We entered the Demons territory.And

We entered the Demons territory.
And, that's easily.

Of course, it doesn't mean that we pass through the border from the front foolishly and honestly.
The Demons territory borders with the empire, and the empire's forts are arranged in various places, so it's not a place where human can pass.
In order to enter the Demons territory from the Humans territory, it's necessary to avoid populated forts and pass through the fortress of nature that can't be passed usually.

The place where we passed was the steep mountain range that was called the Magic Mountain.
The mountain where the top of the mountain exists in a position that's far higher than the cloud.
I want to stop to try to travel on foot there with a light mood of going for a hike.
No, seriously.

On the way, we camp at the remains of the village that seems to be abandoned for several years, the master of the mountain-like Dragon came and Ariel-san negotiated with it, and Ariel-san and Master choose to run away unusually when the opponent is a strange monkey.
When we cross the Magic Mountain that's full of such happenings, it was the Demons territory already.
To be honest, it's too severe on the way that I don't feel so much.

In addition, it might be a reason that I was disappointed that the scenery seen is not very different from the Humans territory.
After all, when saying such thing like Demons territory, I imagined a hellish sight where it's covered with thick clouds the whole year by all means and the eerie atmosphere that plant doesn't grow.
In reality, the sky is blue, the plant grown in abundance in green, and the air is perfectly clear.
The magnificent scenery of nature that doesn't have much difference from the Humans territory.
If it's this, the Magic Mountain was a more demon boundary.

It seemed that the Demons territory also has the forts to prevent the invasion of the Humans similar to the Humans territory.
The blank zone between the Demons' forts and the Humans' forts often becomes the battlefield, and it's the most dangerous area in the world in a certain meaning.
When a suspicious character walks there, the person will be attacked just because of that, and moreover, I hear that it's an everyday occurrence that the battle can develop up to the war level.
Master who hears it looked disappointed though.
Master seems to might think that the Elro Great Labyrinth is more dangerous.
When I actually hear the past stories of Master, it seems to be more dangerous there, so it can't be helped.

After learning Appraisal, I didn't use Appraisal on others because Ariel-san stopped me up until now, but as long as I hear the story of Master and Ariel-san, as for the Humans' status, it's doubtful that it can reach 1000 even if it's high.
I would agree that the labyrinth where the monsters' status is several times higher than that is more dangerous.
In reality, which one is dangerous can't be judge by me because I don't have any combat experience and I have not seen both of it.

The present position of us who crossed the Magic Mountain is already passed the Demons territory's forts, so we don't have to pass through such a danger zone.
Although I thought that Master might charge, I'm relieved because there's no such state.

Well, even if we don't have to pass through such a danger zone, we advanced the trackless path though!
I think that the biggest reason why the scenery doesn't change in both the Humans territory and the Demons territory is because of advancing being buried in the DIE nature.
(TL note: DIE nature is a pun of 大自然(Daishizen) that means nature/Mother Nature/great nature)
In a view of a tiny person, the appearance of a big nature looked similar.

Because both Ariel-san and Master actually push forward without hesitation, I only chase after them without hesitation, but when it's said if it's only Merazofis and I can cross this nature or not, there's no confidence to advance without hesitation.
If we don't use the Clairvoyance and the Space Maneuver at the same time to check the present position and the destination always, we seemed to get lost immediately.

In addition, even if we don't get lost, when Ariel-san is gone, the monsters will also come near.
Although the wild monsters don't come near because of Ariel-san's Intimidation now, if Ariel-san is gone, naturally, the effect is lost.
And, when it's said whether Merazofis and I can handle the monster that came near, I don't have much confidence.
The monsters are the opponents that bring the risk of death even to Master.
Master can neither move her hand nor foot, ah, no, me who's hands and feet were eaten, it's impossible to win even if I fight with the monster.
Well, I don't think that a high rank monster that can have a hard fight with Master is common, and if it's only a small fry, I might be able to do something.

But, the monsters that I have seen so far, all have high status.
Because there are also times when Ariel-san defeats it before I can appraise it, I don't grasp everything, but it's always stronger than me.
The monsters in this world are strong to the extent that it's unbalance.
I'm admired that the Humans and the Demons didn't get destroyed.

How about the Demons?
Because we will enter the Demons' town in the future, but I wonder to what extent that they are stronger than the Humans?
Because they are called the Demons, after all, they have a devil-like appearance?
Had wings grown.
And, the skin is blue, and the fangs are long as we Vampires.
While it's scary to see, there's a little curiosity.

Like that, the travel advanced well while I'm deluding the Demons' appearance.
Because the surrounding scenery is the great nature that the people's hand is not added to it, it changes into that of the field.
There's a proper road, and we advance on that.
Ah, the road is good no matter how many times I experience it.
It's magnificent that it's not the DIE nature where HP decreases just by walking.

The people who harvest the field meet my eyes.
Oh?
Human?

「Ariel-san, there are Humans here, but here is already the Demons territory, right?」

I wonder if it's that?
The Humans captured in the war are made to engage in the labor for farming as slaves.

「Hmm? Humans?」

Because Ariel-san has a face that she doesn't understand the meaning of the words that I said for an instant, she looked around the surroundings, and her face became to have understood it.

「Ah. I see, I see. For the reincarnated people, the word Demons has the feeling that a devil-like appearance is imagined. I see, I see」

Ariel-san who consents alone.
Um, I want an explanation by now though?

「All of them over there are Demons」

Ariel-san says it while pointing at the people who are working in the field.
Eh?
But, no matter how I look at them, I can only see them as Humans.

「Both the Humans and the Demons can't be judged from the appearance alone. After all, the appearance is completely the same」

E-Eeh.
What's that?
Somehow, I feel terribly disappointed.
Like this, it's really no difference from the Humans territory.
It's not that the Humans and the Demons has great difference.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราใส่ดินแดนปีศาจก เป็นเรื่องง่ายแน่นอน มันไม่ได้หมายความ ว่า เราผ่านเส้นขอบจากหน้าลิง และยุติธรรมขอบเขตของปีศาจกับอาณาจักร ป้อมปราการของจักรวรรดิจะจัดในสถานต่าง ๆ ดังนั้นมันไม่ได้เป็นสถานที่ที่สามารถส่งมนุษย์ป้อนเขตปีศาจจากอาณาเขตมนุษย์ จำเป็นต้องหลีกเลี่ยงป้อมปราการมีประชากร และผ่านป้อมปราการธรรมชาติที่ไม่ผ่านจะสถานที่ที่เราผ่านภูเขาสูงชันที่ถูกเรียกว่าหุบเขาอาถรรพ์ได้ภูเขาที่ด้านบนของภูเขาอยู่ในตำแหน่งที่ไกลมากกว่าเมฆอยากจะหยุดพยายามเดินเท้ามีมีอารมณ์เบาไปสำหรับยกขึ้นเป็นไม่ อย่างจริงจังมา เราที่เหลืออยู่ของหมู่บ้านที่ดูเหมือนจะละทิ้งหลายปี ค่ายหลักของมังกรคล้ายภูเขามา Ariel ซังเจรจากับ และ Ariel ซังและหลักเลือกหนีผิดปกติเมื่อฝ่ายตรงข้ามเป็นลิงแปลกเมื่อเราข้ามภูเขามหัศจรรย์ที่เต็มไปด้วยสถานดังกล่าว ก็ได้ดินแดนปีศาจแล้วที่จะซื่อสัตย์ มันจะรุนแรงเกินไปในทางที่ว่า ไม่รู้สึกมากนอกจากนี้ มันอาจจะเป็นเหตุผลที่ว่า ผมผิดหวังฉากที่เห็นว่าไม่แตกต่างมากจากดินแดนมนุษย์หลังจากที่ทุก เมื่อพูดสิ่งนั้นเช่นดินแดนปีศาจ ผมจินตนาการเห็น hellish ที่มันปกคลุม ด้วยเมฆหนาตลอดทั้งปีโดยทั้งหมดและบรรยากาศน่าขนลุกที่พืชไม่เจริญเติบโตในความเป็นจริง ท้องฟ้าเป็นสี ฟ้า พืชที่ปลูกในความอุดมสมบูรณ์สีเขียว และอากาศได้อย่างชัดเจนทัศนียภาพอันงดงามของธรรมชาติที่ไม่มีความแตกต่างมากจากดินแดนมนุษย์ถ้านี้ เขาอาถรรพ์มีเขตแดนปีศาจที่เพิ่มมากขึ้นดูเหมือนว่า ดินแดนปีศาจยังมีป้อมปราการเพื่อป้องกันการบุกรุกของมนุษย์คล้ายกับดินแดนมนุษย์โซนว่างระหว่างปีศาจของป้อมปราการและป้อมปราการของมนุษย์มักจะกลายเป็น สนามรบ และเป็นพื้นที่อันตรายที่สุดในโลกในความหมายบางอย่างเมื่อมีอักขระสงสัยเดิน บุคคลที่จะถูกโจมตี เพราะที่ นอกจากนี้ ฉันได้ยินว่า มันเป็นการเกิดขึ้นประจำวันซึ่งการต่อสู้สามารถพัฒนาถึงระดับสงครามหลักที่ได้ยินมันดูผิดหวังว่าหลักดูเหมือนว่าอาจคิดว่า เขาวงกตดี Elro เป็นอันตรายมากขึ้นเมื่อจะฟังเรื่องราวที่ผ่านมาของหลัก จึงน่าจะเป็นอันตรายมากขึ้น จึงไม่สามารถช่วยหลังเรียนเพื่อประเมินผล ฉันไม่ได้ใช้ประเมินคนอื่นเนื่องจากซังอาเรียลหยุดฉันจนถึงขณะนี้ แต่ตราบใดที่ฉันได้ยินเรื่องราวของหลัก Ariel ซัง สำหรับสถานะของมนุษย์ เป็นหนี้สงสัยสูญจะสามารถถึง 1000 แม้ว่าความสูงฉันจะยอมรับว่า เขาวงกตที่สถานะของมอนสเตอร์อยู่หลายครั้งมากกว่าที่อันตรายมากขึ้นในความเป็นจริง ซึ่งเป็นอันตรายไม่สามารถพิพากษา โดยฉัน เพราะฉันไม่มีประสบการณ์ต่อสู้ และผมไม่เห็นมันทั้งสองได้ตำแหน่งปัจจุบันของเราที่ข้ามภูเขาวิเศษแล้วถูกส่งผ่านป้อมปราการของดินแดนปีศาจ ดังนั้นเราไม่จำเป็นต้องผ่านโซนอันตรายดังกล่าวแต่คิดว่า อาจคิดหลัก ฉันเบาเนื่องจากมีสถานะดังกล่าวไม่ดี แม้เราไม่ได้ผ่านโซนนั้นอันตราย เราขั้นสูงเส้น trackless แต่ผมคิดว่า เหตุผลที่ใหญ่ที่สุดทำไมไม่เปลี่ยนฉากในดินแดนมนุษย์และปีศาจอาณาเขตเป็นเนื่องจากความก้าวหน้าถูกฝังอยู่ในธรรมชาติตาย(หมายเหตุ TL: ตายคือ เตาปูนของ 大自然(Daishizen) ที่เป็น ธรรมชาติธรรมชาติแม่เหมาะธรรมชาติ)ในมุมมองของคนตัวเล็ก ๆ ลักษณะที่ปรากฏของธรรมชาติขนาดใหญ่ดูคล้ายเพราะ Ariel ซังและหลักจริงผลักดันไปข้างหน้าโดยไม่ลังเล ฉันเฉพาะไล่หลังพวกเขาโดย ไม่ลังเล แต่ เมื่อกล่าวถึง Merazofis เท่านั้น และฉันสามารถข้ามธรรมชาตินี้ได้ หรือไม่ ว่าไม่ไว้วางใจล่วงหน้าโดยไม่ลังเลถ้าเราไม่ใช้ที่ญาณทิพย์และวิธีการพื้นที่พร้อมกันเพื่อตรวจสอบตำแหน่งปัจจุบันและปลายทางตลอดเวลา เราดูเหมือนจะหายไปทันทีนอกจากนี้ แม้ว่าเราไม่ได้หายไป เมื่อ Ariel ซังหาย มอนสเตอร์จะยังมาใกล้แม้มอนสเตอร์ป่าอย่าเข้ามาใกล้ เพราะข่มขู่ Ariel ซานตอนนี้ ถ้า Ariel ซังหาย ธรรมชาติ ผลจะหายไปและ เมื่อกล่าวว่า Merazofis และสามารถจัดการกับมอนสเตอร์ที่มาใกล้ ไม่มีความเชื่อมั่นมากมอนสเตอร์ฝ่ายตรงข้ามที่เสี่ยงตายแม้แต่ต้นหลักไม่สามารถย้ายเธอมือ หรือ เท้า ah ไม่ ฉันผู้มีมือและเท้าถูกกิน มันเป็นไปไม่ได้ลุ้นแม้ฉันต่อสู้กับมอนสเตอร์ได้ดี ฉันไม่คิดว่า มอนสเตอร์อันดับสูงที่ได้ต่อสู้อย่างหนักกับหลักคือทั่วไป และถ้าเป็นเฉพาะทอดขนาดเล็ก ฉันอาจจะต้องทำอะไรได้ มอนสเตอร์ที่ฉันได้เห็นจน มีสถานะเนื่องจากยังมีเวลาเมื่อ Ariel ซังปราบมันก่อนผมสามารถพิจารณา ไม่เข้าใจทุกอย่าง แต่ก็จะแข็งแกร่งกว่าผมมอนสเตอร์ในโลกนี้มีความแข็งแรงเท่าที่มันเป็นอันผมก็ชื่นชมว่า มนุษย์และปีศาจไม่ได้ทำลายวิธีการเกี่ยวกับปีศาจเพราะเราจะใส่ปีศาจของเมืองในอนาคต แต่ไม่ทราบขอบเขตว่า จะแข็งแกร่งกว่ามนุษย์เนื่องจากพวกเขาถูกเรียกว่าปีศาจ หลังจากที่ทุก พวกเขามีลักษณะเหมือนปีศาจมีปีกโตผิวหนังเป็นสีน้ำเงิน และมีเขี้ยวยาวเป็นแวมไพร์ของเราขณะมันน่ากลัวเห็น มีน้อยอยากรู้เช่นเดียวกับที่ การเดินทางขั้นสูงดีในขณะที่ฉันกำลัง deluding ลักษณะของปีศาจเพราะทิวทัศน์โดยรอบเป็นธรรมชาติดีที่มือประชาชนไม่ เพิ่ม เปลี่ยนเป็นของฟิลด์มีถนนที่เหมาะสม และเราล่วงหน้าบนที่อา ถนนได้ดีไม่ว่ากี่ครั้งที่ฉันพบเป็นอันว่า ไม่ธรรมชาติตายที่ HP ลดลง ด้วยการเดินคนที่เก็บเกี่ยวฟิลด์ตรงกับตาโอ้มนุษย์หรือไม่「Ariel-ซาน ที่นี่มีมนุษย์ แต่นี่เป็นแล้วอาณาเขตปีศาจ ขวา? 」ฉันสงสัยว่า ถ้า มันคือมนุษย์ในสงครามจะตั้งขึ้นในแรงงานสำหรับเลี้ยงเป็นทาส「Hmm มนุษย์? 」เนื่องจากอาเรียลซังหน้าที่เธอไม่เข้าใจความหมายของคำที่ผมพูดในทันที เธอมองรอบ ๆ สภาพแวดล้อม และกลายเป็นใบหน้าของเธอจะ ได้เข้าใจ「Ah เห็น มองเห็น สำหรับคน reincarnated, word ปีศาจมีความรู้สึกว่า จินตนาการลักษณะเหมือนปีศาจ เห็น ฉัน see」อาเรียลซังซึ่งความยินยอมของคนเดียวกันอึม อยากอธิบาย โดยขณะนี้แม้ว่า「All ของพวกเขานั่นคือ Demons」อาเรียลซังกล่าวมันในขณะที่ชี้ไปที่คนที่ทำงานในฟิลด์เอ๊ะได้ ไม่ว่าอย่างไรฉันมองพวกเขา ฉันสามารถดูพวกเขาเป็นมนุษย์「Both มนุษย์และปีศาจไม่สามารถตัดสินได้จากลักษณะเดียวกัน หลังจากที่ทุก ลักษณะที่ปรากฏจะสมบูรณ์ same」E Eehนั่นอะไรน่ะอย่างใด ฉันรู้สึกผิดหวังแย่มากดังนี้ ได้จริง ๆ ไม่แตกต่างจากดินแดนมนุษย์ไม่ว่า มนุษย์และปีศาจมีความแตกต่างที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเข้ามาในดินแดนปีศาจ.
และที่ได้อย่างง่ายดาย. แน่นอนมันไม่ได้หมายความว่าเราจะผ่านชายแดนจากด้านหน้าโง่เขลาและสุจริต. ปีศาจพรมแดนดินแดนกับจักรวรรดิและป้อมของอาณาจักรจะจัดในสถานที่ต่างๆ ดังนั้นมันจึงไม่ได้เป็นสถานที่ที่มนุษย์สามารถผ่าน. เพื่อที่จะเข้ามาในดินแดนปีศาจจากดินแดนมนุษย์ก็จำเป็นที่จะหลีกเลี่ยงป้อมประชากรและผ่านป้อมปราการของธรรมชาติที่ไม่สามารถผ่านไปมักจะ. สถานที่ที่เราผ่านเป็น เทือกเขาสูงชันที่เรียกว่าเวทมนตร์ภูเขา. ภูเขาที่ด้านบนของภูเขาที่มีอยู่ในตำแหน่งที่สูงกว่าเมฆ. ฉันต้องการที่จะหยุดที่จะพยายามที่จะเดินทางด้วยการเดินเท้าอยู่กับอารมณ์เบาไปสำหรับธุดงค์ไม่จริงจัง. เกี่ยวกับวิธีการที่เราค่ายที่ยังคงอยู่ในหมู่บ้านที่ดูเหมือนว่าจะถูกทิ้งร้างมานานหลายปีต้นแบบของภูเขาเหมือนมังกรมาและเอเรียลซังเจรจาต่อรองกับมันและแอเรียลซังและปริญญาโทเลือกที่จะ หนีออกผิดปกติเมื่อฝ่ายตรงข้ามเป็นลิงที่แปลก. เมื่อเราข้ามเวทมนตร์ภูเขาที่เต็มไปด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นดังกล่าวมันเป็นดินแดนปีศาจแล้ว. จะซื่อสัตย์มันรุนแรงเกินไปในทางที่ฉันไม่รู้สึกมาก. ใน นอกจากนี้ยังอาจจะมีเหตุผลที่ผมรู้สึกผิดหวังที่ทิวทัศน์ที่เห็นไม่แตกต่างจากดินแดนของมนุษย์ได้. หลังจากทั้งหมดเมื่อบอกว่าสิ่งดังกล่าวเช่นดินแดนปีศาจที่ฉันคิดสายตาที่ชั่วร้ายที่มันปกคลุมไปด้วยเมฆหนาตลอดทั้งปีโดย ทุกวิธีการและบรรยากาศน่าขนลุกว่าโรงงานไม่เติบโต. ในความเป็นจริงบนท้องฟ้าเป็นสีฟ้าพืชที่ปลูกกันมากในสีเขียวและอากาศเป็นที่ชัดเจนอย่างสมบูรณ์แบบ. ทิวทัศน์อันงดงามของธรรมชาติที่ไม่ได้มีความแตกต่างมากจาก ดินแดนมนุษย์. ถ้ามันนี้เวทเทลเป็นเขตแดนปีศาจมากขึ้น. ดูเหมือนว่าดินแดนปีศาจยังมีป้อมเพื่อป้องกันการบุกรุกของมนุษย์คล้ายกับดินแดนมนุษย์. เขตว่างระหว่างป้อมปีศาจและมนุษย์ 'ป้อมมักจะกลายเป็นสนามรบและเป็นพื้นที่ที่อันตรายที่สุดในโลกในความหมายบางอย่าง. เมื่อเดินตัวละครที่น่าสงสัยมีคนที่จะถูกโจมตีเพียงเพราะการนั้นและยิ่งไปกว่านั้นผมได้ยินว่ามันเป็นเกิดขึ้นทุกวันว่า การต่อสู้สามารถพัฒนาขึ้นไปถึงระดับสงคราม. โทที่ได้ยินมันดูผิดหวังแม้ว่า. โทดูเหมือนว่าอาจจะคิดว่า Elro ที่ดีเขาวงกตเป็นอันตรายมากขึ้น. เมื่อที่จริงผมได้ยินเรื่องราวที่ผ่านมาของนายก็น่าจะเป็นอันตรายมากขึ้นมีดังนั้น มันช่วยไม่ได้. หลังจากเรียนรู้การประเมินผมไม่ได้ใช้การประเมินกับคนอื่น ๆ เพราะแอเรียลซังหยุดฉันจนถึงขณะนี้ แต่ตราบใดที่ฉันได้ยินเรื่องราวของโทและแอเรียลซังสำหรับสถานะเป็นมนุษย์ ' มันเป็นที่น่าสงสัยว่าจะสามารถเข้าถึง 1000 แม้ว่าจะเป็นสูง. ฉันจะยอมรับว่าเขาวงกตที่สถานะมอนสเตอร์ 'มีหลายครั้งที่สูงกว่าที่เป็นอันตรายมากขึ้น. ในความเป็นจริงเป็นที่หนึ่งที่เป็นอันตรายไม่สามารถเป็นผู้พิพากษาโดยผมเพราะผม ไม่ได้มีประสบการณ์การต่อสู้ใด ๆ และฉันไม่ได้เห็นทั้งสองมัน. ตำแหน่งปัจจุบันของเราที่ข้ามเวทเทลที่มีอยู่แล้วผ่านป้อมดินแดนปีศาจของเราจึงไม่ต้องผ่านเช่นโซนอันตราย. ถึงแม้ว่าผม คิดว่าอาจจะคิดค่าบริการโทผมโล่งใจเพราะไม่มีรัฐดังกล่าว. ดีแม้ว่าเราจะได้ไม่ต้องผ่านเขตอันตรายดังกล่าวที่เราก้าวเข้าเส้นทางร่องรอย แต่! ผมคิดว่าเหตุผลที่ดีที่สุดว่าทำไมทิวทัศน์ doesn t 'การเปลี่ยนแปลงทั้งในดินแดนของมนุษย์และดินแดนปีศาจเป็นเพราะความก้าวหน้าที่ถูกฝังอยู่ในธรรมชาติตาย. (หมายเหตุ TL: ธรรมชาติตายเป็นปุน大自然(Daishizen) นั่นหมายความว่าธรรมชาติ / ธรรมชาติ / ธรรมชาติที่ดี) ใน มุมมองของคนเล็ก ๆ ลักษณะของธรรมชาติขนาดใหญ่ดูคล้าย. เพราะทั้งสองเอเรียลซังและปริญญาโทจริงผลักดันไปข้างหน้าโดยไม่ลังเลฉันเท่านั้นที่ไล่ตามพวกเขาโดยไม่ลังเล แต่เมื่อมันบอกว่าถ้ามันเป็นเพียง Merazofis และผมสามารถข้ามในลักษณะนี้ หรือไม่มีความเชื่อมั่นที่จะก้าวไปโดยไม่ลังเลไม่. ถ้าเราไม่ได้ใช้ตาทิพย์และแปรขบวนอวกาศในเวลาเดียวกันเพื่อตรวจสอบตำแหน่งปัจจุบันและปลายทางเคยเราดูเหมือนจะได้รับหายไปทันที. นอกจากนี้แม้ว่าเรา ไม่ได้หายไปเมื่อเอเรียลซังหายไปมอนสเตอร์ก็จะเข้ามาใกล้. แม้ว่ามอนสเตอร์ป่าไม่ได้มาใกล้เพราะการข่มขู่เอเรียลซังตอนนี้ถ้าแอเรียลซังเป็นไปตามธรรมชาติผลที่จะหายไป . และเมื่อมันกล่าวว่า Merazofis และฉันสามารถจัดการกับมอนสเตอร์ที่เข้ามาใกล้ฉันไม่ได้มีความมั่นใจมาก. มอนสเตอร์ที่มีฝ่ายตรงข้ามที่นำความเสี่ยงของการเสียชีวิตแม้แต่ปริญญาโท. โทไม่สามารถย้ายมือของเธอหรือเท้า อาไม่มีผมที่เป็นมือและเท้าถูกกินมันเป็นไปไม่ได้ที่จะชนะแม้ว่าผมจะต่อสู้กับมอนสเตอร์. ดีฉันไม่คิดว่ามอนสเตอร์ที่ดำรงตำแหน่งระดับสูงที่สามารถมีการต่อสู้อย่างหนักกับโทเป็นเรื่องธรรมดาและถ้ามันเป็น เพียงทอดเล็ก ๆ ผมอาจจะสามารถที่จะทำอะไร. แต่มอนสเตอร์ที่ฉันได้เห็นเพื่อให้ห่างไกลทุกคนมีสถานะสูง. เพราะยังมีเวลาที่เอเรียลซังเอาชนะมันก่อนที่จะประเมินมันฉันทำไม่ได้ เข้าใจทุกอย่าง แต่ก็มักจะแข็งแกร่งกว่าฉัน. มอนสเตอร์ในโลกนี้มีความแข็งแรงเท่าที่มันไม่สมดุลได้. ฉันได้รับการยกย่องว่ามนุษย์และปีศาจไม่ได้รับการทำลาย. วิธีการเกี่ยวกับปีศาจหรือไม่เพราะการที่เราจะเข้าสู่เมืองปีศาจในอนาคต แต่ผมสงสัยว่าสิ่งที่ขอบเขตว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งกว่ามนุษย์หรือไม่เพราะพวกเขาจะเรียกว่าปีศาจหลังจากที่ทั้งหมดที่พวกเขามีลักษณะปีศาจอย่างไรได้ปีกเติบโต. และผิวเป็นสีฟ้า และเขี้ยวที่มีตราบเท่าที่เราแวมไพร์. ในขณะที่มันน่ากลัวที่จะเห็นว่ายังมีความอยากรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ . เช่นเดียวกับที่เดินทางขั้นสูงได้ดีในขณะที่ฉันหลอกลักษณะปีศาจ '. เพราะทัศนียภาพโดยรอบเป็นธรรมชาติดีที่มือของผู้คนเป็น ไม่ได้เพิ่มมันก็เปลี่ยนเป็นที่ของสนาม. มีถนนที่เหมาะสมเป็นและเราก้าวไปว่า. อาถนนเป็นสิ่งที่ดีไม่ว่ากี่ครั้งที่ผมได้สัมผัสกับมัน. มันอันงดงามที่มันไม่ได้เป็นธรรมชาติตายที่ HP ลดลง เพียงแค่เดิน. คนที่เก็บเกี่ยวสนามพบกับตาของฉัน. โอ้? มนุษย์? 「เอเรียลซังมีมนุษย์ที่นี่ แต่ที่นี่มีอยู่แล้วในดินแดนปีศาจใช่มั้ย? 」ฉันสงสัยว่ามันเป็นเรื่องที่? มนุษย์ที่ถูกจับใน สงครามจะทำเพื่อมีส่วนร่วมในการใช้แรงงานในการทำการเกษตรเป็นทาส. 「อืม? มนุษย์? 」เพราะแอเรียลซังมีใบหน้าที่เธอไม่เข้าใจความหมายของคำที่ฉันกล่าวว่าสำหรับทันทีที่เธอมองไปรอบๆ สภาพแวดล้อมและใบหน้าของเธอกลายเป็นที่จะได้เข้าใจมัน. 「อา ฉันเห็นฉันเห็น สำหรับคนจุติปีศาจคำที่มีความรู้สึกว่ามีลักษณะเหมือนปีศาจจะจินตนาการ ฉันเห็นฉันเห็น」เอเรียลซังที่ยินยอมเพียงอย่างเดียว. อืมผมต้องการคำอธิบายโดยขณะนี้ว่า? 「ทั้งหมดของพวกเขาที่นั่นเป็นปีศาจ」เอเรียลซังกล่าวว่าในขณะที่ชี้ไปที่คนที่กำลังทำงานอยู่ในสนาม. เอ๊ะ ? แต่ไม่ว่าฉันมองไปที่พวกเขาฉันเท่านั้นที่สามารถเห็นพวกเขาเป็นมนุษย์. 「ทั้งมนุษย์และปีศาจไม่สามารถได้รับการตัดสินจากการปรากฏตัวเพียงอย่างเดียว หลังจากที่ทุกลักษณะสมบูรณ์เดียวกัน」E-Eeh. มีอะไรที่? อย่างใดฉันรู้สึกผิดหวังชะมัด. เช่นนี้ก็จริงๆแตกต่างจากดินแดนมนุษย์ไม่มี. มันไม่ได้ว่ามนุษย์และปีศาจที่มีแตกต่างกันมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราใส่ ปีศาจ ดินแดน
และที่ง่าย

แน่นอน มันไม่ได้หมายความว่าเราผ่านเขตแดนจากหน้าโง่จริงๆ .
ปีศาจดินแดนชายแดนอาณาจักร และอาณาจักรของป้อมที่จัดในสถานที่ ต่าง ๆจึงไม่ใช่สถานที่ที่ มนุษย์สามารถ ผ่าน
เพื่อป้อนจากมนุษย์ปีศาจ ดินแดนอาณาเขตมันจำเป็นที่จะต้องหลีกเลี่ยงประชากรและผ่านป้อมปราการธรรมชาติที่ไม่สามารถผ่านปกติ

สถานที่ที่เราผ่าน เป็นเทือกเขาสูงชัน จึงถูกเรียกว่า ภูเขาเวทมนตร์
ภูเขาที่ด้านบนของภูเขา อยู่ในตำแหน่งที่ไกลสูงกว่าเมฆ .
ฉันต้องการ หยุดพยายามที่จะเดินทางเท้ามีแสงอารมณ์ไปธุดงค์ .
ไม่จริงๆนะ

ทางค่ายเราที่ยังคงอยู่ของหมู่บ้านที่ดูเหมือนจะถูกทิ้งร้างมาหลายปี อาจารย์ของภูเขาชอบมังกรมาแอเรียลซาน เจรจากับมัน และแอเรียล ซัน และ อาจารย์เลือกที่จะวิ่งหนีผิดปกติเมื่อฝ่ายตรงข้ามเป็นลิงแปลก
เมื่อเราข้าม เมจิก ภูเขาที่เต็มไปด้วยข่าวคราวดังกล่าว มันเป็นปีศาจดินแดนแล้ว
บอกตรงๆมันรุนแรงเกินไปในทางที่ฉันไม่รู้สึกมาก

นอกจากนี้ มันอาจจะเป็นเหตุผลที่ผมผิดหวังที่ทิวทัศน์ที่เห็นไม่แตกต่างไปจากมนุษย์ ดินแดน
หลังจากทั้งหมดเมื่อพูดแบบนี้เหมือนดินแดนปีศาจ ผมนึกถึงสายตาชั่วร้ายที่มันคลุมด้วย เมฆทั้งปีโดยวิธีการทั้งหมดและน่าขนลุก บรรยากาศที่ไม่มีพืชเติบโต
ในความเป็นจริงท้องฟ้าเป็นสีฟ้า ปลูกในที่อุดมสมบูรณ์ในสีเขียวและอากาศชัดเจน
งดงามทัศนียภาพของธรรมชาติที่ไม่แตกต่างกันมากจากคนพื้นที่ .
ถ้าแบบนี้ ภูเขาเวทมนตร์เป็นเขตแดนปีศาจมากกว่า

ดูเหมือนปีศาจดินแดนยังมีปราการ เพื่อป้องกันการบุกรุกของมนุษย์คล้ายกับมนุษย์ ดินแดน
พื้นที่ว่างระหว่างปีศาจและมนุษย์ ' ' ป้อมปราการมักกลายเป็นสนามรบ และเป็นบริเวณที่อันตรายที่สุดใน โลกในความหมายบางอย่าง .
เมื่อผู้ต้องสงสัยเดินนั่น คนที่จะถูกทำร้ายเพราะเรื่องนั้น และยิ่งกว่านั้น ฉันได้ยินว่า มันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทุกวันที่ การต่อสู้สามารถพัฒนาถึงระดับสงคราม
อาจารย์ที่ได้ยินมันดูผิดหวังนะ .
อาจารย์ดูอาจจะคิดว่า elro เขาวงกตยิ่งใหญ่ยิ่งอันตราย
เมื่อฉันได้ยินเรื่องราวที่ผ่านมาของอาจารย์ ดูเหมือนว่าจะอันตรายกว่านั้น เพราะฉะนั้นมันช่วยไม่ได้

หลังจากการเรียนรู้การประเมิน ผมก็ไม่ได้ใช้งานกับคนอื่น เพราะเอเรียล ซันหยุดฉันจนถึงตอนนี้ แต่เท่าที่ผมได้ยินเรื่องราวของเจ้านายและแอเรียลซาน