The two of us wrote Anti-Oedipus to

The two of us wrote Anti-Oedipus together. Since each of us was several, there was already quite a crowd. Here we have made use of everything that came within range, what was closest as well as farthest away. We have assigned clever pseudonyms to prevent recognition. Why have we kept our own names? Out of habit, purely out of habit. To make ourselves unrecognizable in turn. To render imperceptible, not ourselves, but what makes us act, feel, and think. Also because it’s nice to talk like everybody else, to say the sun rises, when everybody knows it’s only a manner of speaking. To reach, not the point where one no longer says I, but the point where it is no longer of any importance whether one says I. We are no longer ourselves. Each will know his own. We have been aided, inspired, multiplied.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราสองคนอ้างป้องกัน Oedipus กัน ตั้งแต่เราแต่ละคนเป็นหลายมีแล้วค่อนข้างฝูงชน ที่นี่เราได้ทำให้การใช้งานของทุกอย่างที่เข้ามาในระยะสิ่งที่ใกล้เคียงที่สุดเช่นเดียวกับที่ห่างออกไป เราได้รับมอบหมายให้นามแฝงฉลาดเพื่อป้องกันไม่ให้ได้รับการยอมรับ เราได้เก็บไว้ทำไมชื่อของเราเอง จากนิสัยหมดจดจากนิสัย ที่จะทำให้ตัวเองไม่สามารถจดจำในทางกลับกันที่จะทำให้มองไม่เห็นไม่ใช่ตัวเอง แต่สิ่งที่ทำให้เราทำหน้าที่รู้สึกและคิดว่า ก็เพราะมันเป็นเรื่องดีที่จะพูดคุยเหมือนคนอื่นจะพูดดวงอาทิตย์ขึ้นเมื่อทุกคนรู้ว่ามันเป็นเพียงลักษณะของการพูด ถึงไม่ได้จุดที่ไม่มีใครอีกต่อไปแล้วว่าฉัน แต่จุดที่มันไม่ได้เป็นความสำคัญใด ๆ ไม่ว่าจะเป็นหนึ่งกล่าวว่าฉัน เราจะไม่ตัวเอง แต่ละคนจะรู้ว่าตัวเขาเองเราได้รับความช่วยเหลือจากแรงบันดาลใจคูณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราทั้งสองเขียนเอดิปุสต่อต้านกัน เนื่องจากเราแต่ละคนมีหลาย มีแล้วฝูงชนมาก ที่นี่เราได้ใช้ของทุกอย่างที่ให้มาภายในช่วง อะไรถูกสุดดีสุดเป็นไป เราได้กำหนด pseudonyms ฉลาดให้รู้ เหตุใดเราจึงได้เก็บชื่อของเราเอง จากนิสัย จากนิสัยเพียงอย่างเดียว เพื่อให้ตนเองไม่รู้จักจะ แสดงความ ไม่ตนเอง แต่สิ่งที่ทำให้เราดำเนินการ ความรู้สึก และคิด ยัง เพราะเงียบเช่นทุกคนอื่น ว่าดวงอาทิตย์ขึ้น เมื่อทุกคนรู้เป็นลักษณะเฉพาะของการพูด ถึง ไม่จุดที่หนึ่งไม่ว่า ฉัน แต่จุดที่ไม่สำคัญใด ๆ ว่า หนึ่งกล่าวว่า ฉัน เราจะไม่ตนเอง ละจะรู้ของเขาเอง เรามีการช่วย แรงบันดาลใจ คูณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราสองคนเขียน Anti - Oedipus เข้าด้วยกัน นับตั้งแต่เราแต่ละคนก็มีอยู่แล้วหลายคนที่ค่อนข้างมาก ณที่นี่เราจะทำให้การใช้ทุกอย่างที่เข้ามาในช่วงที่เป็นอยู่ใกล้เป็นอย่างดีอยู่ห่างออกไปในระยะทางที่ไกล เราได้รับมอบหมายนามปากกาฉลาดเพื่อป้องกันไม่ให้การยอมรับ ทำไมเราได้รับการดูแลรักษาให้ชื่อของเราเอง ออกจากความเคยชินอย่างแท้จริงออกมาจากนิสัย. ในการทำให้ตัวเราเองเพื่อไม่ให้จำในทางกลับกันในการทำให้มองไม่เห็นตัวเราเองไม่ได้แต่สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่าการกระทำและคิดว่า นอกจากนั้นยังเป็นเพราะของดีที่จะพูดเหมือนคนอื่นๆจะบอกว่าดวงอาทิตย์ขึ้นเมื่อทุกคนรู้ดีว่านั่นเป็นเพียงแห่งเดียวของลักษณะการพูด. เพื่อเข้าถึงยังไม่ได้จุดที่ไม่มีใครได้อีกต่อไปแต่ผมบอกว่าจุดที่ไม่มีความสำคัญใดๆไม่ว่าจะเป็น I กล่าวว่าเราจะไม่มีอีกต่อไปแล้วเราเอง. แต่ละคนจะรู้ว่าของเขาเองเราได้รับการขยายตัวมากขึ้นได้รับแรงบันดาลใจจากทวีมากขึ้น