1.1 Idea of co-operative learningCo

1.1 Idea of co-operative learning
Co-operative learning, one of the learner-centred approaches for learning has been adopted.
Co-operative learning is a group learning activity organised so that learning is dependent on the socially structured exchange of information between learners in groups and in which each learner is held accountable for his or her own learning and is motivated to increase the learning of others. Olsen and Kagan (1992, p.8)
It was hoped that in getting the pupils to speak and do things together, they will be getting used to interacting with the others and ultimately be moved away from the dependence on the teacher as they speak.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.1 ความคิดเรียนรู้สหกรณ์สหกรณ์การเรียนรู้ แนวศูนย์กลางผู้เรียนเรียนอย่างใดอย่างหนึ่งได้รับการรับรองสหกรณ์ที่มีกิจกรรมการเรียนรู้กลุ่มจัดให้เรียนรู้การเรียนรู้ขึ้นอยู่กับโครงสร้างสังคมการแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างนักเรียนในกลุ่ม และในแต่ละผู้เรียนที่จัดขึ้นรับผิดชอบของเขาหรือเธอเป็นเจ้าของการเรียนรู้ และเป็นแรงจูงใจเพื่อเพิ่มการเรียนรู้ของผู้อื่น โอลเซ็นและ Kagan (1992, p.8)มันถูกหวังว่า ในการรับนักเรียนพูด และทำกิจกรรมร่วมกัน พวกเขาจะรับใช้เพื่อโต้ตอบกับผู้อื่น และในที่สุด ย้ายจากพึ่งครูขณะที่พวกเขาพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.1
ความคิดของสหกรณ์การเรียนรู้การเรียนรู้สหกรณ์ซึ่งเป็นหนึ่งในวิธีการที่ผู้เรียนเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้ได้รับการรับรอง.
การเรียนรู้ร่วมทำงานเป็นกิจกรรมการเรียนรู้กลุ่มจัดเพื่อการเรียนรู้ที่จะขึ้นอยู่กับการแลกเปลี่ยนโครงสร้างสังคมของข้อมูลระหว่างผู้เรียนใน กลุ่มและในการที่ผู้เรียนแต่ละคนจะรับผิดชอบต่อการเรียนรู้ของเขาหรือเธอและเป็นแรงบันดาลใจที่จะเพิ่มการเรียนรู้ของคนอื่น ๆ โอลเซ่นและ Kagan (1992, p.8)
ก็หวังว่าในการรับนักเรียนที่จะพูดและทำสิ่งที่ร่วมกันพวกเขาจะได้รับใช้มีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ และในที่สุดจะย้ายออกไปจากการพึ่งพาครูที่พวกเขาพูดนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1.1 แนวคิดของสหกรณ์สหกรณ์
การเรียนรู้การเรียนรู้ผู้เรียนเป็นศูนย์กลางของการเรียนรู้วิธีการได้รับการรับรอง .
ร่วมกิจกรรมการเรียนรู้กลุ่มการเรียนรู้ ทำหน้าที่จัดเพื่อการเรียนรู้จะขึ้นอยู่กับโครงสร้างสังคมแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างผู้เรียนในกลุ่ม ซึ่งในแต่ละผู้เรียนรับผิดชอบการเรียนรู้ของตัวเองของเขาหรือเธอและมีแรงจูงใจที่จะเพิ่มการเรียนรู้ของผู้อื่น โอลเซ่น และ คาแกน ( 1992 p.8 )
ก็หวังว่าในการรับนักเรียนที่จะพูดและทำสิ่งต่างๆด้วยกันพวกเขาจะได้รับใช้ในการปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ๆและในที่สุดจะย้ายออกไปจากการพึ่งพาครูขณะที่พวกเขาพูด .