In 1995, Gargas and colleagues prop

In 1995, Gargas and colleagues proposed that there were at least five independent origins of lichenization; three in the basidiomycetes and at least two in the Ascomycetes.[85] However, Lutzoni et al. (2000) indicate that lichenization probably evolved earlier and was followed by multiple independent losses. Some non-lichen-forming fungi may have secondarily lost the ability to form a lichen association. As a result, lichenization has been viewed as a highly successful nutritional strategy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 1995, Gargas และเพื่อนร่วมงานเสนอว่า มีที่มาอิสระน้อยห้าของ lichenization สามใน basidiomycetes และที่สองในการ Ascomycetes [85] อย่างไรก็ตาม Lutzoni และ al. (2000) ระบุ lichenization ที่พัฒนาก่อนหน้านี้ และด้วยความสูญเสียอิสระหลายคง บางเชื้อราไม่ใช่ฝอยรูปอาจได้เชื่อมสูญเสียความสามารถในการแบบฟอร์มความสัมพันธ์ของไลเคน ดัง lichenization มีการดูเป็นกลยุทธ์ทางโภชนาการการประสบความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1995 Gargas และเพื่อนร่วมงานที่นำเสนอว่ามีอย่างน้อยห้าต้นกำเนิดที่เป็นอิสระจาก lichenization; สามใน basidiomycetes และอย่างน้อยสองใน Ascomycetes ได้. [85] อย่างไรก็ตาม Lutzoni et al, (2000) แสดงให้เห็นว่าอาจจะ lichenization วิวัฒนาการมาก่อนหน้านี้และตามมาด้วยการสูญเสียอิสระหลาย บางคนที่ไม่ใช่เชื้อราตะไคร่ขึ้นรูปอาจจะมีครั้งที่สองสูญเสียความสามารถที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ไลเคน เป็นผลให้ lichenization ได้รับการมองว่าเป็นกลยุทธ์ที่ประสบความสำเร็จทางโภชนาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน 1995 , กากาสและเพื่อนร่วมงานได้เสนอว่า มีอย่างน้อยห้าต้นกำเนิดที่เป็นอิสระของ lichenization ; สามใน Basidiomycetes และอย่างน้อยสองในแอ คไมซิทิส [ 85 ] อย่างไรก็ตาม lutzoni et al . ( 2000 ) พบว่า lichenization อาจพัฒนาก่อน และตามมาด้วยการสูญเสียอิสระหลายบางรูปไม่มีตะไคร่เชื้อราอาจจะมีครั้งที่สองสูญเสียความสามารถในรูปแบบครับสมาคม ผล lichenization ถูกมองว่าเป็นกลยุทธ์ที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง โภชนาการ