Changes in color were quantified in

Changes in color were quantified in all vegetables, fresh and processed with the different treatments, after the longest exposure time. Results are shown in Table 1. Firstly, for lettuce, there were significant changes in the luminosity and redness of almost all the samples. However, the sample treated with ozone was shown to be different (p < 0.05) from the rest of the samples. In particular, this sample showed loss in the characteristic green color after processing; the leafy structure of lettuce showed a white coloration after ozone treatment, which when expressed in terms of Hunter's color parameters was an increase of L* value, as well as in redness and yellowness of the sample, as shown in Table 1. In Fig. 5, the control sample and the sample treated with ozone after 15 min are shown. Samples that showed the highest net change of color (ΔE) were the one treated with UV at highest fluence and the one treated with ozone. However, no important changes were observed in the hue of the samples. Lettuce is a complex system of enzymes, pigments and other compounds that affect the color of the product, such as peroxidase, poly phenoloxidase, ascorbic acid, carotenoids, and chlorophyll. Martín-Diana et al. (2007) reported that after treating iceberg lettuce with chlorine (120 ppm, 1 min) there was a decrease in the luminosity of the sample due to enzymatic browning. Similar results were observed in the present research for the chlorine treated samples. Samples presenting some changes in a* value, moving to the reddish region might be attributed to some browning because of the degradation of green pigments such as chlorophylls ( Martín-Diana et al., 2007). Lettuce treated with citric acid (1 and 2%) showed a* values of −13.67 and −13.89, respectively, compared with the control −14.67, in which even though there was loss of greenness, the change was not statistically significant ( Park et al., 2011). In Table 1, the sample treated with ultraviolet (0.65 mW/cm2) showed an increase in redness, which could be due to a degradation of chlorophyll.
Lettuce treated with ozone showed a decrease of the overall visual quality after the concentration was higher than 2.5 ppm, showing a decrease in color; however, when samples were treated with 4 ppm and stored for 5 days some parts of the leafy structure lost the green color and showed a translucent appearance. This fact is explained in terms of the highly oxidant power of ozone that acts on the tissue of the lettuce and promotes the enzymatic activity of phenylalanine ammonia lyase (Ölmez & Akbas, 2009). Similar findings were found when iceberg lettuce was treated with ozone from 3 to 10 ppm (Koseki & Isobe, 2006).

The tomato sample presented minor changes in color parameters; luminosity was significantly different from the control in those samples that were treated with citric acid, regardless of the concentration. In general terms, citric acid promoted a light darkening of the tomatoes (from 46.66 to 40.24); redness was kept constant in almost all samples. Yellowness changed significantly (p < 0.05) between samples treated with citric acid, ultraviolet and ozone. The hue, which often is a quality indicator, was very close to zero (reddish region), but changed significantly (p < 0.05) between almost all the samples. In an experiment with red tomatoes treated with ultraviolet with a dose of 20 kJ/m2 to extend their shelf-life, browning of the fruit was observed. However, when treated at 3 kJ/m2 the tomato color index increased very quickly in the first week of storage, intensifying the red color of the product ( Obande et al., 2011). The TCI observed in the present work changed significantly (p < 0.05) in the samples treated with citric acid (0.5%) and the lowest fluence of ultraviolet (0.65 mW/cm2) compared with the control.

Finally, carrot also showed more changes in color after processing. Luminosity was significantly different (p < 0.05) in all samples compared with the control and the sample treated with ultraviolet; again, the highest fluence, was significantly different from almost all of the treated carrots, showing a higher L* value. The redness–greenness of the samples was also affected. Samples moved down from a* 32.86 (control) to values around 28, indicating a loss in redness. Hue and chroma again showed some significant differences (p < 0.05) between treatments. Chroma, which shows the degree of saturation, purity or intensity of color, changed for the samples treated with chlorine, citric acid and ultraviolet; in all cases, a reduction of the C* value was observed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปลี่ยนแปลงสีได้ quantified ในผักทั้งหมด สด และประมวลผลกับการรักษาที่แตกต่างกัน หลังจากเปิดรับแสงที่ยาวที่สุด ผลลัพธ์จะแสดงในตารางที่ 1 ประการแรก สำหรับผักกาดหอม มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในความสว่างและแดงตัวอย่างเกือบทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ที่แสดงตัวอย่างการรักษา ด้วยโอโซนจะ แตกต่างกัน (p < 0.05) จากตัวอย่าง โดยเฉพาะ ตัวอย่างนี้แสดงให้เห็นว่าสูญเสียสีเขียวลักษณะหลังจากประมวลผล โครงสร้างใบของผักกาดหอมพบว่าย้อมสีขาวหลังจากที่รักษาโอโซน ซึ่งเมื่อแสดงในรูปของพารามิเตอร์สีของฮันเตอร์เป็นการเพิ่มขึ้น ของค่า L * และแดงและ yellowness ของตัวอย่าง ดังแสดงในตารางที่ 1 ใน Fig. 5 ตัวอย่างควบคุมและตัวอย่างการรักษา ด้วยโอโซนหลังจาก 15 นาทีจะแสดง ตัวอย่างที่แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงสุทธิสูงสุดของสี (ΔE) ได้รับ UV ที่ fluence สูงสุดและได้รับการรักษา ด้วยโอโซน อย่างไรก็ตาม ไม่เปลี่ยนแปลงที่สำคัญได้สังเกตวตัวอย่าง ผักกาดหอมเป็นระบบที่ซับซ้อนของเอนไซม์ สี และสารประกอบอื่น ๆ ที่มีผลต่อสีของผลิตภัณฑ์ peroxidase ลี phenoloxidase กรดแอสคอร์บิค carotenoids และคลอโรฟิลล์ ไดอาน่า Martín et al. (2007) รายงานว่า หลังจากรักษาผักกาดหอมภูเขาน้ำแข็ง ด้วยคลอรีน (120 ppm, 1 นาที) มีได้ลดลงในความสว่างของตัวอย่างจาก browning เอนไซม์ในระบบ ผลคล้ายถูกสังเกตในการวิจัยนำเสนอตัวอย่างถือว่าคลอรีน นำเสนอการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัวอย่าง * ค่า ย้ายไปภูมิภาคน้ำตาลอาจเกิดจากบาง browning เนื่องจากสลายตัวของเม็ดสีเขียวเช่น chlorophylls (ไดอาน่า Martín et al., 2007) ผักกาดรักษา ด้วยกรดซิตริก (1 และ 2%) พบกับ * ค่าของ −13.67 และ −13.89 ตามลำดับ เปรียบเทียบกับ −14.67 ควบคุม ซึ่งแม้ว่าจะมีการสูญหายของ greenness การเปลี่ยนแปลงไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (สวนร้อยเอ็ด al., 2011) ในตารางที่ 1 ตัวอย่างการรักษา ด้วยรังสีอัลตราไวโอเลต (0.65 mW/cm2) พบเพิ่มในแดง ซึ่งอาจเกิดจากการสลายตัวของคลอโรฟิลล์ผักกาดหอมรับโอโซนพบการลดลงของคุณภาพภาพโดยรวมหลังจากที่ความเข้มข้นสูงกว่า 2.5 ppm แสดงการลดสี อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวอย่างได้รับการรักษา ด้วย 4 ppm และเก็บไว้ 5 วันบางส่วนของโครงสร้างใบสีเขียวหายไป และแสดงให้เห็นลักษณะโปร่งแสง ความจริงอยู่ภายในสูงอนุมูลอิสระอำนาจของโอโซนที่ทำหน้าที่ในเนื้อเยื่อของผักกาดหอม และส่งเสริมกิจกรรมเอนไซม์ในระบบของ phenylalanine lyase แอมโมเนีย (Ölmez & Akbas, 2009) พบผลการวิจัยที่คล้ายกันเมื่อผักกาดหอมภูเขาน้ำแข็งได้รับโอโซนจาก 3 ถึง 10 ppm (Koseki & Isobe, 2006) The tomato sample presented minor changes in color parameters; luminosity was significantly different from the control in those samples that were treated with citric acid, regardless of the concentration. In general terms, citric acid promoted a light darkening of the tomatoes (from 46.66 to 40.24); redness was kept constant in almost all samples. Yellowness changed significantly (p < 0.05) between samples treated with citric acid, ultraviolet and ozone. The hue, which often is a quality indicator, was very close to zero (reddish region), but changed significantly (p < 0.05) between almost all the samples. In an experiment with red tomatoes treated with ultraviolet with a dose of 20 kJ/m2 to extend their shelf-life, browning of the fruit was observed. However, when treated at 3 kJ/m2 the tomato color index increased very quickly in the first week of storage, intensifying the red color of the product ( Obande et al., 2011). The TCI observed in the present work changed significantly (p < 0.05) in the samples treated with citric acid (0.5%) and the lowest fluence of ultraviolet (0.65 mW/cm2) compared with the control.Finally, carrot also showed more changes in color after processing. Luminosity was significantly different (p < 0.05) in all samples compared with the control and the sample treated with ultraviolet; again, the highest fluence, was significantly different from almost all of the treated carrots, showing a higher L* value. The redness–greenness of the samples was also affected. Samples moved down from a* 32.86 (control) to values around 28, indicating a loss in redness. Hue and chroma again showed some significant differences (p < 0.05) between treatments. Chroma, which shows the degree of saturation, purity or intensity of color, changed for the samples treated with chlorine, citric acid and ultraviolet; in all cases, a reduction of the C* value was observed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนสีเป็น quantified ในผักสดและแปรรูป มีการรักษาที่แตกต่างกัน หลังจากสัมผัสเวลาที่ยาวที่สุด ผลลัพธ์จะแสดงในตารางที่ 1 ประการแรกสำหรับผักกาดหอม มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในการกระจายของแสงและอักเสบของเกือบทุกตัวอย่าง อย่างไรก็ตาม กลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการรักษาด้วยโอโซนถูกแสดงจะแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) จากส่วนที่เหลือของตัวอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวอย่างนี้แสดงให้เห็นถึงการสูญเสียในสีเขียวลักษณะหลังจากการประมวลผล โครงสร้างใบของผักกาดหอมมีสีขาวหลังอบโอโซน ซึ่งเมื่อแสดงออกในแง่ของค่าสีฮันเตอร์เพิ่มขึ้นจาก L * ค่าเช่นเดียวกับในสีแดงและสีเหลืองของตัวอย่าง ดังแสดงในตารางที่ 1 ในรูปที่ 5ตัวอย่างควบคุมและตัวอย่างการรักษาด้วยโอโซน หลัง 15 นาที แสดง ตัวอย่างที่พบมากที่สุดสุทธิเปลี่ยนสี ( Δ E ) เป็นหนึ่งที่ได้รับการรักษาด้วยรังสี UV ที่ fluence สูงสุดและหนึ่งที่ได้รับการรักษาด้วยโอโซน อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่พบในตัวของตัวอย่าง ผักกาดหอมเป็นระบบที่ซับซ้อนของเอนไซม์ สารสีและสารอื่น ๆที่ส่งผลต่อสีของผลิตภัณฑ์เช่นเอนไซม์โพลีฟีนอลออกซิเดส , วิตามินซี , แคโรทีนอยด์ และคลอโรฟิลล์ Mart í n-diana et al . ( 2007 ) รายงานว่า หลังจากรักษา ผักกาดแก้ว กับคลอรีน ( 120 ppm 1 นาที ) มีการลดลงในความสว่างของตัวอย่างเนื่องจากสีน้ำตาล . ผลที่คล้ายกันที่พบในงานวิจัยปัจจุบันคลอรีนรักษาตัวอย่างตัวอย่างการนำเสนอการเปลี่ยนแปลงบางอย่างใน * ค่าย้ายไปยังพื้นที่สีแดงอาจจะเกิดจากบางสีน้ำตาล เพราะการสลายตัวของเม็ดสีเขียว เช่น คลอโลฟิลล์ ( Mart í n-diana et al . , 2007 ) ผักกาดรักษาด้วยกรดซิตริก ( 1 และ 2 ) พบค่า−− 13.67 * และ 13.89 ตามลำดับ เมื่อเทียบกับการควบคุม บริษัท เวสเทิร์น 14.67 ซึ่งแม้จะมีการสูญเสียความอ่อนหัด ,การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( ปาร์ค et al . , 2011 ) ตารางที่ 1 ตัวอย่าง การรักษาด้วยรังสี ( 0.65 mW / cm2 ) พบการเพิ่มขึ้นของการอักเสบ ซึ่งอาจเป็นเพราะมีการสลายตัวของคลอโรฟิลล์ ได้รับการรักษาด้วยโอโซน
ผักกาดหอมพบว่าลดลงในคุณภาพของภาพโดยรวมหลังจากที่ความเข้มข้นสูงกว่า 2.5 ppm แสดงสีลดลง อย่างไรก็ตามเมื่อทำการรักษาด้วย 4 ppm และเก็บไว้ 5 วัน บางส่วนของโครงสร้างใบเสียสีเขียวและมีลักษณะโปร่งแสง ความเป็นจริงนี้จะอธิบายในแง่ของพลังงานที่มีอนุมูลอิสระของโอโซนที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับเนื้อเยื่อของผักกาดหอมและส่งเสริมกิจกรรมของเอนไซม์ฟีนิลอะลานีนแอมโมเนีย lyase ( Ö lmez & akbas , 2009 )ผลที่คล้ายกันพบผักกาดแก้ว ได้รับการรักษาด้วยโอโซน 3 ถึง 10 ppm ( koseki &โซเบะ , 2006 ) .

มะเขือเทศตัวอย่างที่นำเสนอการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในพารามิเตอร์สี ความสว่างแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากการควบคุมในตัวอย่างที่ได้รับการรักษาด้วยกรดซิตริก ไม่มีสมาธิ ในแง่ทั่วไปกรดซิตริกเลื่อนแสง darkening ของมะเขือเทศ ( จาก 46.66 เพื่อ 40.24 ) ; อักเสบคงที่ในตัวอย่างเกือบทั้งหมด สีเหลืองเปลี่ยนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ระหว่างตัวอย่างที่ได้รับการรักษาด้วยกรดซิตริก , อัลตราไวโอเลตและโอโซน สีสัน ซึ่งมักจะเป็นตัวบ่งชี้คุณภาพ ใกล้เคียงกับศูนย์ ( สีแดง ) ) แต่การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ระหว่างเกือบทุกตัวอย่างในการทดลองกับมะเขือเทศสีแดงที่ได้รับรังสีอัลตราไวโอเลตที่มีขนาด 20 กิโลจูล / ตร. ม. เพื่อยืดอายุการเก็บรักษาของพวกเขา , การเกิดสีน้ำตาลของผลพบว่า . อย่างไรก็ตาม เมื่อได้รับการรักษา 3 kJ / m2 มะเขือเทศสีดัชนีเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในสัปดาห์แรกของกระเป๋า , เร่งสีแดงของผลิตภัณฑ์ ( obande et al . , 2011 ) ที่ 12 สังเกตในงานปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 005 ) ในกลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการรักษาด้วยกรดซิตริก ( 0.5% ) และต่ำสุด fluence รังสีอัลตราไวโอเลต ( 0.65 mW / cm2 ) เมื่อเทียบกับการควบคุม

ในที่สุด แครอทยังพบมากกว่าการเปลี่ยนสีหลังจากการประมวลผล ความสว่างแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมในตัวอย่างและตัวอย่างที่ได้รับการรักษาด้วยรังสี ; อีกครั้ง fluence สูงสุดมันแตกต่างจากเกือบทั้งหมดของการรักษาแครอทแสดงค่า L * สูงกว่า สีแดงและเขียวของกลุ่มตัวอย่างที่ยังได้รับผลกระทบ ตัวอย่างย้ายลงจาก * - ( ควบคุม ) มีค่าประมาณ 28 , ระบุ ความสูญเสีย ความแดง สีสัน และโครมาอีกแล้ว พบระดับ ( P < 0.05 ) ระหว่างการรักษา Chroma ซึ่งแสดงระดับของการอิ่มตัวความบริสุทธิ์หรือความเข้มของสี การเปลี่ยนแปลงเพื่อรักษาด้วยคลอรีน กรดซิตริก และรังสีอัลตราไวโอเลต ในทุกกรณี การลดลงของค่าเป็น C *


)