In common with most British colonie

In common with most British colonies, govern
-
ment hospitals charged user fees prior to the 1930s.
However, a means-tested exemption was provided
to those considered poor, and the income limit
was set so high that most rural patients did not
pay. Yet in the electoral scenario that emerged af-
ter 1931, even these limited fees were considered
unreasonable. User fees were abolished in 1951
by the UNP government in power at the time but
were reintroduced in 1971 by a Trotskyite finance
minister. Demand for health services, especially
by the poor, immediately plummeted, and the
fees were again abolished by the next UNP gov
-
ernment in 1977. Consequently, in Sri Lanka user
charges have never been a barrier to access by the
poor, and the national policy of free care has been
firmly supported by all major political parties and,
in fact, was instigated by the most promarket of
them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

In common with อาณานิคมอังกฤษมากที่สุด ควบคุม-โรงพยาบาลติดขัดที่คิดค่าธรรมเนียมผู้ใช้ก่อนช่วงทศวรรษ 1930 อย่างไรก็ตาม ให้ยกเว้นการทดสอบหมายถึง ผู้ที่ถือว่ายากจน และข้อจำกัดของรายได้ ถูกตั้งค่าให้สูงที่สุดชนบทผู้ป่วยได้ไม่ ค่าจ้าง แต่ในสถานการณ์เลือกตั้ง ที่เกิด af-1931 เธอ แม้ค่าธรรมเนียมเหล่านี้จำกัดได้ถือได้ unreasonable ค่าธรรมเนียมผู้ใช้ถูกยกเลิกในปีค.ศ. โดยรัฐบาล UNP อำนาจเวลา แต่ มีการผลิตใหม่ในในปี 1971 โดยเงิน Trotskyite รัฐมนตรีว่าการ ความต้องการบริการสุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โดยคนจน ทันทีลดลง และ ค่าธรรมเนียมถูกยุติ โดย gov UNP ถัดไปอีก-ernment ใน 1977 ดังนั้น ในศรีลังกาผู้ใช้ ค่าธรรมเนียมไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการเข้าถึงโดยการ ยากจน และนโยบายแห่งชาติของฟรีแล้ว อย่างมั่นคงได้รับการสนับสนุน โดยพรรคการเมืองใหญ่ทั้งหมด และ ในความเป็นจริง ถูก instigated โดย promarket ที่สุดของ พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการร่วมกันกับส่วนใหญ่อาณานิคมอังกฤษปกครอง
-
โรงพยาบาล ment เรียกเก็บค่าธรรมเนียมผู้ใช้ก่อนที่จะมีช่วงทศวรรษที่ 1930.
อย่างไรก็ตามวิธีการทดสอบได้รับการยกเว้นให้กับผู้ที่ถือว่ายากจนและขีด จำกัด ของรายได้ถูกกำหนดให้สูงว่าผู้ป่วยในชนบทส่วนใหญ่ไม่ได้จ่าย แต่ในสถานการณ์ที่การเลือกตั้งที่โผล่ออกมา af- ตรี 1931 แม้ค่า จำกัด เหล่านี้ได้รับการพิจารณาอย่างไม่มีเหตุผล ค่าธรรมเนียมผู้ใช้ถูกยกเลิกในปี 1951 โดยรัฐบาล UNP อยู่ในอำนาจได้ตลอดเวลาแต่ได้รับการแนะนำในปี 1971 โดยเงินทุน Trotskyite รัฐมนตรีว่าการกระทรวง ความต้องการใช้บริการด้านสุขภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากคนยากจนลดลงทันทีและค่าธรรมเนียมถูกยกเลิกอีกครั้งโดยgov UNP ต่อไป- ernment ในปี 1977 ดังนั้นในศรีลังกาใช้ค่าใช้จ่ายที่ไม่เคยเป็นอุปสรรคต่อการเข้าถึงโดยที่ไม่ดีและระดับชาตินโยบายของการดูแลฟรีได้รับการสนับสนุนอย่างมั่นคงโดยทุกฝ่ายทางการเมืองที่สำคัญและในความเป็นจริงก็บ้าจี้โดยProMarket ส่วนใหญ่ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหมือนกันกับอาณานิคมของอังกฤษส่วนใหญ่ปกครอง
-
ment โรงพยาบาลเรียกเก็บค่าธรรมเนียมผู้ใช้ก่อนปี 1930 .
แต่วิธีการทดสอบได้รับการยกเว้นให้
ที่ถือว่าไม่ดี และรายได้ที่ จำกัด ก่อตั้งมากว่า

) ผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่ได้จ่าย แต่ในการเลือกตั้งสถานการณ์ที่เกิด AF -
6 1931 แม้ว่าเหล่านี้จำกัดค่าธรรมเนียมก็ถือว่า
ไร้เหตุผล ค่าธรรมเนียมของผู้ใช้ถูกยกเลิกในพ.ศ. 2494
โดยรัฐบาล unp อำนาจอยู่ในเวลานั้น แต่ถูก reintroduced ในปี 1971 ด้วย

trotskyite กระทรวงการคลังรัฐมนตรี ความต้องการบริการด้านสุขภาพ โดยเฉพาะ
โดยคนจนทันที plummeted และ
ค่าธรรมเนียมอีกครั้งยกเลิกโดยถัดไป unp gov
-
ernment ใน 1977 ดังนั้น ในศรีลังกาผู้ใช้
ค่าใช้จ่ายไม่เคยเป็นอุปสรรคในการเข้าถึงโดย
ยากจนและนโยบายของการดูแลที่ได้รับ
ฟรีอย่างแน่นหนาได้รับการสนับสนุนจากพรรคการเมืองใหญ่และ
ในความเป็นจริงถูกบงการโดย promarket ที่สุด
.