According to Smirnoff and Stewart (

According to Smirnoff and Stewart (1985), the Rosaceae species are experts in the use of nitrogen as nitrate form. There was a predominance of this form of nitrogen in the effluent from the sand filters; however, no significant difference was found with the use of the anaerobic effluent, which contains it in the organic and ammoniacal forms. In turn, Feigin et al. (1986) suggest that the optimal ratio between NH 4 +  :  NO 3 − is equal to 25:75 % for rosebush cultivation, there is a higher productivity when compared to fertilization with 100 % nitrate. In this study, the anaerobic and nitrified effluents showed the proportion of NH 4 +  :  NO 3 − equal to 98:2 % and 14:86 % respectively, with no statistically significant difference between tests in which there was a predominance of each of these compounds (T2 to T5). Cabrera (2001) while employing different proportions of NH 4 +  :  NO 3 − in the cultivation of potted roses also found no difference in productivity after 13 months of production.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามสเมอร์นอฟและสจ๊วต (1985), พันธุ์ Rosaceae เป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้ไนโตรเจนเป็นไนเตรต มีความเด่นของรูปแบบนี้ของไนโตรเจนในน้ำทิ้งจากตัวกรองทราย อย่างไรก็ตาม ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญพบกับการใช้น้ำรวมชนิดไร้อากาศ ซึ่งประกอบด้วยในแบบอินทรีย์ และ ammoniacal ในเลี้ยว Feigin et al (1986) แนะนำที่อัตราส่วนที่เหมาะสมระหว่าง NH 4: − 3 ไม่มีค่าเท่ากับ 25:75% สำหรับปลูกพืช rosebush มีประสิทธิภาพสูงเมื่อเทียบกับในปัจจุบันด้วยไนเตรต 100% ในการศึกษานี้ effluents nitrified และไม่ใช้ออกซิเจนพบว่าสัดส่วนของ NH 4: − 3 ไม่เท่ากับ 98:2% และ 14:86% ตามลำดับ มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างทดสอบที่มีความเด่นของแต่ละสารประกอบเหล่านี้ (T2 กับ T5) Cabrera (2001) ในขณะที่ใช้สัดส่วนอื่นของ NH 4: − 3 ไม่มีในการเพาะปลูกกุหลาบในกระถางพบไม่แตกต่างในผลผลิตหลังจากเดือนที่ 13 ของการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตาม Smirnoff และสจ๊วต (1985) สายพันธุ์ Rosaceae เป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้ไนโตรเจนเป็นรูปแบบไนเตรต มีความเด่นของรูปแบบของไนโตรเจนในน้ำทิ้งจากตัวกรองทรายนี้เป็น; แต่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับการใช้น้ำเสียแบบไร้อากาศที่มีในรูปแบบอินทรีย์และแอมโมเนีย ในทางกลับ Feigin ตอัล (1986) แสดงให้เห็นว่าอัตราส่วนที่เหมาะสมระหว่าง NH 4 +: NO 3 - เท่ากับ 25:75% สำหรับการเพาะปลูกกุหลาบมีผลผลิตที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับการปฏิสนธิ 100% ไนเตรต ในการศึกษานี้ไม่ใช้ออกซิเจนและสิ่งปฏิกูล nitrified แสดงให้เห็นว่าสัดส่วนของ NH 4 +: NO 3 - เท่ากับ 98:2 และ 14:86%% ตามลำดับโดยไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างการทดสอบที่มีความเด่นของแต่ละเหล่านี้ สาร (T2 จะ T5) เบรรา (2001) ในขณะที่การจ้างสัดส่วนที่แตกต่างกันของ NH 4 +: NO 3 - ในการเพาะปลูกของดอกกุหลาบกระถางนอกจากนี้ยังพบความแตกต่างในการผลิตไม่หลังจาก 13 เดือนของการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามและ Smirnoff สจ๊วต ( 1985 ) , Rosaceae สายพันธุ์ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้ไนโตรเจน ไนเตรทในแบบฟอร์ม มี ความเด่นของแบบฟอร์มนี้ของไนโตรเจนในน้ำทิ้งจากตัวกรองทราย อย่างไรก็ตาม ไม่พบความแตกต่าง ด้วยการใช้น้ำบำบัด ซึ่งมีในรูปแบบอินทรีย์และความหลงผิด . ในการเปิด feigin et al .( 1986 ) พบว่าอัตราส่วนที่เหมาะสมระหว่าง NH 4   :  ไม่มี 3 −เท่ากับ 25:75 % และโรสบุช มีประสิทธิภาพสูงกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับการใส่ปุ๋ยไนเตรทกับ 100% . ในการศึกษานี้ ได้ใช้บริการ และ nitrified พบสัดส่วนของ NH 4   :  ไม่มี 3 −เท่ากับ 98:2 % และ 14:86 ตามลำดับไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างการทดสอบ ซึ่งมีความเด่นของแต่ละสารประกอบเหล่านี้ ( T2 กับ T5 ) มาก ( 2001 ) ในขณะที่สัดส่วนของพนักงานที่แตกต่างกัน NH 4   :  ไม่มี 3 −ในการปลูกกุหลาบกระถาง ก็พบว่าไม่มีความแตกต่างในการผลิตหลังจาก 13 เดือนของการผลิต