Antioxidant properties, total pheno

Antioxidant properties, total phenolic and total flavonoid content
The DPPH radical scavenging, and FRAP assays were used to evaluate the antioxidant capacities of rice bran and rice husk samples. DPPH is a stable free-radical compound widely used to test the free-radical scavenging ability of various samples (Sakanaka, Tachibana, & Okada, 2005). However, in vitro assays such as DPPH method does not reflect real antioxidant activity in complex reaction although it is a radical. Therefore the cellular model systems should be further studied. The FRAP assay measures the reducing potential of an antioxidant reacting with a ferric tripyridyltriazine (Fe3+–TPTZ) complex to produce a coloured ferrous tripyridyltriazine ( Benzie & Strain, 1996). Generally, the reducing properties are associated with the presence of compounds which exert their action by breaking the free-radical chain by donating a hydrogen atom. The reduction of the Fe3+–TPTZ complex to a blue-coloured Fe2+–TPTZ occurs at low pH ( Benzie & Strain, 1996). Changes in antioxidant activity of rice bran and rice husk as affected by different treatments are presented in Table 1. DPPH of rice bran and ground rice husk also increased with FIR irradiation. After FIR radiated, the percent inhibition of DPPH from rice bran and ground rice husk increased from 88% to 92% and 91% to 93%, respectively. However, hot-air and cellulase did not affect radical scavenging activity of rice bran and rice husk extracts. These indicate that the increase was not induced by heat or enzymatic but by FIR radiation. FIR radiation caused an increase of reducing power (FRAP) in all samples followed by hot-air drying, cellulase treated. Overall, we found that the DPPH radical scavenging activity and FRAP values were not significantly affected by hot-air and cellulase aided treatment in rice bran. This indicated that the increase was induced by the FIR treatment, thereby supporting a previous study that FIR radiation increases the antioxidant activity of mulberry leaves ( Wanyo, Siriamornpuna, & Meeso, 2011), kaprow leaves ( Raksakantong, Siriamornpun, Ratseewo, & Meeso, 2011) and rice hull extracts ( Lee et al., 2003). FIR may have the capability to cleave covalent bonds and liberate antioxidants such as flavonoids, carotene, tannin, ascorbate, flavoprotein or polyphenols from repeating polymers ( Niwa, Kanoh, Kasama, & Neigishi, 1988), hence increases antioxidant activities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ flavonoid ฟีนอ และรวมรวมเนื้อหาThe DPPH radical scavenging, and FRAP assays were used to evaluate the antioxidant capacities of rice bran and rice husk samples. DPPH is a stable free-radical compound widely used to test the free-radical scavenging ability of various samples (Sakanaka, Tachibana, & Okada, 2005). However, in vitro assays such as DPPH method does not reflect real antioxidant activity in complex reaction although it is a radical. Therefore the cellular model systems should be further studied. The FRAP assay measures the reducing potential of an antioxidant reacting with a ferric tripyridyltriazine (Fe3+–TPTZ) complex to produce a coloured ferrous tripyridyltriazine ( Benzie & Strain, 1996). Generally, the reducing properties are associated with the presence of compounds which exert their action by breaking the free-radical chain by donating a hydrogen atom. The reduction of the Fe3+–TPTZ complex to a blue-coloured Fe2+–TPTZ occurs at low pH ( Benzie & Strain, 1996). Changes in antioxidant activity of rice bran and rice husk as affected by different treatments are presented in Table 1. DPPH of rice bran and ground rice husk also increased with FIR irradiation. After FIR radiated, the percent inhibition of DPPH from rice bran and ground rice husk increased from 88% to 92% and 91% to 93%, respectively. However, hot-air and cellulase did not affect radical scavenging activity of rice bran and rice husk extracts. These indicate that the increase was not induced by heat or enzymatic but by FIR radiation. FIR radiation caused an increase of reducing power (FRAP) in all samples followed by hot-air drying, cellulase treated. Overall, we found that the DPPH radical scavenging activity and FRAP values were not significantly affected by hot-air and cellulase aided treatment in rice bran. This indicated that the increase was induced by the FIR treatment, thereby supporting a previous study that FIR radiation increases the antioxidant activity of mulberry leaves ( Wanyo, Siriamornpuna, & Meeso, 2011), kaprow leaves ( Raksakantong, Siriamornpun, Ratseewo, & Meeso, 2011) and rice hull extracts ( Lee et al., 2003). FIR may have the capability to cleave covalent bonds and liberate antioxidants such as flavonoids, carotene, tannin, ascorbate, flavoprotein or polyphenols from repeating polymers ( Niwa, Kanoh, Kasama, & Neigishi, 1988), hence increases antioxidant activities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ, ฟีนอลทั้งหมดและเนื้อหาทั้งหมด flavonoid
ต้านอนุมูล DPPH และการตรวจ FRAP ถูกนำมาใช้ในการประเมินความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของรำข้าวและตัวอย่างแกลบ DPPH เป็นสารอนุมูลอิสระที่มีความเสถียรใช้กันอย่างแพร่หลายในการทดสอบความสามารถในการขับอนุมูลอิสระของตัวอย่างต่างๆ (Sakanaka นะและโอคาดะ, 2005) อย่างไรก็ตามในการตรวจหลอดทดลองเช่นวิธี DPPH ไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระที่แท้จริงในการเกิดปฏิกิริยาที่ซับซ้อนแม้ว่ามันจะเป็นความรุนแรง ดังนั้นระบบโทรศัพท์มือถือรูปแบบควรมีการศึกษาเพิ่มเติม ทดสอบ FRAP มาตรการที่มีศักยภาพการลดของสารต้านอนุมูลอิสระทำปฏิกิริยากับ tripyridyltriazine ferric (Fe3 + -TPTZ) ที่ซับซ้อนในการผลิต tripyridyltriazine เหล็กสี (Benzie และความเครียด, 1996) โดยทั่วไปคุณสมบัติลดที่เกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของสารที่ออกแรงกระทำของพวกเขาโดยการทำลายห่วงโซ่อนุมูลอิสระโดยการบริจาคอะตอมไฮโดรเจน การลดลงของความซับซ้อน Fe3 + -TPTZ จะสีฟ้า Fe2 + -TPTZ เกิดขึ้นที่ pH ต่ำ (Benzie และความเครียด, 1996) การเปลี่ยนแปลงในการต้านอนุมูลอิสระของน้ำมันรำข้าวและแกลบเป็นผลกระทบจากการรักษาที่แตกต่างกันได้แสดงไว้ในตารางที่ 1 DPPH รำข้าวและแกลบพื้นดินที่เพิ่มขึ้นยังมีการฉายรังสี FIR หลังจาก FIR แผ่ยับยั้งร้อยละของ DPPH จากรำข้าวและแกลบพื้นดินเพิ่มขึ้นจาก 88% เป็น 92% และ 91% เป็น 93% ตามลำดับ แต่อากาศร้อนและเซลลูเลสไม่ได้ส่งผลกระทบต่อกิจกรรมต้านอนุมูลของรำข้าวและสารสกัดจากแกลบ เหล่านี้บ่งชี้ว่าการเพิ่มขึ้นไม่ได้เกิดจากความร้อนหรือเอนไซม์ แต่จากรังสี FIR FIR รังสีที่เกิดจากการเพิ่มขึ้นของการลดการใช้พลังงาน (FRAP) ในกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดตามด้วยการอบแห้งอากาศร้อน, เซลลูเลสได้รับการรักษา โดยรวมแล้วเราพบว่ากิจกรรมการต้านอนุมูล DPPH และ FRAP ค่าที่ไม่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยอากาศร้อนและเซลลูเลสช่วยในการรักษารำข้าว แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นถูกชักนำโดยการรักษา FIR, ช่วยสนับสนุนการศึกษาก่อนหน้านี้ว่ารังสี FIR เพิ่มฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของใบหม่อน (Wanyo, Siriamornpuna และ Meeso 2011) ใบ Kaprow (Raksakantong, Siriamornpun, Ratseewo และ Meeso, 2011) และสารสกัดจากเปลือกข้าว (Lee et al., 2003) FIR อาจจะมีความสามารถในการยึดพันธะโควาเลนและปลดปล่อยสารต้านอนุมูลอิสระเช่น flavonoids, แคโรทีน, แทนนิน, ascorbate, flavoprotein หรือโพลีฟีนจากการทำซ้ำโพลิเมอร์ (Niwa, Kanoh, กษมาและ Neigishi, 1988) จึงเพิ่มฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อนุมูลอิสระสารฟลาโวนอยด์และรวมรวมเนื้อหา
dpph เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา และ VDO ) ถูกใช้เพื่อประเมินความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระน้ำมันรำข้าวและตัวอย่างแกลบ dpph เป็นมีเสถียรภาพอนุมูลอิสระผสมที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อทดสอบความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของตัวอย่างต่างๆ ( ซะกะนะกะ ทาจิบานะ&โอคาดะ , 2005 ) อย่างไรก็ตามในหลอดทดลองและวิธีการ เช่น วิธี dpph ไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงฤทธิ์ต้านปฏิกิริยาที่แท้จริงในที่แม้ว่าจะรุนแรง แบบจำลองเซลลูลาร์ ระบบควรจะเพิ่มเติม ) ส่วนมาตรการลดใช้ Frap ศักยภาพของสารต้านอนุมูลอิสระปฏิกิริยากับ tripyridyltriazine เฟอร์ ( fe3 – tptz ) ซับซ้อนเพื่อผลิตสีเหล็ก tripyridyltriazine ( benzie &สายพันธุ์ , 1996 )โดยทั่วไป การลดคุณสมบัติที่เกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของสารประกอบซึ่งออกแรงกระทำของพวกเขาโดยการทำลายโซ่อนุมูลอิสระโดยการบริจาคอะตอมไฮโดรเจน การลดลงของ fe3 – tptz ซับซ้อนกับฟ้าสี fe2 – tptz เกิดขึ้นที่ pH ต่ำ ( benzie &สายพันธุ์ , 1996 )การเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระน้ำมันรำข้าวและแกลบที่เป็นผลจากการรักษาที่แตกต่างกันจะแสดงในตารางที่ 1 dpph ของน้ำมันรำข้าว และ แกลบดินเพิ่มขึ้นด้วยการฉายรังสี FIR . หลังจากเฟอร์รังสีและเปอร์เซ็นต์ของ dpph จากน้ำมันรำข้าว และ แกลบดินเพิ่มขึ้นจาก 88% ถึง 92% และร้อยละ 91 ถึง 93 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ อย่างไรก็ตามอากาศร้อน และเซลลูเลส ไม่มีผลต่อ activity ของเอนไซม์เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา น้ำมันรำข้าวและสารสกัดจากแกลบ เหล่านี้บ่งชี้ที่เพิ่มขึ้นไม่ได้เกิดจากความร้อนหรือเอนไซม์ แต่รังสี FIR . รังสี FIR ที่เกิดจากการเพิ่มของการลดใช้พลังงาน ( VDO ) ในทุกตัวอย่าง ตามด้วยอากาศร้อนแห้ง เซลลูเลส รักษา โดยรวมเราจะพบว่า dpph เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาและค่ากิจกรรม VDO ไม่มีผลต่อโดยตรงและเซลลูเลส ช่วยรักษาในรำข้าว นี้แสดงให้เห็นว่าเพิ่มขึ้นเกิดจากการรักษาเฟอร์จึงสนับสนุนการศึกษาก่อนหน้านี้ว่ารังสี FIR เพิ่มสารต้านอนุมูลอิสระของใบหม่อน ( wanyo siriamornpuna &มีโซ , , , 2011 )แคปโรว์ใบ ( raksakantong siriamornpun ratseewo & , , , มีโซ , 2011 ) และสารสกัดจากแกลบ ( ลี et al . , 2003 ) เฟอร์ อาจ มีความสามารถในการตัดพันธะโควาเลนต์และปลดปล่อยสารต้านอนุมูลอิสระ เช่น ฟลาโวนอยด์ แคโรทีน ให้ชา polyphenols จากฟลาวโวโปรตีนหรือทำซ้ำโพลิเมอร์ ( นิวะ kanoh รวมทั้ง& neigishi , 1988 ) จึงเพิ่มกิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระ