[6], and the mosquito fish, Gambusi

[6], and the mosquito fish, Gambusia affins (8.4 mg L1) [32]. The
LC(50) 50–96 h of methyl parathion was 3.97 mg L1 for larvae
and 9.89 mg L1 for juvenile Piaractus mesopotamicus [33]. Behavioral
changes caused by methyl parathion were reported for
B. cephalus [6] and Rhandia quelen [34], mostly related to erratic
swimming and hyperexcitation in the latter.
There is evidence that larger or older fish are less susceptible to
pesticides than smaller or younger fish. Mount [35] reported Pimephales
notatus 96 h LC50 for endrin of 0.27 lg L1 in 30 mm-long
fish and 0.47 lg L1 in 60 mm-long fish. Pickering et al. [36] conducted
a variety of acute toxicity tests with 13 organophosphate
pesticides and concluded that Bluegills averaging 10 g were
slightly more tolerant than those weighing 2 g to dioxathion, parathion
and malathion.
Most fish species in both fresh and sea water have LC50s of
methyl parathion between 0.25 and 25 mg L1, with a few species
substantially more sensitive [36–38]. The value obtained in the
present study of 2.7 mg L1 is in general agreement with previously
reported values for O. niloticus of 2.2 mg L1 [5,39]. The

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[6], ยุง ปลา Gambusia affins (8.4 มิลลิกรัม L 1) [32] และ ที่LC(50) h 50 – 96 ของ methyl parathion ถูก 3.97 มิลลิกรัม L 1 สำหรับตัวอ่อนและ mg 9.89 L 1 สำหรับเยาวชนปลา mesopotamicus [33] พฤติกรรมมีรายงานการเปลี่ยนแปลงที่เกิดจาก methyl parathion สำหรับเกิด cephalus [6] และ quelen Rhandia [34], ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับความว่ายน้ำและ hyperexcitation ในหลังมีหลักฐานที่เก่ากว่า หรือใหญ่กว่าปลาน้อยไวต่อการยาฆ่าแมลงกว่าปลาขนาดเล็ก หรืออายุน้อยกว่า เขารายงาน Pimephales [35]notatus LC50 h 96 สำหรับ endrin 0.27 lg L 1 ใน 30 มม.ยาวปลาและ 0.47 lg L 1 ใน 60 มม.ยาวปลา ดำเนินการ Pickering et al. [36]ความหลากหลายของการทดสอบความเป็นพิษเฉียบพลัน 13 organophosphateยาฆ่าแมลง และสรุปว่า Bluegills 10 กรัมหาค่าเฉลี่ยได้ป้องกันความผิดพลาดเล็กน้อยกว่าน้ำหนัก 2 กรัมเพื่อ dioxathion, parathionและไธออพันธุ์ปลาในทั้งสดและน้ำทะเลส่วนใหญ่มี LC50s ของmethyl parathion ระหว่าง 0.25 และ 25 มิลลิกรัม L 1 มีกี่ชนิดเพิ่มเติมมากลับ [36-38] ค่าที่ได้รับในการปัจจุบันศึกษา 2.7 มิลลิกรัม L 1 คือโดยทั่วไป ข้อตกลงก่อนหน้านี้ค่ารายงานสำหรับโอ niloticus ของ 2.2 mg L 1 [5,39] ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ 6 ] และยุง ปลา แกมบูเซีย affins ( 8.4 มิลลิกรัมต่อลิตร  1 ) [ 32 ]
LC ( 50 ) 50 – 96 H ของเมทคือ 3.97 mg L  1 ตัวอ่อนและ  9.89 mg L
1 สำหรับเยาวชน piaractus mesopotamicus [ 33 ] พฤติกรรมการเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากเมท

b โดยรายงานเซฟฟลัส [ 6 ] และ rhandia quelen [ 34 ] , ที่เกี่ยวข้องส่วนใหญ่ว่ายปกติ

และ รองมือรองเท้าในหลังมีหลักฐานว่ามีขนาดใหญ่ หรืออายุมากกว่าปลาจะน้อยไวต่อการ
ยาฆ่าแมลงมากกว่าขนาดเล็ก หรือน้องปลา ภูเขา [ 35 ] รายงาน pimephales
notatus 96 H ) สำหรับการท่องเที่ยวระหว่างประเทศของ 0.27 LG ผม  1 ใน 30 มม. ยาว
ปลาและ 0.47 LG ผม  1 ในปลา ยาว 60 มิลลิเมตร Pickering et al . [ 36 ] )
ความหลากหลายของการทดสอบความเป็นพิษเฉียบพลันด้วย 13 ยาฆ่าแมลงปรอท
และได้ข้อสรุปว่า bluegills เฉลี่ย 10 กรัมจำนวน
ใจกว้างมากขึ้นเล็กน้อยกว่าหนัก 2 กรัม และทดสอบโดยความวิกลจริต
, .
ปลามากที่สุดในทั้งสด และทะเลมี lc50s ของ
เมทระหว่าง 0.25 และ 25 มก. /  1 มีกี่ชนิด
อย่างมากความอ่อนไหว [ 36 - 38 ) มูลค่าที่ได้รับในการศึกษา
ปัจจุบัน 2.7 มิลลิกรัม ผม  1 ในความตกลงทั่วไปว่าด้วยก่อนหน้านี้รายงานค่า
o . niloticus 2.2 mg L  1 [ 5,39 ]ที่