3.1. Chia seeds and mucilageTable 2

3.1. Chia seeds and mucilage
Table 2 shows the proximate compositions of chia seeds and
LCM. Chia seeds presented an elevated content of proteins and
lipids, similar to those found by other authors (Ayerza & Coates,
2004; Bushway et al., 1981; Capitani, Ixtaina, Nolasco, & Tom
as,
2013; Earle et al., 1960). However, the fiber content of this chia
variety is lower than that reported by Ayerza and Coates (1999) and
Bushway et al. (1981), who found 22.1 g/100 g and 18.00 g/100 g,
respectively.
Similar results of LCM for protein and lipid contents were obtained
by Capitani et al. (2013), but the ash content obtained was
higher, probably caused by the mucilage extraction conditions, due
to the force applied by the brushes on the seeds, causing the
removal of the seed outer layers and increasing the impurities of
the mucilage.
The LCM instrumental color values were 66.41 ± 0.26 for
lightness (L*), 3.30 ± 0.04 for redness (a*) and 12.96 ± 0.04 for
yellowness (b*), visualized as a beige to grey color (Fig. 1).
Water holding capacity (WHC) is the ability of a moist material
to retain water when subjected to an external centrifugal gravity
force or compression (V
azquez-Ovando et al., 2009). LCM exhibited
a WHC of 57.33 ± 1.24 g water/g LCM, a higher value than 15.4 g
water/g chia fiber-rich fraction, as reported by V
azquez-Ovando
et al. (2009). This is explained by the fact that they obtained a
fiber-rich fraction (56.46 g/100 g of dietary fiber, d.b.) with an
elevated content of insoluble dietary fiber, which may not retain so
much water as the mucilage obtained in the present study. The
WHC measured in this study is also superior to other fibrous residues
of some fruits (7.2 g water/g sample of passion fruit fiber-rich
fraction and 8.39 g water/g sample of orange fiber), found by Cruz-
Salazar (2002) and Tamayo and Bermudez (1998), cited by
V
azquez-Ovando et al. (2009). This is due to the affinity of fiber
with water (L
opez et al., 1996).
In this study, the LCM presented a lower oil holding capacity
(OHC) (12.97 ± 1.90 g oil/g sample) compared to the WHC
(57.33 ± 1.24 g water/g LCM), nevertheless this value was higher
than the OHC of the fiber-rich fraction of chia analyzed by V
azquez-
Ovando et al. (2009) (2.02 g oil/g sample).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1 เมล็ด chia และ mucilageตารางที่ 2 แสดงองค์เคียงของเมล็ด chia และเมล็ด LCM Chia นำเสนอเนื้อหาการยกระดับของโปรตีน และโครงการ คล้ายกับที่พบ โดยคน (Ayerza และ Coates2004 Bushway et al., 1981 Capitani, Ixtaina, Nolasco และทอมเป็น2013 Earle et al., 1960) อย่างไรก็ตาม เนื้อหาไฟเบอร์ของ chia นี้ความหลากหลายจะต่ำกว่าที่รายงาน โดย Ayerza และ Coates (1999) และBushway et al. (1981), ที่พบ 22.1 g/100 g และ 18.00 น. g/100 gตามลำดับได้รับผลคล้าย LCM สำหรับเนื้อหาโปรตีนและไขมันโดย Capitani et al. (2013), แต่เถ้ามีเนื้อหาที่ได้รับสูง อาจเกิดจากเงื่อนไขสกัด mucilage ครบกำหนดการบังคับให้ใช้แปรงบนเมล็ดพืช ทำให้เกิดการเอาชั้นนอกของเมล็ดและการเพิ่มสิ่งสกปรกของmucilageค่าสีบรรเลง LCM ถูก 66.41 ± 0.26 สำหรับความสว่าง (L *), 3.30 ± 0.04 สำหรับแดง (เป็น *) และ 12.96 ± 0.04 สำหรับyellowness (b *), visualized เป็นสีเบจสีเทา (Fig. 1)น้ำกำลังการผลิต (WHC) ถือเป็นความสามารถของวัสดุชุ่มชื่นการรักษาน้ำเมื่อต้องการแรงโน้มถ่วงแรงเหวี่ยงภายนอกบังคับหรือบีบอัด (V azquez Ovando et al., 2009) LCM จัดแสดงWHC ของ 57.33 ± 1.24 g น้ำ/g LCM ค่ามากกว่า 15.4 gน้ำ/g เจียอุดมไปด้วยเส้นใยเศษ เป็นรายงานโดย V azquez-Ovandoal. ร้อยเอ็ด (2009) นี้จะอธิบายความจริงที่ว่าพวกเขาได้รับการอุดมไปด้วยเส้นใยเศษ (56.46 g/100 g ของกากใย d.b.) ด้วยการelevated content of insoluble dietary fiber, which may not retain somuch water as the mucilage obtained in the present study. TheWHC measured in this study is also superior to other fibrous residuesof some fruits (7.2 g water/g sample of passion fruit fiber-richfraction and 8.39 g water/g sample of orange fiber), found by Cruz-Salazar (2002) and Tamayo and Bermudez (1998), cited byV
azquez-Ovando et al. (2009). This is due to the affinity of fiberwith water (L
opez et al., 1996).In this study, the LCM presented a lower oil holding capacity(OHC) (12.97 ± 1.90 g oil/g sample) compared to the WHC(57.33 ± 1.24 g water/g LCM), nevertheless this value was higherthan the OHC of the fiber-rich fraction of chia analyzed by V
azquez-Ovando et al. (2009) (2.02 g oil/g sample).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 เมล็ด Chia
และเมือกตารางที่2 แสดงให้เห็นถึงองค์ประกอบที่ใกล้เคียงของ Chia เมล็ดและ
LCM เมล็ด Chia
นำเสนอเนื้อหาสูงของโปรตีนและไขมันที่คล้ายกับที่พบได้โดยการเขียนอื่นๆ (Ayerza และโคทส์,
2004; Bushway et al, 1981;. Capitani, Ixtaina, Nolasco และทอม?
2013;. เอิร์ล, et al, 1960) อย่างไรก็ตามปริมาณเส้นใยนี้เจียหลากหลายต่ำกว่าที่รายงานโดย Ayerza และโคตส์ (1999) และ Bushway et al, (1981) ที่พบว่า 22.1 กรัม / 100 กรัมและ 18.00 กรัม / 100 กรัมตามลำดับ. ผลที่ใกล้เคียงของ LCM เนื้อหาโปรตีนและไขมันที่ได้รับจาก Capitani et al, (2013) แต่ปริมาณเถ้าที่ได้รับเป็นที่สูงขึ้นอาจเกิดจากสภาพการสกัดเมือกเนื่องจากการบังคับใช้โดยแปรงบนเมล็ดพันธุ์ที่ก่อให้เกิดการกำจัดของชั้นนอกของเมล็ดพันธุ์และเพิ่มสิ่งสกปรกของเมือกได้. LCM เครื่องมือค่าสีเป็น 66.41 ± 0.26 สำหรับความสว่าง(L *), 3.30 ± 0.04 สำหรับสีแดง (ก *) และ 12.96 ± 0.04 สำหรับสีเหลือง(b *) มองเห็นเป็นสีเบจสีเทาสี (รูปที่ 1).. ความสามารถในการถือน้ำ (WHC) คือความสามารถของวัสดุที่ชื้นเก็บน้ำเมื่ออยู่ภายใต้แรงโน้มถ่วงกับแรงเหวี่ยงภายนอกบังคับหรือการบีบอัด(V? azquez-Ovando et al., 2009) LCM แสดงWHC ของ 57.33 ± 1.24 กรัมน้ำ / g LCM ค่าสูงกว่า 15.4 กรัมน้ำ/ g เจียส่วนที่มีเส้นใยสูงขณะที่รายงานจาก V? azquez-Ovando et al, (2009) นี่คือคำอธิบายความจริงที่ว่าพวกเขาได้รับส่วนที่มีเส้นใยสูง (56.46 กรัม / 100 กรัมของเส้นใยอาหารดีบี) ที่มีเนื้อหาสูงของใยอาหารที่ไม่ละลายน้ำซึ่งอาจไม่เก็บเพื่อให้น้ำมากที่สุดเท่าเมือกที่ได้รับในการศึกษาปัจจุบัน. WHC วัดในการศึกษาครั้งนี้ยังจะดีกว่าเส้นใยสารตกค้างอื่น ๆของผลไม้บางคน (7.2 กรัมน้ำ / g ตัวอย่างของความรักผลไม้ที่มีเส้นใยสูงส่วนและ8.39 กรัมน้ำ / g ตัวอย่างของเส้นใยสีส้ม), พบโดย Cruz- ซัลลาซาร์ (2002) และหนังสือและ Bermudez (1998) โดยอ้างว่าV? azquez-Ovando et al, (2009) เพราะนี่คือความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดของเส้นใยที่มีน้ำ (L? opez et al., 1996). ในการศึกษานี้ LCM ที่นำเสนอความจุน้ำมันที่ต่ำกว่าการถือครอง(OHC) (12.97 ± 1.90 กรัมน้ำมัน / g ตัวอย่าง) เมื่อเทียบกับ WHC (57.33 ± 1.24 กรัมน้ำ / g LCM) แต่ค่านี้สูงกว่าOHC ของส่วนที่มีเส้นใยสูงของเจียวิเคราะห์โดย V? azquez- Ovando et al, (2009) (2.02 กรัมน้ำมัน / g ตัวอย่าง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . เมล็ดเจียและเมือก
ตารางที่ 2 แสดงส่วนประกอบโดยประมาณของเมล็ด Chia และ
LCM . เมล็ดเจียนำเสนอเนื้อหาสูงของโปรตีนและไขมัน
คล้ายกับที่พบโดยผู้เขียนอื่น ๆ ( ayerza ล่ะ
& , 2004 ; bushway et al . , 1981 ; capitani ixtaina โนแลสโก& , , , ทอม
เป็น
2013 ; เอิร์ล et al . , 1960 ) อย่างไรก็ตาม ปริมาณเส้นใยนี้เชีย
ความหลากหลายน้อยกว่าและรายงานโดย ayerza โคตส์ ( 1999 ) และ
bushway et al . ( 1981 ) เป็นผู้พบ 22.1 กรัม / 100 กรัมและ 1 กรัม / 100 กรัม

ผลที่คล้ายกันของ LCM ตามลำดับ โปรตีนและไขมัน โดยเนื้อหาได้
capitani et al . ( 2013 ) แต่เถ้าที่ได้มา
ที่สูงขึ้นอาจเกิดจากสภาวะในการสกัดสารเมือกจาก
เพื่อบังคับใช้โดยแปรงบนเมล็ดก่อให้เกิด
การกำจัดเมล็ดชั้นนอกและเพิ่มความบริสุทธิ์ของ

. . LCM สีบรรเลงค่า 66.41 ± 0.26 สำหรับ
ความสว่าง ( L * ) 3.30 ± 0.04 สำหรับสีแดง ( a * ) และไม± 0.04 สำหรับ
ค่าสีเหลือง ( b * ) มองเห็นเป็นสีเบจ สีสีเทา ( รูปที่ 1 ) .
น้ำความจุถือ ( SPM ) คือความสามารถของ
วัสดุชื้นเพื่อกักเก็บน้ำเมื่อถูกแรงเหวี่ยงของแรงโน้มถ่วงแรงภายนอกหรือการบีบอัด (
v
azquez ovando et al . , 2009 ) LCM ( การอุ้มน้ำของ 57.33 ± 1.24 กรัมน้ำ / g LCM , ค่าสูงกว่า 15.4 g
น้ำ / กรัมเชียไฟเบอร์รวยเศษส่วน พบว่า ovando
v
azquez et al . ( 2009 ) นี้จะอธิบายความจริงที่ว่าพวกเขาได้รับ
ใยรวยเศษส่วน ( 56.46 กรัม / 100 กรัมของเส้นใย DB ) กับ
เนื้อหาสูงของเส้นใยอาหารที่ไม่ละลายน้ำ ซึ่งไม่อาจรักษาดังนั้น
น้ำมากเป็นเมือกที่ได้ในการศึกษาปัจจุบัน
ต่อวัดในการศึกษานี้ยังเหนือกว่าอื่น ๆของเส้นใย
ของผลไม้ ( 7.2 กรัม / กรัมตัวอย่างน้ำเสาวรสไฟเบอร์รวย
เศษส่วนและ 8.39 กรัม / กรัมของน้ำตัวอย่างเส้นใยสีส้ม ) พบ โดย ครูซ -
ซาลาซาร์ ( 2002 ) และ Tamayo และ bermudez ( 1998 ) , อ้างโดย
5
azquez ovando et al . ( 2009 ) นี้เป็นเพราะ affinity ของเส้นใย
ด้วยน้ำ ( L
opez et al . , 1996 ) .
ในการศึกษานี้ เสนอลดน้ำมัน LCM ความจุถือ
( OHC ) ( สูงสุด± 1.90 กรัมน้ำมัน / G ตัวอย่าง ) เมื่อเทียบกับการอุ้มน้ำ
( 57.33 ± 1.24 กรัมน้ำ / g LCM ) ยังคงค่าสูงกว่า
กว่า OHC ของเส้นใยที่อุดมไปด้วยเชีย โดยใช้ส่วนของ
azquez V -
ovando et al . ( 2009 ) ( 2.02 กรัมน้ำมัน / g . )