hurriedly raised both of my arms in

hurriedly raised both of my arms in front of my chest to resist!

“Bang!”

Lei’s fist landed, numbing both of my arms as I was pushed backwards in my chair. With a “bang!” sound, I crashed into the wall behind me as dust fell off it, making a rustling noise.

“Li Xiao Yao, are you alright?” Lin Wan Er rushed to my side.



I took a glance at my arms, then looked at Dong Cheng Lei and laughed loudly: “Great, supernatural strength… Very good, my team would love to have you!”

Dong Cheng Lei was overjoyed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รีบยกทั้งแขนหน้าอกของฉันฝืน"บาง"กำปั้นของ lei ที่ดิน numbing ทั้งสองแขนของฉันเป็นฉันถูกผลักไปข้างหลังในเก้าอี้ของฉัน ด้วยการ "บาง" เสียง ผมชนเข้าผนังข้างหลังเป็นฝุ่นตกออก ทำเสียงดัง rustling"หลี่เสี่ยวยาว เป็นคุณครับ" หลิน Wan Er วิ่งข้างของฉัน ผมเอาแขน แล้วมองตงเฉิง Lei และหัวเราะดัง: "ดี เหนือธรรมชาติความแข็งแรง... ดีมาก ทีมงานของฉันรักคุณ"ตง เฉิง Lei เป็นปลื้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รีบยกแขนทั้งสองของฉันในด้านหน้าของหน้าอกของฉันที่จะต่อต้าน! "แบง!" กำปั้น Lei ของที่ดินทั้งมึนงงแขนของฉันเป็นฉันถูกผลักไปข้างหลังในเก้าอี้ของฉัน กับ "ปัง!" เสียงผมชนเข้ากับกำแพงข้างหลังผมเป็นฝุ่นลดลงปิดมันทำให้เสียงทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบ. "หลี่เสี่ยวยาวที่คุณไม่เป็นไร?" หลิน Wan Er รีบวิ่งไปที่ด้านข้างของฉัน. ฉันเอาทันทีที่ของฉัน แขนแล้วมองไปที่ดงเฉิงเล่ยและหัวเราะเสียงดัง: "ที่ดีมีความแข็งแรงเหนือธรรมชาติ ... ดีดีจากทีมงานของฉันจะรักที่จะมีคุณ" ดงเฉิงเล่ยมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รีบยกแขนทั้งสองของฉันในด้านหน้าของหน้าอกของฉันที่จะต่อต้าน !

" ปัง ! "

Lei กำปั้นลงพื้น มึนงงทั้งแขนของฉันก็ถูกดันไปข้างหลังในเก้าอี้ของฉัน กับ " ปัง ! " เสียงที่ฉันชนเข้ากับกำแพงด้านหลังของผมเป็นฝุ่นตกลงมาด้วย ทำให้มีเสียงวุ่นวาย

" หลี่เซียวเหยา เธอไม่เป็นไรนะ ? " ลินวานเอ้อรีบวิ่งไปที่ด้านข้างของฉัน



ผมชำเลืองมองของฉันแขนแล้วมองไปที่ดงเฉิง Lei และหัวเราะเสียงดัง : " ดี แข็งแรง . . . . . . . เก่งเหนือธรรมชาติ ทีมของฉันชอบที่จะมีคุณ "

ดงเฉิง Lei มีความสุขเหลือล้น