Post-war expansion: 1945-58 The pos

Post-war expansion: 1945-58

The post-war world and Bangkok-centred development
Thailand entered the post-war period with an economic structure that was
unchanged from the pre-war years. The economy relied overwhelm-
ingly on the export of basic commodities (primarily rice, but also rubber)
produced by a society of rural smallholders who lived and worked in
villages largely isolated from the metropolis. Bangkok remained utterly
distinct from the rest of the country over which its elites presided. In 1947
the capital dwarfed all other urban centres of the nation (being 20 times
the size of the second-largest centre of Chiang Mai), even though the
municipalities of Bangkok and Thonburi housed only 781,662 people,
representing just over 4 per cent of Thailand's population (Donner, 1978:
792). Bangkok maintained its traditional hold on trade, with the over-
whelming majority of imported and exported goods being processed,
handled and distributed through the city, principally via Sino-Thai busi-
ness concerns.
In the early 1950s, the commodities export boom induced by the Korean
War boosted Thailand's economy, and particularly Bangkok. American
economic assistance to Thailand beginning in 1950 (and supplemented by
increasing government expenditure) became significant to growth. Aid was
directed towards development projects aiming at resuscitating Bangkok's
war-damaged infrastructure (particularly roads and power supply) and
expanding and diversifying national economic production. In the context
of emerging Cold War hostilities, the second Phibun military-led govern-
ment (1947-57) enjoyed increasing support from the USA, whose leaders
were intent on building Thailand as 'a bastion of freedom in Southeast
Asia' (cited in Kobkua 1995: 281). The formal US-Thai alliance, together

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังสงครามขยาย: 1945-58 หลังสงครามโลกและพัฒนาเป็นศูนย์กลางกรุงเทพมหานคร ไทยป้อนรอบระยะเวลาหลังสงครามกับเป็นโครงสร้างทางเศรษฐกิจที่ ไม่เปลี่ยนแปลงจากปีก่อนสงคราม อาศัยเศรษฐกิจครอบงำ- ingly ในการส่งออกของสินค้าโภคภัณฑ์พื้นฐาน (หลักข้าว แต่ยังยาง) ผลิต โดยเกษตรกรรายย่อยที่ชนบทที่อาศัย และทำงานในสังคม หมู่บ้านส่วนใหญ่แยกออกจากเมือง กรุงเทพมหานครยังคงอย่างเต็ม แตกต่างจากส่วนเหลือของประเทศที่ร่ำรวยเป็นประธาน ในปี 1947 หลวง dwarfed รุ่นอื่น ๆ ในเขตเมืองของประเทศ (ได้ 20 ครั้ง ขนาดศูนย์ใหญ่ของเชียงใหม่), แม้ว่าการ บาลในกรุงเทพและธนบุรีตั้งอยู่เพียง 781,662 คน คิดเป็นเพียงร้อยละ 4 ของประชากร (Donner, 1978: 792) . กรุงเทพมหานครรักษาคงความดั้งเดิมในการค้า มีมากกว่า - whelming ส่วนใหญ่นำเข้า และส่งออกสินค้าที่มีการประมวลผล จัดการ และแจกจ่ายผ่านเมือง หลักทางธุรกิจไทย-จีน - ข้อกังวลเกี่ยวกับการ ness ในช่วงต้นทศวรรษ 1950 สินค้าส่งออกบูมเกิดจากเกาหลี สงครามโปรโมทของไทยเศรษฐกิจ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งกรุงเทพมหานคร อเมริกัน ความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจไทยเริ่มต้น 1950 (และเสริมด้วย เพิ่มรายจ่ายภาครัฐ) เป็นสำคัญการเจริญเติบโต ช่วยแก้ไข โดยตรงต่อการพัฒนาโครงการเล็ง resuscitating กรุงเทพ โครงสร้างพื้นฐานสงครามเสียหาย (โดยเฉพาะอย่างยิ่งถนนและไฟฟ้า) และ ขยาย และกระจายการผลิตทางเศรษฐกิจแห่งชาติ ในบริบท ของใหม่สู้รบสงครามเย็น พิบูลย์สองที่นำทหารควบคุม- ment (1947-57) สนับสนุนเพิ่มขึ้นจากสหรัฐอเมริกา ผู้นำที่มีความสุข มีเจตนาในการสร้างประเทศไทยเป็น ' ป้อมปราการของเสรีภาพในตะวันออกเฉียงใต้ เอเชีย ' (อ้างถึงใน Kobkua 1995:281) ทางการไทย-สหรัฐพันธมิตร โดด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การขยายตัวหลังสงคราม: 1945-1958

โลกหลังสงครามและการพัฒนากรุงเทพมหานครเป็นศูนย์กลาง
ประเทศไทยเข้ามาในช่วงหลังสงครามกับโครงสร้างทางเศรษฐกิจที่เป็น
ไม่เปลี่ยนแปลงจากปีก่อนสงคราม เศรษฐกิจที่พึ่ง overwhelm-
ingly ในการส่งออกของสินค้าโภคภัณฑ์พื้นฐาน (ส่วนใหญ่ข้าว แต่ยังยาง) เดอะ
ผลิตโดยเกษตรกรรายย่อยของสังคมชนบทที่อาศัยและทำงานอยู่ใน
หมู่บ้านบางแห่งส่วนใหญ่มาจากเมือง กรุงเทพฯยังคงอยู่อย่างเต็มที่
ที่แตกต่างจากส่วนที่เหลือของประเทศมากกว่าที่ชนชั้นของตนเป็นประธาน ในปี 1947
เงินทุนแคระทุกศูนย์ในเมืองอื่น ๆ ของประเทศ (เป็นครั้งที่ 20
ขนาดของศูนย์ใหญ่เป็นอันดับสองของจังหวัดเชียงใหม่) แม้ว่า
เทศบาลแห่งในเขตกรุงเทพฯและธนบุรีตั้งอยู่เพียง 781,662 คน
คิดเป็นเพียงร้อยละ 4 ของประเทศไทยต่อ ประชากร (เนอร์ 1978:
792) กรุงเทพฯบำรุงรักษาถือแบบดั้งเดิมในการค้ากับเกิน
ส่วนใหญ่ส่วนประกอบหลักของสินค้าเข้าและส่งออกรับการดำเนินการ
จัดการและจัดจำหน่ายผ่านเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่าน บริษัท ซิโนไทย busi-
ness กังวล.
ในช่วงต้นทศวรรษ 1950 บูมส่งออกสินค้าโภคภัณฑ์ที่เกิดจาก เกาหลี
สงครามผลักดันเศรษฐกิจของประเทศไทยโดยเฉพาะกรุงเทพมหานคร อเมริกัน
ให้ความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจให้กับประเทศไทยที่เริ่มต้นในปี 1950 (และเสริมด้วยการ
ใช้จ่ายภาครัฐที่เพิ่มขึ้น) กลายเป็นอย่างมีนัยสำคัญต่อการเจริญเติบโต ช่วยเหลือถูก
นำไปพัฒนาโครงการมุ่งที่ resuscitating ของกรุงเทพฯ
โครงสร้างพื้นฐานของสงครามความเสียหาย (โดยเฉพาะถนนและแหล่งจ่ายไฟ) และ
ขยายตัวและความหลากหลายในการผลิตทางเศรษฐกิจของประเทศ ในบริบท
ของการเกิดขึ้นใหม่สงครามสงครามเย็นที่สองพิบูลย์ทหารที่นำโดยรัฐบาล
ment (1947-1957) มีความสุขเพิ่มการสนับสนุนจากประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นผู้นำ
มีความตั้งใจในการสร้างประเทศไทยให้เป็น 'ป้อมปราการของเสรีภาพในตะวันออกเฉียงใต้
เอเชีย' (อ้างถึงใน กอบเกื้อ 1995: 281) พันธมิตรไทยกับสหรัฐฯอย่างเป็นทางการร่วมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สงครามขยาย 1945-58 โพสต์ :โลกหลังสงคราม และกรุงเทพฯ เป็นศูนย์กลางการพัฒนาประเทศไทยเข้าสู่ยุคสงคราม - ที่ทำการไปรษณีย์ที่มีโครงสร้างทางเศรษฐกิจที่ไม่เปลี่ยนแปลงจากก่อนสงครามปี เศรษฐกิจอาศัยล้น -ingly ในการส่งออกของสินค้าโภคภัณฑ์พื้นฐาน ( หลัก ข้าว แต่ยัง ยางผลิตโดยสังคมของชนบทชาวสวนที่อาศัยและทำงานอยู่ในหมู่บ้านส่วนใหญ่แยกจากกรุงเทพมหานคร กรุงเทพมหานครยังคงอย่างสิ้นเชิงที่แตกต่างจากส่วนที่เหลือของประเทศ ซึ่งเป็นชนชั้นสูงที่เป็นประธาน ในปี 1947ทุนต่าง ๆทุกเมืองศูนย์ของประเทศ ( 20 ครั้งขนาดของศูนย์ที่ใหญ่เป็นอันดับสองของเชียงใหม่ ) , ถึงแม้ว่าเทศบาลของกรุงเทพฯและธนบุรีตั้งอยู่เพียง 781662 คนแสดงเพียง 4 เปอร์เซ็นต์ของประชากรของประเทศไทย ( พ.ศ. 2521 : ดอนเนอร์792 ) กรุงเทพฯ ยังคงถือแบบดั้งเดิมของการค้า กับมาความวุ่นวายส่วนใหญ่นำเข้าและส่งออกสินค้ามีการประมวลผลจัดการและกระจายผ่านเมืองหลักทางธุรกิจ - ชิโนไทยความกังวล เนสในช่วงต้นทศวรรษ 1950 , ส่งออกสินค้าโภคภัณฑ์บูมที่เกิดจาก เกาหลีสงครามทำให้เศรษฐกิจของประเทศไทย และโดยเฉพาะเขตกรุงเทพมหานคร อเมริกันความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจในประเทศไทยเริ่มต้นในปี 1950 ( และเสริมโดยการเพิ่มรายจ่ายของรัฐบาล ) เป็นสำคัญเพื่อการเจริญเติบโต ช่วยเหลือ คือโดยตรงต่อการพัฒนาโครงการที่เล็งยังช่วยกรุงเทพฯสงครามทำลายโครงสร้างพื้นฐานโดยเฉพาะถนนและไฟฟ้า ) และการขยายการผลิตทางเศรษฐกิจของประเทศ ในบริบทของสงครามเย็นสงครามเกิด วินาทีที่ทหารปกครอง - LED พิบูลย์ment ( 1947-57 ) ชอบเพิ่มการสนับสนุนจากสหรัฐอเมริกา ซึ่งผู้นำมีความตั้งใจในไทย สร้างเป็น " ป้อมปราการของเสรีภาพในตะวันออกเฉียงใต้เอเชีย " ( อ้างใน kobkua 1995 : 281 ) เราคนไทยด้วยกันอย่างพันธมิตร