A bank is a financial intermediary

A bank is a financial intermediary that accepts deposits and channels those deposits into lending activities, either directly by loaning or indirectly through capital markets. A bank links together customers that have capital deficits and customers with capital surpluses.

Due to their importance in the financial system and influence on national economies, banks are highly regulated in most countries. Most nations have institutionalised a system known as fractional reserve banking. They are generally subject to minimum capital requirements based on an international set of capital standards, known as the Basel Accords.

Banking in its modern sense evolved in the 14th century in the rich cities of Renaissance Italy but in many ways was a continuation of ideas and concepts of credit and lending that had its roots in the ancient world. In the history of banking, a number of banking dynasties—notably the Medicis, the Fuggers, the Welsers, the Berenbergs and the Rothschilds—have played a central role over many centuries. The oldest existing retail bank is Monte dei Paschi di Siena, while the oldest existing merchant bank is Berenberg Bank.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ธนาคารเป็นตัวกลางทางการเงินที่รับฝาก และช่องเงินฝากเหล่านั้นเป็นกิจกรรม การให้ยืมโดยตรง โดยให้ยืมแก่ หรือโดยทางอ้อม ผ่านตลาดทุน ลิงค์ธนาคารกันลูกค้าที่มีเงินทุนขาดดุลและลูกค้า มีทุน surpluses

เนื่องจากมีความสำคัญในระบบการเงินและอิทธิพลต่อเศรษฐกิจของประเทศ ธนาคารมีควบคุมสูงในประเทศส่วนใหญ่ ประเทศส่วนใหญ่ได้ผสมมูลค่าเศษสำรองธนาคาร พวกเขาจะโดยทั่วไป มีทุนความต้องยึดเป็นชุดสากลมาตรฐานหลวง เรียกว่า Accords บาเซิล

ธนาคารในสมัยนั้นพัฒนาในศตวรรษที่ 14 ในเมืองรวยของเรอเนสซองซ์อิตาลี แต่ ในหลายๆ ความต่อเนื่องของความคิด และแนวคิดของเครดิตและสินเชื่อที่มีรากของมันในโลกโบราณ ในประวัติศาสตร์ของธนาคาร จำนวนลูกค้าราชวงศ์ — ยวดเมดิซิส การ Fuggers, Welsers Berenbergs และ Rothschilds — มีบทบาทเป็นศูนย์กลางผ่านหลายศตวรรษ ธนาคารค้าปลีกที่มีอยู่เก่าแก่ที่สุดเป็น Paschi ไดมอนดิเซียนา ในขณะที่ธนาคารพาณิชย์ที่มีอยู่เก่าแก่ที่สุดเป็น ธนาคาร Berenberg

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ธนาคารเป็นสื่อกลางทางการเงินที่ยอมรับฝากและช่องทางที่เงินฝากในกิจกรรมการให้กู้ยืมเงินทั้งโดยตรง โดยการให้ยืมหรือทางอ้อมผ่านตลาดทุน ธนาคารเชื่อมโยงด้วยกันลูกค้าที่มีเงินทุนขาดดุลและลูกค้าที่มีส่วนเกินทุน

เนื่องจากความสำคัญในระบบการเงินและอิทธิพลที่มีต่อเศรษฐกิจของชาติธนาคารมีการควบคุมในประเทศส่วนใหญ่ ประเทศส่วนใหญ่มี institutionalized ระบบที่เรียกว่าธนาคารสงวนเศษส่วน . พวกเขาโดยทั่วไปจะขึ้นอยู่กับความต้องการเงินทุนขั้นต่ำตามมาตรฐานนานาชาติของทุนหรือที่เรียกว่า Basel accords .

ธนาคารในความรู้สึกที่ทันสมัยการพัฒนาในศตวรรษที่ 14 ในเมืองที่อุดมไปด้วยของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีแต่หลายวิธีคือความต่อเนื่องของความคิดและแนวคิดของสินเชื่อและเงินให้สินเชื่อที่มีรากของโลกโบราณ ในประวัติศาสตร์ของธนาคารจำนวนธนาคารที่สะดุดตาราชวงศ์ Medicis , welsers fuggers , ,การ berenbergs และ rothschilds มีบทบาทกลางกว่าหลายศตวรรษ ที่เก่าแก่ที่สุดที่มีอยู่ในธนาคารค้าปลีก Monte dei paschi di Siena ในขณะที่เก่าแก่ที่สุดที่มีอยู่ berenberg พ่อค้าธนาคารคือ ธนาคาร