The pH is one of the important para

The pH is one of the important parameters capable of affect
enzymatic activities in aqueous solution or emulsion. As reported in
Fig. 2, the optimum pH of the olive lipase is 5.0 employing triolein
as substrate. The optimal pH recorded is different from that indicated
by Olías et al. [32] for olive oil acylhydrolase, pH 8.5. This
striking difference suggests the presence of two lipase isoforms,
with different biochemical characteristics, in olive fruit; in fact, the
different extraction systems employed by Olías et al. [32] and us
could have determined the loss of the acidic or the alkaline isoform,
respectively. This is indirectly supported by the fact that oil seed
lipases are characterized by pH optimal spanning, e.g. for castor
bean seedlings, from 4.2 [9] to 9.0 [24]; furthermore, few papers on
fruit lipases reported a pH optimum from acid (4.5) [1] to alkaline
(9.0) [40,31] for oil palm fruit mesocarp lipases, which is particularly
active upon the abscission of the fruit so that 15 min are
sufficient for the hydrolyzation of 40% of the fruit oil [8]. Another
characterized fruit acid lipase (optimum at pH 6) was identified in
crude extract of karanda (Carissa carandas L.) [25].

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าความเป็นกรดเป็นหนึ่งในตัวแปรที่สำคัญส่งผลกระทบต่อความสามารถในการทำกิจกรรมของเอนไซม์ในสารละลายหรืออิมัลชัน
ตามที่ได้รายงานในรูป 2, ค่า pH ที่เหมาะสมของเอนไซม์ไลเปสมะกอกเป็น 5.0 จ้าง triolein
เป็นสารตั้งต้น ค่า pH
ที่เหมาะสมที่สุดที่บันทึกไว้จะแตกต่างจากที่ระบุไว้โดยOlias et al, [32] สำหรับ acylhydrolase น้ำมันมะกอกค่า pH 8.5 ซึ่งความแตกต่างที่โดดเด่นที่แสดงให้เห็นการปรากฏตัวของสองไอโซฟอร์มเอนไซม์ไลเปสที่มีลักษณะทางชีวเคมีที่แตกต่างกันในผลไม้มะกอก; ในความเป็นจริงระบบการสกัดที่แตกต่างกันการจ้างงานโดย Olias et al, [32] และเราจะได้รับการพิจารณาการสูญเสียที่เป็นกรดหรือด่างไอโซฟอร์มที่ตามลำดับ นี้ได้รับการสนับสนุนทางอ้อมโดยความจริงที่ว่าน้ำมันเมล็ดไลเปสที่โดดเด่นด้วยค่า pH ทอดที่เหมาะสมเช่นสำหรับละหุ่งต้นกล้าถั่วจาก4.2 [9] 9.0 [24]; นอกจากนี้เอกสารไม่กี่ไลเปสผลไม้รายงานค่า pH ที่เหมาะสมจากกรด (4.5) [1] เพื่อด่าง (9.0) [40,31] สำหรับน้ำมันปาล์มเนื้อไลเปสซึ่งเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้งานเมื่อการตัดแขนขาของผลไม้เพื่อให้15 นาที มีเพียงพอสำหรับhydrolyzation 40% ของน้ำมันผลไม้ [8] อีกลักษณะเอนไซม์ไลเปสกรดผลไม้ (ที่ดีที่สุดที่ pH 6) ที่ถูกระบุในสารสกัดหยาบของKaranda (มะนาวไม่รู้โห่ L. ) [25]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พีเอชเป็นหนึ่งในตัวแปรสำคัญที่สามารถส่งผลกระทบต่อกิจกรรมของเอนไซม์ในสารละลาย
หรืออิมัลชัน ตามที่รายงานใน
รูปที่ 2 , pH ที่เหมาะสมของไลเปสมะกอกเป็น 5.0 ใช้ไตรโอลี น
เป็นสับสเตรท เหมาะสม pH บันทึกที่แตกต่างจากที่พบ
โดย Ol íเป็น et al . [ 32 ] acylhydrolase , น้ำมันมะกอก pH 8.5 . ความแตกต่างที่โดดเด่นนี้แสดงให้เห็นการปรากฏตัวของ 2

ต่อเอนไซม์ ,ด้วยลักษณะทางชีวเคมีที่แตกต่างกันในผลมะกอก ; ในความเป็นจริง ,
แตกต่างกันการสกัดระบบใช้ ol íเป็น et al . [ 32 ] และเราได้ตัดสินใจ
การสูญเสียของไอโซฟอร์มกรดหรือด่าง
ตามลำดับ นี้เป็นทางอ้อมสนับสนุนโดยความจริงที่ว่าน้ำมันเมล็ด
ไลเปสมี pH ที่เหมาะสมครอบคลุม เช่น ต้นกล้าเมล็ดละหุ่ง
จาก 4.2 [ 9 ] หรือ [ 24 ] ; นอกจากนี้เอกสารไม่กี่บน
ไลเปสผลรายงานจากกรด ( พีเอช 4.5 ) [ 1 ] ด่าง
( 9.0 ) [ 40,31 ] สำหรับผลปาล์มน้ำมันเพิ่มขึ้นไลเปสซึ่งเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ปราดเปรียวบนการตัดออกของผลไม้เพื่อให้ 15 นาทีเป็น
เพียงพอสำหรับเฉลี่ย 40% ของผลไม้น้ำมัน [ 8 ] อีก
ลักษณะไลเปสกรดผลไม้ ( สูงสุดที่ pH 6 ) ถูกระบุใน
สารสกัด karanda ( มะนาวไม่รู้โห่ .) [ 25 ]