All of the respondents had heard of

All of the respondents had heard of computer viruses and
possessed some mental model of their effects and transmission.
The respondents focused their discussion primarily on
the effects of viruses and the possible methods of transmission.
In the second round of interviews, I prompted respondents
to discuss how and why viruses are created by asking
them to react to a number of hypothetical scenarios. These
scenarios help me understand how the respondents apply
these models to make security-relevant decisions.
All of the respondents used the term `virus' as a catch-all
term for malicious software. Everyone seemed to recognize
that viruses are computer programs. Almost all of the respondents
classify many different types of malicious software
under this term: computer viruses, worms, trojans, adware,
spyware, and keyoggers were all mentioned as `viruses.' The
respondents don't make the distinctions that most experts
do; they just call any malicious computer program a `virus.'
Thanks to the term `virus,' all of the respondents used
some sort of medical terminology to describe the actions of
malware. Getting malware on your computer means you
have `caught' the virus, and your computer is `infected.'
Everyone who had a Mac seemed to believe that Macs are
`immune' to virus and hacking problems (but were worried
anyway).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถามเคยได้ยินชื่อของไวรัสคอมพิวเตอร์และ
ครอบครองบางรูปแบบของผลกระทบทางด้านจิตใจและการส่งของพวกเขา.
ผู้ตอบแบบสอบถามที่เน้นการสนทนาของพวกเขาหลักใน
ผลกระทบของไวรัสและวิธีการที่เป็นไปได้ของการส่ง.
ในรอบที่สองของการสัมภาษณ์ผมได้รับแจ้งผู้ตอบแบบสอบถาม
เพื่อหารือเกี่ยวกับ วิธีการและเหตุผลไวรัสที่ถูกสร้างขึ้นโดยขอให้
พวกเขาที่จะตอบสนองไปยังหมายเลขของสถานการณ์สมมุติ เหล่านี้
สถานการณ์ที่ช่วยให้ผมเข้าใจว่าผู้ตอบแบบสอบถามใช้
รูปแบบเหล่านี้ในการตัดสินใจการรักษาความปลอดภัยที่เกี่ยวข้อง.
ทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถามใช้คำว่า `ไวรัส 'ตามจับทุก
คำที่ใช้ซอฟต์แวร์ที่เป็นอันตราย ทุกคนดูเหมือนจะรับรู้
ว่าไวรัสเป็นโปรแกรมคอมพิวเตอร์ เกือบทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถาม
จำแนกประเภทที่แตกต่างของซอฟต์แวร์ที่เป็นอันตราย
ภายใต้คำนี้: ไวรัสคอมพิวเตอร์เวิร์มโทรจันแอดแวร์
สปายแวร์และ keyoggers ถูกกล่าวถึงทั้งหมดเป็น `ไวรัส '.
ผู้ตอบแบบสอบถามไม่ได้ทำให้ความแตกต่างที่ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่
ทำ; พวกเขาเพียงแค่เรียกโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่เป็นอันตรายใด ๆ `ไวรัส. '
ขอบคุณที่คำว่า `ไวรัส 'ทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถามที่ใช้ใน
การเรียงลำดับของคำศัพท์ทางการแพทย์บางอย่างที่จะอธิบายการกระทำของ
มัลแวร์ การเดินทางมัลแวร์ในคอมพิวเตอร์ของคุณหมายความว่าคุณ
ได้ `จับ 'ไวรัสและคอมพิวเตอร์ของคุณจะติดเชื้อ`.'
ทุกคนที่มี Mac ดูเหมือนจะเชื่อว่าแม็คเป็น
`ภูมิคุ้มกัน 'ไวรัสและปัญหาการลักลอบ (แต่กังวล
อยู่แล้ว)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถามเคยได้ยินของไวรัสคอมพิวเตอร์และ
สิงบางจิตรูปแบบของผลกระทบและการส่ง ส่วนใหญ่เน้นการสนทนาเป็นหลัก

ในผลของไวรัสและวิธีการที่เป็นไปได้ของการส่งผ่าน .
ในรอบที่สองของการสัมภาษณ์ ฉันถามผู้ตอบแบบสอบถาม
เพื่อหารือเกี่ยวกับวิธีการและทำไมไวรัสถูกสร้างขึ้น โดยขอให้
เพื่อตอบสนองต่อจำนวนของสถานการณ์สมมติ สถานการณ์เหล่านี้
ช่วยให้ผมเข้าใจว่าเกษตรกรใช้โมเดลเหล่านี้ให้ความปลอดภัย

ตัดสินใจที่เกี่ยวข้อง ทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถามใช้คำว่า ` ไวรัส ' เป็นจับทุก
คำว่าซอฟต์แวร์ที่เป็นอันตราย ทุกคนดูเหมือนจะรู้จัก
ว่าไวรัสเป็นโปรแกรมคอมพิวเตอร์ เกือบทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถาม
จำแนกได้หลายประเภทของซอฟต์แวร์ที่เป็นอันตรายในเทอมนี้
: คอมพิวเตอร์ไวรัสเวิร์ม , โทรจัน , สปายแวร์และแอดแวร์ ,
, keyoggers ถูกกล่าวถึงว่า ` ไวรัส '
ผู้ตอบไม่ทำให้ความแตกต่างที่ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่
ทำ เขาก็เรียกโปรแกรมที่เป็นอันตรายใด ๆ ' '
ขอบคุณกับไวรัส ไวรัสระยะ ` ' ทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถามใช้
บางประเภทของคำศัพท์ทางการแพทย์เพื่ออธิบายการกระทำของ
มัลแวร์ ได้รับมัลแวร์ในคอมพิวเตอร์ของคุณหมายความว่าคุณ
มี ` จับ ' ไวรัสและติดเชื้อคอมพิวเตอร์ของคุณ ` '
ใครมีแม็คดูเหมือนจะเชื่อว่าแม็คจะ
` ภูมิคุ้มกัน " ไวรัสและปัญหาการลักลอบ ( แต่เป็นห่วง
อยู่ดี )