On the other hand, the principle of

On the other hand, the principle of double effect also appears to be relevant for thinking about the ethics of wicked problem. This principle is argued to be applicable to moral dilemmas where the agent has to violate some ethical precepts no matter how he decides (Woodward, 2010: 2). In essence, the principle of double effect is a controversial moral principle that justifies foreseen but unintended evil or harm in the pursuit of a good end (Dundon, 2010: 290). As long as the intention of the agent is good (i.e., agent aims only at the acceptable effect), and as long as evil or harm is not one of the agent’s ends, nor is it a means to his ends, then by the principle of double effect the agent’s action is justified (Walzer, 2010: 263). But by the same token, Walzer also thinks that not to intend harm is “too easy” (Walzer, 2010: 265). In response, Walzer upped the ante by suggesting that if this principle is to be defensible, then it has to ensure that first, the good intended was in fact achieved; and second, that the foreseeable evil or harm has been reduced as much as possible (Walzer, 2010: 265). In all, the principle of double effect is superior to crass utilitarianism in public policy because it disallows the intentional use of a harmful means to attain a good end (Dundon, 2010). And in the context of my prior analysis, the principle of double effect appears to have also sidestepped the minefield of agonistic debates on rules that can limit utilitarianism in a pluralistic society.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บนมืออื่น ๆ หลักการลักษณะพิเศษจะปรากฏที่เกี่ยวข้องสำหรับการคิดเกี่ยวกับจริยธรรมของปัญหาคนชั่วด้วย หลักการนี้เป็นโต้เถียงจะเกี่ยวข้องกับศีลธรรมอุปสรรคที่ตัวแทนมีการละเมิดศีลบางจริยธรรมไม่ว่าวิธีการที่เขาตัดสินใจ (วูดวาร์ด 2010:2) ในสาระสำคัญ หลักการของลักษณะพิเศษคือ เป็นหลักการของศีลธรรมที่ถกเถียงที่จัดชิดเล็งเห็น แต่ไม่ได้ตั้งใจร้ายหรือทำร้ายในการแสวงหาสิ้นสุดดี (Dundon, 2010:290) ตราบใดที่ความตั้งใจของตัวแทนที่ดี (เช่น ตัวแทนมีวัตถุประสงค์เฉพาะที่ยอมรับได้ผล), และตราบใดที่ความชั่วร้ายหรือทำร้าย ไม่ใช่ตัวแทน ของปลาย หรือมันหมายถึงการสิ้นสุดของเขา แล้ว โดยใช้หลักการของลักษณะพิเศษ การกระทำของตัวแทนที่เป็นธรรม (Walzer, 2010:263) แต่โดย token เดียวกัน Walzer ยังคิดว่า ที่ไม่มุ่งทำร้ายเป็น "ง่ายเกินไป" (Walzer, 2010:265) ในการตอบสนอง Walzer upped ให้อีก โดยบอกว่า ถ้าหลักการนี้เป็นหลักฐานในทาง แล้วก็เพื่อให้แน่ใจว่า ที่ตั้งใจไว้ดีในความเป็นจริงสำเร็จ และสอง ว่า ชั่วร้ายหรือทำร้ายได้ลดลงมากที่สุด (Walzer, 2010:265) ในทุก หลักการลักษณะพิเศษจะดีกว่าหยาบคายประโยชน์นิยมในนโยบายสาธารณะ เพราะจะไม่อนุญาตให้ใช้โดยเจตนาความหมายอันตรายบรรลุจุดสิ้นสุดดี (Dundon, 2010) และในบริบทของการวิเคราะห์ของฉันก่อน หลักการลักษณะพิเศษจะ มี sidestepped ระเบิดของ agonistic อภิปรายกฎที่สามารถจำกัดประโยชน์นิยมในสังคมระบอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บนมืออื่น ๆ หลักการของผลคู่ยังดูเหมือนจะเป็นที่เกี่ยวข้องสำหรับการคิดเกี่ยวกับจริยธรรมของปัญหาคนชั่ว หลักการนี้เป็นที่ถกเถียงกันที่จะใช้บังคับกับวิกฤติทางศีลธรรมที่ตัวแทนที่มีการละเมิดศีลจริยธรรมบางส่วนไม่ว่าเขาตัดสินใจ (วู้ดเวิร์ด 2010: 2) ในสาระสำคัญหลักการของผลคู่เป็นคุณธรรมความขัดแย้งที่ justifies มองเห็น แต่ความชั่วร้ายที่ไม่ได้ตั้งใจหรือเป็นอันตรายในการแสวงหาความสิ้นดี (Dundon, 2010: 290) เดอะ ตราบใดที่ความตั้งใจของตัวแทนเป็นสิ่งที่ดี (เช่นตัวแทนมีจุดมุ่งหมายเฉพาะที่มีผลต่อการยอมรับ) และตราบใดที่ความชั่วร้ายหรือเป็นอันตรายต่อไม่ได้เป็นหนึ่งปลายของตัวแทนและไม่เป็นมันหมายถึงการสิ้นสุดของเขาแล้วโดยหลักการ สองผลการดำเนินการของตัวแทนเป็นธรรม (Walzer, 2010: 263) แต่ในทำนองเดียวกัน Walzer ยังคิดว่าไม่ตั้งใจที่อันตรายคือ "ง่ายเกินไป" (Walzer, 2010: 265) ในการตอบสนอง Walzer upped ante โดยบอกว่าถ้าหลักการนี้คือการเป็นยุทธศาสตร์แล้วมันมีเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นครั้งแรกที่ดีที่มีไว้ในความเป็นจริงที่ประสบความสำเร็จ; และครั้งที่สองว่าที่คาดการณ์ชั่วร้ายหรืออันตรายได้รับลดลงมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ (Walzer, 2010: 265) ในทุกหลักการของผลคู่จะดีกว่าที่จะงี่เง่าวัตถุนิยมในการกำหนดนโยบายสาธารณะเพราะมันไม่อนุญาตให้ใช้โดยเจตนาหมายถึงอันตรายที่จะบรรลุความสิ้นดี (Dundon 2010) และในบริบทของการวิเคราะห์ก่อนที่ฉันหลักการของผลคู่ดูเหมือนจะยังหลบทุ่นระเบิดของการอภิปราย agonistic ในกฎที่สามารถ จำกัด วัตถุนิยมในสังคมพหุนิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บนมืออื่น ๆ , หลักการของผลคู่ยังดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับการคิดเกี่ยวกับปัญหาจริยธรรมของคนชั่ว หลักการนี้เป็นแย้งเพื่อให้สามารถใช้กับประเด็นขัดแย้งทางศีลธรรมที่ตัวแทนได้ละเมิดบางจริยธรรมศีล ไม่ว่าเขาจะตัดสินใจ ( วู้ดเวิร์ด 2010 : 2 ) สรุปแล้ว หลักการของผลคู่ขัดแย้งทางจริยธรรมเป็นหลักการที่ justifies เล็งเห็นแต่ไม่ตั้งใจร้ายหรืออันตรายในการแสวงหาสิ้นสุดดี ( dundon 2010 : 290 ) ตราบใดที่ความตั้งใจของเจ้าหน้าที่ ดี ( เช่น ตัวแทนมีเพียงผลที่ยอมรับได้ และตราบใดที่ความชั่วร้ายหรืออันตรายที่ไม่ได้เป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่จบ หรือมันหมายถึงการสิ้นสุดของเขาแล้ว โดยหลักการของผลคู่ของสายลับปฏิบัติการเป็นธรรม ( วอลเซอร์ , 2010 : 263 ) แต่ในทำนองเดียวกัน วอลเซอร์ยังคิดว่าไม่เจตนาทำร้าย " ง่ายเกินไป " ( วอลเซอร์ 2010 : 265 ) ในการตอบสนอง , วอลเซอร์ upped ante โดยบอกว่าหากหลักการนี้จะป้องกัน ก็ต้องให้แน่ใจว่าครั้งแรก ดีไว้ได้ในความเป็นจริงได้ และสอง ที่ร้ายหรือทำร้ายประชาชนได้รับการลดลงมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ( วอลเซอร์ 2010 : 265 ) ใน ทั้งหมด หลักการของผลคู่ดีกว่า หยาบ นิยมในนโยบาย เพราะไม่อนุญาตให้ใช้โดยเจตนาของที่เป็นอันตรายหมายถึงการบรรลุสิ้นสุดดี ( dundon , 2010 ) และในบริบทของการวิเคราะห์ของฉันก่อน หลักการของผลคู่ที่ดูเหมือนจะยัง sidestepped ทุ่นระเบิดของการอภิปราย agonistic กฎที่สามารถ จำกัด นิยมในสังคมพหุ .