The microstructure of the polymer i

The microstructure of the polymer is composed of deposited
(crystals) and amorphous fragments. Their rate is specified as
percentage of crystalline. The quantity of fragments created is
mainly influenced by the ability of the material to crystallize, but
the thermal-kinetic conditions also have a considerable impact
(KREBS, 2006). For example, if slower cooling is applied, it
gives the spherolites more time to grow than with faster cooling
and the result is the creation of fewer, but bigger spherolites.
Conversely, using more intensive cooling causes the creation of
more, but smaller spherolites (KREBS, 2006). For blow molding
process, this means that by intensively cooling the effective
interface, polymer/ mold, a large number of small spherolites
should be created. Low heat transfer of the effective interface,
air/ polymer, gives the spherolites enough time to grow to larger
sizes. The difference in morphology increases with increasing
product thickness and a faster cooling rate of the mold (external
cooling system). How does this influence the connection to a
progressive internal cooling method? From the theoretical
statement introduced above, it can be assumed that the
spherolites would be smaller and the structure more uniform.
The influence of the different cooling rates at both interfaces on
the microstructure across the product was observed using
polarization microscopy. The results, which are shown in
figure 2, showed that no structural changes were noted. This
result was found for all tested samples of both of the examined
materials. The explanation could be found through
experimentation of the cooling settings. Water at five degrees
centigrade is circulated in the mold, which is the lowest
recommend temperature to produce the product without causing
rejection (through the effect of sweating). If a higher cooling
temperature or a thicker product were tested, the results could be
different

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุลภาคของพอลิเมอประกอบด้วยฝาก
(คริสตัล) และเศษอสัณฐาน
อัตราของพวกเขามีการระบุเป็นอัตราร้อยละของผลึก ปริมาณของชิ้นส่วนที่สร้างขึ้นเป็นอิทธิพลหลักมาจากความสามารถของวัสดุที่ตกผลึกแต่เงื่อนไขความร้อนการเคลื่อนไหวนอกจากนี้ยังมีผลกระทบมาก(KREBS 2006) ตัวอย่างเช่นถ้าระบายความร้อนช้าถูกนำไปใช้ก็จะช่วยให้ spherolites มีเวลามากขึ้นที่จะเติบโตกว่าด้วยการระบายความร้อนได้เร็วขึ้นและผลที่ได้คือการสร้างที่น้อยกว่าแต่ใหญ่ spherolites ได้. ตรงกันข้ามใช้ระบายความร้อนเข้มข้นมากขึ้นทำให้เกิดการสร้างมากขึ้น แต่มีขนาดเล็ก spherolites ( KREBS 2006) สำหรับแม่พิมพ์เป่ากระบวนการนี้หมายความว่าโดยการระบายความร้อนอย่างมีประสิทธิภาพอินเตอร์เฟซลิเมอร์/ แม่พิมพ์จำนวนมากของ spherolites ขนาดเล็กควรจะสร้างขึ้น การถ่ายเทความร้อนต่ำของอินเตอร์เฟซที่มีประสิทธิภาพอากาศ / พอลิเมอ spherolites ให้เวลามากพอที่จะเติบโตขนาดใหญ่ขนาด ความแตกต่างในการเพิ่มขึ้นของลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่มีการเพิ่มความหนาของผลิตภัณฑ์และการระบายความร้อนได้เร็วขึ้นอัตราของแม่พิมพ์(ภายนอกระบบระบายความร้อน) มีอิทธิพลต่อวิธีนี้จะเชื่อมต่อไปยังวิธีการระบายความร้อนภายในก้าวหน้า? จากทฤษฎีคำสั่งแนะนำข้างต้นก็สามารถสันนิษฐานว่าspherolites จะมีขนาดเล็กและโครงสร้างสม่ำเสมอมากขึ้น. อิทธิพลของอัตราการระบายความร้อนที่แตกต่างกันในการเชื่อมต่อทั้งในจุลภาคข้ามผลิตภัณฑ์ที่ถูกตั้งข้อสังเกตโดยใช้กล้องจุลทรรศน์โพลาไรซ์ ผลซึ่งจะแสดงในรูปที่ 2 แสดงให้เห็นว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างถูกตั้งข้อสังเกต ซึ่งผลการทดลองพบตัวอย่างการทดสอบทั้งหมดของทั้งสองตรวจสอบวัสดุ คำอธิบายที่อาจจะพบได้ผ่านการทดลองของการตั้งค่าการระบายความร้อน น้ำที่ห้าองศาเซนติเกรดจะไหลเวียนในแม่พิมพ์ซึ่งเป็นระดับต่ำสุดแนะนำอุณหภูมิการผลิตสินค้าโดยไม่ทำให้เกิดการปฏิเสธ(ผ่านผลของการทำงานหนัก) หากการระบายความร้อนที่สูงขึ้นอุณหภูมิหรือผลิตภัณฑ์หนาได้มีการทดสอบผลที่อาจจะแตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงสร้างจุลภาคของพอลิเมอร์ที่ประกอบด้วยฝาก
( คริสตัล ) และชิ้นส่วนสำหรับ . อัตราของพวกเขาถูกระบุเป็น
เปอร์เซ็นต์ของผลึก ปริมาณการสร้างชิ้นส่วนคือ
อิทธิพลส่วนใหญ่โดยความสามารถของวัสดุในการตกผลึก แต่ความร้อนจากสภาพ

ยังมีผลกระทบมาก ( ปู , 2006 ) ตัวอย่างเช่น ถ้าเย็นช้าจะใช้มัน
ให้ spherolites เวลามากขึ้นที่จะเติบโตกว่า เย็นเร็วขึ้น
และผลที่ได้คือการสร้างน้อยกว่า แต่ spherolites ใหญ่ .
ในทางกลับกัน การใช้ความเย็นเข้มข้นมากขึ้นทำให้เกิดการสร้าง
เพิ่มเติม แต่เล็กกว่า spherolites ( ปู , 2006 ) สำหรับกระบวนการขึ้นรูป
ระเบิด ซึ่งหมายความ ว่า โดยชุดเย็นอินเตอร์เฟซที่มีประสิทธิภาพ
, พอลิเมอร์ / แม่พิมพ์เป็นจำนวนมาก spherolites เล็ก
ควรจะสร้างการถ่ายเทความร้อนต่ำของอินเตอร์เฟซที่มีประสิทธิภาพ
อากาศ / พอลิเมอร์ ให้ spherolites เวลาเพียงพอที่จะเติบโตขนาดใหญ่

ความแตกต่างในสัณฐาน เพิ่มความหนาเพิ่มขึ้น
ผลิตภัณฑ์ และเย็นเร็วขึ้น อัตราของแม่พิมพ์ ( ภายนอก
ระบบหล่อเย็น ) วิธีนี้ไม่มีผลต่อการเชื่อมต่อกับ
วิธีระบายความร้อนภายในที่ก้าวหน้า ? จากทฤษฎี
งบแนะนำข้างต้นมันสามารถสันนิษฐานว่า
spherolites จะเล็กกว่าและโครงสร้างชุดมากขึ้น
อิทธิพลของอัตราการเย็นอินเตอร์เฟซที่แตกต่างกันทั้งใน
โครงสร้างจุลภาคในผลิตภัณฑ์พบว่าการใช้กล้องจุลทรรศน์แบบโพลาไรซ์
. ผลลัพธ์ซึ่งจะถูกแสดงใน
รูปที่ 2 พบว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างไว้ ผลทดสอบพบทั้งหมด

ตัวอย่างทั้งของตรวจสอบวัสดุ คำอธิบายที่อาจจะพบได้ผ่าน
การทดลองเย็นของการตั้งค่า น้ำที่ 5 องศา
เซนติเกรดหมุนเวียนในแม่พิมพ์ซึ่งเป็นที่สุด
แนะนำอุณหภูมิเพื่อผลิตสินค้าโดยไม่ก่อให้เกิด
ปฏิเสธ ( ผ่านผลของเหงื่อออก ) ถ้าอุณหภูมิสูงหรือเย็น
ผลิตภัณฑ์หนาทดสอบผลลัพธ์อาจ
ต่าง ๆ