Chapter 3 Simple Justice It was two

Chapter 3 Simple Justice
It was two in the afternoon when I got home and they were waiting for me.
'You Marlowe? We want to talk to you.' This one was grey-blond and
looked hard. His partner was tall, handsome and just looked nasty. They both
had watching-and-waiting eyes. They showed me their badges.
'Sergeant Green, Central Homicide. This is Detective Dayton.'
I went on up and unlocked the door. You don't shake hands with the police.
They sat in the living room and Green did the talking.
'Man named Terry Lennox. You know him, right?'
'We have a drink together once in a while. He lives in Encino, married
money. I've never been there.'
'When did you last see him?'
The section of the police department which investigates murders.
I filled my pipe. 'This is where I ask you what it's all about and you tell me
that you ask the questions, right?'
'That's right. So you just answer them.'
I don't know, I guess I was tired. Maybe I felt a little guilty. 'I don't have to
say anything.'
Dayton spoke up. 'Answer the questions, Marlowe. Just co-operate. It's
healthier.'
Right away I didn't like him. His voice was a hard don't- fool-with-me
voice. I went to the book shelf and took down the big state law book. I held it
out to him. 'Find me the part that says I have to answer your questions. There's
no such law.'
'Sit down,' Green said impatiently. 'Lennox's wife has been murdered. Ugly
job. Murderer used something blunt. Must have hit her more than a dozen times.
Husband is missing. We find your telephone number in his desk, marked with
today's date. She'd been seeing other men. We found that out, too.'
'Terry Lennox wouldn't do anything like that. He's known about the other
men for a long time.'
'He's not going to tell us anything, Sergeant,' Dayton said. 'He's read that
law book. He thinks the law lives in the book. Don't you, Marlowe?'
I said nothing. I wasn't going to help him.
'Stand up,' he said.
I started to get up. I was half way up when he hit me. I sat back down and
shook my head. Dayton was smiling; Green was looking away.
'Let's try again,' Dayton suggested. I didn't move or speak. If I stood up,
he'd hit me again. But if he hit me again, I'd hurt him. He couldn't hit me hard
enough to stop me from hurting him next time.
'That was stupid,' Green said to Dayton. 'That's just what he wanted. A
good reason for not talking.'
I nodded. 'Terry Lennox is my friend. Maybe you have enough evidence. In
court, I'll answer questions. But not here. Not now. You're not a bad guy, Green.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 3 เรื่องความยุติธรรม มันเป็นสองตอนบ่ายเมื่อได้บ้าน และพวกเขาได้รอฉัน ' คุณมาร์โลว์ เราต้องคุยกับคุณ ' นี้คือสีทองสีเทา และ ดูยาก หุ้นส่วนของเขาได้สูง หล่อ และเพียงดูน่ารังเกียจ พวกเขาทั้งสอง ตาดู และรอคอยได้ พวกเขาแสดงให้ฉันเห็นป้ายของพวกเขา ' สิบเอกกรี ฆาตกรรมกลาง โดยเดย์ตันนักสืบ ' ผมไปขึ้น และปลดล็อคประตู คุณไม่จับมือกับตำรวจ พวกเขานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น และเขียวได้พูดคุย ' คนชื่อเทอร์รี่เลน คุณรู้จักเขา ขวา?' ' เรามีเครื่องดื่มด้วยกันนาน ๆ เขาอยู่ใน Encino แต่งงาน เงิน เราไม่ได้มีการ ' 'เมื่อล่าสุดไปดูเขา" ส่วนของกรมตำรวจที่ตรวจสอบการฆาตกรรม ฉันเติมท่อของฉัน ' นี่คือที่ผมถามคุณมันคืออะไรทั้งหมดเกี่ยวกับ และคุณบอก ที่คุณถามคำถาม ขวา?' ' ถูกต้อง ดังนั้นคุณเพียงแค่ตอบให้ ' ไม่ทราบ ผมคิดว่า ผมเหนื่อย บางทีผมรู้สึกผิดเล็กน้อย ' ฉันไม่ได้ พูดอะไร " เดย์ตันพูดขึ้น ' ตอบคำถาม มาร์โลว์ เพียงร่วมทำงาน มี มีสุขภาพดี ' ทันทีฉันไม่ชอบเขา เสียงของเขาได้ยากไม่โง่กับฉัน สั่งงานด้วยเสียง ไปที่ชั้นหนังสือ และเอาลงหนังสือกฎหมายรัฐขนาดใหญ่ ผมจัด เขาออกมา ' ค้นหาฉันส่วนว่าต้องตอบคำถามของคุณ มี กฎหมายดังกล่าวไม่ ' 'นั่งลง กรีนกล่าวว่า impatiently ' ภรรยาของเลนได้ถูกฆาตกรรม น่าเกลียด งาน ฆาตกรใช้อะไรทื่อ ต้องมีตีเธอมากกว่าโหลครั้ง สามีหายไป เราค้นหาหมายเลขโทรศัพท์ของคุณในโต๊ะของเขา ทำเครื่องหมายด้วย วันของวันนี้ เธอก็ได้เห็นคนอื่น ๆ เราพบว่า เกินไป.' ' เทอร์รี่เลนจะไม่ทำอะไรเช่นนั้น เขาเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับอื่น ๆ ผู้ชายมานาน ' 'เขาจะไม่ไปบอกอะไร สิบเอก เดย์ตันกล่าวว่า ' เขาได้อ่านที่ หนังสือกฎหมาย เขาคิดว่า กฎหมายอยู่ในสมุด ไม่ คุณมาร์โลว์?' ผมพูดอะไร ผมไม่ได้ไปช่วยเขา 'ยืน เขากล่าวว่า ผมเริ่มลุกขึ้น ผมวิธีครึ่งเมื่อเขาตี ผมนั่งกลับมาลง และ จับหัวของฉัน เดย์ตันถูกยิ้ม สีเขียวถูกมองไป เดย์ตันแนะนำ 'ลองอีกครั้ง ฉันไม่ย้าย หรือพูด ถ้ายืนขึ้น เขาจะตีฉันอีก แต่ถ้าเขาตีฉันอีกครั้ง ฉันจะทำร้ายเขา เขาไม่ตียาก พอหยุดฉันจากการทำร้ายเขาครั้งต่อไป 'ที่ไม่โง่ กรีกล่าวกับเดย์ตัน ' เป็นเพียงสิ่งที่เขาต้องการ A เหตุผลที่ดีสำหรับการพูดคุยไม่ ' ผมพยักหน้า ' เทอร์รี่เลนเป็นเพื่อนของฉัน บางทีคุณมีหลักฐานเพียงพอ ใน ศาล ฉันจะตอบคำถาม แต่ที่นี่ไม่ อย่าเพิ่ง คุณไม่ได้ผู้ชายไม่ดี สีเขียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 3
ความยุติธรรมง่ายมันเป็นสองในช่วงบ่ายเมื่อผมกลับถึงบ้านและพวกเขากำลังรอสำหรับฉัน.
'คุณมาร์โลว์? เราต้องการที่จะพูดคุยกับคุณ.
หนึ่งนี้เป็นสีเทาสีบลอนด์และมองยาก หุ้นส่วนของเขาคือสูงหล่อและเพียงแค่มองที่น่ารังเกียจ
พวกเขาทั้งสองได้เฝ้าดูและรอตา พวกเขาแสดงให้ฉันเห็นป้ายของพวกเขา.
'จ่าสีเขียวกลางฆาตกรรม นี่คือนักสืบเดย์.
ผมไปขึ้นและปลดล็อคประตู คุณไม่ได้จับมือกับตำรวจ.
พวกเขานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นและกรีนได้พูดคุย. the
'Man ชื่อเทอร์รี่เลนน็อกซ์ คุณจะรู้ว่าเขาใช่มั้ย?
'' เรามีเครื่องดื่มด้วยกันครั้งในขณะที่ เขาอาศัยอยู่ใน Encino
แต่งงานเงิน ผมไม่เคยมี.
'' เมื่อไหร่ที่คุณเห็นเขาที่ผ่านมา?
"ส่วนหนึ่งของกรมตำรวจที่สอบสวนการฆาตกรรม.
ฉันเต็มท่อของฉัน
'นี่คือที่ผมถามคุณว่ามันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับและคุณบอกฉันว่าคุณถามคำถามที่ใช่มั้ย?'
'ที่เหมาะสม ดังนั้นคุณก็ตอบพวกเขา.
'ผมไม่ทราบว่าผมคิดว่าผมเหนื่อย บางทีผมก็รู้สึกว่ามีความผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ
"ผมไม่จำเป็นต้องพูดอะไร.
เดย์พูดขึ้น 'ตอบคำถามมาร์โลว์ เพียงแค่ร่วมงาน
มันมีสุขภาพดี.
ทันทีที่ฉันไม่ชอบเขา เสียงของเขาเป็นเรื่องยากที่คนโง่ don't-
กับฉันเสียง ผมไปเก็บรักษาหนังสือและเอาลงหนังสือกฎหมายของรัฐขนาดใหญ่
ผมจัดมันออกไปเขา 'Find me ส่วนที่บอกว่าผมต้องตอบคำถามของคุณ มีไม่มีกฎหมายดังกล่าว. '' นั่งลง 'กรีนกล่าวว่าไม่สบอารมณ์ ภรรยาของเลนน็อกซ์ได้รับการฆ่า น่าเกลียดงาน ฆาตกรใช้บางสิ่งบางอย่างทื่อ ต้องมีการตีของเธอมากกว่าหนึ่งโหลครั้ง. สามีหายไป เราพบหมายเลขโทรศัพท์ของคุณในโต๊ะทำงานของเขาที่มีเครื่องหมายวันที่วันนี้ เธอจะได้เห็นผู้ชายคนอื่น ๆ เราพบว่าออกมาด้วย. '' เทอร์รี่เลนน็อกซ์จะไม่ทำอะไรอย่างนั้น เขาเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับคนอื่น ๆคนเป็นเวลานาน. '' เขาไม่ได้จะบอกอะไรเราจ่า 'เดย์กล่าวว่า 'เขาอ่านหนังสือกฎหมาย เขาคิดว่ากฎหมายที่อาศัยอยู่ในหนังสือเล่มนี้ คุณไม่มาร์โลว์? 'ผมบอกว่าไม่มีอะไร ผมไม่ได้ไปเพื่อช่วยให้เขา. 'ยืนขึ้น "เขากล่าว. ผมเริ่มที่จะได้รับการขึ้น ผมก็ขึ้นอยู่ครึ่งทางเมื่อเขาตีฉัน ผมนั่งกลับลงและส่ายหัวของฉัน เดย์ยิ้ม; กรีนถูกมองออกไป. 'ลองอีกครั้ง' เดย์แนะนำ ผมไม่ได้ย้ายหรือพูด ถ้าผมยืนขึ้นเขาจะตีผมอีกครั้ง แต่ถ้าเขาตีฉันอีกครั้งฉันทำร้ายเขา เขาไม่สามารถตีอย่างหนักพอที่จะหยุดผมจากการทำร้ายเขาในครั้งต่อไป. 'นั่นคือโง่' กรีนกล่าวว่าเดย์ 'นั่นเป็นเพียงสิ่งที่เขาต้องการ เหตุผลที่ดีสำหรับการพูดคุยไม่ได้. ผมพยักหน้า 'เทอร์รี่เลนน็อกซ์คือเพื่อนของฉัน บางทีคุณอาจมีหลักฐานเพียงพอ ในศาลฉันจะตอบคำถาม แต่ไม่ได้ที่นี่ ไม่ใช่ตอนนี้. คุณไม่ได้เป็นคนเลว, เขียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 3 ง่ายยุติธรรม
มันบ่ายสอง เมื่อกลับถึงบ้านและพวกเขากำลังรอฉันอยู่
คุณมาร์โลว์ ? เราอยากคุยกับคุณ หนึ่งนี้เป็นสีเทาสีบลอนด์และ
ดูยาก คู่หูของเขา คือ สูง หล่อ และดูสกปรก พวกเขาทั้งสอง
ได้เฝ้ารอดู ตา พวกเขาแสดงให้ผมเห็นป้ายของพวกเขา
'sergeant สีเขียว กลาง ฆาตกรรม นี่คือนักสืบ เดย์ '
.ฉันเดินขึ้นและปลดล็อคประตู คุณไม่จับมือกับตำรวจ
พวกเขานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น และสีเขียว ทำคุย
'man ชื่อเทอร์รี่ Lennox คุณรู้จักเขาใช่ไหม ?
เราดื่มด้วยกันสักครั้ง เขาอาศัยอยู่ใน Encino , เงินแต่งงาน

ผมไม่เคยมี . '
เมื่อคุณเห็นเขาครั้งสุดท้าย ?
ในส่วนของตำรวจที่สืบสวน ฆาตกรรม
ผมเต็มไปด้วยท่อของฉันนี้คือที่ผมถามคุณว่ามันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับ และ คุณบอกฉัน
ที่คุณถามใช่ไหม ?
ที่ถูกต้อง ดังนั้นคุณแค่ตอบ '
ไม่รู้สิ ฉันเดาว่า ฉันเหนื่อย บางทีฉันรู้สึกผิดนิดหน่อย . . . ผมไม่ต้องพูดอะไรเลย

" เดย์พูดขึ้น ตอบคําถาม , มาร์โลว์ . แค่ร่วมมือ มัน '

สุขภาพ ทันที ฉันไม่ชอบเขา เสียงของเขาเป็นหนัก อย่ามาเล่นตลกกับฉัน
-เสียง ฉันไปที่ชั้นวางหนังสือและถ่ายรูปลงหนังสือกฎหมายของรัฐใหญ่ ผมกอดมัน
ออกมาให้เขา หาส่วนที่บอกว่าฉันจะต้องตอบคำถามของคุณ มันไม่มีกฎหมาย
'
'sit ลง ' สีเขียวพูดอย่างหงุดหงิด . . . ภรรยาเลนนิกซ์ถูกฆาตกรรม น่าเกลียด
งาน ฆาตกรใช้บางอย่างที่ทื่อ ต้องตีเธอมากกว่า หลายครั้งแล้ว
สามีหายไป เราพบเบอร์โทรศัพท์ของคุณในโต๊ะของเขาเครื่องหมาย
วันที่ของวันนี้ เธอคบกับผู้ชายคนอื่น เราเพิ่งรู้เหมือนกัน '
'terry Lennox ไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก เขารู้จักกับชายอื่น
เป็นเวลานาน '
เขาจะไม่บอกอะไรเรา จ่า เดย์ ' ' กล่าว เขาอ่าน
หนังสือกฎหมาย เขาคิดว่ากฎหมายอยู่ในหนังสือ ไม่ คุณมาร์โลว์ ?
ผมบอกว่าไม่มีอะไร ผมจะไม่ช่วยเขา
'stand ขึ้น " เขากล่าว
ฉันเริ่มลุกขึ้น ผมอยู่ครึ่งทางขึ้นเมื่อเขาทำร้ายฉัน ผมนั่งกลับลงและ
ส่ายหัว เดย์ยิ้ม ; เขียวมองออกไป
'let พยายามอีกครั้ง " เดย์พูด ผมไม่ได้ขยับหรือพูด ถ้าฉันยืนขึ้น
เขาจะตีฉันอีก แต่ถ้าเขาทำร้ายฉันอีก ฉันก็ทำให้เขาเจ็บ เขาไม่ได้ตีฉันยาก
พอที่จะหยุดผมไม่ให้ทำร้ายเขาครั้งต่อไป
ที่โง่ " กรีนพูด เดย์ตัน' นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการ a
เหตุผลไม่พูด '
' ฉันพยักหน้า เทอร์รี่ เลนน็อกซ์ เป็นเพื่อนของฉัน บางทีคุณมีหลักฐานเพียงพอ ใน
ศาล ผมจะตอบคำถาม แต่ไม่ใช่ที่นี่ ไม่ใช่ตอนนี้ คุณไม่ใช่คน เขียวดี