Quentin Tarantino's films are celeb

Quentin Tarantino's films are celebrations of cinema and, more specifically, of popular genres and he is in love not only with their conventions but with the American language which has been part of their fabric. His new film, Inglourious Basterds, is a homage to the war movie, which became an entertainment genre during the course of the Second World War as a vehicle for allied propaganda, though the war was not, at least directly, a major concern of Goebbels's Nazi cinema.

It continued when peace came, its heyday being the 1950s and 60s, but Tarantino's inspiration was a schlocky Italian exploitation movie, Enzo G Castellari's 1978 Quel maledetto treno blindato (That damned armoured train) that received a limited release in the English-speaking world as The Inglorious Bastards. In Castellari's coarse, clumsily plotted film, a bunch of American misfits on their way to a military prison in France some weeks after D-Day escape from their guards. But they are then drawn into a secret anti-German mission while heading for the Swiss border. Tarantino's plotting is not that much more refined, but his film-making is and he follows the original film in having the Germans, the French and the Americans speak their own languages.

The film unfolds in five chapters and chapter one is as good as anything Tarantino has done and is wonderfully lit by one of America's finest cinematographers, Robert Richardson. The chapter is called "Once Upon a Time in German Occupied France, 1941", its title, mood and Ennio Morricone music evoking the opening sequence of Sergio Leone's Once Upon a Time in the West.

It's an idyllic day in rural France. A farmer is chopping wood outside his remote farm, a small party of German troops on motorcycles approaches from the distance. Their leader is SS Colonel Landa (a brilliant performance by Christoph Waltz), a suave, charismatic sadist charged with hunting for fugitive Jews. As the camera circles around them, Land interrogates the farmer LaPadite in a wheedling, menacingly playful, manipulative manner. The tension resembles a violin string just before it snaps. Landa has been talking a silkily fluent French, but suddenly suggests they talk in English. Is Tarantino compromising by this language switch? No, it's part of Landa's deadly strategy of getting LaPadite to betray himself. Suddenly violence erupts and the episode, shot in some 25 minutes of real time, ends with a dramatic link that isn't picked up until the third chapter.

This opening is both entertaining and morally serious and one thinks of what Robert Warshow wrote in his great essay The Westerner in 1953. "In war movies, it is possible to present the uses of violence within a framework of responsibility," he remarked, adding: "At its best, the war movie may represent a more civilised point of view than the western, and if it were not continually marred by ideological sentimentality we might hope to find it developing into a higher form of drama."

Ideological sentimentality is not a charge that could be made against Tarantino, but his film thereafter, though consistently gripping, is uneven and fractured as it follows the revenge motif set up in the first chapter. The second chapter, set two years later, introduces us to the eponymous "inglourious basterds", a band of American Jewish soldiers sent to perpetrate anti-Nazi atrocities in occupied France. They've been recruited by a Gentile from the Deep South, Captain Aldo Raine, a name derived from the bull-necked actor Aldo Ray, star of such war films as Battle Cry and The Naked and the Dead. Brad Pitt's Raine's opening address evokes the mission speeches of George Scott's Patton and Lee Marvin's maverick major in The Dirty Dozen, and this unlikely bunch torture their prisoners, beat them to death with baseball bats, scalp them and carve swastikas on their foreheads. They become, as well they might, an irritation to Hitler.

It is true that Hollywood studios were very cagey in the representation of Jews in wartime movies. In 194O, Joseph Kennedy, the isolationist American ambassador to Britain, father of JFK, had advised the Hollywood moguls to "get those Jewish names off the screen" and to "stop making anti-Nazi pictures or using the film medium to promote or show sympathy to the cause of 'democracies' versus 'the dictators'." As late as 1944, Jack Warner, head of Warner Brothers, told the producer of Objective Burma!: "I like the idea of a Jewish officer in Burma. See that you get a clean-cut American type for Jacobs." But Tarantino's readjustment is a mindless, puerile gesture, especially viewed in the light of Defiance, Edward Zwick's recent film about Jewish guerrillas in Second World War Byelorussia.

The film's revenge theme takes an extraordinary turn in the later chapters set in 1944 between D-Day and the liberation of Paris, when the Nazis decide to stage the world premiere of a patriotic movie at a French cinema managed by the attractive Shosanna (Mélanie Laurent), the sole survivor of a Jewish family. Churchill and a British general (played as a parody of a stereotype by Mike Myers) send a British film critic with special knowledge of German cinema (Michael Fassbender) to collaborate with the Basterds on destroying the Germany high command, Hitler, Goebbels, Bormann and Goering among them, at this premiere, while Shosanna independently plans her own Götterdämmerung.

The result, involving some slack and highly ingenious plotting, features a beautiful German movie star working as a double agent and a German version of Audie Murphy, and invokes The Dirty Dozen, To Be or Not to Be, The Last Metro and a dozen movies set in cinemas. The grand central conceit is that those who worship and glorify movies but are unworthy of them (eg Goebbels) will die in a cinema. The violence will spread from the screen into the auditorium and the fuel to burn them or ignite their pyres will be provided by the inflammable material of film itself. The notion is as intoxicating as it is demented.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เควนตินแทแรนติโนฟิล์มจะฉลองโรงภาพยนตร์ และ ของยอดนิยมประเภทอื่น ๆ โดยเฉพาะ และเขาจะรักไม่พร้อมนัก แต่ภาษาอเมริกันที่มีส่วนของผ้าของพวกเขา พระใหม่ฟิล์ม Inglourious Basterds ถูกดีภาพยนตร์สงคราม ซึ่งเป็นประเภทความบันเทิงระหว่างสงครามโลกครั้งสองเป็นรถโฆษณาชวนเชื่อพันธมิตร แม้ว่าสงครามไม่ ที่น้อยโดยตรง ความกังวลหลักของภาพยนตร์นาซีของเกิบเบลส์ก็ต่อเมื่อความสงบ ความมั่งคั่งที่เป็นมินิ และยุค 60s แต่ของแทแรนติโนแรงบันดาลใจถูกเอารัดเอาเปรียบอิตาลี schlocky ภาพยนตร์ Enzo G Castellari 1978 Quel maledetto treno blindato (ที่ damned armoured รถไฟ) ที่ได้รับปล่อยจำกัดในโลกอังกฤษเป็นไอ้ The Inglorious ใน Castellari ของหยาบ พล็อตจุดไว้ซุ่มซ่ามฟิล์ม พวงของ misfits อเมริกันบนทางของพวกเขาไปยังคุกทหารในฝรั่งเศสบางสัปดาห์หลังดาวเคราะห์หนียามของพวกเขา แต่แล้วพวกเขาจะวาดในภารกิจต่อต้านเยอรมันลับในขณะที่หัวข้อสำหรับชายแดนสวิส พล็อตของแทแรนติโนไม่บริสุทธิ์มาก แต่ทำฟิล์มเขาเป็น และเขาตามฟิล์มเดิมมีชาวเยอรมัน ฝรั่งเศส และอเมริกันที่พูดภาษาของตนเองฟิล์มไม่พบในบทที่ 5 และบทที่หนึ่งจะดีเป็นอะไรแทแรนติโนได้ทำ และเยี่ยมยอดได้สว่าง โดยของอเมริกาดีที่สุด cinematographers โรเบิร์ตริชาร์ดสัน บทนี้จะเรียกว่า "กาลครั้งหนึ่งในเยอรมัน Occupied ฝรั่งเศส 1941" ชื่อเรื่อง อารมณ์ ความเพลง Ennio Morricone evoking ลำดับเปิดของ Sergio เซียร์ราลีโอนของครั้งในตะวันตกมันเป็นวันงดงามในชนบทฝรั่งเศส เกษตรกรจะสับไม้นอกฟาร์มเขาระยะไกล เป็นพรรคทหารเยอรมันกับรถจักรยานยนต์ขนาดเล็กยื่นจากระยะห่าง ผู้นำของเขาคือ พัน SS Landa (ที่ยอดเยี่ยมประสิทธิภาพ โดย Christoph วอลซ์), sadist สรวง นี่โดนล่าสัตว์สำหรับชาวยิวผู้นั้น เป็นกล้องวงล้อมรอบ ที่ดิน interrogates ชาว LaPadite ในลักษณะ wheedling, menacingly ขี้เล่น ปฏิบัติ ความตึงเครียดคล้ายกับสายไวโอลินก่อนจะจัดชิด Landa ได้พูดฝรั่งเศสคล่อง silkily แต่ก็แนะนำพวกเขาพูดภาษาอังกฤษ ห้องแทแรนติโน โดยสลับภาษานี้หรือไม่ ไม่ มันของส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การมรณะของ Landa การ LaPadite ทรยศตัวเอง ทันใดนั้นระเบิดรุนแรง และสิ้นสุดตอน ยิงในบาง 25 นาทีของเวลาจริง มีการเชื่อมโยงอย่างมากที่ไม่ได้รับจนถึงบทที่สามเปิดนี้มีทั้งสนุกสนาน และคุณธรรมอย่างจริงจัง และหนึ่งคิดของสิ่ง Warshow โรเบิร์ตเขียนในเรียงความดีของเขาที่ชาวตะวันตกในปีค.ศ. 1953 "ในหนังสงคราม เป็นไปได้ในการนำเสนอการใช้ความรุนแรงภายในกรอบของความรับผิดชอบ เขากล่าว เพิ่ม: "ที่ดีสุด ภาพยนตร์สงครามอาจแสดงถึงมุมมองอารยะของยิ่งกว่าตะวันตก และถ้ามันได้ไม่ต่อเนื่อง marred ค่า โดย sentimentality อุดมการณ์ เราอาจหวังจึงพัฒนาเป็นแบบสูงของละคร"Sentimentality อุดมการณ์ไม่ใช่ค่าที่สามารถทำให้กับแทแรนติโน แต่ฟิล์มของเขาหลังจากนั้น ว่าความสม่ำเสมอ เป็น fractured และไม่สม่ำเสมอเป็นไปตามแปลนการแก้แค้นที่ติดตั้งในบทแรก บทที่สอง ตั้งสองปีต่อมา แนะนำเราไปที่ eponymous "inglourious basterds" วงดนตรีของทหารชาวยิวอเมริกันส่งไป perpetrate ในยามสงครามต่อต้านนาซีในฝรั่งเศสครอบครอง พวกเขาได้ถูกพิจารณา โดย Gentile จากลึกใต้ กัปตัน Aldo Raine ชื่อที่มาจากวัวคอนัก Aldo Ray ดาวภาพยนตร์สงครามดังกล่าว เป็นร้องต่อสู้ และ เปลือยตาย สุนทรพจน์ภารกิจของจอร์จสก็อตแพททัน evokes Raine แบรดพิตต์เปิดอยู่ และ Lee Marvin maverick หลักสกปรกโหล และนี้พวงน่าทรมานนักโทษของพวกเขา ชนะพวกเขาตายด้วยเบสบอลบัตส์ scalp เหล่านั้น และแกะสลัก swastikas บนหน้าผากของพวกเขา พวกเขากลายเป็น เช่นพวกเขา อาจ การระคายเคืองกับฮิตเลอร์มันเป็นความจริงว่า สตูดิโอฮอลลีวูดถูก cagey มากในการแสดงของชาวยิวในภาพยนตร์ความโหดร้าย ใน 194O โจเซฟเคนเนดี้ แอมบาสเดอร์ของอเมริกัน isolationist กับสหราชอาณาจักร พ่อของเจเอฟเค ก็ควรขายฮอลลีวูด "รับชื่อเหล่าชาวยิวออกจากหน้าจอ" และ "หยุดสร้างภาพต่อต้านนาซี หรือใช้สื่อภาพยนตร์ในการส่งเสริม หรือแสดงเห็นใจสาเหตุของ 'เหมือนๆ' กับ 'เผด็จการ'" สายที่ 1944 แจ็ควอร์เนอร์ หัวของวอร์เนอร์บราเธอร์ส บอกโปรดิวเซอร์ของพม่าประสงค์!: "ชอบความคิดของเจ้าหน้าที่ชาวยิวในประเทศพม่า ดูว่า คุณได้รับชนิดอเมริกันเนี้ยบสำหรับเจคอปส์" แต่ readjustment ของแทแรนติโน mindless, puerile รูปแบบลายเส้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งดูนี้สมัย เอ็ดเวิร์ด Zwick ฟิล์มล่าสุดเกี่ยวกับพวกชาวยิวในสงครามโลกครั้งที่สอง Byelorussiaชุดรูปแบบในการแก้แค้นของฟิล์มจะเปิดเป็นพิเศษในบทหลังจากที่ตั้งในปี 1944 ระหว่างดาวเคราะห์และการปลดปล่อยปารีส เมื่อ Nazis การตัดสินเวทีทุกโลกของภาพยนตร์ที่โรงภาพยนตร์ฝรั่งเศสที่บริหาร โดยน่าสนใจ Shosanna (Laurent Mélanie), ผู้รอดชีวิตของครอบครัวชาวยิวที่รักชาติ อังกฤษทั่วไป (เล่นเป็นการล้อเลียนของเหมารวมโดยไมค์ไมเออร์) และเคิร์ดโซว์ส่งภาพยนตร์อังกฤษนักวิจารณ์ ด้วยความรู้พิเศษของภาพยนตร์เยอรมัน (Michael Fassbender) การร่วมมือกับ Basterds ในเยอรมนีสูงคำ ฮิตเลอร์ เกิบเบลส์ Bormann และในหมู่พวกเขา Goering ทำลายที่โรงนี้ ในขณะที่ Shosanna อิสระแผนเธอเอง Götterdämmerungผล บางเวลาเผื่อและพล็อตแยบยลสูง ห้องสวยเยอรมันภาพยนตร์ดาวทำงานเป็นตัวแทนห้องและรุ่นภาษาเยอรมันของเมอร์ฟี่ Audie และสกปรกโหล จะเรียกใช้หรือไม่ ต้อง โหลภาพยนตร์ในโรงภาพยนตร์และเมโทรล่าสุด หยิ่งเซ็นทรัลแกรนด์เป็นที่บูชา และยกย่องหนัง ก็จะไม่เหมาะสมของพวกเขา (เช่นเกิบเบลส์) จะตายในโรงภาพยนตร์ ความรุนแรงจะแพร่กระจายจากหน้าจอในห้องประชุม และเชื้อเพลิงในการเขียน หรือจุด pyres ของพวกเขาจะให้วัสดุ inflammable ฟิล์มเอง ความเป็นเภสัชเป็น demented

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เควนตินทารันติโนภาพยนตร์ที่มีการเฉลิมฉลองของโรงภาพยนตร์และมากขึ้นโดยเฉพาะประเภทที่นิยมและเขารักไม่เพียง แต่มีการประชุมของพวกเขา แต่ด้วยภาษาชาวอเมริกันที่ได้รับส่วนหนึ่งของโครงสร้างของพวกเขา ภาพยนตร์เรื่องใหม่ของเขา Inglourious Basterds คือการแสดงความเคารพหนังสงครามซึ่งกลายเป็นรูปแบบความบันเทิงในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเป็นพาหนะสำหรับการโฆษณาชวนเชื่อพันธมิตรแม้ว่าสงครามไม่ได้อย่างน้อยโดยตรงเป็นความกังวลหลักของ Goebbels ของ โรงภาพยนตร์นาซี. มันยังคงเมื่อความสงบสุขมารุ่งเรืองเป็นปี 1950 และ 60s แต่แรงบันดาลใจยียวนเป็นภาพยนตร์การแสวงหาผลประโยชน์ schlocky อิตาลี, Enzo G Castellari 1978 Quel maledetto Treno blindato (นั่นรถไฟหุ้มเกราะสาป) ที่ได้รับการ จำกัด อิสระในภาษาอังกฤษ พูดโลกเป็น Inglorious Bastards ในหยาบ Castellari ของพล็อตหนังเรื่องงุ่มง่าม, พวงของฟิตอเมริกันทางของพวกเขาไปยังคุกทหารในฝรั่งเศสสัปดาห์ที่ผ่านมาหลังจากที่หลบหนี D-Day จากยามของพวกเขา แต่พวกเขาจะถูกดึงเข้าไปในภารกิจต่อต้านเยอรมันลับในขณะที่มุ่งหน้าไปยังชายแดนสวิส พล็อตยียวนไม่ได้เป็นที่มากขึ้นการกลั่น แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำของเขาและเขาตามฉบับภาพยนตร์ในการมีเยอรมัน, ฝรั่งเศสและชาวอเมริกันที่พูดภาษาของตัวเอง. ภาพยนตร์เรื่องนี้แผ่ออกไปในห้าบทและบทที่หนึ่งเป็นสิ่งที่ดีเป็นสิ่งที่ ยียวนได้ทำและเป็นจุดที่เยี่ยมยอดโดยหนึ่งในตากล้องที่ดีที่สุดของอเมริกา, โรเบิร์ตริชาร์ด บทที่เรียกว่า "กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในเยอรมันยึดครองฝรั่งเศส 1941" ชื่อของอารมณ์และเพลง Ennio Morricone ปลุกลำดับการเปิดตัวของเซอร์จิโอลีของกาลครั้งหนึ่งนานในเวสต์. มันเป็นวันที่งดงามในชนบทของฝรั่งเศส เกษตรกรมีการตัดไม้นอกฟาร์มระยะไกลของเขาในงานปาร์ตี้เล็ก ๆ ของกองทัพเยอรมันบนรถจักรยานยนต์แนวทางจากระยะไกล ผู้นำของพวกเขาคือเอสเอสพันเอก Landa (ประสิทธิภาพการทำงานที่ยอดเยี่ยมโดยคริสโต Waltz) ซึ่งเป็นอ่อนโยน, ซาดิสม์เสน่ห์เรียกเก็บเงินกับการล่าสัตว์สำหรับชาวยิวผู้ลี้ภัย ในฐานะที่เป็นวงการกล้องรอบตัวพวกเขาที่ดิน interrogates เกษตรกร LaPadite ในปลอบโยนที่ขี้เล่นน่ากลัวอย่างบิดเบือน ความตึงเครียดที่มีลักษณะคล้ายกับสตริงไวโอลินก่อนที่มันจะยึด Landa ได้รับการพูดได้อย่างคล่องแคล่วฝรั่งเศส silkily แต่จู่ ๆ แสดงให้เห็นพวกเขาพูดคุยในภาษาอังกฤษ ยียวนจะสูญเสียโดยสวิทช์ภาษานี้? ไม่มีมันเป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การ Landa ร้ายแรงของการได้รับ LaPadite ที่จะทรยศตัวเอง ทันใดนั้นดังสนั่นความรุนแรงและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบางยิง 25 นาทีของเวลาจริงจบลงด้วยการเชื่อมโยงอย่างมากที่ไม่ได้หยิบขึ้นมาจนถึงบทที่สาม. เปิดนี้เป็นทั้งความบันเทิงและศีลธรรมร้ายแรงและเป็นหนึ่งในสิ่งที่คิดว่าโรเบิร์ต Warshow เขียนไว้ใน การเขียนเรียงความที่ดีชาวตะวันตกในปี 1953 "ในภาพยนตร์สงครามก็เป็นไปได้ที่จะนำเสนอการใช้ประโยชน์จากความรุนแรงอยู่ในกรอบของความรับผิดชอบ" เขาตั้งข้อสังเกตเพิ่ม: "ที่ดีที่สุดของหนังสงครามอาจจะเป็นจุดอารยะมากขึ้นกว่าในมุมมองของ ตะวันตกและถ้ามันไม่ได้ถูก marred อย่างต่อเนื่องโดยความเห็นอกเห็นใจอุดมการณ์เราอาจหวังที่จะหาได้พัฒนาเป็นรูปแบบที่สูงขึ้นของละคร. "อุดมการณ์ความเห็นอกเห็นใจไม่ได้เป็นค่าใช้จ่ายที่อาจจะทำกับยียวนแต่ภาพยนตร์ของเขาหลังจากนั้นแม้ว่าจะจับอย่างต่อเนื่อง คือไม่สม่ำเสมอและในขณะที่มันร้าวต่อไปนี้มาตรฐานการแก้แค้นตั้งขึ้นในบทแรก บทที่สองตั้งสองปีต่อมาแนะนำให้เราไปที่บาร์นี้ "Inglourious Basterds" ซึ่งเป็นวงดนตรีของทหารอเมริกันยิวส่งไปกระทำทารุณต่อต้านนาซีในฝรั่งเศสครอบครอง พวกเขาได้รับการคัดเลือกโดยคนต่างชาติจากภาคใต้กัปตันอัลโดเรนเป็นชื่อที่ได้มาจากนักแสดงวัวคอเรย์อัลโด, ดาวของภาพยนตร์สงครามเช่นรบร้องไห้และเปลือยกายและความตาย ที่อยู่เปิดแบรดพิตต์เรนของกระตุ้นการกล่าวสุนทรพจน์ภารกิจของจอร์จสกอตต์แพตตันและลีที่สำคัญไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดมาร์วินในสกปรกโหลและพวงนี้ไม่น่าทรมานนักโทษของพวกเขาชนะพวกเขาตายด้วยไม้เบสบอล, หนังศีรษะพวกเขาและแกะสลักสวัสติกะบนหน้าผากของพวกเขา พวกเขากลายเป็นเช่นเดียวกับพวกเขาอาจจะมีการระคายเคืองต่อฮิตเลอร์. มันเป็นความจริงที่สตูดิโอฮอลลีวู้ดได้รอบคอบมากในการเป็นตัวแทนของชาวยิวในหนังสงคราม ใน 194O โจเซฟเคนเนดี้ทูตอเมริกันเป็นกลางอังกฤษพ่อของเจเอฟเคได้แนะนำ moguls ฮอลลีวู้ด "ได้รับชื่อของชาวยิวเหล่านั้นออกมานอกจอ" และ "หยุดการทำภาพต่อต้านนาซีหรือใช้สื่อภาพยนตร์ที่จะส่งเสริมหรือการแสดง ความเห็นอกเห็นใจสาเหตุของ 'ประชาธิปไตย' กับ 'เผด็จการ'. " เป็นปลายปี 1944 แจ็ควอร์เนอร์หัวของวอร์เนอร์บราเดอร์บอกโปรดิวเซอร์ของวัตถุประสงค์พม่า !: ว่า "ผมชอบความคิดของเจ้าหน้าที่ชาวยิวในประเทศพม่า. ดูว่าคุณได้รับการทำความสะอาดตัดประเภทอเมริกันจาคอบส์." แต่การจัดรูปยียวนเป็นไม่สนใจท่าทางไร้เดียงสามองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของ Defiance เอ็ดเวิร์ดซวิคของภาพยนตร์เรื่องล่าสุดเกี่ยวกับการรบแบบกองโจรชาวยิวในสงครามโลกครั้งที่สองเบลารุส. รูปแบบการแก้แค้นของภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้เวลาเปิดพิเศษในบทต่อที่กำหนดในปี 1944 ระหว่าง D-Day และการปลดปล่อยของปารีสเมื่อพวกนาซีตัดสินใจที่จะเป็นเวทีรอบปฐมทัศน์โลกของภาพยนตร์ที่มีใจรักในโรงภาพยนตร์ฝรั่งเศสจัดการโดยที่น่าสนใจ Shosanna (ที่เมลานี Laurent) ที่รอดชีวิตเพียงคนเดียวของครอบครัวชาวยิว เชอร์ชิลและอังกฤษทั่วไป (เล่นเป็นเรื่องตลกของตายตัวโดยไมค์ไมเยอร์สเป็น) ส่งนักวิจารณ์ภาพยนตร์ชาวอังกฤษที่มีความรู้พิเศษของภาพยนตร์เยอรมัน (ไมเคิลฟาสเบนเดอร์) ที่จะร่วมมือกับ Basterds ในการทำลายเยอรมนีกองบัญชาการทหารสูงสุด, ฮิตเลอร์ Goebbels, Bormann และ Goering ในหมู่พวกเขาในรอบปฐมทัศน์นี้ในขณะที่ Shosanna อิสระแผนของเธอเองGötterdämmerung. ผลที่เกี่ยวข้องกับบางหย่อนและวางแผนแยบยลสูงมีภาพยนตร์เยอรมันที่สวยงามดาวทำงานเป็นสายลับสองและรุ่นของเยอรมัน Audie เมอร์ฟี่และเรียกง Dirty โหลจะเป็นหรือไม่เป็น, เมโทรสุดท้ายและภาพยนตร์โหลตั้งอยู่ในโรงภาพยนตร์ คิดกลางที่ยิ่งใหญ่คือการที่ผู้ที่นมัสการและถวายพระเกียรติแด่ภาพยนตร์ แต่ไม่น่าเชื่อถือของพวกเขา (เช่นเกิ๊บเบล) จะตายในโรงภาพยนตร์ ความรุนแรงที่จะแพร่กระจายจากหน้าจอเข้าสู่หอประชุมและน้ำมันเชื้อเพลิงในการเผาไหม้หรือจุดกองของพวกเขาจะได้รับการจัดไว้ให้โดยวัสดุไวไฟของภาพยนตร์เรื่องตัวเอง ความคิดที่ทำให้มึนเมาเป็นอย่างที่มันเป็นสมองเสื่อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนังของเควนติน ตารันติโน่จะมีการเฉลิมฉลองของโรงภาพยนตร์และมากขึ้นโดยเฉพาะประเภทที่นิยม และเขาอยู่ในความรักที่ไม่เพียง แต่การประชุมของพวกเขา แต่กับภาษาอังกฤษแบบอเมริกันที่ได้รับส่วนหนึ่งของผ้าของพวกเขา ใหม่ของเขา หนังยุทธการเดือดเชือดนาซี เป็นการแสดงความเคารพต่อสงครามภาพยนตร์ที่กลายเป็นความบันเทิงประเภทในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองเป็นยานพาหนะสำหรับการโฆษณาพันธมิตร ,แม้ว่าสงครามไม่ได้ อย่างน้อยโดยตรง ปัญหาใหญ่ของ เกิบเบลส์ของนาซีดูหนัง

มันอย่างต่อเนื่อง เมื่อสันติภาพมาถึงความมั่งคั่งของเป็นปี 1950 และ 60s แต่ตารันติโน่เป็นแรงบันดาลใจเป็นหนังจากอิตาลีราคาถูก castellari ของ Enzo กรัม , 1978 เควล maledetto treno blindato ( ไอ้เกราะรถไฟ ) ที่ได้รับ จำกัดอิสระในการพูดภาษาอังกฤษทั่วโลก มันน่าอับอาย .ใน castellari ก็หยาบ อุ้ยอ้ายพล็อตภาพยนตร์ , ตัวใครตัวมันอเมริกันในทางของพวกเขาไปยังคุกทหารฝรั่งเศสในบางสัปดาห์หลังจากวันหลบหนีจากทหารของพวกเขา แต่พวกเขาจะวาดเป็นความลับภารกิจต่อต้านเยอรมันในขณะที่มุ่งหน้าไปชายแดนสวิส ตารันติโน่วางแผนมันไม่มาก การกลั่นมากขึ้น แต่การทำภาพยนตร์ของเขาและเขามีดังต่อไปนี้ต้นฉบับฟิล์มในเยอรมันฝรั่งเศสและอเมริกันพูดภาษาของตัวเอง

ภาพยนตร์เปิดออกในห้าบท และบทหนึ่ง เป็น ดี อะไรที่ตารันติโนทำและเยี่ยมยอดจุดโดยหนึ่งในผู้กำกับภาพยนตร์ที่ดีที่สุดของอเมริกาโรเบิร์ต ริชาร์ดสัน บทที่เรียกว่า " กาลครั้งหนึ่งในเยอรมันยึดครองฝรั่งเศส 1941 " ของชื่อเรื่อง