunjie ไกลขึ้นเหนือในท้องฟ้ากลางคืนสีดำ ม่วงอาบแดดก็กลายเป็นมองเห็นดวงอาทิตย์สีม่วงเกิดจากความดันการพรรณนาก็ชั่งน้ำหนักลงบน Yunjie เขตมันเป็นในขณะที่คนผลักดันเปิดประตู และเดินเข้าไปในหมอกสีม่วง ผู้หญิงที่เช็ดน้ำตาให้จากดวงตาของเธอ และมองไปที่เด็กช่วง จากนั้นเธอหัน และเดินเข้าไปในช่วงเวลานั้น เมงเฮาได้เห็นใบหน้าของเธอได้อย่างชัดเจนเธอสวย อ่อนโยน และน้ำตาของเธอที่ดูเหมือนจะเต็มไป ด้วยส่วนหนึ่งเลี้ยงอนันต์ อย่างไรก็ตาม เธอปล่อยเด็กไว้ในห้องพัก กลัว สับสน และหมดหนทาง"พ่อ... แม่..."เด็กร้องไห้ เขาดูเหมือนจะสามารถเติบโตกลัวมาก เขาวิ่งออกมาเป็นหมอก"พ่อ... แม่... คุณอยู่ที่ไหน ฉันกลัว..." เสียงของเด็กหนุ่ม และชำระเงิน และ quavered เมื่อเขาพูด เขาดูเหมือนหวาดกลัว ลมรอบเย็น และหมอกทั้งนั้น อย่างไรก็ตาม มันไม่สามารถทำอะไรเพื่อระงับของเด็กผู้ชายร้องไห้ ซึ่งสะท้อนเสียงออกเป็นหมอกSobbing ของเขาเติบโตขึ้นและร้องได้วิ่ง เขาก็ทำ และ ตก ขูดหัวเข่าของเขา และฉีกเสื้อผ้าของเขา ผมเป็นใน disarray และน้ำตาสตรีมลงใบหน้าของเขาตกอยู่บนพื้นดิน ทั้งหมดที่เขาต้องการพ่อและแม่ของเขา แต่เขาไม่ได้สังเกตเห็น ว่า หลังเขา สีดำ สเปกตรัมมือยืดออกไปทางหัวของเขาจากหมอก—–

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเมือง, โคมไฟภายในบ้านดับทันทียกเว้นสำหรับบ้านหลังหนึ่ง ... ภายในบ้านที่ไฟเต้นแสงสว่างชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ติดกับหน้าต่าง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกสิ่งที่เขาคิด. เสียงร้องไห้อาจจะได้ยินภายในห้องนอน ผ่านรอยแตกในประตูที่เงาของผู้หญิงคนหนึ่งที่อาจจะเห็น เธอถือเด็กในอ้อมแขนของเธอและน้ำตาสตรีมลงใบหน้าของเธอ. เด็กมีตาฉลาด แต่ตอนนี้พวกเขาเต็มไปด้วยความสับสนและงุนงง. ลมพัดหมอกสีม่วงสีม่วงจนครอบคลุม Yunjie เคาน์ตี้ ไกลขึ้นไปข้างบนในท้องฟ้ากลางคืนสีดำดวงอาทิตย์สีม่วงก็กลายเป็นมองเห็น. ดวงอาทิตย์สีม่วงเกิดจากความดันสุดจะพรรณนาจู่ๆน้ำหนักลงบน Yunjie มณฑล. มันอยู่ในช่วงเวลาที่ว่าคนที่ผลักดันให้เปิดประตูหน้าและเดินออกไปในสีม่วง หมอก. ผู้หญิงคนนั้นเช็ดน้ำตาจากดวงตาของเธอและมองกลับมาที่เด็กสักครู่ จากนั้นเธอก็หันหลังกลับและเดินออกไป. ในขณะนั้นเม้งเฮาก็สามารถที่จะเห็นได้อย่างชัดเจนใบหน้าของเธอ. เธอเป็นคนที่สวยงามอ่อนโยนและน้ำตาของเธอดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจที่ไม่มีที่สิ้นสุดเพื่อเป็นส่วนหนึ่ง อย่างไรก็ตามเธอออกจากเด็กที่อยู่เบื้องหลังในห้องพัก, กลัว, ความสับสนและทำอะไรไม่ถูก. "พ่อ ... แม่ ... . "ร้องเด็ก ดูเหมือนว่าเขาจะเติบโตกลัวมากขึ้น เขาวิ่งออกไปในหมอก. "พ่อ ... แม่…. คุณอยู่ที่ไหน? ฉันกลัว ... . "เสียงของเด็กเป็นหนุ่มและอ่อนโยนและ quavered เมื่อเขาพูด ดูเหมือนว่าเขากลัว ลมรอบ ๆ ตัวเขาเป็นเย็นและมีหมอกในตอนที่ถูกครอบคลุมทุก แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรเพื่อให้การปราบปรามเสียงร้องของเด็กซึ่งสะท้อนออกไปในหมอก. สะอื้นของเขาเติบโตขึ้นและโหยหวนมากขึ้นขณะที่เขาวิ่ง ทันใดนั้นเขาก็สะดุดและล้มลงขูดหัวเข่าของเขาและฉีกเสื้อผ้าของตน ผมของเขาอยู่ในความระส่ำระสายและน้ำตาสตรีมลงใบหน้าของเขาที่จะตกอยู่บนพื้นดิน ทั้งหมดที่เขาต้องการก็คือพ่อและแม่ของเขา แต่สิ่งที่เขาไม่ได้สังเกตเห็นได้ว่าหลังเขาสีดำมือสเปกตรัมยืดออกไปทางหัวของเขาจากภายในหมอก. -

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเมือง , โคมไฟภายในบ้านถูกดับลง ยกเว้นบ้านหลังหนึ่ง . . . . . . . ข้างในบ้านนั้น ไฟเต้น ร่างชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้างๆหน้าต่าง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกสิ่งที่เขาคิดเสียงร่ำไห้ที่อาจจะได้ยินภายในห้องนอน ผ่านรอยแตกในประตู เงาของผู้หญิงที่ไม่สามารถมองเห็นได้ เธออุ้มเด็กอยู่ในอ้อมแขนของเธอ และน้ำตาพรั่งพรูลงบนใบหน้าของเธอเด็กหนุ่มมีแววตาฉลาด แต่ตอนนี้พวกเขากำลังเต็มไปด้วยความสับสน และความสับสน .สีม่วงสีม่วงหมอกลมพัดจนมันสมบูรณ์ครอบคลุม yunjie County ไกลขึ้นไปในท้องฟ้ากลางคืนสีดำ , สีม่วงดวงอาทิตย์กลายเป็นมองเห็นได้สีม่วงดวงอาทิตย์ทำให้แรงดันที่คลุมเครือก็หนักลงบน yunjie Countyมันอยู่ในช่วงเวลาที่คนผลักเปิดประตูด้านหน้าและเดินออกมาเป็นสีม่วงหมอก ผู้หญิงเช็ดน้ำตาจากตาของเธอ และมองกลับไปที่เด็กสักครู่ เธอหันกลับและเดินจากไปในขณะนั้น เมิ่งฮ่าวสามารถเห็นใบหน้าของเธอเธองดงาม อ่อนโยน และน้ำตาของเธอดูเหมือนจะเต็มไปด้วยอนันต์ไม่เต็มใจที่จะเป็นส่วนหนึ่ง แต่เธอทิ้งเด็กไว้ในห้อง หวาดกลัว สับสน และสิ้นหวัง" พ่อ . . . . . . . แม่ . . . . . . . " ร้องไห้เด็ก ดูเหมือนเขาจะเติบโตมากกว่า เขาวิ่งเข้าไปในหมอก" พ่อ . . . . . . . แม่ . . . . . . . คุณอยู่ไหน ? ผมกลัว . . . . . . . " เสียงของเด็กหนุ่ม และ อ่อนโยน และ quavered เมื่อเขาพูด . เขาดูหวาดกลัว ลมรอบๆตัวเขาก็หนาว และหมอกก็ครอบคลุมทั้งหมด . แต่มันก็ไม่สามารถทำอะไรเพื่อระงับเสียงร้องของเด็ก ซึ่งสะท้อนออกมาในหมอกเขาสะอื้นเติบโตมากขึ้นและโหยหวนมากขึ้นเมื่อเขาวิ่ง จู่ๆ เขาก็สะดุดล้ม ขูดหัวเข่าของเขาและฉีกเสื้อผ้าของตน ผมของเขากลับมาและน้ำตาพรั่งพรูลงใบหน้าของเขาลงบนพื้น ทั้งหมดที่เขาต้องการคือ พ่อและแม่ของเขา แต่เขาไม่ได้สังเกตว่าหลังเขา เป็นสีดำเงามือเหยียดออกทางศีรษะของเขาจากภายในหมอกได้- จำกัด