Agrotourism or agritourism is a syn

Agrotourism or agritourism is a synonym definition which is the phenomenon of attracting people onto agricultural holdings (Evans & Ilbery, 1989) which has been recognized world-wide since the early twentieth century (Wicks & Merrett, 2003). Agrotourism is a set of activities in which people link travel with products, services and experiences of agriculture (Maetzold, 2002). Arroyo et al (2013) defines agrotourism as including agricultural settings, entertainment, farming and education. It is consistent with Flanigan et al. (2014) who proposed that the key characteristics of agrotourism include a working farm, contact with agricultural activities which are organized by farmers and authenticity of tourists’ agricultural experiences. Therefore, agrotourism is more than a tourism product, but it is also a journey for new sensations, and positive behavior in relation to the environment, the agricultural community and their culture (Lopez & Garcia, 2006).
Agrotourism brings to tourists unique experiences during the time they spend in rural areas. They gain respect for the local customs, local culture and enhance their awareness of the environment and natural products (Lopez & Garcia, 2006). Tourists are also looking for facilitate tourism in terms of agricultural areas such as accommodations that ensure peace and rest (Halfacree, 1993), traditional food, information on agrotourism destinations, safety and security and basic infrastructures (Kumbhar, 2009).
With regard to the local community or farmers, agrotourism is very important to rural communities. It seems to be a mechanism to stimulate rural development. Agrotourism intends to obtain quality of living for rural communities through stimulation of the farmer’s business (Tew & Barbiere, 2012), promoting and creating added value to local products (Zoto et al., 2013) and increasing awareness and preservation of local customs and unique cultural traits (Ollenburg & Buckly, 2007).
In terms of sustainable tourism, tourism activities should be based on ethical values while taking into account the economic, environmental and social impact (Goodwin &Francis, 2003). That is why organic agrotourism was created as an innovative agrotourism. Organic agrotourism combines organic culture which focuses on healthy food with high standards (Walley et al., 2009) and ecotourism to provide acceptable recreation opportunities without destroying the environment (Kuo & Chiu, 2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท่องเที่ยวเชิงเกษตรหรือ agritourism เป็นคำพ้องความหมายซึ่งเป็นปรากฏการณ์ของการดึงดูดผู้คนเข้าสู่ถือครองทางการเกษตร (อีแวนส์และ Ilbery, 1989) ซึ่งได้รับการยอมรับทั่วโลกตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ยี่สิบ (สาดแสงและ Merrett, 2003) ท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นชุดของกิจกรรมที่เชื่อมโยงผู้คนเดินทางกับสินค้าบริการและประสบการณ์ของการเกษตร (Maetzold, 2002) อาร์โรโย, et al (2013) กำหนดท่องเที่ยวเชิงเกษตรรวมทั้งการตั้งค่าการเกษตร, บันเทิง, การเกษตรและการศึกษา มันมีความสอดคล้องกับ Flanigan et al, (2014) ที่เสนอว่าลักษณะที่สำคัญของการท่องเที่ยวเชิงเกษตรฟาร์มรวมถึงการทำงานที่สัมผัสกับกิจกรรมทางการเกษตรที่มีการจัดขึ้นโดยเกษตรกรและความถูกต้องของนักท่องเที่ยวประสบการณ์ทางการเกษตร ดังนั้นการท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นมากกว่าผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว แต่ก็ยังคือการเดินทางสำหรับความรู้สึกใหม่และพฤติกรรมในเชิงบวกในความสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมชุมชนเกษตรและวัฒนธรรมของพวกเขา (การ์เซียโลเปซและ 2006).
ท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่นำมาให้นักท่องเที่ยวประสบการณ์ที่ไม่ซ้ำกันในช่วง เวลาที่พวกเขาใช้จ่ายในพื้นที่ชนบท พวกเขาได้รับความเคารพประเพณีท้องถิ่นวัฒนธรรมท้องถิ่นและเพิ่มความตระหนักของพวกเขาจากสภาพแวดล้อมและผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ (โลเปซและการ์เซีย 2006) นักท่องเที่ยวยังมองหาอำนวยความสะดวกในการท่องเที่ยวในแง่ของพื้นที่การเกษตรเช่นที่พักที่ให้ความสงบสุขและส่วนที่เหลือ (Halfacree, 1993) อาหารแบบดั้งเดิมข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัยและการรักษาความปลอดภัยและโครงสร้างพื้นฐานระดับล่าง (Kumbhar 2009).
เกี่ยวกับการ ชุมชนท้องถิ่นหรือเกษตรกรท่องเที่ยวเชิงเกษตรมีความสำคัญมากให้กับชุมชนในชนบท มันน่าจะเป็นกลไกในการกระตุ้นให้เกิดการพัฒนาชนบท ท่องเที่ยวเชิงเกษตรมีความตั้งใจที่จะได้รับคุณภาพของที่อยู่อาศัยสำหรับชุมชนในชนบทผ่านการกระตุ้นของธุรกิจของเกษตรกร (สูด & Barbiere 2012), การส่งเสริมและการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสินค้าท้องถิ่น (Zoto et al., 2013) และการเพิ่มความตระหนักและการอนุรักษ์ประเพณีท้องถิ่นและที่ไม่ซ้ำกัน ลักษณะทางวัฒนธรรม (Ollenburg และ Buckly 2007).
ในแง่ของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน, กิจกรรมการท่องเที่ยวควรจะอยู่บนพื้นฐานของค่านิยมทางจริยธรรมในขณะที่คำนึงถึงเศรษฐกิจผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสังคม (กูดวินและฟรานซิส, 2003) นั่นคือเหตุผลที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตรอินทรีย์ถูกสร้างขึ้นเป็นท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่เป็นนวัตกรรมใหม่ ท่องเที่ยวเชิงเกษตรอินทรีย์ผสมผสานวัฒนธรรมอินทรีย์ซึ่งมุ่งเน้นอาหารเพื่อสุขภาพที่มีมาตรฐานระดับสูง (วัลลี่ et al., 2009) และการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่จะให้โอกาสพักผ่อนหย่อนใจที่ยอมรับได้โดยไม่ทำลายสภาพแวดล้อม (Kuo และชิว, 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การท่องเที่ยวหรือการท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นคำพ้องความหมายคำนิยามที่เป็นปรากฏการณ์ของการดึงดูดคนเข้าถือครองทางการเกษตร ( อีแวนส์& ilbery , 1989 ) ซึ่งได้รับการยอมรับทั่วโลกตั้งแต่ศตวรรษที่ยี่สิบต้น ( สารประกอบ& Merrett , 2003 ) การท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นชุดของกิจกรรมที่ผู้คนเชื่อมโยงการเดินทางด้วยผลิตภัณฑ์ บริการ และประสบการณ์ด้านการเกษตร ( maetzold , 2002 )อาร์โรโย et al ( 2013 ) เป็นนิยามการท่องเที่ยวรวมทั้งตั้งค่า บันเทิง เกษตร การเกษตร และการศึกษา มันมีความสอดคล้องกับแฟลนนิเกิน et al . ( 2014 ) ที่เสนอว่าลักษณะที่สำคัญของการท่องเที่ยวเชิงเกษตร รวมถึงฟาร์มที่ทำงานติดต่อกับกิจกรรมทางการเกษตรซึ่งจัดโดยเกษตรกรและนักท่องเที่ยวประสบการณ์การเกษตรของแท้ ดังนั้นการเป็นมากกว่าผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว แต่ก็ยังเดินทางสำหรับความรู้สึกใหม่ และพฤติกรรมที่สัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม ชุมชนเกษตรและวัฒนธรรมของพวกเขา ( &การ์เซีย โลเปซ , 2006 ) .
การท่องเที่ยว ทำให้นักท่องเที่ยวประสบการณ์ที่ไม่ซ้ำกันในช่วงเวลาที่พวกเขาใช้จ่ายในชนบท พวกเขาได้รับการเคารพในประเพณีท้องถิ่นวัฒนธรรมท้องถิ่นและเพิ่มความตระหนักของสภาพแวดล้อมและผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ ( &การ์เซีย โลเปซ , 2006 ) นักท่องเที่ยวยังมองหาความสะดวกในการท่องเที่ยวในแง่ของพื้นที่เกษตร เช่น ที่พักที่ให้ความสงบสุข ( halfacree , 1993 ) , อาหารแบบดั้งเดิม , ข้อมูลการท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว ความปลอดภัย และการรักษาความปลอดภัยและสาธารณูปโภคพื้นฐาน ( kumbhar
, 2009 )ที่เกี่ยวข้องกับชุมชนท้องถิ่น หรือเกษตรกร การท่องเที่ยว มีความสำคัญต่อชุมชนในชนบท มันดูเหมือนว่าจะเป็นกลไกกระตุ้นการพัฒนาชนบท การตั้งใจที่จะได้รับคุณภาพของการใช้ชีวิตสำหรับชุมชนผ่านการกระตุ้นธุรกิจของเกษตรกร ( ติ๋ว& barbiere , 2012 ) , การส่งเสริมและการสร้างมูลค่าเพิ่มให้แก่ผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น ( zoto et al . ,2013 ) และเพิ่มความตระหนักและอนุรักษ์ประเพณีท้องถิ่นและลักษณะทางวัฒนธรรมที่ไม่ซ้ำกัน ( ollenburg & buckly , 2007 ) .
ในแง่ของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน กิจกรรมการท่องเที่ยวควรอยู่บนพื้นฐานของค่านิยมทางจริยธรรมโดยคำนึงถึงด้านเศรษฐกิจ ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมและสังคม ( กู้ดวิน&ฟรานซิส , 2003 ) นั่นคือเหตุผลที่การสร้างเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรกรรมอินทรีย์ นวัตกรรมการรวมอินทรีย์ เกษตรอินทรีย์ ซึ่งเน้นอาหารเพื่อสุขภาพที่มีมาตรฐานสูง ( วอลีย์ et al . , 2009 ) และ การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เพื่อให้โอกาสนันทนาการที่ยอมรับได้โดยไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม ( กัว& Chiu , 2006 )