As for the final Sea Demon, it look

As for the final Sea Demon, it looked like a sea turtle. When it saw everything that happened, its eyes filled with terror. Despite that, it didn’t seem to be able to resist the urge to charge toward Meng Hao. It was like an instinct that it was unable to control. With a howl, it charged onward.

Meng Hao glanced coldly at the sea turtle, which was only a few dozen meters long. He put away the Time Sword tip, then performed an incantation. The Mountain Consuming Incantation appeared, and an enormous mountain peak descended. It smashed down onto the sea turtle, completely sealing it inside. Meng Hao waved his sleeve to collect up the mountain, as well as the other Demon hearts in the area. Then, he proceeded off into the distance.

Not too long later, Meng Hao materialized out of thin air to appear near an island. Instantly, roaring could be heard from the island. Meng Hao frowned somewhat grudgingly. He had no idea what type of ferocious beast or Sea Demon was there, but without waiting to find out, he sent a palm strike down. The entire island shook and trembled as the palm attack slammed into the area where the roaring came from.

The island trembled, and then was completely silent. Whatever creature was there had been killed with a single strike.

Meng Hao sat down cross-legged, then waved his right hand. Immediately, the mountain peak flew out from his bag of holding, within which was sealed the body of the sea turtle.

The first thing that Meng Hao thought about when he looked at the sea turtle was old turtle Reliance. He frowned for a moment, then waved a finger, causing the mountain peak to vanish. The sea turtle glared at him viciously with red eyes. Then it howled and charged in attack. Meng Hao’s right hand instantly waved down.

A boom rattle out as a huge, invisible palm crushed down onto the sea turtle. No matter how it struggled, it was incapable of freeing itself. It could only look at Meng Hao and roar.

“You want to eat me?” asked Meng Hao coolly. He sent out some of his Demon Sealer aura, but it didn’t seem to provoke any special reaction from the sea turtle. It continued to roar and snap at him as if it wanted to swallow him in a single bite.

“So, it’s not because I’m a Demon Sealer?” he thought. He retracted the aura and then started to remove all of the bags of holding he possessed and place them off to the side. What he discovered was that the sea turtle didn’t even glance at them. It continued to glare directly at him and him alone.

“It’s not anything in my bags of holding either. Could it really be me personally? Is it because of the Fleshly Sanctification?” After a good period of thought, he couldn’t come up with any better explanation.

After all, he did have some of the characteristics of the Demon Immortal Body. Meng Hao found it plausible that it could be attractive in some way to the Sea Demons.

After more thought, his eyes began to shine brightly. He raised his right hand, sliced a cut into the tip of his finger, and then squeezed out some blood. The sea turtle instantly went into a frenzy, howling and writhing as it attempted to charge forward and get at the blood.

“So that’s what’s going on,” thought Meng Hao. The wound on his finger instantly healed back up, and he rose to his feet. Then, he lifted up his hand to do away with the troublesome sea turtle. However, before he could complete the motion, his hand stopped.

“What if that isn’t the complete explanation…?” he thought. He glanced at the turtle again, and then closed his eyes to recall a divine ability he had picked up in the Demon Immortal Pagoda that was similar to the one he had used earlier to erase memories.

Based on his previous Cultivation base, using the ability would have resulted in a backlash. However, if he used it now, he could reduce the effects of the backlash to a minimum. His body flashed, and he appeared directly next to the sea turtle. Even as it eyed him hungrily, his hand pressed down onto the turtle’s head.

“Spirit Searching!” It was only a light touch, but the sea turtle’s body immediately went stiff.

White light emanated out from Meng Hao’s eyes. In a scant moment, his senses entered into the mind of the sea turtle. He sensed brutality, madness, and desire.

There were also a random assortment of memories that flooded into Meng Hao’s mind. Being his first time using this technique, Meng Hao felt a bit out of sorts. However, his powerful Cultivation base pushed down the ill feeling, and he began to search for an answer in the sea turtle’s memory.

He searched for quite some time, until suddenly his concentration peaked. Within the intact memories inside the sea turtle, he had encountered a word.

“… lily ….”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับปีศาจทะเล สุดท้าย มันดูเหมือนทะเลเต่า เมื่อมันเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้น ดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ยังไงก็ตาม มันก็ไม่สามารถที่จะต่อต้านกระตุ้นที่จะคิดค่าบริการต่อเมิ่งเฮ่า มันเป็นเหมือนสัญชาตญาณมันไม่สามารถที่จะควบคุมได้ กับเสียงหอน มันคิดไปเมิ่งฮ่าวมองอย่างเย็นชาที่เต่าทะเลซึ่งเป็นโหลไม่กี่เมตรยาว เขาทิ้งเวลาดาบปลาย แล้วใช้คาถา การใช้คาถาที่ปรากฏบนภูเขาและยอดดอยหลวงสืบทอดมา มันทุบลงไปบนเต่าทะเล ทั้งหมด ปิดผนึกมันไว้ภายใน เมิ่งเฮ่าโบกแขนของเขาเพื่อรวบรวมขึ้นภูเขา รวมทั้งอื่น ๆ ปีศาจแดงในพื้นที่ แล้วเขาก็ออกไปในทางไม่นานต่อมา เมิ่งฮ่าวปรากฏออกมาจากอากาศ ปรากฏใกล้เกาะ ทันใดนั้น เสียงอาจจะได้ยินจากเกาะ เมิ่งเฮ่าขมวดคิ้วเข้าหากันบ้างอย่างไม่เต็มใจ เขามีความคิดที่ไม่มีสิ่งที่ชนิดของสัตว์ที่ดุร้ายหรือทะเลปีศาจมี แต่โดยไม่ต้องรอที่จะพบเขาส่งฝ่ามือฟาดลง เกาะทั้งเกาะสั่นและตัวสั่นเทาเป็นฝ่ามือโจมตีกระแทกเข้าไปในพื้นที่ที่คำรามออกมาเกาะสั่นสะท้าน แล้วมันเงียบ ไม่ว่าสิ่งมีชีวิตนั้นได้ถูกฆ่าตายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวเมิ่งเฮ่านั่งลงไขว้ขา แล้วโบกพระหัตถ์ขวา ทันที ยอดเขาบินออกมาจากกระเป๋าของเขาถือภายในซึ่งถูกผนึกร่างของเต่าทะเลสิ่งแรกที่ เมิ่งฮ่าวคิดเมื่อเขามองดูเต่าทะเลเต่าได้อย่างเก่า เขาขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง แล้วโบกนิ้ว ทำให้ยอดเขาหายไป เต่าทะเลถลึงตาใส่เขาอย่างเหี้ยมโหด ดวงตาสีแดง แล้วมันหอนและคิดค่าบริการในการโจมตี มือขวาของ เมิ่งฮ่าวทันทีโบกลงบูมบ่นออกมาเป็นขนาดใหญ่ , ปาล์มมองไม่เห็นบดลงบนเต่าทะเล ไม่ว่าอย่างไร มันต่อสู้ มันไม่สามารถปลดปล่อยตัวเอง มันอาจจะดูเมิงเฮา และแผดเสียง" คุณต้องการที่จะกินฉัน " ถามว่า เมิ่งฮ่าวอย่างใจเย็น เขาส่งออกบางส่วนของปีศาจซีล ร่า แต่มันไม่ได้ดูเหมือนจะกระตุ้นปฏิกิริยาพิเศษจากเต่าทะเล มันยังคงคำราม และตะคอกใส่เขาราวกับอยากจะกลืนเขาสักคำเดียว" ดังนั้น มันก็ไม่ใช่เพราะฉันเป็นปีศาจแมวน้ำ ? " เขาคิด เขาถอนตัวแล้วเริ่มเอาถุงที่ถือเขาสิงและสถานที่ที่พวกเขาไปข้าง ๆ สิ่งที่เขาค้นพบก็คือ เต่าทะเล ไม่แม้แต่จะเหลือบมองไปที่พวกเขา มันยังคงจ้องตรงมาที่เขา เขาคนเดียวเท่านั้น" มันไม่อะไรในถุงของฉันถือเหมือนกัน มันเป็นฉัน ? มันเป็นเพราะของการล้างบาปเนื้อหนัง ? " หลังจากช่วงที่ดีของความคิด เขาไม่สามารถเกิดขึ้นกับใด ๆที่ดีกว่าการอธิบายหลังจากนั้น เขาก็มี บางส่วนของลักษณะของปีศาจอมตะร่างกาย เมงเฮาว่ามันน่าเชื่อถือว่า มันอาจจะน่าสนใจในบางวิธี ทะเลปีศาจหลังจากคิดขึ้น ดวงตาของเขาเริ่มที่จะส่องแสง เขายกพระหัตถ์ขวา หั่น ตัด เป็น ปลาย นิ้วของเขาแล้วบีบออก เลือดบางส่วน เต่าทะเลทันที เข้าไปอย่างบ้าคลั่ง หอน และเขียนตามที่มันพยายามที่จะคิดไปข้างหน้าและได้รับในเลือด" แล้วมันเกิดอะไรขึ้น " คิดว่าเมิ่งเฮ่า แผลที่นิ้วหายขึ้นมาทันที เขาลุกขึ้นไปที่เท้าของเขา แล้วเขาก็ยกมือขึ้นเพื่อกำจัดเต่าทะเลลำบาก อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะให้เคลื่อนไหว มือของเขาหยุดลง" ถ้ามันไม่ได้เป็นคำอธิบายที่สมบูรณ์ . . . . . . . ? " เขาคิด เขาชายตามองเต่าอีกครั้งแล้วหลับตาลงเพื่อเรียกคืนจากความสามารถเขาได้เลือกขึ้นในปิศาจอมตะ เจดีย์ที่คล้ายกับคนที่เขาเคยใช้ก่อนหน้านี้เพื่อลบความทรงจำขึ้นอยู่กับฐานการเพาะปลูกของเขาก่อนหน้านี้ ใช้ความสามารถจะมีผลในฟันเฟือง . แต่ถ้าเค้าใช้มันตอนนี้ เขาสามารถลดผลกระทบของฟันเฟืองให้น้อยที่สุด ร่างกายของเขาแวบ เขาปรากฏตัวขึ้นตรงข้างๆ เต่าทะเล แม้ในขณะที่มันจ้องมองเขาอย่างหิวโหย มือของเขากดทับลงบนหัวของเต่า" จิตวิญญาณการค้นหา ! " มันเป็นเพียงสัมผัสเบา แต่ร่างกายเต่าทะเลทันทีก็แข็งแสงสีขาวออกมาจากต่องเหม็ง เฮาตา ในช่วงเวลาที่ขาดแคลน ประสาทสัมผัสของเขาเข้าไปในจิตใจของเต่าทะเล เขารู้สึกถึงความโหด , บ้า , และความปรารถนานอกจากนี้ ยังได้มีการเลือกสรรแบบสุ่มของความทรงจำที่ท่วมเป็น เหม็ง เฮาครับ เป็นครั้งแรกที่เขาใช้เทคนิคนี้ เมิ่งฮ่าวรู้สึกบิตของประเภท อย่างไรก็ตาม ฐานการเพาะปลูกของเขามีพลังผลักลงความรู้สึกที่ไม่ดี และเขาก็เริ่มที่จะค้นหาคำตอบในความทรงจําของเต่าทะเล .เขาค้นหาสำหรับค่อนข้างบางเวลา จนกระทั่งจู่ๆ สมาธิของเขาแหลม . ภายในยังคงความทรงจำภายในเต่าทะเล เขาได้พบคำว่า" . . . . . . . ลิลลี่ . . . . . . . "