This scene would have been quite a

This scene would have been quite a shock to anyone from modern society.
As Suimei took in the scene before him and walked further in, a sound escaped his mouth, though whether it was a sigh or a gasp of surprise he wasn’t sure.
On the benches, a number of people were seated, awaiting their turn. Suimei followed their example, finding a seat at the tail end of the line.
As he took his seat, he noticed a woman by his side, and a rather stunning one at that.
Unconsciously, he sighed at her beautiful appearance.
She had brilliant crimson hair that flowed to the waist, a dignified face with two piercing vermilion eyes, and a calm demeanor that spoke of a noble upbringing. Her armor of predominantly white, dotted with flaming red, hid a soft and slender figure. At her waist, she wore a decidedly unlady-like longsword. Her posture was refined and yet sturdy as a rock. In all, she radiated calm poise. If he were to describe her, she was like a still blade.
Even with his meager ability in swordsmanship, he could tell that she showed no openings. Simply put, this was someone of ability. From her appearance, he judged that she was similar in age to himself, but the impression he got from her felt anything but.
Were he the more flighty type, then he’d already have hit on the girl by his side, but he kept his actions to a light sigh. Because of his line of work, someone as full of secrets as Suimei had never been in a relationship before. Conflicting thoughts crossed his mind. This has nothing to do with me, he thought, even as he remembered all the girls he was acquainted with, who all seemed to be troublesome individuals, but that wasn’t important right now.
As Suimei waited his turn in line, whiling away his time thinking about trivial matters, all of a sudden the girl spoke to him.
“—Excuse me, but can I ask if you’re a frequent visitor of the Twilight Pavilion?”
A surprisingly gentle voice.
Her tone had been neither hesitant nor rude, but was instead remarkably polite, which perfectly fit her image.
Taken aback by the fact that she would speak to him, Suimei almost reflexively replied in his normal manner. Struck by the feeling that that would be inappropriate, however, he answered her with the same polite manner with which she had spoken to him.
“Oh, no, not at all. To be honest, this is my first time here.”
“What a coincidence, this is also my first time coming. I’d been wondering if this was the right line for guild applicants.”
“I believe it is. If you look at those other windows, they seem to be for people accepting commissions.”
As he spoke, he pointed in the direction of the alcohol-serving area. More reception windows like the one before them could be seen there with a collection of guild staff.
“Are you an adventurer as well?”
“Yes. I’m a woman who can’t do anything else but fight. This seemed like the best place to come to earn a daily living.”
The girl lightly tapped her sword as she mocked herself in a lively voice. As expected, she was someone who depended on combat to make a living. Judging by her appearance, she was either a warrior or a knight, so this was natural.
The girl suddenly offered her name.
“My name is Lefille Grakis. If it’s not inconvenient, would you mind telling me your name as well?”
“Huh?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉากนี้จะได้รับค่อนข้างช็อกทุกคนจากสังคมสมัยใหม่Suimei ในฉากก่อนที่เขา และเดิน ต่อไปใน เสียงหนีปาก แม้ว่ามันเป็นการแยกกัน หรือความตกใจแปลกใจเขาไม่แน่ใจบนม้านั่ง จำนวนคนที่นั่ง รอเปิดของพวกเขา Suimei ตามตัวอย่างของพวกเขา จุดที่ปลายหางของบรรทัดเขาเอาที่นั่งของเขา เขาสังเกตผู้หญิง โดยด้านข้างของเขา และหนึ่งค่อนข้างสวยงามในที่โดยไม่รู้ตัว ปี่ที่ลักษณะที่สวยงามของเธอเธอมีผมเข้มสดใสที่ไหลเอว ใบหน้าสวยงามเจาะประตูตา และ demeanor เป็นความสงบที่พูดถึงการอบรมโนเบิล เกราะของเธอของส่วนใหญ่ขาว จุดที่ มีสีแดงเผา ซ่อนรูปนุ่ม และเรียวขึ้น ที่เอวของเธอ เธอสวม longsword มีเด็ดเหมือน unlady ท่าทางของเธอถูกกลั่น และยังแข็งเป็นหิน ทั้งหมด เธอแผ่ความสงบเที่ยง หากเขาอธิบายเธอ เธอเป็นเหมือนใบมีดนิ่งแม้จะ มีความสามารถของเขาแม้ในกายกรรม เขาสามารถบอกได้ว่า เธอแสดงช่องไม่มี เพียงแค่ใส่ นี้เป็นคนที่ความสามารถใน จากลักษณะของเธอ เขาตัดสินว่า เธอคล้ายอายุตัวเอง แต่ความประทับใจที่เขาได้รับจากเธอรู้สึกอะไรแต่ถูกเขาชนิดขลาดมากขึ้น แล้วเขาจะแล้วได้ตีเด็กผู้หญิง โดยด้านข้างของเขา แต่เขาเก็บการกระทำของเขาเพื่อถอนหายใจเบา ๆ เพราะเขาสายงาน มีคนที่เต็มไปด้วยความลับเป็น Suimei ไม่เคยในความสัมพันธ์ก่อน ความคิดขัดแย้งกันข้ามใจของเขา นี้ไม่มีอะไรกับฉัน เขาคิดว่า แม้เป็นสาวเขาก็คุ้นเคยกับ ที่ทุกคนดูเหมือนจะ ลำบากบุคคล แต่ว่าไม่สำคัญอยู่ว่าเขาจำได้เป็น Suimei รอเขาเปิดในบรรทัด พักตามเวลาของเขามิใช่เรื่องเล็ก คิดเวลาจู่ ๆ หญิงสาวพูดกับเขา" — ขอโทษ แต่สามารถถามถ้า คุณผู้เยี่ยมชมประจำศาลากลาง? "เสียงนุ่มนวลแปลกใจเสียงของเธอได้ไม่ลังเล หรือหยาบ แต่ก็แทนสุภาพอย่างน่าทึ่ง ซึ่งพอภาพของเธอตะลึงเพราะเธอจะพูดกับเขา Suimei reflexively เกือบจะตอบในลักษณะปกติของเขา หลงให้ความรู้สึกที่ว่า ที่จะไม่เหมาะสม อย่างไรก็ตาม เขาตอบเธอ ด้วยสุภาพลักษณะเดียวกันกับที่เธอได้พูดกับเขา"โอ้ ไม่มี ไม่ จะซื่อสัตย์ นี้เป็นครั้งแรกของฉันที่นี่""เรื่องบังเอิญ นี้ยังเป็นครั้งแรกของฉันที่มา ฉันได้รับการสงสัยถ้า นี้เป็นสายที่เหมาะสมสำหรับผู้สมัครกิลด์""ผมเชื่อว่า มันเป็น ถ้าคุณดูที่ windows อื่น ๆ เหล่านั้น พวกเขาดูเหมือนจะเป็นคนรับค่าคอมมิชชั่น"ตามที่เขาพูดว่า เขาชี้ไปในทิศทางของพื้นที่ให้บริการเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เพิ่มเติมรับ windows เหมือนกับก่อนที่พวกเขาอาจจะเห็นมีกับคอลเลกชันของกิลด์“Are you an adventurer as well?”“Yes. I’m a woman who can’t do anything else but fight. This seemed like the best place to come to earn a daily living.”The girl lightly tapped her sword as she mocked herself in a lively voice. As expected, she was someone who depended on combat to make a living. Judging by her appearance, she was either a warrior or a knight, so this was natural.The girl suddenly offered her name.“My name is Lefille Grakis. If it’s not inconvenient, would you mind telling me your name as well?”“Huh?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉากนี้จะได้รับค่อนข้างช็อกให้กับทุกคนจากสังคมสมัยใหม่.
ในฐานะที่เป็น Suimei เอาในฉากก่อนที่เขาและเดินต่อไปในการเป็นเสียงหนีปากของเขา แต่ไม่ว่าจะเป็นหรือถอนหายใจหอบของความประหลาดใจเขาไม่แน่ใจว่า
บนม้านั่งที่ผู้คนจำนวนมากกำลังนั่งรอกลับของพวกเขา Suimei ตามตัวอย่างของพวกเขาหาที่นั่งที่ปลายหางของเส้น.
ในขณะที่เขานั่งเขาสังเกตเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่เคียงข้างเขาและหนึ่งค่อนข้างสวยงามที่ว่า.
โดยไม่รู้ตัวเขาถอนหายใจในลักษณะที่สวยงามของเธอ.
เธอมียอดเยี่ยม ผมสีแดงเข้มที่ไหลถึงเอวใบหน้าที่สง่างามด้วยสองเจาะตาสีแดงและท่าทางสงบที่พูดถึงการศึกษาของโนเบิล เกราะของเธอส่วนใหญ่เป็นสีขาวแต่งแต้มด้วยสีแดงเพลิงซ่อนร่างนุ่มและเรียว ที่เอวของเธอเธอสวม Longsword เด็ด unlady เหมือน ท่าทางของเธอถูกขัดเกลาและยังมีความทนทานเป็นหิน ในทุกเธอแผ่สุขุมสงบ ถ้าเขาจะอธิบายเธอเป็นเหมือนใบมีดยังคง.
ถึงแม้จะมีความสามารถน้อยของเขาในดาบเขาอาจจะบอกว่าเธอแสดงให้เห็นว่าไม่มีการเปิด เพียงแค่ใส่นี้เป็นคนที่ความสามารถ จากลักษณะของเธอเขาตัดสินว่าเธอเป็นคนที่คล้ายกันในอายุให้กับตัวเอง แต่ความประทับใจที่เขาได้รับจากเธอรู้สึกอะไร แต่.
ตอนที่เขาถูกชนิดเหลาะแหละมากขึ้นแล้วเขาต้องการอยู่แล้วตีกับสาวข้างของเขา แต่เขาเก็บไว้ การกระทำของเขาที่จะถอนหายใจเบา ๆ เพราะของเขาบรรทัดของการทำงานเป็นคนที่เต็มไปด้วยความลับเป็น Suimei ไม่เคยอยู่ในความสัมพันธ์ก่อน ความคิดที่ขัดแย้งกันข้ามใจของเขา นี้มีอะไรจะทำอย่างไรกับผมเขาคิดว่าแม้ในขณะที่เขาจำได้ว่าผู้หญิงทุกคนที่เขาคุ้นเคยกับที่ทุกคนดูเหมือนจะเป็นบุคคลที่ลำบาก แต่นั่นก็ไม่สำคัญในขณะนี้.
ในฐานะที่เป็น Suimei รอเปิดของเขาในบรรทัด whiling ออกไป เวลาที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องจิ๊บจ๊อยทั้งหมดในทันทีที่หญิงสาวพูดกับเขา.
"-Excuse ฉัน แต่ฉันสามารถถามถ้าคุณเป็นผู้เข้าชมบ่อยของทไวไลท์พาวิลเลี่ยน?"
เสียงอ่อนโยนน่าแปลกใจ.
เสียงของเธอได้รับค่าลังเล มิได้หยาบคาย แต่แทนที่จะสุภาพอย่างน่าทึ่งซึ่งลงตัวพอดีกับภาพของเธอ.
ผงะด้วยความจริงที่ว่าเธอจะพูดกับเขา Suimei ตอบเกือบโดยอัตโนมัติในลักษณะปกติของเขา ตีด้วยความรู้สึกที่ว่าจะไม่เหมาะสมอย่างไรเขาตอบเธอด้วยลักษณะที่สุภาพเช่นเดียวกันกับที่เธอพูดกับเขา.
"โอ้ไม่ไม่ได้ทั้งหมด จะซื่อสัตย์นี้เป็นครั้งแรกของผมที่นี่. "
" สิ่งที่บังเอิญนี้ยังเป็นครั้งแรกที่ผมมา ฉันถูกสงสัยว่าถ้าเรื่องนี้เป็นสายที่เหมาะสมสำหรับผู้สมัคร Guild. "
" ผมเชื่อว่ามันเป็น ถ้าคุณดูที่หน้าต่างอื่น ๆ ที่พวกเขาดูเหมือนจะเป็นสำหรับคนที่ยอมรับค่าคอมมิชชั่น. "
ในขณะที่เขาพูดเขาชี้ไปในทิศทางของพื้นที่การให้บริการเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ หน้าต่างแผนกต้อนรับส่วนหน้ามากขึ้นเช่นเดียวกับก่อนหน้าพวกเขาอาจจะเห็นมีกับคอลเลกชันของพนักงานของกิลด์.
"คุณเป็นนักผจญภัยเช่นกัน?"
"ใช่ ฉันผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่สามารถทำอะไรอย่างอื่น แต่การต่อสู้ นี้ดูเหมือนว่าสถานที่ที่ดีที่สุดที่จะมาที่จะได้รับในชีวิตประจำวัน. "
หญิงสาวเบา ๆ เคาะดาบเธอขณะที่เธอเย้ยหยันตัวเองด้วยเสียงที่มีชีวิตชีวา เป็นที่คาดหวังว่าเธอเป็นคนที่ขึ้นอยู่กับการต่อสู้ที่จะทำให้ชีวิต ตัดสินโดยการปรากฏตัวของเธอเธอเป็นทั้งนักรบหรืออัศวินดังนั้นนี้เป็นธรรมชาติ.
สาวก็เสนอชื่อของเธอ.
"ชื่อของฉันคือ Lefille Grakis หากยังไม่ได้ไม่สะดวกใจที่คุณจะบอกฉันชื่อของคุณเช่นกัน? "
" หือ? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉากนี้จะได้รับค่อนข้างตกใจกับทุกคนจากสังคมสมัยใหม่เป็น suimei เอาในฉากก่อนที่เขาและเดินต่อ เสียงแหกปากของเขา แม้ว่ามันถอนหายใจ หรือหอบของเซอร์ไพรส์เขาไม่ได้แน่นอนบนสอง คนกำลังนั่งรอเปิดของพวกเขา suimei ทำตามตัวอย่างของพวกเขา การหาที่นั่งที่ปลายหางของเส้นขณะที่เขาเอาที่นั่งของเขา เขาสังเกตเห็นหญิงสาวข้างกายเขา และค่อนข้างสวยงามด้วยโดยไม่รู้ตัว เขาถอนหายใจในความสวยของเธอนางสดใสสีแดงเข้มผมที่ไหลถึงเอว ใบหน้าที่สง่างามด้วยสองตาของชาด เจาะ และพฤติการณ์ที่สงบที่พูดถึงการอบรมศีลธรรม เกราะของเธอส่วนใหญ่สีขาว แต่งแต้มด้วยสีแดงเพลิง ซ่อนร่างนุ่มและเรียวยาว ที่เอวของเธอ เธอสวม unlady เด็ดชอบ ลองส์เวอร์ด . ท่าทางของเธอที่ถูกขัดเกลาและยังมั่นคงเหมือนหิน พวกเธอเปล่งประกายสงบ ท่วงที ถ้าเขาจะอธิบาย เธอเหมือนกับใบมีดอยู่แม้จะมีความสามารถน้อยในการใช้ดาบ เขาสามารถบอกได้ว่าเธอไม่มีตำแหน่งว่าง เพียงแค่ใส่นี้เป็นคนที่มีความสามารถ จากลักษณะที่ปรากฏของเธอ เขาตัดสินว่าเธออายุเท่าๆกับตัวเอง แต่ความประทับใจที่เขาได้รับจากเธอ รู้สึก อะไร แต่เขาประเภทเหลาะแหละมากกว่า แล้วเขาจะได้จีบหญิงสาวข้างกายเขา แต่เขาเก็บการกระทำของเขาจะถอนหายใจเบาๆ เพราะเส้นของงาน บางคนเป็นเต็มรูปแบบของความลับที่เป็น suimei ไม่เคยมีความสัมพันธ์มาก่อน ความคิดที่ขัดแย้งกันอยู่ในใจของเขา นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับหนู เขาคิดว่าแม้ในขณะที่เขาจำได้ว่าสาวๆ เขาคุ้นเคยกับ ที่ที่ทุกคนดูเหมือนจะเป็นบุคคลที่ลำบาก แต่นั่นยังไม่สำคัญในตอนนี้เป็น suimei รอเปิดของเขาในบรรทัด whiling ของเขาทิ้ง เวลาคิดเรื่องเล็กๆน้อยๆ จู่ๆ หญิงสาวพูดกับเขา" ขอโทษครับ ผมถามว่าคุณเป็นผู้เข้าชมบ่อยของทไวไลท์ พาวิลเลี่ยน ? "เสียงที่อ่อนโยนอย่างน่าประหลาดน้ำเสียงของเธอได้ ไม่ลังเล ไม่หยาบคาย แต่แทนที่จะสุภาพอย่างน่าทึ่ง ซึ่งลงตัวพอดีกับภาพลักษณ์ของเธอตะลึงโดยความจริงที่ว่าเธอจะพูดกับเขา suimei เกือบ reflexively ตอบกลับในลักษณะปกติของเขา หลงโดยรู้สึกว่า มันคงไม่เหมาะ แต่เขาตอบเธอด้วยท่าทางสุภาพ เดียวกันกับที่เธอได้พูดกับเขา" โอ้ ไม่ ไม่ทั้งหมด บอกตามตรง นี่เป็นครั้งแรกของฉันที่นี่" บังเอิญจัง นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมา ฉันสงสัยว่าถ้านี้คือบรรทัดที่เหมาะสมสำหรับผู้สมัครกิลด์ "" ผมเชื่อว่ามันเป็น ถ้าคุณมองไปที่หน้าต่างอื่น ๆที่พวกเขาดูเหมือนจะเป็นคน " รับค่าคอมมิชชั่นเขาพูดพลางชี้ไปในทิศทางของแอลกอฮอล์ให้บริการพื้นที่ เพิ่มเติมรับ Windows เช่นหนึ่งก่อนที่พวกเขาอาจจะเห็นกับคอลเลกชันของเจ้าหน้าที่สมาคม" คุณเป็นนักผจญภัยด้วย "" ครับ ฉันเป็นผู้หญิงที่ทำอะไรไม่ได้เลย แต่สู้ นี้ดูเหมือนสถานที่ที่ดีที่สุดเพื่อมาทำงานหาเงินทุกวัน "หญิงสาวค่อย ๆเคาะดาบของเธอขณะที่เธอเยาะเย้ยตัวเองด้วยเสียงที่สดใส อย่างที่คาดไว้ เธอเป็นคนที่ต้องต่อสู้เพื่อให้ชีวิต ดูจากลักษณะของเธอเธอให้นักรบหรืออัศวิน ดังนั้นนี้คือธรรมชาติผู้หญิงก็เสนอชื่อเธอ" ฉันชื่อ lefille grakis . ถ้าไม่สะดวก คุณบอกผมได้ไหมชื่อของคุณเช่นกัน "" หือ ? "