If the sample compound does not abs

If the sample compound does not absorb light of of a given wavelength, I = I0. However, if the sample compound absorbs light then I is less than I0, and this difference may be plotted on a graph versus wavelength, as shown on the right. Absorption may be presented as transmittance (T = I/I0) or absorbance (A= log I0/I). If no absorption has occurred, T = 1.0 and A= 0. Most spectrometers display absorbance on the vertical axis, and the commonly observed range is from 0 (100% transmittance) to 2 (1% transmittance). The wavelength of maximum absorbance is a characteristic value, designated as λmax.
Different compounds may have very different absorption maxima and absorbances. Intensely absorbing compounds must be examined in dilute solution, so that significant light energy is received by the detector, and this requires the use of completely transparent (non-absorbing) solvents. The most commonly used solvents are water, ethanol, hexane and cyclohexane. Solvents having double or triple bonds, or heavy atoms (e.g. S, Br & I) are generally avoided. Because the absorbance of a sample will be proportional to its molar concentration in the sample cuvette, a corrected absorption value known as the molar absorptivity is used when comparing the spectra of different compounds. This is defined as:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าสารประกอบอย่างดูดซับแสงของของความกำหนด ฉัน = I0 อย่างไรก็ตาม ถ้าไฟดูดซับสารประกอบอย่าง แล้ว ฉันน้อยกว่า I0 และความแตกต่างนี้อาจพล็อตบนกราฟเทียบกับความยาวคลื่น แสดงทางด้านขวา ดูดซึมอาจปรากฏเป็น transmittance (T =ฉัน / I0) หรือ absorbance (ล็อก = I0 / ฉัน) ถ้าไม่ดูดซึมเกิด T = 1.0 และ A = 0 ส่วนใหญ่ตรวจแสดง absorbance บนแกนแนวตั้ง และช่วงที่พบโดยทั่วไปเป็น 0 (100% transmittance) 2 (1% transmittance) ความยาวคลื่นของ absorbance สูงสุดเป็นลักษณะค่า กำหนดเป็น λmaxสารต่าง ๆ อาจมีแมกดูดซึมที่แตกต่างกันมากและ absorbances เจี๊ยบดูดสารต้องถูกตรวจสอบในโซลูชัน dilute เพื่อให้ได้รับพลังงานแสงที่สำคัญเครื่องตรวจจับ และต้องการใช้หรือสารการ (ไม่ใช่ดื่มด่ำ) โปร่งใสสมบูรณ์ทำละลาย หรือสารทำละลายที่ใช้บ่อยที่สุดคือ น้ำ เอทานอล โพลี และ cyclohexane มีดับเบิ้ล หรือทริปเปิ้ลพันธบัตร หรืออะตอมหนัก (เช่น S, Br และฉัน) หรือสารทำละลายทั่วไปหลีกเลี่ยง เนื่องจากจะเป็นสัดส่วนกับความเข้มข้นของสบใน cuvette อย่าง absorbance ของตัวอย่าง ค่าดูดซึมแก้ไขเป็น absorptivity สบจะใช้เมื่อเปรียบเทียบแรมสเป็คตราสารต่าง ๆ กำหนดเป็น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าสารตัวอย่างไม่ดูดซับแสงของความยาวคลื่นที่กำหนด I = I0 แต่ถ้าสารตัวอย่างดูดซับแสงแล้วฉันจะน้อยกว่า I0 และความแตกต่างนี้อาจจะพล็อตกราฟเทียบกับความยาวคลื่นที่แสดงทางด้านขวา การดูดซึมอาจจะนำเสนอเป็นส่งผ่าน (T = I / I0) หรือการดูดกลืนแสง (A = ล็อก I0 / I) หากไม่มีการดูดซึมเกิดขึ้น T = 1.0 และ A = 0 การดูดกลืนแสงสเปกโทรมิเตอร์แสดงมากที่สุดในแกนแนวตั้งและช่วงที่พบจาก 0 (การส่งผ่าน 100%) 2 (การส่งผ่าน 1%) ความยาวคลื่นของการดูดกลืนแสงสูงสุดเป็นค่าลักษณะกำหนดให้เป็นλmax.
สารที่แตกต่างกันอาจจะมีการดูดซึมสูงสุดที่แตกต่างกันมากและ absorbances ดูดซับสารเข้มข้นต้องถูกตรวจสอบในการแก้ปัญหาเจือจางเพื่อให้พลังงานแสงอย่างมีนัยสำคัญได้รับโดยตรวจจับและนี้ต้องใช้สมบูรณ์โปร่งใส (ไม่ใช่การดูดซับ) ตัวทำละลาย สารละลายที่ใช้บ่อยที่สุดมีน้ำเอทานอลเฮกเซนและ cyclohexane ตัวทำละลายที่มีพันธะคู่หรือสามหรืออะตอมหนัก (เช่น S, Br & I) จะหลีกเลี่ยงโดยทั่วไป เพราะการดูดกลืนแสงของตัวอย่างจะเป็นสัดส่วนกับความเข้มข้นของฟันกรามใน cuvette ตัวอย่างค่าการดูดซึมการแก้ไขที่รู้จักกันเป็นฟันกรามดูดซึมจะใช้เมื่อเปรียบเทียบสเปกตรัมของสารที่แตกต่างกัน นี้หมายถึง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าตัวอย่างสารดูดซับแสงในความยาวคลื่นของให้ผม = . . แต่ถ้าใช้สารดูดซับแสงแล้วผมน้อยกว่าได้ และความแตกต่างนี้อาจจะลงจุดบนกราฟเทียบกับความยาวคลื่นที่แสดงบนด้านขวา การดูดซึมอาจจะนำเสนอเป็น pv ( t = I / i ) หรือค่า ( = log i / ฉัน ) ถ้าไม่มีการเกิดขึ้น , t = 1.0 และ = 0ส่วนใหญ่าแสดงการดูดกลืนแสงในแกนแนวตั้ง และมักพบในช่วงตั้งแต่ 0 ( 100 % transmittance ) 2 1 % transmittance ) ความยาวคลื่นของการดูดกลืนแสงสูงสุดเป็นค่าลักษณะเฉพาะ , เขตเป็นλสูงสุด
สารอาจมีแตกต่างกัน Maxima การดูดซึมที่แตกต่างกันมากและ absorbances . การดูดซับสารประกอบต้องตรวจสอบในการเจือจางสารละลายดังนั้นที่สำคัญพลังงานแสงที่ได้รับจากเครื่องตรวจจับ และนี้ต้องใช้โปร่งใสอย่างสมบูรณ์ ( ไม่รับ ) สารละลาย ที่ใช้บ่อยที่สุดคือน้ำ สารละลาย เอทานอล เฮกเซนและไซโคลเฮกเซน . ตัวทำละลายที่มีพันธะคู่หรือ Triple หรืออะตอมหนัก ( เช่น S , br & ) โดยทั่วไปจะหลีกเลี่ยงเพราะการดูดกลืนแสงของตัวอย่างจะได้สัดส่วนของกรามสมาธิในกฎสัดส่วนคงที่ การแก้ไขค่าการดูดซึมเรียกว่าดูดกรามที่ใช้เมื่อเปรียบเทียบสเปกตรัมของสารประกอบที่แตกต่างกัน นี้หมายถึง :