differed significantly on HF power

differed significantly on HF power (adjusted mean HF
power; GAD = 654, Control = 1535; F(1,35) = 4.29, p <
.05). It is therefore unlikely that differences in respiratory
activity account for the findings of reduced cardiac vagal
activity in GAD subjects in the present study.
The results of studies which examined experimentally
induced worry have also been mixed and equivocal. Some
have reported little autonomic responsivity in both worriers
and normals when asked to worry (Borkovec et al
1983; Karteroliotis and Gill 1987). Lyonfields et al (1994)
found reduced HR variability during worry, but this study
employed college student analog subjects and found this
effect only in the nonanxious group. Given the central role
of worry in the DSM-III-R and DSM-IV diagnostic
criteria for GAD, clarification of the physiological concomitants
of worry is needed.
In the present study, worry in both GAD and nonanxious
controls was characterized by decreased cardiac parasympathetic
activity as well as increased respiratory frequency.
Thus, decreased cardiac vagal ftmction not only typified
GAD subjects, but also characterized its central distinguishing
process--worry. The cognitive perseveration which characterizes
worry may represent a behavioral correlate of the
autonomic inflexibility of GAD subjects. Moreover, distinctive
attentional processes have been associated with GAD (cf.
Mathews 1990), and the ability to shift and sustain attention
is an important component of self-regulatory behavior associated
with the integrity of cardiac vagal function (Kagan et
al 1990; Porges 1992; Richards 1987), as well as electrodermal
lability (Schell et al 1988; Sostek 1978). Interestingly,
electrodermal activity is an anomalous sympathetic function,
in that it is mediated by cholinergic (as opposed to the typical
adrenergic) activity (Stem et al 1980). Given the inherent
sensitivity and lability of cholinergic systems (Berne and
Levy 1992; Saul 1990), this restriction of electrodermal
variability may be mirroring the diminished HR flexibility
due to low cardiac vagal tone. Further research exploring the
relationship among integrated ANS functioning, tonic and
phasic cardiac activity, and attentional processes will help to
explicate the complex nature of the behavioral, cognitive, and
physiological inflexibilities seen in GAD and other anxiety
disorders (Friedman and Thayer 1993; Friedman et al 1993;
Thayer and Friedman 1993).
The finding of tonic autonomic differences between
GAD and nonanxious control subjects, coupled with the
phasic differences between worry and non-worry periods,
have important implications for the current debate concerning
the symptom criterion of GAD (Marten et al
1994). Many researchers have concluded that GAD is not
characterized by autonomic hyperactivity (e.g., Hoehn-
Saric and McLeod 1988; Hoehn-Saric et al 1989) and havereported that of the 18 symptoms comprising the DSMIII-
R associated symptom criteria for GAD, the symptoms
belonging to the Autonomic Hyperactivity cluster were
endorsed least frequently. The seven symptoms meeting
reliability and endorsement criteria were all from the
Motor Tension or Vigilance and Scanning clusters. These
researchers supported revising the DSM-IV symptom
criteria of GAD to exclude Autonomic Hyperactivity.
What more likely should be discarded is the misleading
construct of "autonomic hyperactivity." Examination of
the specific symptoms associated with this cluster indicate
that they represent predominantly putative SNS functions
such as dry mouth, sweating, and urination. Dry mouth
and uriniation are dually innervated ANS functions, with
distinct parasympathetic anatomic sources for each; sweating
is an idiosyncratic sympathetic cholinergic function.
Conclusions about global ANS function based on these
measures are dubious at best. The one item that clearly
might be associated with diminished parasympathetic
function, palpitations, tends to be endorsed nearly 50% of
the time. Moreover, of the seven symptoms identified as
most frequently endorsed, several, such as keyed up,
irritability, restlessness, concentration, and sleep problems,
may be associated with low vagal activity (Grossman
1983; Porges 1986). The failure to recognize the
importance of vagal function in these symptoms may lead
researchers to abandon examination of autonomic nervous
system differences prematurely.
Whereas there were no significant effects for LF power,
GAD subjects had significantly lower HF power, suggesting
that GAD subjects may have tonically weak vagal and strong
sympathetic cardiac autonomic control. A similar description
of the ANS under "heavy neuropsychical load" has been
articulated (Bmnis 1983). This state engenders diminished
reactivity of the ANS, largely due to depression of its labile
vagal component. In the present study, this rigidity of the
vagal component of the ANS is exemplified by the GAD
subjects having a reduced range of HF power across tasks
compared with control subjects (mean range of HF power:
GAD = 674, Control = 1158; t(62) = -1.7, p < .05lonetailed]).
As such, GAD may be characterized by the rigid,
underreactive ANS activity that is associated with decreased
parasympathetic tone. This description is congruent with
Hoehn-Saric and colleagues depiction of autonomic inflexibility
in GAD (Hoehn-Saric and McLeod 1988; Hoehn-Saric
et al 1989). Clearly, this represents an aberration in ANS
activity that is not accurately portrayed by the label of
"autonomic hyperreativity." In fact, high cardiac vagal tone is
associated with increased reactivity of the ANS (Bronis
1983) and has also been linked with high HR reactivity
(Grossman and Svebak 1987; Hatch et al 1986; Porter et al
1988). Thus, given the finding of low cardiac vagal tone in
anxiety, the failure to find ANS hyperactivity in GAD is
instead focused on muscle tension as the unique, distinguishing
physiological characteristic. Marten et al (1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในพลังงาน HF (ปรับปรุงหมายถึง HFอำนาจ กาด = 654 ควบคุม = 1535 F(1,35) = 4.29, p <.05). จึงไม่น่าที่มีส่วนต่างในระบบทางเดินหายใจกิจกรรมบัญชีสำหรับผลการวิจัยของ vagal หัวใจลดลงกิจกรรมในกาดหัวข้อในการศึกษาปัจจุบันผลการศึกษาที่ตรวจสอบ experimentallyกังวลอาจยังได้ผสม และ equivocal บางมีรายงาน responsivity autonomic น้อยใน worriers ทั้งสองและ normals เมื่อต้องกังวล (Borkovec et al1983 Karteroliotis กเหงือก 1987) Lyonfields et al (1994)พบลดลง HR สำหรับความผันผวนระหว่างกังวล แต่การศึกษานี้อะนาล็อกของนักศึกษาวิทยาลัยเจ้าของหัวข้อ และพบมีผลเฉพาะในกลุ่ม nonanxious กำหนดบทบาทศูนย์กลางของความกังวลในการวินิจฉัยของ DSM-III-R และ DSM-IVเงื่อนไขสำหรับกาด ชี้แจง concomitants สรีรวิทยาของกังวลต้องในการศึกษาปัจจุบัน กังวล ในกาดทั้งสอง และ nonanxiousตัวควบคุมมีลักษณะ parasympathetic หัวใจลดลงกิจกรรมตลอดจนเพิ่มความถี่ของระบบทางเดินหายใจดังนั้น ลด ftmction vagal หัวใจไม่เท่า typifiedกาดหัวข้อ แต่ยัง ลักษณะการแยกของส่วนกลางกระบวนการ - กังวล Perseveration รับรู้ซึ่งระบุลักษณะกังวลอาจแสดงถึงการเชื่อมโยงพฤติกรรมของการความแข็ง autonomic เรื่องกาด นอกจากนี้ โดดเด่นกระบวนการ attentional ได้เชื่อมโยงกับกาด (cfแมทิวส์ 1990), และความสามารถในการเปลี่ยน และรักษาความสนใจเป็นส่วนประกอบสำคัญของพฤติกรรม self-regulatory ที่เกี่ยวข้องด้วยความสมบูรณ์ของฟังก์ชัน vagal หัวใจ (Kagan ร้อยเอ็ดอัล 1990 Porges 1992 ริชาร์ด 1987), เช่นเป็น electrodermallability (Schell et al 1988 Sostek 1978) เป็นเรื่องน่าสนใจelectrodermal เป็นฟังก์ชันการเห็นอกเห็นใจ anomalousที่มันเป็น mediated โดย cholinergic การปกติกิจกรรมพัฒนาในหลอดทดลอง) (ก้าน et al 1980) ให้การโดยธรรมชาติความไวและ lability ของระบบ cholinergic (บารน์ และเกณฑ์ 1992 ซาอู 1990), ข้อจำกัดนี้ของ electrodermalสำหรับความผันผวนอาจสะท้อนความยืดหยุ่น HR diminishedเนื่องจากเสียงหัวใจ vagal ต่ำ วิจัยสำรวจเพิ่มเติมความสัมพันธ์ระหว่าง ANS รวมสรรพคุณ ทำงาน และกิจกรรม phasic หัวใจ และกระบวนการ attentional จะช่วยให้explicate ลักษณะของพฤติกรรมที่ซับซ้อน รับ รู้ และinflexibilities สรีรวิทยาในกาดและวิตกกังวลอื่น ๆความผิดปกติ (ฟรีดแมนและท่าที 1993 ฟรีดแมน et al 1993ท่าทีและฟรีดแมน 1993)ค้นหาของโทนิก autonomic แตกกาดและวิชาควบคุม nonanxious ควบคู่ไปกับการphasic ความแตกต่างระหว่างความกังวลและไม่ต้องกังวลรอบมีนัยสำคัญสำหรับเกี่ยวกับอภิปรายปัจจุบันเกณฑ์อาการกาด (มาร์เทิน et al1994) นักวิจัยต่าง ๆ ได้สรุปว่า กาดไม่ได้โดยเข้าร่องเข้ารอย autonomic (เช่น Hoehn-Saric และ McLeod 1988 Hoehn-Saric et al 1989) และที่อาการ 18 ห้อง DSMIII - havereportedเกณฑ์อาการสัมพันธ์ R สำหรับกาด อาการเข้าร่องเข้ารอย Autonomic คลัสเตอร์ที่เป็นสมาชิกได้รับรองอย่างน้อยบ่อย ๆ อาการ 7 ประชุมเกณฑ์ความน่าเชื่อถือและสลักหลังได้ทั้งหมดจากการมอเตอร์แรงหรือระมัดระวัง และการสแกนคลัสเตอร์ เหล่านี้นักวิจัยได้รับการสนับสนุนการแก้ไขอาการ DSM-IVเงื่อนไขของกาดแยกเข้าร่องเข้ารอย Autonomicที่ว่าควรได้รับการปฏิเสธเป็นการเข้าใจผิดโครงสร้างของ "autonomic เข้าร่องเข้ารอยกัน" การตรวจสอบอาการเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับคลัสเตอร์นี้ระบุพวกเขาแสดงเป็น putative SNS ฟังก์ชันปากแห้ง ตากระตุก และปัสสาวะ ปากแห้งและ uriniation มีฟังก์ชัน ANS dually innervatedแหล่งข้อมูล anatomic ประสาทแตกต่างกันสำหรับแต่ละ ตากระตุกมีฟังก์ชัน cholinergic idiosyncratic เห็นอกเห็นใจบทสรุปเกี่ยวกับฟังก์ชัน ANS สากลตามนี้มาตรการไม่แน่นอนที่สุด หนึ่งในสินค้าที่ชัดเจนอาจเกี่ยวข้องกับ parasympathetic ที่ลดลงฟังก์ชัน palpitations มีแนวโน้มที่จะรับรองเกือบ 50% ของเวลาการ นอกจากนี้ อาการ 7 ระบุเป็นส่วนใหญ่มักจะรับรอง หลาย เช่น keyedirritability อาการ สมาธิ และ ปัญหาการนอนหลับอาจเกี่ยวข้องกับกิจกรรม vagal ต่ำ (Grossman1983 Porges 1986) ความล้มเหลวในการรับรู้การความสำคัญของฟังก์ชัน vagal ในอาการเหล่านี้อาจนักวิจัยจากสอบของ autonomic ประสาทไประบบผลต่างก่อนกำหนดในขณะที่มีลักษณะพิเศษไม่สำคัญสำหรับพลังงาน LFGAD เรื่องมีพลังงาน HF ต่ำ แนะนำว่า อาจมีเรื่องกาด tonically อ่อนแอ vagal และแข็งแรงควบคุมหัวใจ autonomic เห็นอกเห็นใจกัน คำอธิบายที่คล้ายกันของ ANS ภายใต้ "หนัก neuropsychical โหลด" ได้พูดชัดแจ้ง (Bmnis 1983) Engenders รัฐนี้ลดลงเกิดปฏิกิริยาของ ANS ส่วนใหญ่เนื่องจากการเหยียบของ labileส่วนประกอบ vagal ในการศึกษาปัจจุบัน นี้ความแข็งแกร่งของการคอมโพเนนต์ vagal ของ ANS เป็น exemplified โดยกาดเรื่องที่มีพลังงานลดลงช่วง HF ทั่วงานเปรียบเทียบกับหัวข้อควบคุม (หมายถึง ช่วงของ HF พลังงาน:กาด = 674 ควบคุม = 1158 t(62) =-1.7, p < .05lonetailed])เช่น กาดอาจเป็นลักษณะเข้มงวดกิจกรรม ANS underreactive เกี่ยวข้องกับลดลงสัญญาณประสาท คำอธิบายนี้เป็นแผงด้วยHoehn-Saric และเพื่อนร่วมงานการแสดงให้เห็นของความแข็ง autonomicในกาด (Hoehn-Saric และ McLeod 1988 Hoehn-Saricet al 1989) ชัดเจน นี้แสดงถึงการโค้ทติ้งใน ANSกิจกรรมที่ไม่ถูกต้องสื่อถึง โดยป้าย"autonomic hyperreativity" ในความเป็นจริง มีหัวใจ vagal ตรีเกี่ยวข้องกับการเกิดปฏิกิริยาเพิ่มขึ้นของ ANS (Bronis1983) และยังมีการเชื่อมโยงกับการเกิดปฏิกิริยาสูง HR(Grossman และ Svebak 1987 แฮทช์ et al 1986 กระเป๋า et al1988) ดังนี้ รับหาของต่ำเสียง vagal หัวใจในความวิตกกังวล ความล้มเหลวในการค้นหา ANS เข้าร่องเข้ารอยในกาดเป็นแต่ เน้นความตึงเครียดของกล้ามเนื้อเป็นเอกลักษณ์ แยกลักษณะสรีรวิทยา มาร์เทิน et al (1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับอำนาจ HF (ปรับค่าเฉลี่ย HF
อำนาจ GAD = 654, การควบคุม = 1535; F (1,35) = 4.29, p <
0.05) ดังนั้นจึงเป็นเรื่องไม่น่าที่แตกต่างในระบบทางเดินหายใจ
บัญชีกิจกรรมสำหรับผลของการเต้นของหัวใจลดลง vagal
กิจกรรมในวิชา GAD ในการศึกษาในปัจจุบัน.
ผลของการศึกษาซึ่งการตรวจสอบทดลอง
เหนี่ยวนำให้เกิดความกังวลยังได้รับการผสมและคลุมเครือ บางคน
มีรายงาน responsivity อัตโนมัติเล็ก ๆ น้อย ๆ ใน worriers ทั้ง
ภาวะปกติและเมื่อถามว่าจะต้องกังวล (Borkovec et al,
1983; Karteroliotis และกิลล์ 1987) Lyonfields และคณะ (1994)
พบว่าลดความแปรปรวนในช่วง HR กังวล แต่การศึกษาครั้งนี้
นักศึกษาวิทยาลัยการว่าจ้างวิชาอะนาล็อกและพบนี้
มีผลเฉพาะในกลุ่ม nonanxious ที่ได้รับบทบาทสำคัญ
ของความกังวลใน DSM-III-R และ DSM-IV วินิจฉัย
เกณฑ์สำหรับการเดินไปเดินมาชี้แจงของ concomitants ทางสรีรวิทยา
ของกังวลเป็นสิ่งจำเป็น.
ในการศึกษาปัจจุบันต้องกังวลทั้งในกาดและ nonanxious
ควบคุมก็มีลักษณะการเต้นของหัวใจลดลงกระซิก
กิจกรรมเช่นเดียวกับระบบทางเดินหายใจเพิ่มขึ้นความถี่.
ดังนั้นลดลง ftmction vagal การเต้นของหัวใจไม่ตรึงตราเพียง
วิชา GAD แต่ยังมีลักษณะเด่นที่อยู่ใจกลางเมือง
กระบวนการ - กังวล Perseveration องค์ความรู้ซึ่งลักษณะ
กังวลอาจเป็นตัวแทนของพฤติกรรมสัมพันธ์ของ
ความแข็งอัตโนมัติของอาสาสมัครเดินไปเดินมา นอกจากนี้ที่โดดเด่น
กระบวนการตั้งใจได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการเดินไปเดินมา (cf
แมทธิวส์ 1990) และความสามารถในการเปลี่ยนและรักษาความสนใจ
เป็นองค์ประกอบที่สำคัญของพฤติกรรมกำกับดูแลตนเองที่เกี่ยวข้อง
กับความสมบูรณ์ของฟังก์ชั่น vagal การเต้นของหัวใจ (Kagan และ
อัล 1990; Porges 1992 ; ริชาร์ด 1987) เช่นเดียวกับ electrodermal
lability (เชลล์ et al, 1988; Sostek 1978) ที่น่าสนใจ
กิจกรรม electrodermal เป็นฟังก์ชั่นขี้สงสารผิดปกติ,
ในการที่จะเป็นผู้ไกล่เกลี่ยโดย cholinergic (เมื่อเทียบกับปกติ
adrenergic) กิจกรรม (Stem et al, 1980) ที่กำหนดโดยธรรมชาติ
ไวและ lability ของระบบ cholinergic (เบิร์นและ
เลวี่ 1992; ซาอูล 1990), ข้อ จำกัด ของการ electrodermal นี้
แปรปรวนอาจจะสะท้อนความยืดหยุ่นบุคคลลดลง
เนื่องจากการต่ำเสียงการเต้นของหัวใจ vagal การวิจัยการสำรวจต่อไป
ความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานแบบบูรณาการ ANS, ยาชูกำลังและ
กิจกรรมการเต้นของหัวใจเฟสิคและกระบวนการตั้งใจจะช่วยในการ
อธิบายธรรมชาติที่ซับซ้อนของพฤติกรรมทางปัญญาและ
ทางสรีรวิทยา inflexibilities เห็นใน GAD และความวิตกกังวลอื่น ๆ ที่
ผิดปกติ (ฟรีดแมนและเธเออร์ 1993 ฟรีดแมนและ อั 1993;
. เธเออร์และฟรีดแมน 1993)
การค้นพบความแตกต่างของระบบประสาทส่วนกลางยาชูกำลังระหว่าง
กลุ่มควบคุมกาดและ nonanxious ควบคู่กับ
ความแตกต่างระหว่างความกังวลเฟสิคและระยะเวลาที่ไม่ต้องกังวล
มีนัยสำคัญสำหรับการอภิปรายในปัจจุบันเกี่ยวกับการ
เกณฑ์อาการของ GAD (มอร์เทน et al,
1994) นักวิจัยหลายคนได้ข้อสรุปว่าเดินไปเดินมาไม่ได้
โดดเด่นด้วยสมาธิสั้นอัตโนมัติ (เช่น Hoehn-
Saric และ McLeod 1988; Hoehn-Saric et al, 1989) และ havereported ที่ 18 อาการที่ประกอบไปด้วย DSMIII-
R เกี่ยวข้องเกณฑ์อาการสำหรับ GAD อาการ
ที่เป็น เพื่ออัตโนมัติคลัสเตอร์ Hyperactivity ถูก
รับรองอย่างน้อยบ่อย เจ็ดอาการประชุม
ความน่าเชื่อถือและเกณฑ์การรับรองได้ทั้งหมดจาก
ความตึงเครียดมอเตอร์หรือระมัดระวังและกลุ่มสแกน เหล่า
นักวิจัยสนับสนุนการแก้ไข DSM-IV อาการ
เกณฑ์กาดที่จะไม่รวมอัตโนมัติ Hyperactivity.
สิ่งที่มีโอกาสมากขึ้นควรจะทิ้งเป็นความเข้าใจผิด
การก่อสร้าง "hyperactivity อัตโนมัติ." การตรวจสอบของ
อาการเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับคลัสเตอร์นี้ชี้ให้เห็น
ว่าพวกเขาเป็นตัวแทนของฟังก์ชั่น SNS สมมุติเด่น
เช่นปากแห้งเหงื่อออกและปัสสาวะ ปากแห้ง
และ uriniation จะ innervated dually ANS ฟังก์ชั่นที่มี
แหล่งที่มาที่แตกต่างกันเกี่ยวกับกายวิภาคกระซิกสำหรับแต่ละ; เหงื่อออก
เป็นฟังก์ชั่น cholinergic นิสัยขี้สงสาร.
สรุปผลการวิจัยเกี่ยวกับการทำงาน ANS ระดับโลกเหล่านี้ขึ้นอยู่กับ
มาตรการที่เป็นที่น่าสงสัยที่ดีที่สุด รายการหนึ่งที่เห็นได้ชัดว่า
อาจจะเกี่ยวข้องกับการลดลงกระซิก
ฟังก์ชั่น, ใจสั่นมีแนวโน้มที่จะได้รับการรับรองเกือบ 50% ของ
เวลา นอกจากนี้ในเจ็ดอาการระบุว่าเป็น
ส่วนใหญ่รับรองบ่อยหลายอย่างเช่นเครียดขึ้น
หงุดหงิดกระวนกระวายความเข้มข้นและปัญหาการนอนหลับ
อาจจะเกี่ยวข้องกับกิจกรรม vagal ต่ำ (กรอสแมน
1983; Porges 1986) ความล้มเหลวที่จะตระหนักถึง
ความสำคัญของการทำงานใน vagal อาการเหล่านี้อาจนำไปสู่
​​นักวิจัยจะละทิ้งการตรวจสอบของประสาทอัตโนมัติ
ที่แตกต่างกันระบบก่อนเวลาอันควร.
ในขณะที่ไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการใช้พลังงาน LF,
วิชา GAD มีอำนาจลดลงอย่างมีนัยสำคัญ HF บอก
ว่าอาสาสมัคร GAD อาจมี tonically vagal อ่อนแอและแข็งแรง
ควบคุมอัตโนมัติขี้สงสารหัวใจ คำอธิบายที่คล้ายกัน
ของ ANS ภายใต้หัวข้อ "การโหลด neuropsychical หนัก" ได้รับ
เสียงก้อง (Bmnis 1983) รัฐนี้แปลกใจลด
การเกิดปฏิกิริยาของเอเอ็นเอสส่วนใหญ่เนื่องจากภาวะซึมเศร้าของ labile
ส่วนประกอบ vagal ในการศึกษาปัจจุบัน, ความแข็งแกร่งของนี้
องค์ประกอบของ vagal ANS คือแบบสุดขั้ว GAD
วิชามีช่วงที่ลดลงของพลังงาน HF ทั่วงาน
เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม (หมายถึงช่วงของอำนาจ HF:
GAD = 674, ควบคุม = 1158; T ( 62) = -1.7, p <.05lonetailed]).
เช่น GAD อาจจะโดดเด่นด้วยความแข็ง
กิจกรรม ANS underreactive ที่เกี่ยวข้องกับการลดลง
เสียงกระซิก คำอธิบายนี้เป็นสอดคล้องกับ
Hoehn-Saric และเพื่อนร่วมงานภาพของความแข็งอัตโนมัติ
ใน GAD (Hoehn-Saric และ McLeod 1988; Hoehn-Saric
et al, 1989) เห็นได้ชัดว่านี้เป็นความผิดปกติใน ANS
กิจกรรมที่ไม่ได้แสดงให้เห็นอย่างถูกต้องตามฉลากของ
"hyperreativity อัตโนมัติ." ในความเป็นจริงเสียง vagal สูงการเต้นของหัวใจเป็น
ที่เกี่ยวข้องกับการเกิดปฏิกิริยาที่เพิ่มขึ้นของเอเอ็นเอส (Bronis
1983) และยังได้รับการเชื่อมโยงกับการเกิดปฏิกิริยา HR สูง
(กรอสแมนและ Svebak 1987; แฮ et al, 1986; พอร์เตอร์และคณะ
1988) จึงได้รับการค้นพบของเสียง vagal ต่ำการเต้นของหัวใจใน
ความวิตกกังวลความล้มเหลวที่จะหา hyperactivity ANS ใน GAD คือ
แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดของกล้ามเนื้อเป็นเอกลักษณ์ที่แตกต่าง
ลักษณะทางสรีรวิทยา มอร์เทนและคณะ (1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติใน HF อำนาจ ( ปรับหมายถึง HF
พลัง กาด = 654 , การควบคุม = 2 ; F ( 1,35
) = 4.29 , p < . 05 ) ดังนั้นจึงไม่น่าที่แตกต่างในบัญชี
กิจกรรมทางเดินหายใจสำหรับจำนวนของกิจกรรมที่ลดลงซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve
หัวใจกาดกลุ่มตัวอย่างในการศึกษา .
ผลการศึกษาซึ่งตรวจสอบโดย
เกิดกังวลยังได้รับการผสมและน่าสงสัย . บาง
มีรายงาน responsivity น้อยมีทั้งนักรบและเมื่อถามว่า เป็นห่วง
ปกติ ( borkovec et al
1983 ; karteroliotis และเหงือก 1987 ) lyonfields et al ( 1994 ) พบการลดลงในชั่วโมง

เป็นห่วง แต่การศึกษานี้ใช้นักศึกษาวิชาอนาล็อกและพบผลนี้
เฉพาะในกลุ่ม nonanxious . ได้รับบทบาทศูนย์กลางของความกังวลใน dsm-iii-r

dsm-iv และวินิจฉัยเกณฑ์สำหรับกาด การชี้แจงของ concomitants สรีรวิทยา

เป็นห่วงที่จำเป็น ในการศึกษาครั้งนี้กังวลทั้งกาดและการควบคุม nonanxious
มีลักษณะลดลงหัวใจระบบประสาทพาราซิมพาเทติก
กิจกรรมรวมทั้งความถี่การหายใจเพิ่มขึ้น
จึงลดลง ซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve ftmction หัวใจไม่เพียง แต่ typified
กาดคน แต่ยังมีลักษณะที่แตกต่างของเซ็นทรัล
กระบวนการ - ห่วงทาง perseveration ซึ่ง characterizes
กังวลอาจแสดงพฤติกรรมความสัมพันธ์ของ
ระบบประสาทอัตโนมัติ inflexibility ของกาดคน นอกจากนี้ กระบวนการใส่ใจเป็นพิเศษ
ได้เกี่ยวข้องกับกาด ( CF .
Mathews 1990 ) และความสามารถในการเปลี่ยนแปลงและรักษาความสนใจ
เป็นองค์ประกอบที่สำคัญของพฤติกรรมดูแลตนเองที่เกี่ยวข้อง
กับความสมบูรณ์ของหัวใจซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve ฟังก์ชัน ( คาแกน et al 1990
; porges 1992 ; ริชาร์ด 1987 ) เช่นเดียวกับ electrodermal
lability ( เชลล์ et al , 1988 ; sostek 1978 ) ทั้งนี้ กิจกรรม electrodermal เป็นฟังก์ชัน

สงสารผิดปกติ ในว่ามัน ( โดยโคลิเนอร์จิก ( ตรงข้ามกับปกติ
( ต้นจิก ) กิจกรรม et al , 1980 ) ได้รับโดยธรรมชาติ
ความไวและ lability ระบบโคลิเนอร์จิก ( Berne และ
เลวี่ 1992 ; ซาอูล 1990 ) , จำกัด electrodermal
แปรปรวนอาจจะสะท้อนลง HR ความยืดหยุ่น
เนื่องจากต่ำหัวใจซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve โทน การศึกษาสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานแบบบูรณาการและ

, และกิจกรรม phasic ยาบำรุงหัวใจและกระบวนการใส่ใจจะช่วย

อธิบายธรรมชาติของพฤติกรรม การรับรู้ และสรีรวิทยา inflexibilities
เห็นกาดและความผิดปกติของความวิตกกังวล
( ฟรีดแมนกับแธร์ 1993 ; ฟรีดแมน et al 1993 ;
Thayer ฟรีดแมนและ 1993 )

มีการหาความแตกต่างระหว่างยากาดและวิชาควบคุม nonanxious ควบคู่กับ
ความแตกต่าง phasic ระหว่างห่วง ไม่ใช่ช่วงเวลาที่กังวล
มีนัยสําคัญสําหรับปัจจุบันการอภิปรายเกี่ยวกับ
อาการเกณฑ์ของกาด ( มาร์ et al
1994 ) นักวิจัยหลายคนได้สรุปว่า กาดไม่
ลักษณะโดยมีสมาธิสั้น เช่น โอน -
Saric McLeod และ 1988 ; โอน Saric et al , 1989 ) และ havereported ของ 18 อาการ ประกอบด้วย dsmiii -
R ที่เกี่ยวข้องกับอาการเกณฑ์อาการ
กาดอยู่ในกลุ่มสมาธิสั้นระบบประสาทอัตโนมัติถูก
รับรองน้อยบ่อย เจ็ดห้องประชุม
อาการความน่าเชื่อถือและเกณฑ์การรับรองทั้งหมดจาก
มอเตอร์แรงหรือความระมัดระวังและสแกนกลุ่ม นักวิจัยเหล่านี้สนับสนุนการแก้ไขอาการ

dsm-iv เกณฑ์ของกาดรวมมีสมาธิสั้น .
สิ่งที่มีแนวโน้มจะยกเลิกมันทำให้เข้าใจผิด
สร้าง " มีสมาธิสั้น " สอบ
อาการเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มนี้พบว่าพวกเขาเป็นตัวแทนของกรดอะมิโนส่วนใหญ่

3 ฟังก์ชั่น เช่น ปากแห้ง เหงื่อออก และปัสสาวะ
ปากแห้งและ uriniation มีมีมีเส้นประสาทไปถึงและฟังก์ชัน กับที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละแหล่งกายวิภาคระบบประสาทพาราซิมพาเทติก

; เหงื่อออกเป็นสงสารชนะขาดลอย
มีฟังก์ชันข้อสรุปเกี่ยวกับโลกและการทำงานตามมาตรการเหล่านี้
มีพิรุธที่สุด หนึ่งรายการที่ชัดเจนอาจจะเกี่ยวข้องกับระบบประสาทพาราซิมพาเทติก

ลดฟังก์ชัน , palpitations , มีแนวโน้มที่จะได้รับเกือบ 50% ของ
เวลา นอกจากนี้ ในเจ็ดอาการระบุว่า
บ่อยที่สุดรับรอง หลายประการ เช่น คีย์ขึ้น
หงุดหงิด , กระสับกระส่าย , สมาธิ , และปัญหาการนอน
อาจจะเกี่ยวข้องกับกิจกรรมซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve ต่ำ ( กรอสแมน
1983 ; porges 1986 ) ความล้มเหลวที่จะจำ
ความสำคัญของฟังก์ชันซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve ในอาการเหล่านี้อาจนำไปสู่
นักวิจัยทิ้งการตรวจระบบประสาทอัตโนมัติตื่นเต้น

ระบบความแตกต่างก่อนเวลาอันควร ในขณะที่ไม่มีอิทธิพลสำหรับถ้าพลังงาน
กาด 3 พลัง HF ลดลงา
ที่กาดคนอาจจะ tonically อ่อนแอซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve และแข็งแรง
ขี้สงสารความสามารถของการควบคุม คำอธิบายที่คล้ายกัน
ของ ans " neuropsychical ภายใต้ภาระหนัก " ได้รับ
ก้อง ( bmnis 1983 ) รัฐนี้ engenders ลดลง
ความว่องไวของ ans , ส่วนใหญ่เนื่องจากภาวะซึมเศร้าของ
ซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve ที่ส่วนประกอบ ในการศึกษานี้ ความแข็งแกร่งของ
ส่วนประกอบของเทคโนโลยีซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve เป็น exemplified โดยกาด
วิชามีการลดช่วงของ HF พลังข้ามงาน
เมื่อเทียบกับวิชาควบคุม ( หมายถึงช่วงของ HF พลังงาน :
กาด = 674 , การควบคุม = 1635 ; T ( 62 ) = 1.7 , p < . 05lonetailed ] )
เช่น กาดอาจจะ โดดเด่นด้วยแข็ง
underreactive และกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับระบบประสาทพาราซิมพาเทติกลดลง
เสียง คำอธิบายนี้สอดคล้องกับ
โอน Saric และเพื่อนร่วมงานมีการแข็ง
ในกาด ( โอนและ Saric McLeod 1988 ; โอน Saric
et al , 1989 ) เห็นได้ชัดว่า นี่แสดงถึงความผิดปกติใน ans
กิจกรรมที่ไม่ถูกต้อง ภาพโดยฉลากของ
" มี hyperreativity . " ในความเป็นจริง , โทนสูงซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve หัวใจเกี่ยวข้องกับการเพิ่มประสิทธิภาพของ

( bronis ans1983 ) และยังได้รับการเชื่อมโยงกับ
2 hr สูง ( กรอสแมน และ svebak 1987 ; ฟัก et al , 1986 ; Porter et al
1988 ) ดังนั้น จากการหาเสียงต่ำหัวใจซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve ใน
ความวิตกกังวลความล้มเหลวที่จะหาและสมาธิสั้นในกาดเป็น
แทนเน้นความตึงเครียดของกล้ามเนื้อเป็นเอกลักษณ์แตกต่าง
ลักษณะทางสรีรวิทยา หมาไม้ et al ( 1994 )