Benazir Bhutto was born in Karachi,

Benazir Bhutto was born in Karachi, Pakistan to a prominent political family. At age 16 she left her homeland to study at Harvard's Radcliffe College. After completing her undergraduate degree at Radcliffe she studied at England's Oxford University, where she was awarded a second degree in 1977.

Later that year she returned to Pakistan where her father, Zulfikar Ali Bhutto, had been elected prime minister, but days after her arrival, the military seized power and her father was imprisoned. In 1979 he was hanged by the military government of General Zia Ul Haq.
Bhutto herself was also arrested many times over the following years, and was detained for three years before being permitted to leave the country in 1984. She settled in London, but along with her two brothers, she founded an underground organization to resist the military dictatorship. When her brother died in 1985, she traveled to Pakistan for his burial, and was again arrested for participating in anti-government rallies.
She flew to London after her release, and martial law was lifted in Pakistan at the end of the year. Anti-Zia demonstrations resumed and Benazir Bhutto returned to Pakistan in April 1986. The public response to her return was tumultuous, and she publicly called for the resignation of Zia Ul Haq, whose government had executed her father.
She was elected co-chairwoman of the Pakistan People's Party (PPP) along with her mother, and when free elections were finally held in 1988, she herself became Prime Minister. At 35, she was one of the youngest chief executives in the world, and the first woman to serve as prime minister in an Islamic country.

Only two years into her first term, President Ghulam Ishaq Khan dismissed Bhutto from office. She initiated an anti-corruption campaign, and in 1993 was re-elected as Prime Minister. While in office, she brought electricity to the countryside and built schools all over the country. She made hunger, housing and health care her top priorities, and looked forward to continuing to modernize Pakistan.
At the same time, Bhutto faced constant opposition from the Islamic fundamentalist movement. Her brother Mir Murtaza, who had been estranged from Benazir since their father's death, returned from abroad and leveled charges of corruption at Benazir's husband, Asif Ali Zardari. Mir Murtaza died when his bodyguard became involved in a gunfight with police in Karachi. The Pakistani public was shocked by this turn of events and PPP supporters were divided over the charges against Zardari.
In 1996 President Leghari of Pakistan dismissed Benazir Bhutto from office, alleging mismanagement, and dissolved the National Assembly. A Bhutto re-election bid failed in 1997, and the next elected government, headed by the more conservative Nawaz Sharif, was overthrown by the military. Bhutto's husband was imprisoned, and once again, she was forced to leave her homeland. For nine years, she and her children lived in exile in London, where she continued to advocate the restoration of democracy in Pakistan. Asif Ali Zardari was rleased from prison in 2004 and rejoined his family in London In the autumn of 2007, in the face of death threats from radical Islamists, and the hostility of the government, Benazir Bhutto and her husband returned to their native country.

Although she was greeted by enthusiastic crowds, within hours of her arrival, her motorcade was attacked by a suicide bomber. She survived this first assassination attempt, although more than 100 bystanders died in the attack. With national elections scheduled for January 2008, her Pakistan People's Party was poised for a victory that would make Bhutto prime minister once again. Only a few weeks before the election, the extremists struck again. After a campaign rally in Rawalpindi, a gunman fired at her car before detonating a bomb, killing himself and more than 20 bystanders. Bhutto was rushed to the hospital, but soon succumbed to injuries suffered in the attack. In the wake of her death, rioting erupted throughout the country. The loss of the country's most popular democratic leader plunged Pakistan into turmoil, intensifying the dangerous instability of a nuclear-armed nation in a highly volatile region.
In her political testament, Benazir Bhutto identified her son, Bilawal Bhutto Zardari, as her choice to succeed her as Chairman of the PPP. At the time of her death, Bialawal was only 19, still an undergraduate at Oxford. The party leadership agreed that his father, Asif Ali Zardari, would serve as acting chairman of the party until Bilawal completes his studies in England. Meanwhile, the PPP entered into a broad coalition, including the party of Bhutto's former rival Nawaz Al-Sharif, and scored an overhelming victory in the 2008 election. A member of the PPP, Yousaf Raza Gillani, was chosen to serve as Prime Minister. Later that year, President Musharraf resigned, and Asif Ali Zardari was elected President of Pakistan. Although Benazir Bhutto did not live to see these developments, the party she led and the causes she championed still play a major role in the political life of contemporary Pakistan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เบนาซีร์บุตโตเกิดในการาจีปากีสถานกับครอบครัวทางการเมืองที่โดดเด่น ตอนอายุ 16 เธอออกจากบ้านเกิดของเธอไปเรียนต่อที่ฮาร์วาร์คลิฟวิทยาลัย หลังจากจบปริญญาตรีของเธอที่คลิฟเธอเรียนที่อังกฤษ Oxford University ซึ่งเธอได้รับรางวัลระดับที่สองในปี 1977 ต่อมาในปีเธอกลับไปยังประเทศปากีสถานที่พ่อของเธอ, ซัลฟิการ์อาลีบุตโตได้รับการเลือกตั้งเป็นนายกรัฐมนตรีนั้น แต่วันหลังจากที่เธอมาถึง ทหารยึดอำนาจและพ่อของเธอถูกคุมขัง ในปี 1979 เขาถูกแขวนคอโดยรัฐบาลทหารของนายพลเซีย Ul Haq Bhutto ตัวเองก็ยังถูกจับหลายครั้งในช่วงหลายปีต่อไปนี้และถูกควบคุมตัวเป็นเวลาสามปีก่อนที่จะถูกได้รับอนุญาตให้ออกจากประเทศในปี 1984 เธอตั้งรกรากอยู่ในกรุงลอนดอน แต่พร้อม กับพี่น้องสองคนของเธอเธอก่อตั้งองค์กรใต้ดินเพื่อต่อต้านการปกครองแบบเผด็จการทหาร เมื่อพี่ชายของเธอเสียชีวิตในปี 1985 เธอเดินทางไปยังประเทศปากีสถานสำหรับพิธีฝังศพของเขาและถูกจับอีกครั้งสำหรับการมีส่วนร่วมในการชุมนุมต่อต้านรัฐบาลเธอบินไปลอนดอนหลังจากการเปิดตัวของเธอและกฎอัยการศึกถูกยกขึ้นในปากีสถานเมื่อปลายปีที่ การสาธิตการต่อต้านเซียกลับมาและซีร์ Bhutto กลับไปยังประเทศปากีสถานในเดือนเมษายนปี 1986 การตอบสนองของประชาชนที่จะเธอกลับเป็นป่วนและเธอสาธารณชนเรียกร้องให้ลาออกของเซีย Ul Haq ซึ่งรัฐบาลได้ดำเนินการที่พ่อของเธอเธอได้รับเลือกตั้งเป็นประธานร่วมของ ปากีสถานคนของพรรค (PPP) พร้อมกับแม่ของเธอและเมื่อการเลือกตั้งที่อิสระถูกจัดขึ้นในที่สุดในปี 1988 เธอเองกลายเป็นนายกรัฐมนตรี ที่ 35, เธอเป็นหนึ่งในหัวหน้าคณะผู้บริหารอายุน้อยที่สุดในโลกและเป็นผู้หญิงคนแรกที่จะทำหน้าที่ในฐานะนายกรัฐมนตรีในประเทศที่นับถือศาสนาอิสลามเพียงสองปีในระยะแรกของเธอประธานาธิบดีกูห์อิสฮักข่าน Bhutto ออกจากสำนักงาน เธอเริ่มการรณรงค์ต่อต้านการทุจริตและในปี 1993 เป็นอีกครั้งที่ได้รับการเลือกตั้งเป็นนายกรัฐมนตรี ในขณะที่ในสำนักงานของเธอนำกระแสไฟฟ้าให้กับชนบทและโรงเรียนที่สร้างขึ้นทั่วประเทศ เธอทำให้ความหิวที่อยู่อาศัยและการดูแลสุขภาพความสำคัญสูงสุดของเธอและมองไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องที่จะปฏิรูปประเทศปากีสถานในเวลาเดียวกัน, Bhutto เผชิญหน้ากับความขัดแย้งอย่างต่อเนื่องจากการเคลื่อนไหวอิสลามหวุดหวิด พี่ชายของเธอเมียร์ Murtaza ผู้ซึ่งได้รับเหินห่างจากเบนาซีร์ตั้งแต่การตายของพ่อของพวกเขากลับมาจากต่างประเทศและระดับค่าใช้จ่ายของการทุจริตที่เบนาซีร์สามีของราวกับอาลี Zardari เมียร์ Murtaza เสียชีวิตเมื่อบอดี้การ์ดของเขากลายเป็นส่วนร่วมในการดวลปืนกับตำรวจในการาจี ปากีสถานประชาชนตกใจโดยหันของเหตุการณ์และผู้สนับสนุนพรรคพลังประชาชนถูกแบ่งออกกว่าค่าใช้จ่ายกับ Zardari นี้ในปี 1996 ประธาน Leghari ของปากีสถานออกซีร์ Bhutto จากสำนักงานกล่าวหาการปรับตัวและการละลายสมัชชาแห่งชาติ เสนอราคาเลือกตั้ง Bhutto ล้มเหลวในปี 1997 และรัฐบาลได้รับการเลือกตั้งต่อไปโดยที่อนุรักษ์นิยมมากกว่านาวาซชารีฟก็เจ๊งโดยทหาร สามีของนางบุตโตถูกขังและอีกครั้งที่เธอถูกบังคับให้ออกจากบ้านเกิดของเธอ เก้าปีที่เธอและลูก ๆ ของเธออาศัยอยู่ในการเนรเทศในลอนดอนซึ่งเธอยังคงที่จะสนับสนุนการฟื้นฟูประชาธิปไตยในปากีสถาน ราวกับอาลี Zardari ถูก rleased จากคุกในปี 2004 และไปสมทบกับครอบครัวของเขาในกรุงลอนดอนในฤดูใบไม้ร่วงของปี 2007 ในการเผชิญกับภัยคุกคามที่เสียชีวิตจากความรุนแรงอิสลามและความเป็นศัตรูของรัฐบาลเบนาซีร์บุตโตและสามีของเธอกลับไปยังประเทศบ้านเกิดของพวกเขาแม้ว่า เธอได้รับการต้อนรับจากฝูงชนกระตือรือร้น, ภายในไม่กี่ชั่วโมงของการมาถึงของเธอคาราวานของเธอถูกโจมตีโดยเครื่องบินทิ้งระเบิดฆ่าตัวตาย เธอรอดชีวิตนี้ความพยายามลอบสังหารครั้งแรกแม้ว่ากว่า 100 เหตุการณ์เสียชีวิตในการโจมตี กับการเลือกตั้งระดับชาติที่กำหนดไว้สำหรับเดือนมกราคม 2008 ประเทศปากีสถานคนเลี้ยงของเธอถูกทรงตัวสำหรับชัยชนะที่จะทำให้นายกรัฐมนตรีบุตโตอีกครั้ง เพียงไม่กี่สัปดาห์ก่อนการเลือกตั้งสุดโต่งหลงอีกครั้ง หลังจากหาเสียงในราวัลมือปืนยิงใส่รถของเธอก่อนที่จะระเบิดระเบิดฆ่าตัวเองและอื่น ๆ กว่า 20 เหตุการณ์ บุตโตถูกรีบไปโรงพยาบาล แต่ไม่ช้าก็ยอมจำนนต่อการได้รับบาดเจ็บในการโจมตี ในการปลุกของการตายของเธอ, การจลาจลปะทุขึ้นทั่วประเทศ การสูญเสียของประเทศที่นิยมมากที่สุดเป็นผู้นำประชาธิปไตยกระโจนเข้าไปในปากีสถานความวุ่นวายทวีความรุนแรงความไม่แน่นอนที่เป็นอันตรายของประเทศที่มีอาวุธนิวเคลียร์ในภูมิภาคมีความผันผวนสูงในพินัยกรรมทางการเมืองของเธอซีร์ Bhutto ระบุลูกชายของเธอ Bilawal Bhutto Zardari เป็นทางเลือกของเธอจะประสบความสำเร็จ เธอเป็นประธานของพรรคพลังประชาชน ในช่วงเวลาแห่งการตายของเธอ, Bialawal เป็นเพียง 19 ยังคงระดับปริญญาตรีที่ Oxford ผู้นำพรรคเห็นว่าพ่อราวกับอาลี Zardari ของเขาจะทำหน้าที่ในฐานะรักษาการประธานของพรรคจน Bilawal เสร็จสิ้นการศึกษาของเขาในอังกฤษ ในขณะที่พรรคพลังประชาชนได้ลงนามในกลุ่มใหญ่รวมทั้งพรรคของบุตโตอดีตคู่แข่งนาวาซชารีฟอัลและทำแต้มชัยชนะ overhelming ในการเลือกตั้ง 2008 สมาชิกของพรรคพลังประชาชน, ยูซัฟราได้รับเลือกให้ทำหน้าที่เป็นนายกรัฐมนตรี หลังจากนั้นในปีประธาน Musharraf ลาออกและราวกับอาลี Zardari ได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีแห่งปากีสถาน แม้ว่าเบนาซีร์บุตโตไม่ได้อยู่ที่จะเห็นการพัฒนาเหล่านี้บุคคลที่เธอนำและสาเหตุที่เธอปกป้องยังคงเล่นบทบาทสำคัญในชีวิตทางการเมืองของปากีสถานร่วมสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบนาซีร์ บุตโตเกิดในการาจี , ปากีสถาน กับเด่นการเมืองครอบครัว ตอนอายุ 16 นางต้องจากบ้านเกิดเมืองนอนไปเรียนที่ฮาวาร์ด แรดคลิฟฟ์วิทยาลัย หลังจากที่เธอเรียนจบระดับปริญญาตรีที่เรียนใน Radcliffe อังกฤษ มหาวิทยาลัยอ๊อกซฟอร์ด ซึ่งเธอได้รับรางวัลระดับที่สองใน 1977

ต่อมาในปีนั้นเธอได้กลับมายังปากีสถานที่พ่อของเธอซัลฟิการ์ อาลี บุตโต ,ได้รับเลือกตั้งเป็นนายกรัฐมนตรี แต่ วัน หลังจากมาถึง ทหารยึดอำนาจ และพ่อของเธอถูกขัง ในปี 1979 เขาถูกแขวนคอ โดยรัฐบาลทหารของเซียทั่วไป UL Haq .
Bhutto ตัวเองถูกจับหลายครั้งกว่าปีต่อไปนี้ และถูกคุมขังเป็นเวลา 3 ปี ก่อนที่จะได้รับอนุญาตให้เดินทางออกนอกประเทศ ในปี 1984 เธออาศัยอยู่ในลอนดอนอยู่กับน้องชายทั้งสอง เธอก่อตั้งองค์กรใต้ดินเพื่อต่อต้านระบอบเผด็จการทหาร เมื่อพี่ชายของเธอเสียชีวิตในปี 1985 เธอเดินทางไปปากีสถานเพื่อฝังศพของเขา และเป็นอีกครั้งในข้อหาร่วมชุมนุมต่อต้านรัฐบาล
เธอจะบินไปลอนดอนหลังจากที่ปล่อยเธอ และกฎอัยการศึกถูกยกขึ้นในปากีสถานที่ส่วนท้ายของปีต่อต้านประท้วงเซียกลับมาและ Benazir Bhutto ได้กลับมายังปากีสถานในเดือนเมษายน 1986 การตอบสนองสาธารณะกลับของเธอถูกป่วนเธออย่างเปิดเผย และเรียกร้องให้มีการลาออกของเซีย UL Haq ซึ่งรัฐบาลได้ฆ่าพ่อของเธอ เธอได้รับเลือกตั้งเป็นประธาน
ร่วมพรรคประชาชนปากีสถาน ( PPP ) พร้อมกับแม่ของเธอ และเมื่อการเลือกตั้งได้จัดขึ้นในปี 1988เธอได้เป็นนายกรัฐมนตรี 35 , เธอเป็นหนึ่งในผู้บริหารที่อายุน้อยที่สุดในโลก และเป็นผู้หญิงคนแรกที่เป็นนายกรัฐมนตรีในประเทศอิสลาม

เพียงสองปีในเทอมแรกของเธอ ประธานกูห์อิสฮักข่านออกนโยบายจากสำนักงาน เธอเริ่มการรณรงค์ต่อต้านคอรัปชั่น และในปี 1993 ได้อีกครั้งได้รับการเลือกตั้งเป็นนายกรัฐมนตรี ในขณะที่ในสำนักงานเธอนำกระแสไฟฟ้าไปยังชนบทและสร้างโรงเรียนทั่วประเทศ เธอทำให้ความหิว , ที่อยู่อาศัยและการดูแลสุขภาพที่สำคัญด้านบนของเธอ และมองไปข้างหน้าเพื่อการ modernize ปากีสถาน .
ในเวลาเดียวกันบุตโตต้องเผชิญกับการต่อต้านจากการเคลื่อนไหวคงที่ fundamentalist อิสลาม พี่ชายฉัน murtaza , ผู้ที่เคยห่างเหินจาก Benazir ตั้งแต่ความตายของบิดากลับมาจากต่างประเทศ และการปรับค่าใช้จ่ายของการทุจริตที่สามี Benazir , Asif Ali Zardari . โครงการ murtaza เสียชีวิตเมื่อบอดี้การ์ดของเขากลายเป็นที่เกี่ยวข้องในการดวลปืนกับตำรวจในการาจี ประชาชนชาวปากีสถานตกใจโดยหันของเหตุการณ์นี้และสนับสนุน PPP แบ่งมากกว่าข้อกล่าวหาของ Zardari .
ใน Leghari 1996 ประธานาธิบดีปากีสถานยกเลิกเบนาซีร์ บุตโต จากสำนักงานกล่าวหาที่ผิดพลาด และสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ละลาย เป็นนโยบายในการเลือกตั้งการประมูลล้มเหลวในปี 1997 และต่อมาได้รับการเลือกตั้งรัฐบาล นำโดยอนุรักษ์นิยมมากกว่า Nawaz Sharif , ถูกโค่นอำนาจโดยทหาร สามีบุตโต ถูกกักขัง และอีกครั้งที่เธอถูกบังคับให้ออกจากบ้านเกิดของเธอ สำหรับเก้าปี เธอและลูกของเธออยู่ในการเนรเทศในลอนดอนที่เธอยังคงสนับสนุนการฟื้นฟูประชาธิปไตยในปากีสถาน Asif Ali Zardari คือ rleased ออกจากคุกในปี 2004 และกับครอบครัวของเขาในลอนดอนในฤดูใบไม้ร่วงของปี 2007 ในการเผชิญกับภัยคุกคามความตายจาก Islamists หัวรุนแรง และความเป็นปรปักษ์ของรัฐบาลเบนาซีร์ บุตโตและสามีของเธอกลับไปยังประเทศบ้านเกิด

แม้ว่าเธอได้รับการต้อนรับจากฝูงชนกระตือรือร้นภายในไม่กี่ชั่วโมงของการมาถึงของเธอ ขบวนรถของเธอถูกโจมตีโดยมือระเบิดฆ่าตัวตาย เธอรอดชีวิตพยายามลอบสังหารครั้งแรกนี้ ถึงแม้ว่า กว่า 100 ชีวิต ตายในการโจมตี กับการเลือกตั้งแห่งชาติกำหนดมกราคม 2551 พรรคปากีสถานประชาชนซึ่งทรงตัวสำหรับชัยชนะที่ทำให้ บุตโต นายกรัฐมนตรีอีกครั้ง เพียงไม่กี่สัปดาห์ก่อนการเลือกตั้งหัวรุนแรงลงมืออีกแล้ว หลังจากการชุมนุมรณรงค์ใน Rawalpindi มือปืนได้ยิงไปที่รถของเธอก่อนการระเบิดพลีชีพ กว่า 20 ชีวิต บุตโต ถูกนำส่งโรงพยาบาล แต่เร็ว ๆนี้เสียชีวิตจากการบาดเจ็บได้รับความเดือดร้อนในการโจมตี ในการปลุกของการตาย การจลาจลปะทุขึ้นทั่วประเทศการสูญเสียผู้นำประชาธิปไตยของประเทศที่เป็นที่นิยมมากที่สุดในปากีสถานพุ่งความวุ่นวายทวีความรุนแรงจากอันตรายของประเทศนิวเคลียร์ติดอาวุธในภูมิภาคผันผวนสูง .
ในคัมภีร์ทางการเมืองนางเบนาซีร์ บุตโต ระบุว่า ลูกชายของเธอ บิลาวาล บุตโตซาร์ดารีเป็นทางเลือกของเธอประสบความสำเร็จของเธอในฐานะประธาน PPP . ในช่วงเวลาที่เธอเสียชีวิต bialawal อายุแค่ 19ยังคงมีนักศึกษาที่ออกซ์ฟอร์ด ผู้นำพรรคตกลงกันว่าบิดา Asif Ali Zardari จะรับใช้ในฐานะรักษาการประธานพรรคจนกระทั่งบิลาวาล เสร็จสิ้นการศึกษาของเขาในอังกฤษ ขณะที่พรรคพลังประชาชนเข้ามาเป็นรัฐบาลในวงกว้าง รวมถึงพรรคของบุตโตอดีตคู่แข่งนาวาล ชารีฟ และคะแนน overhelming ชัยชนะในการเลือกตั้ง 2551 สมาชิกของพรรค พปช.yousaf ราซา กิลลานี ถูกเลือกให้เป็นนายกรัฐมนตรี ต่อมาในปีนั้น ประธานาธิบดีมูชาร์ราฟลาออก และ Asif Ali Zardari ได้รับการเลือกตั้งประธานของปากีสถาน ถึงแม้ว่า เบนาซีร์ บุตโต ไม่ได้อยู่เพื่อเห็นพัฒนาการเหล่านี้ บุคคลที่เธอ LED และสาเหตุที่เธอสนับสนุนยังคงเล่นบทบาทสำคัญในชีวิตการเมืองของปากีสถาน ร่วมสมัย