disengaged is marked by feeling dis

disengaged is marked by feeling distracted, withdrawn,
annoyed, or bored in sessions; 7) parental/protective is
marked by a wish to protect and nurture the patient in
a parental way, above and beyond normal positive feelings
toward the patient 8); criticized/mistreated describes
feelings of being unappreciated, dismissed, or devalued by
the patient. These patterns were associated with the three
DSM-IV axis II clusters: cluster A correlated with the
criticized/mistreated pattern; cluster B was associated
with overwhelmed feelings, helplessness, hostility, disengagement,
and sexual attraction; and cluster C correlated
with therapists’ protective and warm feelings. In general,
cluster B was associated with a broader range of therapist
emotional responses than the other two clusters. Clinicians
working with patients with narcissistic personality
disorder reported feelings of inadequacy, devaluation,
and ambivalence.
These results were consistent with the findings of other
studies that have found that patients with cluster A and B
disorders evoke more negative therapist reactions than
cluster C patients, and that cluster B patients evoke more
mixed feelings in therapists (20). Some research has also
demonstrated that cluster B patients, especially those
with borderline pathology, elicited higher levels of anger
and irritation and lower levels of liking, empathy, and
nurturance (22, 23) and tend to be perceived as more dominant,
hostile, and punitive than patients with depressive
disorders (23).
These studies have generally focused on comparing
therapist reactions in relation to DSM diagnosis at cluster
level (19, 20) or on single disorders, mostly borderline
personality disorder (22, 23). They have not examined the
differential responses of clinicians to the broadest possible
scope of personality disorders. In addition, some of this
work has been constrained by the use of artificial stimuli,
such as responses to case vignettes or recordings rather
than ongoing interaction with actual patients (22, 23).
There have been other limitations, such as the use of the
same therapist to evaluate several patients and thus
allowing for potential interdependencies among the
ratings (i.e., therapist effects) (20).
We attempted to address these limitations in this study,
which is both a replication and an extension of work by
Betan et al. (19). We explored the following hypotheses: 1)
specific personality disorders evoke distinct countertransference
responses in therapists; 2) these countertransference
responses cannot be accounted for by therapist
theoretical orientation; and 3) globally lower-functioning
patients evoke the most intense negative emotional responses
in therapists.
Method
Sampling
From the rosters of the two largest Italian associations of
psychodynamic and cognitive-behavioral psychotherapy and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

disengaged ถูกทำเครื่องหมาย โดยความรู้สึกฟุ้งซ่าน ถอนรำคาญ หรือเบื่อในเซสชัน 7) ผู้ปกครอง/ป้องกันได้ทำเครื่องหมายตามต้องการปกป้อง และรักษาผู้ป่วยในทางปกครอง เหนือกว่าความรู้สึกบวกปกติต่อผู้ป่วย 8); อธิบายวิพากษ์วิจารณ์/ทำความรู้สึกของการมีเสียงดัง ไล่ หรือ devalued โดยผู้ป่วย รูปแบบเหล่านี้ถูกเชื่อมโยงกับสามคลัสเตอร์ II แกน DSM-IV: คลัสเตอร์แบบ correlated กับการวิพากษ์วิจารณ์/ทำรูปแบบ คลัสเตอร์ B ถูกเชื่อมโยงความรู้สึกจม helplessness ศัตรู disengagementและสถานที่ท่อง เที่ยวทางเพศ และคลัสเตอร์ C correlatedด้วยการบำบัดป้องกัน และอบอุ่นความรู้สึก ทั่วไปคลัสเตอร์ B ถูกเชื่อมโยงกับของนักบำบัดการตอบสนองทางอารมณ์กว่าคลัสเตอร์ที่สองอื่น ๆ Cliniciansทำงานกับผู้ป่วยที่มีบุคลิกภาพซึ่งบูชาตัวเองโรค inadequacy, devaluation รายงานความรู้สึกและ ambivalenceผลลัพธ์เหล่านี้ได้สอดคล้องกับผลการวิจัยของอื่น ๆการศึกษาที่ได้พบว่าผู้ป่วยที่ มีคลัสเตอร์ A และ Bความผิดปกติของปฏิกิริยาบำบัดโรคติดลบมากขึ้นกว่าที่เรามอบให้คลัสเตอร์ C ผู้ป่วย และผู้ป่วยคลัสเตอร์ B ที่เรามอบให้เพิ่มเติมความรู้สึกที่ผสมในบำบัด (20) มีงานวิจัยบางสาธิตคลัสเตอร์ B ผู้ป่วย โดยเฉพาะมีพยาธิเส้นขอบ elicited ระดับสูงของความโกรธและเกิดการระคายเคืองและระดับต่ำกว่าของความชื่นชอบ เอาใจใส่ และnurturance (22, 23) และมีแนวโน้มที่จะมองเห็นเป็นหลักมากขึ้นเป็นมิตร และลงโทษกว่าผู้ป่วยที่มี depressiveความผิดปกติ (23)การศึกษาเหล่านี้ได้โดยทั่วไปเน้นการเปรียบเทียบปฏิกิริยาการบำบัดโรคเกี่ยวกับการวินิจฉัย DSM ในคลัสเตอร์ระดับ (19, 20) หรือ ใน โรคเดียว เส้นขอบส่วนใหญ่โรคบุคลิกภาพ (22, 23) พวกเขาไม่ได้ตรวจสอบการคำตอบส่วนที่แตกต่างของ clinicians ได้รับขอบเขตของความผิดปกติของบุคลิกภาพ นอกจากนี้ บางนี้ทำงานได้ถูกจำกัด โดยการใช้สิ่งเร้าเทียมเช่นกรณี vignettes หรือบันทึกการตอบสนองค่อนข้างกว่าปฏิสัมพันธ์ที่ต่อเนื่องกับผู้ป่วยจริง (22, 23)มีข้อจำกัดอื่น ๆ เช่นการใช้การบำบัดโรคเดียวกันเพื่อประเมินผู้ป่วยหลายจึงให้สำหรับความเป็นไปได้ในการจัดอันดับ (เช่น บำบัดโรคผล) (20)เราพยายามแก้ไขข้อจำกัดเหล่านี้ในการศึกษานี้ซึ่งเป็นการจำลองแบบและการขยายงานของBetan et al. (19) เราสำรวจสมมุติฐานต่อไปนี้: 1)โรคบุคลิกภาพเฉพาะ countertransference แตกต่างที่เรามอบให้ตอบสนองในบำบัด 2) countertransference เหล่านี้ตอบไม่ถูกคิด โดยนักบำบัดแนวทฤษฎี และ 3) โลกล่างทำผู้ป่วยที่ตอบสนองอารมณ์ลบรุนแรงที่สุดที่เรามอบให้ในการบำบัดวิธีการสุ่มตัวอย่างจาก rosters ของความสัมพันธ์อิตาลีที่ใหญ่ที่สุดที่สองของจิตแพทย์ psychodynamic และรับรู้พฤติกรรม และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เป็นอิสระมีการทำเครื่องหมายโดยความรู้สึกวอกแวก ถอนออก
รำคาญ หรือเบื่อในเซสชัน ; 7 ) ผู้ปกครอง / ป้องกันเป็น
ทำเครื่องหมายโดยต้องการปกป้องและดูแลเอาใจใส่คนไข้
ทางผู้ปกครองเหนือกว่า
ความรู้สึกที่ดีต่อผู้ป่วยปกติ 8 ) ; วิจารณ์ / โดนอธิบาย
ความรู้สึกถูก unappreciated , ถูกไล่ออกหรือคุณค่าโดย
ผู้ป่วย รูปแบบเหล่านี้ถูกเชื่อมโยงกับสาม
กลุ่ม dsm-iv แกน 2 กลุ่มมีความสัมพันธ์กับ
วิจารณ์ / ทารุณแบบแผน ; กลุ่ม b มีความสัมพันธ์
กับจมความรู้สึก helplessness ปรปักษ์มุ่ง
และดึงดูดทางเพศ และกลุ่ม C ความสัมพันธ์
กับ therapists ' ป้องกันและความรู้สึกที่อบอุ่น . ในทั่วไป , กลุ่ม B
เกี่ยวข้องกับช่วงของการบำบัด
อารมณ์กว่าอีกสองกลุ่มซึ่งทำงานกับผู้ป่วยบุคลิกภาพหลงตัวเอง

รายงานความรู้สึกของความไม่เพียงพอของการลดค่าเงินและ , ,

ไม่แน่ใจ ผลการวิจัยนี้สอดคล้องกับผลการศึกษาอื่น ๆที่ได้พบว่า
ผู้ป่วยกลุ่ม A และ B
ความผิดปกติทำให้เกิดปฏิกิริยาเชิงลบมากขึ้นกว่ากลุ่ม C
บำบัดผู้ป่วย และผู้ป่วยกลุ่ม B
ความเพิ่มเติมผสมความรู้สึกเวิ้งว้าง ( 20 ) งานวิจัยยังพบว่าผู้ป่วยกลุ่ม B

โดยเฉพาะผู้ที่มีเส้นเขตแดนพยาธิวิทยา โดยใช้ระดับที่สูงขึ้นของความโกรธ
และระคายเคืองและระดับล่างและมีความชอบใจ
( 22 , 23 ) และมักจะถูกมองว่าเด่นขึ้น
เป็นปฏิปักษ์ และโทษมากกว่าผู้ป่วยโรคซึมเศร้า
ความผิดปกติ ( 23
)การศึกษาเหล่านี้ได้โดยทั่วไปจะเน้นการเปรียบเทียบในความสัมพันธ์กับการวินิจฉัยบำบัด
ปฏิกิริยา DSM ในระดับกลุ่ม
( 19 , 20 ) หรือโรคเดียว บุคลิกเป็นเส้นเขตแดน
( 22 , 23 ) พวกเขาไม่ได้ตรวจสอบ
ค่าการตอบสนองของแพทย์ไปยังขอบเขตที่กว้างที่สุด
ของความผิดปกติของบุคลิกภาพ นอกจากนี้ บางนี้
งานได้ถูกกำหนดโดยการใช้สิ่งเร้าเทียม
เช่นตอบสนองกรณีพบหรือบันทึกค่อนข้างมากกว่าการปฏิสัมพันธ์อย่างต่อเนื่องกับผู้ป่วยจริง

( 22 , 23 ) มีข้อ จำกัด อื่น ๆเช่น การใช้แบบประเมิน
บำบัดผู้ป่วยหลายและดังนั้นจึงช่วยให้ศักยภาพของ interdependencies

การจัดอันดับ ( เช่นนักบำบัดผล )
( 20 )เราพยายามที่จะแก้ไขข้อ จำกัด เหล่านี้ในการศึกษา
ซึ่งเป็นทั้งคำตอบและขยายงาน
betan et al . ( 19 ) เราสำรวจสมมติฐานดังต่อไปนี้ : 1 ) ความผิดปกติของบุคลิกภาพเฉพาะกระตุ้นการตอบสนอง countertransference

แตกต่างกันในหน้าที่ 2 ) การตอบสนอง countertransference
เหล่านี้ไม่สามารถคิดโดยนักบำบัด
ปฐมนิเทศเชิงทฤษฎี และ 3 )
การทำงานทั่วโลกกว่าผู้ป่วยที่กระตุ้นอารมณ์ทางลบที่รุนแรงที่สุดในการตอบสนอง



therapists . วิธีสุ่มจากรายชื่อของที่ใหญ่ที่สุดสองภาษาอิตาลีของ
psychodynamic การรู้คิดและและจิตบำบัด