If pretend play is a robust source

If pretend play is a robust source of general knowledge for children, they should not require much prompting to generalize information from it. However, in past work suggesting that children acquire general knowledge from pretend play, children were asked questions that explicitly prompted them to think about kinds (e.g., ‘‘What do lorises like to eat?”). These kind-based questions may have invited children to generalize the information presented in pretense. Do children learn about kinds from pretend play if not explicitly prompted to think about kinds?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าเล่นสมมุติเป็นแหล่งความรู้ทั่วไปสำหรับเด็กแข็งแรง พวกเขาควรไม่ต้องมากพร้อมท์การทั่วไปข้อมูลจากมัน อย่างไรก็ตาม ในอดีตทำงานบอกว่า เด็กได้รับความรู้ทั่วไปจากการเล่นสมมุติ เด็กถูกถามคำถามที่ทำให้พวกเขาจะคิดเกี่ยวกับชนิดอย่างชัดเจน (เช่น, ''อะไร lorises ชอบกิน ") คำถามเหล่านี้ตามชนิดอาจได้เชิญเด็กการทั่วไปข้อมูลที่นำเสนอในข้ออ้าง เด็กเรียนรู้เกี่ยวกับชนิดจากเล่นสมมุติถ้าไม่ได้รับพร้อมท์ให้คิดเกี่ยวกับชนิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าเล่นแกล้งเป็นแหล่งที่แข็งแกร่งของความรู้ทั่วไปสำหรับเด็กพวกเขาไม่ควรต้องมากกระตุ้นที่จะพูดคุยข้อมูลจากมัน อย่างไรก็ตามในการทำงานที่ผ่านมาชี้ให้เห็นว่าเด็กได้รับความรู้ทั่วไปจากการเล่นแกล้งเด็กถูกถามคำถามอย่างชัดเจนว่าทำให้พวกเขาคิดเกี่ยวกับชนิด (เช่น '' สิ่งใดที่ lorises ชอบกิน? ") คำถามเหล่านี้ชนิดที่ใช้อาจได้เชิญเด็กที่จะพูดคุยข้อมูลที่นำเสนอในข้ออ้าง อย่าให้เด็กเรียนรู้เกี่ยวกับชนิดจากการเล่นหลอกถ้าไม่ได้รับแจ้งอย่างชัดเจนที่จะคิดเกี่ยวกับชนิด?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าแกล้งเล่นเป็นแหล่งที่แข็งแกร่งของความรู้ทั่วไปสำหรับเด็ก พวกเขาไม่ควรต้องมากแจ้ง เพื่อหาข้อมูลจากมัน อย่างไรก็ตาม ผลงานที่ผ่านมาชี้ให้เห็นว่าเด็กได้รับความรู้จากการเล่นสมมติ เด็กถูกถามคำถามที่ชัดเจนแจ้งให้คิดเกี่ยวกับชนิด ( เช่น " " ทำลอรีสชอบกินอะไร ? " ) ชนิดเหล่านี้จากคำถามอาจจะเชิญเด็ก generalize ข้อมูลที่นำเสนอในการเสแสร้ง ทำให้เด็กเรียนรู้เกี่ยวกับชนิด จากการเล่นสมมติถ้าไม่ชัดแจ้งแจ้งให้คิดเกี่ยวกับชนิด