Many social enterprises use the poo

Many social enterprises use the poor as producers to improve their living standards. We seek to answer
how they do so, from a supply chain perspective. Drawing on various successful social enterprises in
Afghanistan, Africa, Bangladesh, India, Malaysia, Mexico, Nepal, Philippines and Sri Lanka, we look at the
material, information and cash flows of the micro-entrepreneurs for these social enterprises. We show
how a social enterprise helps its associated micro-entrepreneurs by improving the latter’s supply chain
operations via: (1) easier access to financial credits; (2) easier access to market information; (3) easier
market access; and (4) better access to supplies and raw materials and higher productivity through
better health and equipment. We then speculate on how to make social enterprises economically
sustainable and propose that social enterprises would be better off enabling micro-enterprises rather
than running production operations themselves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิสาหกิจหลายสังคมใช้คนจนเป็นผู้ผลิตเพื่อปรับปรุงคุณภาพชีวิตของพวกเขา เราพยายามที่จะตอบวิธีทำนั้น จากมุมมองของโซ่อุปทาน วาดบนหลายองค์กรเพื่อสังคมประสบความสำเร็จในอัฟกานิสถาน แอฟริกา บังคลาเทศ อินเดีย มาเลเซีย เม็กซิโก เนปาล ฟิลิปปินส์ และศรีลังกา เราดูวัสดุ ข้อมูล และเงินทุนหมุนเวียนของไมโครผู้ประกอบการในวิสาหกิจสังคมเหล่านี้ เราแสดงวิธีการที่องค์กรทางสังคมช่วยของไมโครผู้ประกอบการเชื่อมโยง โดยการปรับปรุงหลังของโซ่โดย: ใช้งานได้ง่าย (1) เพื่อเครดิตทางการเงิน (2) ง่ายในการเข้าถึงตลาดข้อมูล (3) ได้ง่ายขึ้นการเข้าตลาด และ (4) เข้าถึงอุปกรณ์ และวัตถุดิบ และผลผลิตสูงโดยสุขภาพและอุปกรณ์ดีกว่า เราคาดการณ์ในการประกอบวิสาหกิจสังคมปากกัดตีนถีบแล้วอย่างยั่งยืน และเสนอว่า องค์กรเพื่อสังคมจะดีกว่าเปิดจิ๋วค่อนข้างกว่าทำงานผลิตดำเนินการเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์กรทางสังคมจำนวนมากใช้ดีในฐานะผู้ผลิตในการปรับปรุงมาตรฐานการดำรงชีวิตของพวกเขา เราพยายามที่จะตอบ
ว่าพวกเขาทำเช่นนั้นจากมุมมองของห่วงโซ่อุปทาน ภาพวาดในองค์กรทางสังคมต่างๆที่ประสบความสำเร็จใน
อัฟกานิสถาน, แอฟริกา, บังคลาเทศ, อินเดีย, มาเลเซีย, เม็กซิโก, เนปาล, ฟิลิปปินส์และศรีลังกาเรามองไปที่
วัสดุข้อมูลและงบกระแสเงินสดของผู้ประกอบการขนาดเล็กสำหรับองค์กรทางสังคมเหล่านี้ เราแสดงให้เห็น
ว่าองค์กรทางสังคมจะช่วยให้ผู้ประกอบการขนาดเล็กที่เกี่ยวข้องของมันโดยการปรับปรุงห่วงโซ่อุปทานหลังของ
การดำเนินงานผ่านทาง (1) การเข้าถึงได้ง่ายขึ้นเครดิตทางการเงิน (2) เข้าถึงได้ง่ายขึ้นข้อมูลตลาด (3) ง่ายต่อ
การเข้าถึงตลาด; และ (4) เข้าถึงที่ดีกว่าวัสดุและวัตถุดิบและผลผลิตที่สูงขึ้นผ่านทาง
สุขภาพที่ดีขึ้นและอุปกรณ์ จากนั้นเราจะคาดเดาเกี่ยวกับวิธีการที่จะทำให้องค์กรทางสังคมทางเศรษฐกิจ
อย่างยั่งยืนและเสนอว่าองค์กรทางสังคมจะดีกว่าช่วยให้ผู้ประกอบการขนาดเล็กค่อนข้าง
กว่าทำงานการดำเนินงานการผลิตของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังคมรัฐวิสาหกิจมากใช้คนจนเป็นผู้ผลิตเพื่อปรับปรุงมาตรฐานความเป็นอยู่ของตน เราขอตอบ
วิธีที่พวกเขาทำดังนั้น จากมุมมองของโซ่อุปทาน . การวาดภาพบนสังคมต่าง ๆ ที่ประสบความสำเร็จในธุรกิจ
อัฟกานิสถาน แอฟริกา อินเดีย บังคลาเทศ มาเลเซีย เม็กซิโก ฟิลิปปินส์ ศรีลังกา เนปาล และ เราดู
วัสดุกระแสของผู้ประกอบการขนาดเล็ก บริษัท สังคมข้อมูลเหล่านี้และเงินสด เราแสดง
ว่าองค์กรทางสังคมที่เกี่ยวข้องผู้ประกอบการช่วยให้ไมโครโดยการปรับปรุงใส่หลังของโซ่
งานผ่าน ( 1 ) ง่ายต่อการเข้าถึงการเครดิตทางการเงิน ; ( 2 ) การเข้าถึงง่ายกับข้อมูลตลาด ; ( 3 ) การเข้าถึง
ตลาดง่ายและ ( 4 ) ดีกว่าที่จะเข้าถึงอุปกรณ์และวัตถุดิบและผลผลิตที่สูงขึ้นผ่าน
สุขภาพที่ดีขึ้นและอุปกรณ์ เราก็คิดวิธีที่จะทำให้องค์กรทางสังคมเศรษฐกิจที่ยั่งยืนและสังคม
เสนอให้องค์กรธุรกิจจะดีขึ้นช่วยให้วิสาหกิจการผลิตค่อนข้าง
กว่าวิ่งเอง