BANK COMPETITION AND RISK APPETITE:

BANK COMPETITION AND RISK APPETITE: EVIDENCE FROM TUNISIA.
This paper investigates whether bank competition increases risk taking for the case of the Tunisian banks. The data set covers nine Tunisian banks observed during the period from 1980 to 2009 and the authors conducted an econometric model based on panel data estimations. The econometric results reveal the presence of a positive relationship between competition and bank risk taking. This shows that the functions of Tunisian banks remain based on the basic traditional activities and banks need to diversify their activities in safe functions to keep the banking sector stable and avoid bank failure.

The purpose of in this paper is to investigate whether bank competition increases bank risk taking for the case of Tunisia. Our sample included the nine most important banks operating in the country since 1980 and we have performed a panel data regression with random effect specification. The main challenge of this research is the lack of the data for the other retail banks. Precisely, we were unable to get a long time series for most of the variables collected in this study. This issue forced us to limit our sample to 9 banks only. In the future, if the data will be released then we could update the current research using more banks in our sample. The Overall results of this paper confirm the idea that there is a positive relationship between competition and bank risk taking. This conclusion supports the findings of Soedarmono, W., Machrouh, F., and Tarazi, A. (2013), Repullo (2004), Caminal and Matutes (2002), Marquez (2002), Mishkin (1999), Besanko and Thakor (1992), etc.

In Tunisia, bank suffers from various types of competitions and from market pressure as well. This increased level competition pushes banks to develop risky activities to compensate the loss of revenues. This risk taking by Tunisian banks reveals the reality of the banking system and the nature of banking activities which remain based on the basic activities such as granting loans, collecting credits and managing the payment systems. In this case, revenue of banks is mostly interest revenues. Hence, an increase of the players would automatically affect the performance of the competitors and would particularly affect their margins. For the case of Tunisia, when the number of banks increase, the level completion increase as well and this will force banks to look for new sources of revenues. However, this policy could harm the stability of the Tunisian banking sector as a whole as it could generate bank failure. Therefore, we recommend Tunisian policy makers to improve the financial infrastructure and to encourage banks to diversify their activities in non-riskier activities that could bring high added value.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาหารธนาคารแข่งขันและความเสี่ยง: หลักฐานจากตูนีเซียกระดาษนี้ตรวจสอบว่า ธนาคารแข่งขันเพิ่มความเสี่ยงการในกรณีของธนาคาร Tunisian ชุดข้อมูลครอบคลุม 9 ธนาคาร Tunisian สังเกตในช่วงระยะเวลาจากปี 1980 ถึง 2552 และผู้เขียนดำเนินการแบบจำลอง econometric ตามแผงข้อมูลประมาณ ผล econometric เปิดเผยสถานะของความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างการแข่งขันและความเสี่ยงของธนาคารที่มี นี้แสดงว่า หน้าที่ของธนาคาร Tunisian ยังคงตามกิจกรรมพื้นฐานดั้งเดิม และธนาคารจำเป็นต้องมากมายกิจกรรมในหน้าที่ปลอดภัยเพื่อให้ภาคธนาคารมีความมั่นคง และหลีกเลี่ยงความล้มเหลวของธนาคารวัตถุประสงค์ของในเอกสารนี้คือการ ตรวจสอบว่า ธนาคารแข่งขันเพิ่มความเสี่ยงของธนาคารที่ใช้สำหรับกรณีของตูนีเซีย ตัวอย่างของเรารวมธนาคารสำคัญ 9 ปฏิบัติตั้งแต่ปี 1980 ในประเทศ และเราได้ทำการถดถอยข้อมูลแผง มีผลสุ่มข้อมูลจำเพาะ ความท้าทายหลักของงานวิจัยนี้คือ การขาดข้อมูลสำหรับธนาคารค้าปลีก แม่นยำ เราไม่สามารถรับชุดนานที่สุดของตัวแปรที่เก็บรวบรวมในการศึกษานี้ ปัญหานี้บังคับเราจำกัดตัวอย่างของเรา 9 ธนาคารเท่านั้น ในอนาคต ถ้าจะปล่อยข้อมูล นั้นเราสามารถปรับปรุงการวิจัยปัจจุบันที่ใช้ธนาคารเพิ่มเติมในตัวอย่างของเรา ผลลัพธ์โดยรวมของกระดาษนี้ยืนยันว่า มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างการแข่งขันและความเสี่ยงของธนาคารที่มีความคิด บทสรุปนี้สนับสนุนผลการวิจัยของ Soedarmono ปริมาณ Machrouh เอฟ Tarazi, A. (2013), Repullo (2004), Caminal และ Matutes (2002), มาร์ (2002), Mishkin (1999), Besanko และ Thakor (1992), เป็นต้นประเทศตูนิเซีย ธนาคาร suffers จากชนิดต่าง ๆ ของการแข่งขัน และกดดันตลาดเช่น แข่งขันระดับนี้เพิ่มขึ้นผลักดันธนาคารพัฒนากิจกรรมเสี่ยงเพื่อชดเชยการสูญเสียรายได้ ความเสี่ยงนี้มีธนาคาร Tunisian เผยความเป็นจริงของระบบธนาคารและธรรมชาติของกิจกรรมที่ยังคงตามกิจกรรมพื้นฐานเช่นให้เงินกู้ยืม เก็บหน่วยกิต และการจัดการระบบการชำระเงิน การธนาคาร ในกรณีนี้ รายได้ของธนาคารมีรายได้ดอกเบี้ยเป็นส่วนใหญ่ ดังนั้น การเพิ่มขึ้นของผู้เล่นจะโดยอัตโนมัติส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของคู่แข่ง และจะโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีผลต่อขอบของพวกเขา สำหรับกรณีของตูนีเซีย เมื่อหมายเลขของธนาคารเพิ่ม เพิ่มระดับความสมบูรณ์ดีและนี้จะทำให้ธนาคารหารายได้แหล่งใหม่ อย่างไรก็ตาม นโยบายนี้อาจเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของภาคการธนาคาร Tunisian ทั้งเป็นมันอาจสร้างความล้มเหลวของธนาคาร ดังนั้น เราแนะนำให้ผู้กำหนดนโยบาย Tunisian เพื่อปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานทางการเงิน และ การสนับสนุนให้ธนาคารมากมายกิจกรรมกิจกรรมไม่ใช่ riskier ที่ได้มูลค่าเพิ่มสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ธนาคารการแข่งขันและความเสี่ยงจากความอยากอาหาร:.
หลักฐานจากตูนิเซียกระดาษนี้จะสำรวจว่ามีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของการแข่งขันการธนาคารสำหรับกรณีของธนาคารตูนิเซีย ชุดข้อมูลที่ครอบคลุมเก้าธนาคารตูนิเซียสังเกตในช่วงเวลา 1980-2009 และผู้เขียนดำเนินการทางเศรษฐมิติรูปแบบขึ้นอยู่กับข้อมูลประมาณการแผง ผลทางเศรษฐมิติเผยให้เห็นการปรากฏตัวของความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างการแข่งขันและความเสี่ยงที่ธนาคารสละ นี้แสดงให้เห็นว่าการทำงานของธนาคารตูนิเซียยังคงขึ้นอยู่กับกิจกรรมแบบดั้งเดิมขั้นพื้นฐานและธนาคารต้องการที่จะกระจายกิจกรรมของพวกเขาในการทำงานที่ปลอดภัยเพื่อให้ภาคการธนาคารที่มีเสถียรภาพและหลีกเลี่ยงการล้มเหลวของธนาคาร. จุดประสงค์ของบทความนี้คือการตรวจสอบว่าการแข่งขันของธนาคารเพิ่มขึ้นของธนาคาร ความเสี่ยงสำหรับกรณีของตูนิเซีย ตัวอย่างของเรารวมเก้าธนาคารที่สำคัญที่สุดในการดำเนินงานในประเทศตั้งแต่ปี 1980 และเราได้ดำเนินการถดถอยข้อมูลแบนพร้อมสเปผลสุ่ม ความท้าทายหลักของงานวิจัยนี้คือการขาดข้อมูลสำหรับธนาคารค้าปลีกอื่น ๆ แม่นยำเราไม่สามารถที่จะได้รับชุดเวลานานที่สุดของตัวแปรที่เก็บในการศึกษาครั้งนี้ ปัญหานี้บังคับให้เราที่จะ จำกัด ตัวอย่างของเราที่จะมีเพียง 9 ธนาคาร ในอนาคตหากข้อมูลจะถูกปล่อยออกมาแล้วเราจะได้ปรับปรุงการวิจัยในปัจจุบันธนาคารใช้ในตัวอย่างของเรา ผลโดยรวมของการวิจัยนี้ยืนยันความคิดที่ว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างการแข่งขันและความเสี่ยงการธนาคาร ข้อสรุปนี้สนับสนุนผลการวิจัยของ Soedarmono, ดับบลิว Machrouh เอฟและ Tarazi, A. (2013) Repullo (2004), และ Caminal Matutes (2002), มาร์เค (2002), Mishkin (1999), และ Besanko Thakor (1992) ฯลฯในตูนิเซียธนาคารทนทุกข์ทรมานจากหลายประเภทของการแข่งขันและแรงกดดันจากตลาดเป็นอย่างดี การแข่งขันระดับที่เพิ่มขึ้นนี้จะผลักดันให้ธนาคารเพื่อการพัฒนากิจกรรมความเสี่ยงที่จะชดเชยผลขาดทุนของรายได้ ความเสี่ยงที่เกิดจากการที่ธนาคารตูนิเซียเผยให้เห็นความเป็นจริงของระบบธนาคารและลักษณะของกิจกรรมธนาคารที่ยังคงขึ้นอยู่กับกิจกรรมพื้นฐานเช่นการให้กู้ยืมเงินเก็บหน่วยกิตและการจัดการระบบการชำระเงิน ในกรณีนี้รายได้ของธนาคารส่วนใหญ่จะเป็นรายได้ที่น่าสนใจ ดังนั้นการเพิ่มขึ้นของผู้เล่นโดยอัตโนมัติจะส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพการทำงานของคู่แข่งและโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะมีผลต่ออัตรากำไรขั้นต้นของพวกเขา สำหรับกรณีของตูนิเซียเมื่อตัวเลขของธนาคารเพิ่มขึ้นในระดับแล้วเสร็จเพิ่มขึ้นเช่นกันและจะบังคับให้ธนาคารที่จะมองหาแหล่งใหม่ของรายได้ อย่างไรก็ตามนโยบายนี้อาจเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของภาคการธนาคารตูนิเซียโดยรวมในขณะที่มันสามารถสร้างความล้มเหลวของธนาคาร ดังนั้นเราจึงขอแนะนำให้ผู้กำหนดนโยบายตูนิเซียในการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานทางการเงินและสนับสนุนให้ธนาคารเพื่อกระจายกิจกรรมของพวกเขาในกิจกรรมที่ไม่ใช่ความเสี่ยงที่อาจนำมาซึ่งมูลค่าเพิ่มสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแข่งขันของธนาคาร และความเสี่ยง : หลักฐานจากตูนิเซีย
กระดาษนี้ต้องว่าการแข่งขันธนาคารเพิ่มความเสี่ยงในกรณีของตูนิเซีย ธนาคาร ข้อมูลชุดคลุมเก้าตูนิเซียธนาคารสังเกตในช่วงปี 1980 ถึงปี 2009 และผู้เขียนทำการแบบจำลองเศรษฐมิติตามแผงข้อมูลการคาดประมาณผลทางเศรษฐมิติเปิดเผยสถานะของความสัมพันธ์ระหว่างการแข่งขันและธนาคารความเสี่ยง . นี้แสดงให้เห็นว่าการทำงานของตูนิเซีย ธนาคารยังคงยึดพื้นฐานดั้งเดิมกิจกรรมและธนาคารต้องการที่จะกระจายกิจกรรมของพวกเขาในการทำงานที่ปลอดภัยเพื่อให้ภาคธนาคารที่มั่นคงและหลีกเลี่ยงความล้มเหลว

)วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือ เพื่อศึกษาว่าธนาคารเพิ่มขึ้นการแข่งขันธนาคารความเสี่ยงในกรณีของตูนิเซีย ตัวอย่างของเรารวมเก้าที่สำคัญธนาคารปฏิบัติการในประเทศตั้งแต่ปี 1980 และเราแสดงแผงข้อมูลการถดถอยกับผลสุ่มสเปค ความท้าทายหลักของงานวิจัยนี้คือการขาดของข้อมูลอื่น ๆค้าปลีกธนาคาร แน่นอนเราไม่สามารถที่จะได้รับชุดเวลานานที่สุดของตัวแปรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ปัญหานี้ทำให้เราต้องจำกัดตัวอย่างของเรา 9 ธนาคาร เท่านั้น ถ้าในอนาคต ข้อมูลจะถูกปล่อยออกมาแล้ว เราสามารถปรับปรุงการวิจัยในปัจจุบันการใช้ธนาคารในตัวอย่างของเรา ผลลัพธ์โดยรวมของกระดาษนี้ยืนยันว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างการแข่งขันและธนาคารความเสี่ยง .ข้อสรุปนี้สนับสนุนผล soedarmono W machrouh , F . และ tarazi , A . ( 2013 ) , repullo ( 2004 ) , และ caminal matutes ( 2002 ) , Marquez ( 2002 ) , มิชคิ้น ( 1999 ) และ besanko thakor ( 1992 ) ฯลฯ

ในตูนิเซีย , ธนาคารทนทุกข์ทรมานจากประเภทต่างๆของการแข่งขัน และจากแรงกดดันของตลาดได้เป็นอย่างดีนี้เพิ่มระดับการแข่งขันผลักดันธนาคารเพื่อพัฒนากิจกรรมที่มีความเสี่ยง เพื่อชดเชยการสูญเสียรายได้ นี้ความเสี่ยงจากตูนิเซีย เผยธนาคารความเป็นจริงของระบบธนาคาร และธรรมชาติของธนาคารต่างๆ ซึ่งอยู่ในกิจกรรมพื้นฐาน เช่น การให้สินเชื่อเก็บหน่วยกิตและการจัดการการชำระเงินระบบ ในกรณีนี้รายได้รายได้ดอกเบี้ยของธนาคารเป็นส่วนมาก ดังนั้น การเพิ่มขึ้นของผู้เล่นอัตโนมัติจะมีผลต่อประสิทธิภาพของคู่แข่ง และจะยิ่งส่งผลกระทบต่อกำไรของพวกเขา สำหรับกรณีของ ตูนิเซีย เมื่อตัวเลขของธนาคารที่เพิ่มขึ้น ระดับความสมบูรณ์เพิ่มขึ้นเช่นกันและนี้จะบังคับให้ธนาคารเพื่อมองหาแหล่งใหม่ของรายได้ อย่างไรก็ตามนโยบายนี้อาจเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของตูนิเซีย ภาคธนาคารโดยรวมตามที่อาจทำให้เกิดความล้มเหลวของธนาคาร ดังนั้น เราแนะนำ ตูนิเซีย นโยบายเพื่อปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานทางการเงิน และเพื่อกระตุ้นให้ธนาคารเพื่อกระจายกิจกรรมของพวกเขาในกิจกรรมที่ไม่เสี่ยงที่อาจก่อให้เกิดมูลค่าเพิ่มสูง