Durkheim (1951, original edition 18

Durkheim (1951, original edition 1897) also introduced the term anomie into sociological literature to describe a loss of direction felt in a society when social control of individual behavior has become ineffective. Anomie is a state of normlessness that typically occurs during a period of profound social change and disorder, such as a time of economic collapse. People become more aggressive or depressed, and this results in higher rates of violent crime and suicide. Since there is much less agreement on what constitutes proper behavior during times of revolution, sudden prosperity, or economic depression, conformity and obedience become less significant as social forces. It also becomes much more difficult to state exactly what constitutes deviance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Durkheim (1951 รุ่นเดิม 1897) ยัง แนะนำ anomie คำในวรรณคดีสังคมวิทยาอธิบายสูญเสียทิศทางความรู้สึกในสังคมเมื่อสังคมควบคุมพฤติกรรมได้กลายเป็นไม่ Anomie เป็นรัฐ normlessness ที่มักจะเกิดขึ้นในระหว่างรอบระยะเวลาของโรค และการเปลี่ยนแปลงทางสังคมอย่างลึกซึ้ง เช่นยุบเวลาของเศรษฐกิจ กลายเป็นคนก้าวร้าวมากขึ้น หรือตกต่ำ และนี้ผลในอัตราที่สูงขึ้นของอาชญากรรมรุนแรงและการฆ่าตัวตาย เนื่องจากมี มากน้อยตกลงบนสิ่งถือพฤติกรรมถูกต้องในช่วงเวลาของการปฏิวัติ ความเจริญรุ่งเรืองอย่างฉับพลัน หรือภาวะเศรษฐกิจตก ต่ำ ให้สอดคล้อง และเชื่อฟังเป็นสำคัญเป็นกองกำลังทางสังคมน้อย มันยังจะยากมากที่จะกล่าวว่าสิ่งที่ก่อ deviance

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Durkheim (1951 ฉบับเดิม 1897) นอกจากนี้ยังแนะนำให้รู้จักคำว่าภาวะผิดปกติวรรณกรรมสังคมวิทยาเพื่ออธิบายการสูญเสียทิศทางรู้สึกในสังคมเมื่อการควบคุมทางสังคมของพฤติกรรมของแต่ละบุคคลได้กลายเป็นไม่ได้ผล ภาวะผิดปกติเป็นรัฐของ normlessness ที่มักจะเกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่ลึกซึ้งและความผิดปกติเช่นเวลาของการล่มสลายทางเศรษฐกิจ กลายเป็นคนก้าวร้าวมากขึ้นหรือหดหู่และผลนี้ในอัตราที่สูงขึ้นของอาชญากรรมความรุนแรงและการฆ่าตัวตาย เนื่องจากมีข้อตกลงมากน้อยในสิ่งที่ก่อพฤติกรรมที่เหมาะสมในช่วงเวลาของการปฏิวัติความเจริญรุ่งเรืองอย่างฉับพลันหรือภาวะซึมเศร้าทางเศรษฐกิจให้สอดคล้องและการเชื่อฟังเป็นอย่างมีนัยสำคัญน้อยลงขณะที่กองกำลังทางสังคม นอกจากนี้ยังกลายเป็นเรื่องยากมากที่จะตรงกับสิ่งที่รัฐถือเป็นการเบี่ยงเบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดิร์กไฮม์ ( 1951 , รุ่นเดิม 1 ) ยังเปิดเทอมมากกว่าในวรรณกรรมทางสังคมวิทยาอธิบายการสูญเสียทิศทางรู้สึกในสังคมเมื่อควบคุมทางสังคมของพฤติกรรมบุคคลได้กลายเป็นโมฆะ มากกว่าเป็นรัฐของ normlessness ที่มักจะเกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและความผิดปกติที่ลึกซึ้ง เช่นเวลาของการล่มสลายทางเศรษฐกิจคนมากขึ้น ก้าวร้าว หรือกดดัน และผลลัพธ์ที่ได้ในอัตราที่สูงขึ้นของอาชญากรรมความรุนแรง และการฆ่าตัวตาย เนื่องจากมีข้อตกลงเกี่ยวกับสิ่งที่ถือว่าน้อยมาก พฤติกรรมที่เหมาะสมในช่วงเวลาของการปฏิวัติ ฉับพลันความเจริญรุ่งเรืองหรือภาวะซึมเศร้าทางเศรษฐกิจสอดคล้องและวินัยเป็นสำคัญน้อยกว่าพลังทางสังคม มันก็กลายเป็นมากยากที่จะรัฐสิ่งที่ถือเป็นการเบี่ยงเบน