The grass silage intake remained un

The grass silage intake remained unaffected by the REE treatments, whereas the grass hay intake linearly decreased with increasing REE supplementation in the growing period (p =0.030). The concentrate intake was slightly stimulated due to REE supplementation (p =0.084) and showing a significant quadratic effect ( p =0.025). The total feed intake linearly declined ( p =0.042) in the growing period which can be explained with thereduced grass hay intake. In the fattening period the maize silage intake was significantly reduced by 10.7% in Group D compared to the control group and showed a significant linear decrease ( p =0.001). In addition, the bulls of Group D had a significantly lower concentrate intake ( p =0.034) in comparison to Group C. As a consequence of de- clined maize silage and concentrate intake, the total feed intake of Group D was significantly lower than those of Group A ( Table 3). However, over the whole feeding trial neither live weight gain nor the feed-to-gain ratio and the metabolisable energy-to-gain ration were significantly influenced by the REE treatment ( Table 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การบริโภคหญ้าหมักหญ้ายังคง unaffected โดยรักษา REE ในขณะที่การบริโภคหญ้าฟางลดลงเชิงเส้นกับการเพิ่มรีเสริมในรอบระยะเวลาเพิ่มขึ้น (p = 0.030) ปริมาณเข้มข้นถูกกระตุ้นเล็กน้อยเนื่องจาก REE เสริม (p = 0.084) และแสดงผลกระทบกำลังสอง (p = 0.025) รวมอาหารบริโภคปฏิเสธเชิงเส้น (p = 0.042) ในรอบระยะเวลาที่เพิ่มขึ้นซึ่งสามารถอธิบายได้ ด้วย thereduced หญ้าเฮย์บริโภค งวด fattening บริโภคข้าวโพดหมักอย่างมีนัยสำคัญลดลง 10.7% ในกลุ่ม D เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม และพบว่าลดลงเชิงเส้นอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.001) นอกจากนี้ บูลส์ของกลุ่ม D มีปริมาณเข้มข้นต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.034) เปรียบเทียบกับกลุ่ม c เป็นผลมาจาก de - clined ข้าวโพดหมักและสมาธิบริโภค รวมอาหารบริโภคของกลุ่ม D คือต่ำกว่ากลุ่ม (ตารางที่ 3) อย่างไรก็ตาม เหนือทั้งหมดให้อาหารทดลองทั้งน้ำหนักสด กำไร หรือฟีดเพื่อกำไรอัตราส่วน และอัตราส่วนพลังงานที่ได้รับการ metabolisable ถูกมากอิทธิพลการรักษา REE (ตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปริมาณหญ้าหมักยังคงได้รับผลกระทบจากการรักษา REE ในขณะที่การบริโภคหญ้าฟางเส้นตรงลดลงด้วยการเพิ่มการเสริม REE ในช่วงเวลาที่กำลังเติบโต (p = 0.030) ปริมาณเข้มข้นกระตุ้นเล็กน้อยเนื่องจาก REE เสริม (p = 0.084) และแสดงผลการกำลังสองอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.025) ปริมาณฟีดรวมเป็นเส้นตรงลดลง (p = 0.042) ในช่วงเวลาที่เพิ่มมากขึ้นซึ่งสามารถอธิบายได้ด้วยการบริโภคหญ้า thereduced ในช่วงเวลาขุนปริมาณข้าวโพดหมักลดลงอย่างมีนัยสำคัญจาก 10.7% ในกลุ่ม D เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมและแสดงให้เห็นการลดลงอย่างมีนัยสำคัญเชิงเส้น (p = 0.001) นอกจากนี้วัวของกลุ่ม D มีปริมาณความเข้มข้นลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.034) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มซีในฐานะที่เป็นผลมาจากการหมักข้าวโพด de- clined และมีสมาธิการบริโภคในปริมาณอาหารที่กินรวมของกลุ่ม D อย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่า ของกลุ่ม (ตารางที่ 3) อย่างไรก็ตามในช่วงการพิจารณาคดีทั้งการให้อาหารค่าการเพิ่มของน้ำหนักสดหรืออัตราส่วนฟีดต่อกำไรและ metabolisable พลังงานเพื่อกำไรปันส่วนได้รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญโดยการรักษา REE (ตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หญ้าหมักบริโภคยังคงได้รับผลกระทบโดยรีรักษา ส่วนหญ้าแห้งมีค่าลดลงตามปริมาณน้ำหนักเสริมรีในช่วง ( P = 0.030 ) สมาธิกระตุ้นการบริโภคเพิ่มขึ้น เนื่องจากรีเสริม ( P = 0.084 ) และแสดงผล ( p = 0.025 ) กำลังสอง ) การบริโภคอาหารรวมน้ำหนักลดลง ( p = 0.042 ) ในช่วงที่สามารถอธิบายได้ด้วย thereduced หญ้าแห้งตามลำดับ ในที่ระยะเวลาขุนข้าวโพดหมักบริโภคอย่างมีนัยสำคัญลดลง 10.7% ในกลุ่ม D เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม และพบว่ามีนัยสำคัญเชิงเส้นลดลง ( p = 0.001 ) นอกจากนี้ วัวของกลุ่ม D มีปริมาณเข้มข้นลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ( p = 0.034 ) ในการเปรียบเทียบกับ กลุ่ม ซี ที่เป็นผลมาจากการ de - clined ข้าวโพดหมักและมุ่งบริโภค รวมปริมาณอาหารของกลุ่ม D ที่ลดลงของกลุ่ม ( ตารางที่ 3 ) อย่างไรก็ตามในช่วงทดลองให้อาหารสดทั้งหมดและเพิ่มน้ำหนักหรืออาหารเพื่อเพิ่มสัดส่วนพลังงาน metabolisable เข้าส่วนได้รับอิทธิพลอย่างมากโดยการรักษารี ( ตารางที่ 3 )