The bamboo pulp has the typical dif

The bamboo pulp has the typical diffraction peaks of cellulose I at 2h = 14.8, 16.3 and 22.6 (Zhang et al., 2005; Reddy and Yang,2008). However, after dissolved and regenerated, it exhibits the
typical diffraction patterns of cellulose II at 2h = 20.1 and 21.2.
This transformation from cellulose I to cellulose II occurred, which
was also testified from the results of Zhang et al. (2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เยื่อไผ่มีกระจายทั่วไปยอดของเซลลูโลสฉันที่ 2 h = 14.8, 16.3 และ 22.6 (Zhang et al. 2005 เรดดี และ ยาง 2008) อย่างไรก็ตาม หลังจากละลาย และสร้างใหม่ มันแสดงการรูปแบบการกระจายแสงทั่วไปของเซลลูโลสที่ II ที่ 2 h = 20.1 21.2การแปลงนี้จากเซลลูโลสที่เป็นเซลลูโลส II เกิดขึ้น ซึ่งนอกจากนี้ยังได้เบิกความเห็นจากผลของ Zhang et al. (2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เยื่อไผ่ที่มียอดการเลี้ยวเบนแบบฉบับของเซลลูโลสที่ฉัน 2H = 14.8, 16.3 และ 22.6 (Zhang et al, 2005;. เรดดี้และหยาง, 2008) อย่างไรก็ตามหลังจากที่สลายตัวและสร้างใหม่มันแสดงถึง
รูปแบบการเลี้ยวเบนแบบฉบับของเซลลูโลสที่สอง 2H = 20.1 และ 21.2.
การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้จากเซลลูโลสเซลลูโลสผมไปครั้งที่สองเกิดขึ้นซึ่ง
ก็ยังเบิกความได้จากผลของ Zhang et al, (2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เยื่อไผ่มีปกติยอดการเลี้ยวเบนของเซลลูโลสที่ 2h = 14.8 , 16.3 และ 22.6 ( Zhang et al . , 2005 ; Reddy และหยาง , 2008 ) อย่างไรก็ตาม หลังละลายได้ มันมาโดยทั่วไปรูปแบบการเลี้ยวเบนของเซลลูโลส II ที่ 2h = 20.1% และ 21.2 .นี้การเปลี่ยนแปลงจากเซลลูโลสเซลลูโลส II ซึ่งผมขึ้นยังยืนยันจากผลของ Zhang et al . ( 2005 )