hydrocolloids. Glucose release was

hydrocolloids. Glucose release was measured as the reducing
sugars degraded from starch by digestive enzymes. Overall, starch
hydrolysis sharply increased after 30 min, and then gradually
increased at a slow, steady rate for 180 min. The glucose release
curves shifted down for all noodles with hydrocolloids except for
the noodles made with 4% xanthan gum as follows: 0%/2%/4%
as a function of the level of hydrocolloids, and alginate/guar gum
/ xanthan gum as a function of the kind of hydrocolloid used in
the noodle. In particular, hydrocolloids blended with wheat flour
induced a more significant decrease thanwas seen in noodles made
of whole wheat flour with the same hydrocolloids. However, no
significant effect was observed when hydrocolloids were added
into the buckwheat noodles.
The pGI values for the hydrocolloid noodles compared to those
of the control noodles are presented in Fig. 2. The pGI values
significantly decreased in the presence of hydrocolloids in all
noodles with dose-dependence, except for buckwheat noodles
(p < 0.05). In the case of wheat flour, the order of pGI was as follows:
2% guar gum/2% alginate/4% guar gum, 4% alginate, and
2% xanthan gum (p < 0.05). Conversely, the addition of 4% xanthan
gum increased the pGI (p < 0.05). In whole wheat flour, the noodles
made with 2% alginate showed the lowest pGI, followed by the
noodles with 4% alginate and 2% guar or xanthan gum (p < 0.05).
Guar gum or xanthan gum of 4%, however, did not lower the pGI
compared with that of the noodles made without hydrocolloid
(p < 0.05). Furthermore, the pGI values in buckwheat noodles were
increased by the presence of hydrocolloids, except for the noodles
containing 2% alginate or 2% guar gum (p < 0.05).
The effects of alginate and guar gum on the retardation of starch
digestion have been widely reported in the earlier literature
(Dartois, Singh, Kaur, & Singh, 2010; Ellis, Roberts, Low, & Morgan,
1995; Kaur, Singh, Singh, & McCarthy, 2008; Koh et al., 2009).
Alginate acts as a physical barrier between digestive enzymes and
substrates (starch) due to its ability to microencapsulate starch
granules. The presence of guar gum in starchy foods induces a
lowered rate of starch hydrolysis through the increased digesta
viscosity and the limited access of enzymes to starch due to the
high water availability from the hydrophilic nature of guar gum. On
the other hand, the hydration properties of flours or noodles
significantly increased by the addition of xanthan gum, thereby
accelerating the accessibility of digestive enzymes into starch
granules and increasing the overall rate of starch hydrolysis
(Gularte & Rosell, 2011). In this study, alginate and guar gum
showed significant decreases in pGI values for both wheat and
whole wheat noodles. When alginate and guar gum were added at
a 2% concentration, the pGI values of the noodles were effectively
lowered. However, an effect of hydrocolloids in buckwheat flour
was not observed and the addition of 4% alginate actually increased
the pGI. As a result, the inhibition of starch digestion by hydrocolloids
in various noodles with different flours was greatly
dependent on the type of flour used, and the type and level of
hydrocolloid added. The hydrophilic nature of alginate and guar
gum might also have limited the availability of water for enzyme
substrate reactions, thereby reducing the overall rate of starch
hydrolysis. Although xanthan gum has a hydrophilic property due
to its structure, its low viscosity is the more critical factor for
controlling starch hydrolysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้า ปล่อยกลูโคสถูกวัดเป็นการลดน้ำตาลลดลงจากแป้ง โดยเอนไซม์ โดยรวม แป้งย่อยที่เพิ่มขึ้นอย่างชัดเจนหลังจาก 30 นาที แล้วค่อย ๆเพิ่มขึ้นในอัตราช้า มั่นคงสำหรับ 180 นาที การปล่อยกลูโคสเส้นโค้งที่เลื่อนขึ้นลงสำหรับเจ้ายกเว้นก๋วยเตี๋ยวทั้งหมดเส้นหมี่ที่ทำ ด้วยหมากฝรั่ง xanthan 4% ดัง: 0% / 2% / 4%เป็นฟังก์ชันของระดับของเจ้า และแอลจิเนต/ต้นฝรั่งหมากฝรั่ง xanthan ตามชนิดของไฮโดรคอลลอยด์ต่อใช้ในก๋วยเตี๋ยว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เจ้าผสมกับแป้งสาลีเกิด thanwas ลดลงส่วนที่เห็นในเส้นหมี่ของแป้งสาลีทั้งหมดกับเจ้าเดียวกัน อย่างไรก็ตาม ไม่ผลสำคัญที่ถูกตรวจสอบเมื่อเพิ่มเจ้าเป็นบะหมี่ค่าของ pGI ก๋วยเตี๋ยวไฮโดรคอลลอยด์ต่อที่เมื่อเทียบกับควบคุม เส้นจะแสดงในรูป 2 ค่า pGIลดลงในที่ประทับของเจ้าทั้งหมดยาพึ่งพา ยกเว้นบะหมี่ก๋วยเตี๋ยว(p < 0.05) ในกรณีของแป้งสาลี ลำดับของ pGI ถูกเป็นดังนี้:ฝรั่งต้น alginate/4% gum/2% ต้น 2%, 4% แอลจิเนต และฝรั่ง xanthan 2% (p < 0.05) ในทางกลับกัน การเพิ่ม 4% xanthanหมากฝรั่งเพิ่ม pGI (p < 0.05) ในแป้งโฮลวีต ก๋วยเตี๋ยวด้วยแอลจิเนต 2% พบ pGI ต่ำสุด ตามด้วยการก๋วยเตี๋ยวต้นแอลจิเนตและ 2% 4% หรือหมากฝรั่ง xanthan (p < 0.05)ต้นฝรั่งหรือฝรั่ง xanthan 4% อย่างไรก็ตาม ไม่ได้ไม่ต่ำ pGIเมื่อเทียบกับของหมี่ โดยไฮโดรคอลลอยด์ต่อ(p < 0.05) นอกจากนี้ ค่า pGI ในบะหมี่ได้เพิ่มขึ้นของเจ้า ยกเว้นก๋วยเตี๋ยวที่ประกอบด้วย 2% แอลจิเนตหรือ 2% ต้นฝรั่ง (p < 0.05)ผลกระทบของแอลจิเนตและต้นฝรั่งในการชะลอการเกิดแป้งย่อยมีการรายงานกันอย่างแพร่หลายในวรรณกรรมก่อนหน้า(Dartois สิงห์ สต และ สิงห์ 2010 เอลลิส โรเบิร์ต ต่ำ และ มอร์แกน1995 สต สิงห์ สิงห์ และ McCarthy, 2008 เกาะ et al. 2009)แอลจิเนตทำหน้าที่เป็นเครื่องกีดขวางระหว่างเอนไซม์ และพื้นผิว (แป้ง) เนื่องจากความสามารถในการ microencapsulate แป้งเม็ด ของต้นฝรั่งในอาหารจำพวกก่อให้เกิดการราคาลดสลายแป้งผ่าน digesta เพิ่มขึ้นความหนืดและจำกัดการเข้าถึงของแป้งเนื่องจากเอนไซม์น้ำที่พร้อมใช้งานจากธรรมชาติน้ำของต้นฝรั่ง บนมืออื่น ๆ คุณสมบัติความชุ่มชื้นของแป้งหรือก๋วยเตี๋ยวเพิ่ม โดยการเพิ่ม xanthan gum จึงเร่งถึงเอนไซม์เป็นแป้งเม็ดและเพิ่มอัตราการย่อยแป้งโดยรวม(Gularte & Rosell, 2011) ในการศึกษา แอลจิเนต และต้นฝรั่งพบว่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญในค่า pGI ข้าวสาลีทั้งสอง และทั้งบะหมี่ เมื่อแอลจิเนตและต้นฝรั่งถูกเพิ่มที่ความเข้มข้น 2% ค่า pGI ของเส้นก๋วยเตี๋ยวได้อย่างมีประสิทธิภาพลดลง อย่างไรก็ตาม แป้งลักษณะพิเศษของเจ้าในบัควีทไม่มีการตรวจสอบของแอลจิเนต 4% ที่เพิ่มขึ้นจริงpGI เป็นผล การยับยั้งการย่อยแป้งโดยเจ้าในแป้งต่าง ๆ ก๋วยเตี๋ยวต่าง ๆ เป็นอย่างมากขึ้นอยู่กับชนิดของแป้งที่ใช้ และชนิดและระดับของไฮโดรคอลลอยด์ต่อเพิ่ม ลักษณะของแอลจิเนตและต้นน้ำฝรั่งอาจยังมีจำกัดของน้ำเอนไซม์พื้นผิวปฏิกิริยา จึงช่วยลดอัตราการรวมของแป้งสลาย แม้ว่าหมากฝรั่ง xanthan มีคุณสมบัติน้ำที่ครบกำหนดโครงสร้าง ความหนืดที่ต่ำเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับการควบคุมการย่อยแป้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไฮโดรคอลลอยด์ ปล่อยกลูโคสวัดเป็นลด
น้ำตาลเสื่อมโทรมจากแป้งมันโดยเอนไซม์ย่อยอาหาร โดยรวม, แป้ง
จองจำเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจาก 30 นาทีแล้วค่อยๆ
เพิ่มขึ้นในช้าอัตราที่คงที่เป็นเวลา 180 นาที ปล่อยกลูโคส
โค้งขยับลงก๋วยเตี๋ยวทั้งหมดที่มีไฮโดรยกเว้น
ก๋วยเตี๋ยวที่ทำกับแซนแทนกัม 4% ดังนี้ 0% / 2% / 4%
เป็นหน้าที่ของระดับของสารไฮโดรคอลลอยด์และอัลจิเนต / เหงือกกระทิง
/ แซนแทนกัมเป็น ฟังก์ชั่นของชนิดของไฮโดรคอลลอยด์ที่ใช้ใน
ก๋วยเตี๋ยว โดยเฉพาะอย่างยิ่งไฮโดรคอลลอยด์ผสมกับแป้งสาลี
เหนี่ยวนำให้เกิดการลดลงอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้น thanwas เห็นในเส้นก๋วยเตี๋ยวที่ทำ
จากแป้งข้าวสาลีที่มีไฮโดรเดียวกัน แต่ไม่มี
ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญก็สังเกตเห็นเมื่อไฮโดรถูกเพิ่ม
ลงในบะหมี่โซบะ.
ค่า PGI สำหรับก๋วยเตี๋ยว hydrocolloid เมื่อเทียบกับผู้
ก๋วยเตี๋ยวควบคุมจะถูกนำเสนอในรูป 2. ค่า PGI
ลดลงอย่างมากในการปรากฏตัวของไฮโดรคอลลอยด์ในทุก
ก๋วยเตี๋ยวกับปริมาณการพึ่งพายกเว้นบะหมี่โซบะ
(p <0.05) ในกรณีของแป้งข้าวสาลีคำสั่งของ PGI เป็นดังนี้
2% หมากฝรั่งกระทิง / 2% อัลจิเนต / 4% เหงือกกระทิง, อัลจิเนต 4% และ
2% xanthan หมากฝรั่ง (p <0.05) ตรงกันข้ามนอกเหนือจาก xanthan 4%
เหงือกเพิ่มขึ้น PGI (p <0.05) ในแป้งข้าวสาลี, ก๋วยเตี๋ยว
ที่ทำด้วย 2% อัลจิเนตแสดงให้เห็น PGI ต่ำสุดตามด้วย
ก๋วยเตี๋ยวอัลจิเนต 4% และกระทิง 2% หรือแซนแทนกัม (p <0.05).
Guar กาวหรือแซนแทนกัมจาก 4% แต่ไม่ ไม่ได้ลด PGI
เมื่อเทียบกับที่ของก๋วยเตี๋ยวที่ทำโดยไม่ต้องไฮโดรคอลลอยด์
(p <0.05) นอกจากนี้ค่า PGI ในบะหมี่โซบะถูก
เพิ่มขึ้นโดยการปรากฏตัวของไฮโดรยกเว้นเส้นก๋วยเตี๋ยว
ที่มีอัลจิเนต 2% หรือ 2% กระทิงเหงือก (p <0.05).
ผลของอัลจิเนตและหมากฝรั่งกระทิงในการชะลอแป้ง
ย่อยอาหารได้รับ รายงานอย่างกว้างขวางในวรรณคดีก่อนหน้านี้
(Dartois สิงห์คอร์และซิงห์ 2010 เอลลิส, โรเบิร์ต, ต่ำ, และมอร์แกน,
1995; คอร์ซิงห์ซิงห์และแมคคาร์ 2008. เกาะ et al, 2009).
การกระทำแอลจิเนต เป็นอุปสรรคทางกายภาพระหว่างเอนไซม์ย่อยอาหารและ
พื้นผิว (แป้ง) เนื่องจากความสามารถในการ microencapsulate แป้ง
เม็ด การปรากฏตัวของเหงือกกระทิงในอาหารประเภทแป้งก่อให้เกิด
อัตราการลดลงของการย่อยสลายแป้งผ่าน digesta เพิ่มขึ้น
ความหนืดและการ จำกัด การเข้าถึงของเอนไซม์แป้งเนื่องจากการที่
มีน้ำสูงจากธรรมชาติ hydrophilic ของเหงือกกระทิง บน
มืออื่น ๆ ที่คุณสมบัติความชุ่มชื้นของแป้งหรือก๋วยเตี๋ยว
เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยการเติมแซนแทนกัมจึง
เร่งการเข้าถึงของเอนไซม์ย่อยอาหารลงไปในแป้ง
เม็ดและเพิ่มอัตราการโดยรวมของการย่อยสลายแป้ง
(Gularte & Rosell 2011) ในการศึกษานี้อัลจิเนตและหมากฝรั่งกระทิง
แสดงให้เห็นว่าการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในค่า PGI สำหรับทั้งข้าวสาลีและ
ก๋วยเตี๋ยวข้าวสาลี เมื่ออัลจิเนตและหมากฝรั่งกระทิงที่ถูกเพิ่ม
ความเข้มข้น 2% ค่า PGI ของก๋วยเตี๋ยวได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ลดลง อย่างไรก็ตามผลของการไฮโดรคอลลอยด์ในแป้งบัควีท
ก็ไม่ได้สังเกตและนอกเหนือจากอัลจิเนต 4% จริงเพิ่มขึ้น
PGI เป็นผลให้การยับยั้งการย่อยแป้งไฮโดร
ในก๋วยเตี๋ยวต่างๆที่มีแป้งที่แตกต่างกันเป็นอย่างมาก
ขึ้นอยู่กับชนิดของแป้งที่ใช้และประเภทและระดับของ
hydrocolloid เพิ่ม ธรรมชาติ hydrophilic อัลจิเนตและกระทิง
เหงือกนอกจากนี้ยังอาจมีจำนวน จำกัด ของน้ำเอนไซม์
ปฏิกิริยาตั้งต้นซึ่งจะช่วยลดอัตราการโดยรวมของแป้ง
จองจำ แม้ว่าแซนแทนกัมมีคุณสมบัติ hydrophilic เนื่องจาก
โครงสร้างของมันมีความหนืดต่ำเป็นปัจจัยที่สำคัญมากขึ้นสำหรับ
การควบคุมการย่อยสลายแป้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฮโดรคอลลอยด์ . วัดการปล่อยกลูโคสเป็นน้ำตาลจากแป้งย่อยสลายโดยเอนไซม์ที่ใช้ในการย่อยอาหาร โดยรวม , แป้งการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจาก 30 นาที จากนั้นค่อย ๆเพิ่มขึ้นในอัตราคงที่เป็นเวลา 180 นาที ช้าปล่อยกลูโคสเส้นโค้งปรับลงในก๋วยเตี๋ยวด้วยไฮโดรคอลลอยด์ยกเว้นบะหมี่ทำจาก 4% xanthan หมากฝรั่งดังนี้ 0 % / % 2 / 4 %เป็นฟังก์ชันของระดับของการไฮโดรคอลลอยด์ และอัลจิเนต / หมากฝรั่งกระทิง/ แซนแทนกัมเป็นฟังก์ชันของชนิดของไฮโดรคอลลอยด์ที่ใช้ในเส้นบะหมี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง , ไฮโดรคอลลอยด์ ผสมกับแป้งสาลีทำให้มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญลด thanwas เห็นวุ้นเส้นของแป้งสาลีด้วยไฮโดรคอลลอยด์เหมือนกัน อย่างไรก็ตาม ไม่ผลพบว่าเมื่อเติมไฮโดรคอลลอยด์เป็นหมี่ .การ PGI ค่าเมื่อเทียบกับบะหมี่ไฮโดรคอลลอยด์ของเส้นควบคุมแสดงในรูปที่ 2 ที่น่าสนใจค่าลดลงในการปรากฏตัวของไฮโดรคอลลอยด์ในทั้งหมดก๋วยเตี๋ยวกับการพึ่งพายา ยกเว้น หมี่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ในกรณีของแป้งสาลี คำสั่งของ PGI มีดังนี้ :2 % กัวกัม / 2% แอล / 4 % กัวกัม , 4% และอัลจิเนต2 แซนแทนกัม ( P < 0.05 ) ในทางกลับกัน นอกเหนือจาก 4 แซนแทนหมากฝรั่งเพิ่ม PGI ( P < 0.05 ) ในแป้งข้าวสาลี , ก๋วยเตี๋ยวด้วย 2% แอลแสดง PGI สุด ตามมาด้วยก๋วยเตี๋ยว 4% และ 2% กัวเนตหรือแซนแทนกัม ( P < 0.05 )หมากฝรั่งกระทิงหรือแซนแทนกัมร้อยละ อย่างไรก็ตาม ไม่ได้ลด PGIเมื่อเทียบกับที่ของเส้นไม่มีไฮโดรคอลลอยด์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) นอกจากนี้ , PGI ค่าหมี่คือเพิ่มขึ้น โดยการแสดงตนของไฮโดรคอลลอยด์ยกเว้นบะหมี่ที่ประกอบด้วยแอล 2 % หรือ 2 % กัวกัม ( P < 0.05 )ผลของแอลจิเนต และหมากฝรั่งกระทิงในความปัญญาอ่อนของแป้งการย่อยอาหารได้รับอย่างกว้างขวางรายงานในวรรณคดี ก่อนหน้านี้( dartois สิงห์ , สิงห์ , kaur , และ , 2010 ; Ellis , โรเบิร์ต , ต่ำ , และมอร์แกน1995 ; kaur , ซิงห์ , ซิงห์และ McCarthy , 2008 ; เกาะ et al . , 2009 )อัลจิเนททำหน้าที่เป็นสิ่งกีดขวางทางกายภาพระหว่างเอนไซม์ย่อยอาหารและพื้นผิว ( แป้ง ) เนื่องจากความสามารถในการ microencapsulate แป้งเม็ด มีในอาหารประเภทแป้ง ทำให้เหงือกกระทิงลดอัตราการย่อยแป้งผ่าน digesta เพิ่มขึ้นความหนืดและจำกัดการเข้าถึงของเอนไซม์ Starch เนื่องจากการมีน้ำสูง จากธรรมชาติ น้ำของหมากฝรั่งกระทิง . บนมืออื่น ๆ , เดร คุณสมบัติของแป้ง หรือ ก๋วยเตี๋ยวเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยการเติม xanthan gum , จึงเร่งการเข้าถึงของเอนไซม์ย่อยอาหารในแป้งเม็ดและเพิ่มอัตราการย่อยแป้งโดยรวม( gularte & Rosell , 2011 ) ในการศึกษานี้ แอล และหมากฝรั่งกระทิงอย่างมีนัยสำคัญลดลงในค่านิยมของ PGI ทั้งข้าวสาลีบะหมี่ข้าวสาลีทั้งหมด และเมื่ออัลหมากฝรั่งกระทิงถูกเพิ่มที่2 % ความเข้มข้น , PGI ค่าบะหมี่ได้อย่างมีประสิทธิภาพลดลง อย่างไรก็ตาม ผลของไฮโดรคอลลอยด์ในแป้งมันไม่พบและเพิ่ม 4% แอลจริงเพิ่มขึ้นที่น่าสนใจ . ผลการยับยั้งการย่อยแป้งด้วยไฮโดรคอลลอยด์ในก๋วยเตี๋ยวต่างๆที่มีแป้งเป็นอย่างมากขึ้นอยู่กับชนิดของแป้งที่ใช้ ประเภทและระดับของไฮโดรคอลลอยด์ที่เพิ่ม ธรรมชาติและน้ำของอัลจิเนต กระทิงฝรั่งก็มีจำกัด ความพร้อมของ น้ำเอนไซม์ปฏิกิริยาที่สารตั้งต้นเพื่อลดอัตราโดยรวมของแป้งการย่อยสลาย . แม้ว่า xanthan หมากฝรั่งที่มีสมบัติความชอบน้ำเนื่องจากโครงสร้างของ ของความหนืดต่ำเป็นปัจจัยที่สำคัญสำหรับการควบคุมการย่อยแป้ง