การเก็บรักษาในห้องเย็น (Cold Storag

การเก็บรักษาในห้องเย็น (Cold Storage)

การเก็บรักษาในห้องเย็นเป็นการปรับปัจจัยทางด้านอุณหภูมิเพื่อให้ผลิตผลมีการเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุด ในขณะเดียวกันอุณหภูมิที่เย็นยังสามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ที่เข้าทำลายผลผลิตนั้น ปัจจัยที่สำคัญที่สุดในกรณีนี้ได้แก่อุณหภูมิ ทั้งนี้เพราะอุณหภูมิมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงต่างๆภายในผลิตผล ดังนั้นกรเก็บรักษาผลิตผลทุกชนิดจึงควรเก็บรักษาไว้ที่อุณหภูมิต่ำ ในระดับที่เหมาะสมที่จะไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อผลิตผล

การเก็บรักษาโดยการควบคุมสภาพของบรรยากาศ (Controlled Atmosphere Storage – CA Storage)

โดยปกติอากาศมีแก๊สออกซิเจนประมาณ 20% แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ 0.03% ที่เหลือคือแก๊สไนโตรเจน การลดปริมาณแก๊สออกซิเจนและ/หรือเพิ่มปริมาณแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศรอบๆผลิตผล มีผลทั้งในการชะลอหรือเร่งการเน่าเสียของผลิตผล ทั้งนี้จะก่อให้เกิดผลดีหรือผลเสียนั้นขึ้นอยู่กับชนิดของผลิตผล พันธุ์ อายุ ระดับของแก๊สออกซิเจนและแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ อุณหภูมิ และระยะเวลาในการเก็บรักษา สำหรับผลิตผลที่สามารถใช้เทคโนโลยีนี้ได้แล้วในปัจจุบัน โดยเก็บรักษาในบรรยากาศควบคุมที่มีแก๊สออกซิเจน 10% และแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ 10% ช่วยยืดอายุการเก็บรักษาจาก 7 วัน ออกไปได้มากกว่า 2 สัปดาห์ ทำให้สามารถขนส่งทางเรือไปยังประเทศญี่ปุ่นได้

การใช้สารเคลือบผิว

ผักและผลไม้ตามธรรมชาติมีไข (wax) ปกคลุมผิวด้านนอก โดยประโยชน์ของไข คือ ป้องกันการสูญเสียน้ำ แต่ไขเหล่านี้มักจะถูกชะล้างออกไปในกระบวนการเตรียมผลิตผลก่อนจำหน่าย ทำให้เกิดความเสียหายกับผลิตผล ทั้งในแง่ความทนทานต่อสภาพการเก็บรัษาและความสวยงามในการวางจำหน่าย

การใช้โอโซน

โอโซนที่ความเข้มข้นต่ำๆสามารถใช้ในการเก็บรักษาและผลไม้ที่เก็บรักษาในห้องเย็นได้ โดยสามารถป้องกันการเจริญของเชื้อรา และแบคทีเรียในอากาศที่สัมผัสกับผิวของผลิตผลและยังสามารถทำลายจุลินทรีย์ที่ผิวของผลิตผลได้ มีการศึกษาการใช้โอโซนในการเก็บรักษาผลไม้หลายชนิด เช่น แอปเปิ้ล มะเขือเทศ สตรอเบอรี่ แพร์ ส้ม พีช องุ่น ข้าวโพด แต่สิ่งที่สำคัญคือโอโซนสามารถใช้ในห้องเย็นที่ใช้เก็บรักษาผลไม้เพื่อป้องกันการสุกโดยโอโซนจะไปลดการผลิตแก๊สเอทิลีนที่ผลไม้ผลิตขึ้นและมีผลทำให้ผลไม้สุกหรือเน่าเสียช้าลง

การใช้ซัลเฟอร์ไดออกไซด์

สารซัลเฟอร์ไดออกไซด์เป็นสารที่ใช้กันมากในการควบคุมการเกิดสีน้ำตาลในผักและผลไม้เนื่องจากไปยับยั้งการทำงานของเอนไซม์ Polyphenol oxidase (PPO) นอกจากนั้นยังมีคุณสมบัติในการฟอกสีและยังสามารถควบคุมการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์อีกด้วย เทคโนโลยีนี้จำเป็นสำหรับลำไยและลิ้นจี่ที่จะส่งออกไปจำหน่ายในตลาดต่างประเทศ สำหรับลิ้นจี่เมื่อรมด้วยสารซัลเฟอร์ไดออกไซด์แล้วจะทำให้เปลือกมีสีแดงซีดลง จึงต้องนำไปแช่ในสารละลายกรด เพื่อให้เปลือกมีสีแดงดังเดิม

การใช้ฟิล์มบรรจุภัณฑ์

ฟิล์มเหมาะสมกับการยืดอายุผลิตผลจะต้องมีคุณสมบัติสามารถดัดแปลงสภาพบรรยากาศภายในบรรจุภัณฑ์ให้เป็นสภาวะสมดุล (Equilibrium Modified Atmosphere / EMA) ซึ่งเป็นหลักการหนึ่งของเทคโนโลยีบรรจุภัณฑ์ที่ได้รับการยอมรับว่าเป็ฯเทคโนโลยีการรักษาความสดและถนอมอาหาร โดยฟิล์มที่เหมาะสมต้องสามารถชะลอการหายใจ การคายน้ำ และการเสื่อมสภาพของผลิตผล ทำให้ยืดอายุการเก็บรักษาได้นานกว่าเดิม 2-5 เท่า โดยรสชาติ กลิ่น และคุณค่าทางโภชนาการไม่เปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเก็บรักษาในห้องเย็น (Cold (การจัดเก็บบรรยากาศควบคุม - CA 20% แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ 0.03% ที่เหลือคือแก๊สไนโตรเจน พันธุ์อายุ อุณหภูมิและระยะเวลาในการเก็บรักษา 10% และแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ 10% ช่วยยืดอายุการเก็บรักษาจาก 7 วันออกไปได้มากกว่า 2 สัปดาห์ (ขี้ผึ้ง) ปกคลุมผิวด้านนอกโดยประโยชน์ของไขคือป้องกันการสูญเสียน้ำ ทำให้เกิดความเสียหายกับผลิตผล เช่นแอปเปิ้ลมะเขือเทศสตรอเบอรี่แพร์ส้มพีชองุ่นข้าวโพด polyphenol oxidase (PPO) จึงต้องนำไปแช่ในสารละลายกรด (สมดุล Modified Atmosphere / EMA) การคายน้ำและการเสื่อมสภาพของผลิตผล 2-5 เท่าโดยรสชาติกลิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเก็บรักษาในห้องเย็น ( ห้องเย็น )

การเก็บรักษาในห้องเย็นเป็นการปรับปัจจัยทางด้านอุณหภูมิเพื่อให้ผลิตผลมีการเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุดในขณะเดียวกันอุณหภูมิที่เย็นยังสามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ที่เข้าทำลายผลผลิตนั้นทั้งนี้เพราะอุณหภูมิมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงต่างๆภายในผลิตผลดังนั้นกรเก็บรักษาผลิตผลทุกชนิดจึงควรเก็บรักษาไว้ที่อุณหภูมิต่ำในระดับที่เหมาะสมที่จะไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อผลิตผล

การเก็บรักษาโดยการควบคุมสภาพของบรรยากาศ ( การเก็บรักษาในสภาพควบคุมบรรยากาศ ( CA ) การเก็บ

โดยปกติอากาศมีแก๊สออกซิเจนประมาณ 20% แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ 003 % ที่เหลือคือแก๊สไนโตรเจนการลดปริมาณแก๊สออกซิเจนและ / หรือเพิ่มปริมาณแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศรอบๆผลิตผลมีผลทั้งในการชะลอหรือเร่งการเน่าเสียของผลิตผลพันธุ์ Place of Birth ระดับของแก๊สออกซิเจนและแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์อุณหภูมิและระยะเวลาในการเก็บรักษาสำหรับผลิตผลที่สามารถใช้เทคโนโลยีนี้ได้แล้วในปัจจุบันโดยเก็บรักษาในบรรยากาศควบคุมที่มีแก๊สออกซิเจน 10%% ช่วยยืดอายุการเก็บรักษาจาก 7 ได้รับเลือกตั้งผ่านกระบวนการประชาธิปไตยของพม่าออกไปได้มากกว่า 2 สัปดาห์ทำให้สามารถขนส่งทางเรือไปยังประเทศญี่ปุ่นได้
10


การใช้สารเคลือบผิวผักและผลไม้ตามธรรมชาติมีไข ( ขี้ผึ้ง ) ปกคลุมผิวด้านนอกโดยประโยชน์ของไขความป้องกันการสูญเสียน้ำแต่ไขเหล่านี้มักจะถูกชะล้างออกไปในกระบวนการเตรียมผลิตผลก่อนจำหน่ายทำให้เกิดความเสียหายกับผลิตผล


การใช้โอโซนโอโซนที่ความเข้มข้นต่ำๆสามารถใช้ในการเก็บรักษาและผลไม้ที่เก็บรักษาในห้องเย็นได้โดยสามารถป้องกันการเจริญของเชื้อรามีการศึกษาการใช้โอโซนในการเก็บรักษาผลไม้หลายชนิดเช่นแอปเปิ้ลมะเขือเทศสตรอเบอรี่แพร์ส้มพีชองุ่น cauliflower


การใช้ซัลเฟอร์ไดออกไซด์สารซัลเฟอร์ไดออกไซด์เป็นสารที่ใช้กันมากในการควบคุมการเกิดสีน้ำตาลในผักและผลไม้เนื่องจากไปยับยั้งการทำงานของเอนไซม์ polyphenol oxidase ( PPO )เทคโนโลยีนี้จำเป็นสำหรับลำไยและลิ้นจี่ที่จะส่งออกไปจำหน่ายในตลาดต่างประเทศสำหรับลิ้นจี่เมื่อรมด้วยสารซัลเฟอร์ไดออกไซด์แล้วจะทำให้เปลือกมีสีแดงซีดลงจึงต้องนำไปแช่ในสารละลายกรด


การใช้ฟิล์มบรรจุภัณฑ์ฟิล์มเหมาะสมกับการยืดอายุผลิตผลจะต้องมีคุณสมบัติสามารถดัดแปลงสภาพบรรยากาศภายในบรรจุภัณฑ์ให้เป็นสภาวะสมดุล ( สมดุลสภาพบรรยากาศดัดแปลง / เอม )โดยฟิล์มที่เหมาะสมต้องสามารถชะลอการหายใจการคายน้ำและการเสื่อมสภาพของผลิตผลทำให้ยืดอายุการเก็บรักษาได้นานกว่าเดิม 2-5 เท่าโดยรสชาติกลิ่นและคุณค่าทางโภชนาการไม่เปลี่ยนแปลง