Economic OverviewThe Republic of So

Economic Overview

The Republic of South Sudan became the world’s newest nation and Africa’s 55th country on July 9, 2011, following a peaceful secession from the Sudan through a referendum in January 2011. As a new nation, South Sudan has the dual challenge of dealing with the legacy of more than 50 years of conflict and continued instability, along with huge development needs. Formal institutions are being built from a very low base and the capacity of government to formulate policy and implement programs is limited, but growing. South Sudan also has significant oil wealth, which if effectively used to drive development, could provide the basis for progress in the coming years.

Unfortunately, the nearly two-year long conflict, which broke out in in Juba on December 15, 2013 and later engulfed six of the 10 states of the country, deteriorated development gains achieved since independence and worsened the humanitarian situation. It is now expected that the Compromise Agreement on the Resolution of the Conflict in the Republic is South Sudan, signed by the President of the Republic of South Sudan and the Opposition in August 2015, will put in place the necessary framework for peace and security, and lead to longer-term development and prosperity.

Although South Sudan has vast and largely untapped natural resources, beyond a few oil enclaves, it remains relatively undeveloped, characterized by a subsistence economy. South Sudan is the most oil-dependent country in the world, with oil accounting for almost the totality of exports, and around 60% of its gross domestic product (GDP). On current reserve estimates, oil production is expected to reduce steadily in future years and to become negligible by 2035.

The country’s growth domestic product (GDP) per capita in 2014 was $1,111. Outside the oil sector, livelihoods are concentrated in low productive, unpaid agriculture and pastoralists work, accounting for around 15% of GDP. In fact, 85% of the working population is engaged in non-wage work, chiefly in agriculture (78%). Since late 2014, the decline in the oil price has further exacerbated the economic hardship of South Sudan.

It is estimated that the current conflict has cost up to 15% of the potential GDP in 2014. Military expenditure has increased, jeopardizing the availability of resources for service delivery and capital spending on much needed infrastructure. Oil production has fallen by around 20% due to the conflict, and is expected to remain at 165,000 barrel/day up to the end of FY2015/16. The recent decline in oil prices from $110 per barrel to less than $50 per barrel has further aggravated the losses of oil revenue, and has had a negative impact on macro-budgetary indicators, requiring painful fiscal adjustments. The current account has deteriorated considerably leading to depreciation of the parallel exchange rate and fueling inflation. The low level of foreign reserves can negatively affect food imports with further knock on effects on food intakes, notably during the “lean season,” which runs between April and October. The incidence of poverty has also worsened, from 44.7% in 2011 to more than 57.2% in 2015, with a corresponding increase in the depth of poverty.

The country is very young with two-thirds of the population under the age of 30. Almost 83% of South Sudanese resided in rural areas before the outbreak of the recent conflict, which has displaced more than 2 million people.

Only 27% of the population aged 15 years and above is literate, with significant gender disparities: the literacy rate for males is 40% compared to 16% for females. The infant mortality rate is 105 (per 1,000 live births), maternal mortality rate is 2,054 (per 100,000 live births), and only 17% of children are fully immunized. Fifty-five percent of the population has access to improved sources of drinking water. Around 38% of the population has to walk for more than 30 minutes one way to collect drinking water, and some 80% of South Sudanese do not have access to any toilet facility.

The government began earnestly working on the development of Southern Sudan (as it was then known) after the signing of the Comprehensive Peace Agreement (CPA) in July 2005, with the support of development partners. However, the task was extremely challenging with large parts of the country remaining isolated for up to six months of the year due to the rainy season and poor road conditions which made access close to impossible. Nevertheless, the country had begun to post improved results, particularly in health and primary education in the years following the 2005 CPA, and the resumption of oil flows in 2013 was expected to boost economic growth significantly. However, the impact of the conflict on the population and the breakdown in services have had deep economic and social consequences for a country where human development is already among the worst in the world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพรวมเศรษฐกิจสาธารณรัฐซูดานใต้กลายเป็น ประเทศใหม่ล่าสุดของโลกและของทวีปแอฟริกาประเทศ 55 เมื่อ 9 กรกฎาคม 2011 ต่อซีเซสชันสงบจากซูดานผ่านการลงประชามติในเดือน 2554 มกราคม เป็นประเทศใหม่ ซูดานใต้มีความท้าทายที่สองจัดการกับดั้งเดิมมากกว่า 50 ปีของความขัดแย้งและต่อความไม่แน่นอน พร้อมกับความต้องการพัฒนามาก ทางสถาบันจะถูกสร้างขึ้นจากฐานที่ต่ำมาก และมีกำลังการผลิตของรัฐบาลในการกำหนดนโยบาย และใช้โปรแกรมจำกัด แต่เติบโต ซูดานใต้มีน้ำมันที่สำคัญให้เลือกมากมาย ซึ่งถ้าใช้อย่างมีประสิทธิภาพเพื่อพัฒนาไดรฟ์ ไม่มีความคืบหน้าในปีที่ผ่านมาอับ สูง ๆ เกือบสองปียาวความขัดแย้ง การร้องไห้ในใน Juba ที่ 15 ธันวาคม 2013 และหลังจาก หกรัฐที่ 10 ของประเทศ พัฒนารูปกำไรทำได้ตั้งแต่ความเป็นอิสระ และ worsened สถานการณ์ด้านมนุษยธรรม ตอนนี้คาดว่าข้อตกลงประนีประนอมในการแก้ปัญหาความขัดแย้งในสาธารณรัฐซูดาน ใต้ ลงนาม โดยประธานาธิบดีในสาธารณรัฐซูดานใต้และฝ่ายค้านใน 2015 สิงหาคม จะใส่ในกรอบที่จำเป็นเพื่อความสงบสุขและความปลอดภัย และนำไปสู่การพัฒนาและความเจริญรุ่งเรืองเยือนแม้ว่าซูดานใต้มีมากมาย และส่วนใหญ่ใช้ทรัพยากรธรรมชาติ เกินกี่น้ำมัน enclaves ยังคงค่อนข้าง undeveloped ลักษณะเศรษฐกิจยังชีพ ซูดานใต้เป็นประเทศที่สุดน้ำมันขึ้นอยู่กับโลก บัญชีน้ำมันเกือบผลของการส่งออก และประมาณ 60% ของผลิตภัณฑ์ภายในประเทศของมวลรวม (GDP) ในปัจจุบันธนาคารประเมิน ผลิตน้ำมันคาดว่า จะลดอย่างต่อเนื่องในปีในอนาคต และเป็นระยะ 2578ของประเทศเจริญเติบโตของผลิตภัณฑ์ภายในประเทศ (GDP) ต่อหัวในปี 2014 ได้ $1,111 นอกภาคน้ำมัน วิถีชีวิตเข้มข้นในเกษตรยังไม่ได้ชำระ ประสิทธิภาพต่ำ และทำ งาน pastoralists การบัญชีสำหรับประมาณ 15% ของ GDP ในความเป็นจริง 85% ของประชากรที่ทำงานเป็นธุระในการทำงานไม่ใช่ค่าจ้าง chiefly ในเกษตร (78%) ตั้งแต่ปลายปี 2014 การลดลงของราคาน้ำมันได้อีกเลวร้ายตายเศรษฐกิจของซูดานใต้มีประเมินว่า ความขัดแย้งปัจจุบันมีต้นทุนถึง 15% ของ GDP อาจเกิดขึ้นในปี 2014 รายจ่ายทางทหารขึ้น jeopardizing พร้อมบริการจัดส่งและทุนค่าใช้จ่ายในมากจำเป็นต้องใช้โครงสร้างพื้นฐาน ผลิตน้ำมันได้ลดลงประมาณ 20% เนื่องจากความขัดแย้ง และคาดว่าจะอยู่ที่ 165000 บาร์เรล/วันสูงสุดท้าย FY2015/16 ลดลงราคาน้ำมันจาก $110 ต่อบาร์เรลน้อยกว่า $50 ต่อบาร์เรลล่าสุดเพิ่มเติมมี aggravated สูญเสียรายได้น้ำมัน และมีผลกระทบเชิงลบในตัวชี้วัดงบประมาณโค ต้องปรับปรุงบัญชีที่เจ็บปวด บัญชีปัจจุบันมีรูปนำค่าเสื่อมราคาของอัตราแลกเปลี่ยนควบคู่กัน และ fueling เงินเฟ้อมาก ระดับต่ำของต่างประเทศอาจมีผลนำเข้าอาหารกับเคาะเพิ่มเติมบนผลอาหารภาค ยวดใน"แบบ lean ซึ่งวิ่งระหว่างเดือนเมษายนและเดือนตุลาคมนั้น อุบัติการณ์ของความยากจนได้ยัง worsened จาก 44.7% ในปี 2554 กว่า 57.2% ใน 2015 กับการเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องในความลึกของความยากจนประเทศมีอายุน้อยมากกับสองในสามของประชากรอายุ 30 เกือบ 83% ของซูดานใต้ที่อยู่ในชนบทก่อนระบาดของความขัดแย้งล่าสุด ที่มีมากกว่า 2 ล้านคนที่พลัดถิ่นเพียง 27% ของประชากรอายุ 15 ปี และข้างบน เป็น literate กับความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเพศ: อัตราสามารถสำหรับชายเป็น 40% เมื่อเทียบกับ 16% สำหรับหญิง อัตราการตายทารก 105 (ต่อ 1000 เกิด live), อัตราการตายของแม่คือ 2,054 (ต่อ 100000 เกิด live), และเต็มที่ immunized เพียง 17% ของเด็ก ห้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของประชากรมีการเข้าถึงการปรับปรุงแหล่งน้ำดื่ม ประมาณ 38% ของประชากรมีการเดินทางมากกว่า 30 นาทีวิธีหนึ่งเพื่อรวบรวมน้ำดื่ม และ 80% บางของซูดานใต้ได้เข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกห้องน้ำใด ๆรัฐบาลเริ่มจริงจังทำงานพัฒนาของซูดานใต้ (ถูกแล้วเรียก) หลังจากการรับรองของครอบคลุมความตกลง (CPA) ในเดือน 2005 กรกฎาคม ด้วยการสนับสนุนของพันธมิตรพัฒนา อย่างไรก็ตาม งานไม่ท้าทายมากกับส่วนใหญ่ของประเทศที่เหลือแยก 6 เดือนปีฤดูฝนและสภาพถนนไม่ดีซึ่งทำให้เข้าใกล้ไม่ อย่างไรก็ตาม ประเทศเริ่มลงรายการบัญชีผลลัพธ์ที่ดีขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสุขภาพและหลักการศึกษาในปีต่อไปนี้ 2005 CPA และคณะกระแสน้ำมันในปี 2013 คาดว่าจะเพิ่มการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างมีนัยสำคัญ อย่างไรก็ตาม ผลกระทบของความขัดแย้งเกี่ยวกับประชากรและการแบ่งในบริการมีผลลึกเศรษฐกิจ และสังคมในประเทศที่พัฒนามนุษย์อยู่ระหว่างร้ายในโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพรวมเศรษฐกิจสาธารณรัฐซูดานใต้กลายเป็นประเทศใหม่ล่าสุดของโลกและประเทศที่ 55 ของแอฟริกาเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม 2011 ดังต่อไปนี้แยกตัวออกจากที่เงียบสงบจากซูดานผ่านการลงประชามติในเดือนมกราคม 2011 ในฐานะที่เป็นประเทศใหม่ซูดานใต้มีความท้าทายที่สองของการจัดการกับ มรดกของกว่า 50 ปีของความขัดแย้งและความไม่แน่นอนอย่างต่อเนื่องพร้อมกับความต้องการการพัฒนาอย่างมาก สถาบันที่เป็นทางการจะถูกสร้างขึ้นจากฐานที่ต่ำมากและความสามารถของรัฐบาลในการกำหนดนโยบายและการใช้โปรแกรมที่มี จำกัด แต่การเจริญเติบโต ซูดานใต้ยังมีความมั่งคั่งน้ำมันอย่างมีนัยสำคัญซึ่งถ้าใช้อย่างมีประสิทธิภาพในการผลักดันการพัฒนาจะให้พื้นฐานสำหรับความคืบหน้าในปีที่ผ่านมา. แต่น่าเสียดายที่เกือบสองปีความขัดแย้งยาวซึ่งโพล่งออกมาในจูบาวันที่ 15 ธันวาคมปี 2013 และต่อมา ห้อมล้อมหกของ 10 รัฐของประเทศเสื่อมโทรมกำไรการพัฒนาประสบความสำเร็จตั้งแต่ความเป็นอิสระและแย่ลงสถานการณ์ด้านมนุษยธรรม มันเป็นที่คาดว่าตอนนี้ข้อตกลงประนีประนอมในการแก้ปัญหาของความขัดแย้งในสาธารณรัฐซูดานใต้ลงนามโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐซูดานใต้และฝ่ายค้านในเดือนสิงหาคมปี 2015 จะวางในสถานที่กรอบที่จำเป็นเพื่อความสงบสุขและความปลอดภัย และนำไปสู่การพัฒนาในระยะยาวและความเจริญรุ่งเรือง. แม้ว่าซูดานใต้มีมากมายและส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้ทรัพยากรธรรมชาติเกิน enclaves น้ำมันไม่กี่ก็ยังคงได้รับการพัฒนาที่ค่อนข้างโดดเด่นด้วยเศรษฐกิจการดำรงชีวิต ซูดานใต้เป็นประเทศที่ขึ้นอยู่กับน้ำมันมากที่สุดในโลกที่มีน้ำมันคิดเป็นสัดส่วนเกือบรวมของการส่งออกและประมาณ 60% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (จีดีพี) ประมาณการสำรองในปัจจุบันการผลิตน้ำมันคาดว่าจะลดอย่างต่อเนื่องในปีที่ผ่านมาและในอนาคตจะกลายเป็นเล็กน้อยในปี 2035 โดยการเจริญเติบโตของประเทศผลิตภัณฑ์ในประเทศ(จีดีพี) ต่อหัวในปี 2014 ได้รับ $ 1,111 นอกภาคน้ำมัน, วิถีชีวิตที่มีความเข้มข้นต่ำในการผลิตการเกษตรที่ค้างชำระและการทำงาน pastoralists คิดเป็นประมาณ 15% ของ GDP ในความเป็นจริง 85% ของประชากรที่ทำงานมีส่วนร่วมในการทำงานที่ไม่ได้ค่าจ้างส่วนใหญ่อยู่ในภาคการเกษตร (78%) นับตั้งแต่ช่วงปลายปี 2014 การลดลงของราคาน้ำมันได้เลวร้ายต่อความยากลำบากทางเศรษฐกิจของซูดานใต้. มันเป็นที่คาดว่ามีความขัดแย้งในปัจจุบันมีค่าใช้จ่ายได้ถึง 15% ของจีดีพีที่อาจเกิดขึ้นในปี 2014 ค่าใช้จ่ายทางทหารได้เพิ่มขึ้นเป็นอันตรายต่อความพร้อมของทรัพยากร สำหรับการส่งมอบการบริการและการใช้จ่ายเงินทุนในโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นมาก การผลิตน้ำมันได้ลดลงประมาณ 20% เนื่องจากความขัดแย้งและคาดว่าจะยังคงอยู่ที่ 165,000 บาร์เรล / วันขึ้นไปที่ปลายของ FY2015 / 16 การลดลงที่ผ่านมาราคาน้ำมันจาก $ 110 ต่อบาร์เรลน้อยกว่า $ 50 ต่อบาร์เรลได้กำเริบต่อการสูญเสียของรายได้จากน้ำมันและมีผลกระทบต่อตัวชี้วัดมหภาคงบประมาณต้องปรับการคลังเจ็บปวด บัญชีปัจจุบันได้เสื่อมโทรมมากนำไปสู่การคิดค่าเสื่อมราคาของอัตราแลกเปลี่ยนแบบขนานและเติมน้ำมันอัตราเงินเฟ้อ ในระดับต่ำของทุนสำรองเงินตราต่างประเทศในเชิงลบจะมีผลต่อการนำเข้าอาหารที่มีต่อเคาะผลกระทบต่อการบริโภคอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วง "ฤดูลีน" ซึ่งวิ่งระหว่างเดือนเมษายนและตุลาคม อุบัติการณ์ของความยากจนได้แย่ลงยังจาก 44.7% ในปี 2011 จะเพิ่มขึ้นกว่า 57.2% ในปี 2015 กับการเพิ่มขึ้นในเชิงลึกของความยากจน. ประเทศที่เป็นหนุ่มสาวมากกับสองในสามของประชากรที่มีอายุต่ำกว่า 30 เกือบ 83% ของภาคใต้ซูดานอาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบทก่อนที่จะเกิดการระบาดของความขัดแย้งที่ผ่านมาซึ่งได้ย้ายมากกว่า 2 ล้านคน. เพียง 27% ของประชากรอายุ 15 ปีขึ้นไปเป็นความรู้ที่มีความแตกต่างทางเพศที่สำคัญ: อัตราการรู้หนังสือสำหรับผู้ชาย เป็น 40% เมื่อเทียบกับ 16% สำหรับสตรี อัตราการตายของทารกคือ 105 (ต่อการเกิดมีชีพ 1,000) อัตราการตายของมารดาคือ 2054 (ต่อการเกิดมีชีพ 100,000) และมีเพียง 17% ของเด็กที่ได้รับวัคซีนอย่างเต็มที่ ร้อยละห้าสิบห้าของประชากรที่มีการเข้าถึงแหล่งที่ดีขึ้นของน้ำดื่ม รอบ 38% ของประชากรที่มีการเดินเป็นเวลานานกว่า 30 นาทีวิธีหนึ่งที่จะเก็บน้ำดื่มและบางส่วน 80% ของภาคใต้ซูดานไม่ได้มีการเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกห้องน้ำใด ๆ . รัฐบาลเริ่มจริงจังที่ทำงานเกี่ยวกับการพัฒนาของซูดานใต้ (ตาม มันเป็นที่รู้จักแล้ว) หลังจากการลงนามข้อตกลงสันติภาพครบวงจร (CPA) ในเดือนกรกฎาคมปี 2005 ด้วยการสนับสนุนของพันธมิตรการพัฒนา แต่งานที่ท้าทายเป็นอย่างยิ่งที่มีส่วนใหญ่ของประเทศที่เหลือแยกนานถึงหกเดือนของปีเนื่องจากฤดูฝนและสภาพถนนไม่ดีซึ่งทำให้ปิดการเข้าถึงเป็นไปไม่ได้ อย่างไรก็ตามประเทศก็เริ่มที่จะโพสต์ผลที่ดีขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านสุขภาพและการศึกษาประถมศึกษาในปีต่อ ๆ ไปสอบบัญชีรับอนุญาตปี 2005 และการเริ่มต้นใหม่ของน้ำมันกระแสในปี 2013 ที่คาดว่าจะเพิ่มการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างมีนัยสำคัญ อย่างไรก็ตามผลกระทบของความขัดแย้งในประชากรและรายละเอียดในการให้บริการที่มีผลกระทบทางเศรษฐกิจและสังคมที่ลึกสำหรับประเทศที่พัฒนามนุษย์ที่มีอยู่แล้วในหมู่ที่เลวร้ายที่สุดในโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพรวมเศรษฐกิจ

สาธารณรัฐเซาท์ซูดานเป็นประเทศใหม่ล่าสุดของโลก และ แอฟริกา ประเทศ 55 เกี่ยวกับกรกฎาคม 9 , 2011 , ต่อไปนี้ที่เงียบสงบการแยกตัวออกจากซูดานผ่านการลงประชามติในเดือนมกราคม 2011 ในฐานะที่เป็นประเทศใหม่ , เซาท์ซูดานมีความท้าทายสองจัดการกับมรดกของมากกว่า 50 ปีของความขัดแย้งและความไม่มั่นคงอย่างต่อเนื่อง ควบคู่กับการพัฒนาความต้องการขนาดใหญ่สถาบันที่เป็นทางการถูกสร้างขึ้นจากฐานที่ต่ำมากและความสามารถของรัฐบาลในการกำหนดนโยบายและพัฒนาโปรแกรมจะถูก จำกัด แต่การเติบโต เซาท์ซูดานมีความมั่งคั่งน้ำมันที่สำคัญ ซึ่งถ้าใช้อย่างมีประสิทธิภาพเพื่อผลักดันการพัฒนา สามารถให้พื้นฐานสำหรับความคืบหน้าในการมา

แต่ความขัดแย้งยาวนานเกือบสองปี ,ซึ่งแตกออกใน Juba ในวันที่ 15 ธันวาคม ปี 2013 และต่อมากลืนหกของ 10 รัฐของประเทศ พัฒนาเพิ่มความเสื่อมโทรมตั้งแต่ความเป็นอิสระและ worsened สถานการณ์ด้านมนุษยธรรม ตอนนี้คาดว่า สัญญาประนีประนอมในการแก้ปัญหาความขัดแย้งในสาธารณรัฐเซาท์ซูดานลงนามโดยประธานาธิบดีของสาธารณรัฐเซาท์ซูดาน และฝ่ายค้านในเดือนสิงหาคมในปี 2015 จะวางกรอบที่จำเป็นเพื่อสันติภาพและความมั่นคง และนำไปสู่การพัฒนาในระยะยาวและความเจริญรุ่งเรือง

ถึงแม้ว่าเซาท์ซูดานมีมาก และส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้ทรัพยากรธรรมชาติ นอกจากน้ำมัน enclaves ไม่กี่ มันยังคงค่อนข้างโดดเด่นด้วยแกน การดำรงชีวิตเศรษฐกิจซูดานใต้เป็นประเทศพึ่งพาน้ำมันมากที่สุดในโลก ด้วยน้ำมันบัญชีสำหรับเกือบทั้งหมดของการส่งออก และประมาณ 60% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ ( GDP ) ประมาณการสำรองปัจจุบัน การผลิตน้ำมันที่คาดว่าจะลดลงอย่างต่อเนื่องในอนาคตปีและกลายเป็น เล็กน้อย โดย 2035 .

ประเทศของการเจริญเติบโตของผลิตภัณฑ์ในประเทศ ( GDP ) ต่อหัวในปี 2014 คือ $ 1111 . นอกภาคน้ำมันวิถีชีวิตที่มีความเข้มข้นต่ำมีประสิทธิภาพ งานเกษตร และ pastoralists ค่าจ้าง , บัญชีสำหรับประมาณ 15 % ของ GDP ในความเป็นจริง , 85% ของประชากรวัยทำงานจะหมั้นไม่ใช่ค่าจ้างแรงงานส่วนใหญ่ในการเกษตร ( 78% ) ตั้งแต่ปลายปี 2014 การลดลงของราคาน้ำมันได้เพิ่มเติม exacerbated ความยากลำบากทางเศรษฐกิจของซูดานใต้ .

มันคือประมาณว่า ความขัดแย้งในปัจจุบันมีต้นทุนถึง 15% ของ GDP ที่มีศักยภาพใน 2014 ค่าใช้จ่ายทางทหารมีเพิ่มขึ้น ต่อความพร้อมของทรัพยากรสำหรับการให้บริการ และการใช้จ่ายเงินทุนที่จำเป็นมากที่สุด การผลิตน้ำมันลดลงประมาณ 20% เนื่องจากความขัดแย้งและคาดว่าจะอยู่ที่ 165 , 000 บาร์เรล / วัน ถึงปลายปี fy2015 / 16ล่าสุดราคาน้ำมันลดลงจาก $ 110 ต่อบาร์เรล น้อยกว่า $ 50 ต่อบาร์เรลได้เพิ่มเติม aggravated การสูญเสียของรายได้น้ำมัน และมีผลกระทบในทางลบต่อ Macro งบประมาณตัวชี้วัด โดยการปรับงบประมาณที่เจ็บปวด บัญชีในปัจจุบันได้เสื่อมโทรมมากที่นำไปสู่การขนานต่างๆอัตราแลกเปลี่ยน และอัตราเงินเฟ้อระดับต่ำของเงินทุนสำรองเงินตราต่างประเทศ สามารถส่งผลเสียต่ออาหารนำเข้ากับเคาะเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลกระทบต่ออาหารบริโภคและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วง " ฤดูยัน " ซึ่งอยู่ระหว่างเดือนเมษายนและตุลาคม อุบัติการณ์ของความยากจนก็ทรุดลง จาก 44.7 เปอร์เซ็นต์ใน 2011 มากกว่าค่า % ในปี 2015 กับเพิ่มขึ้นสอดคล้องกันในความลึกของความยากจน .

ประเทศเป็นหนุ่มกับสองในสามของประชากรอายุต่ำกว่า 30 เกือบ 83% ของเซาท์ซูดาน อาศัยอยู่ในชนบท ก่อนที่การระบาดของความขัดแย้งล่าสุดซึ่งได้ย้ายมากกว่า 2 ล้านคน

เพียง 27 % ของประชากรอายุ 15 ปีขึ้นไปรู้หนังสือกับความแตกต่างเพศ ) : อัตราการรู้หนังสือสำหรับผู้ชายเป็น 40% เมื่อเทียบกับร้อยละ 16 สำหรับผู้หญิงอัตราการตายของทารกเป็น 105 ( ต่อ 1 , 000 อาศัยอยู่เกิด ) , อัตราตายของมารดาคือ 2597 ( ต่อ 100000 อาศัยอยู่เกิด ) และมีเพียง 17% ของเด็กอย่างไม่ . ห้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของประชากรที่มีการเข้าถึงการปรับปรุงแหล่งที่มาของน้ำดื่ม ประมาณ 38% ของประชากรที่จะเดินมากกว่า 30 นาทีวิธีหนึ่งที่จะเก็บน้ำดื่มและ 80% ของเซาท์ซูดานไม่ได้มีการเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกห้องน้ำ

รัฐบาลเริ่มทำงานอย่างจริงจังในการพัฒนาภาคใต้ซูดาน ( มันก็รู้จัก ) หลังจากการลงนามในข้อตกลงสันติภาพที่ครอบคลุม ( CPA ) ในเดือนกรกฎาคม 2548 โดยการสนับสนุนของพันธมิตรเพื่อการพัฒนา อย่างไรก็ตามงานก็ท้าทายมากกับชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของประเทศที่เหลืออยู่ได้ถึงหกเดือนของปีเนื่องจากฤดูฝนสภาพถนนที่ไม่ดี ซึ่งทำให้การเข้าถึงคงเป็นไปไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ประเทศได้เริ่มที่จะลงรายการบัญชีผลลัพธ์ที่ดีขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านสุขภาพและการศึกษา ในปีต่อไปนี้ 2005 CPA ,และการเริ่มต้นใหม่ของน้ำมัน ในปี 2556 คาดว่าจะเพิ่มการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ผลกระทบของความขัดแย้งในประชากร และรายละเอียดในการให้บริการจะมีผลกระทบทางเศรษฐกิจและสังคมลึกสำหรับประเทศที่พัฒนามนุษย์อยู่ในหมู่ที่เลวร้ายที่สุดในโลก