On Christmas Eve 1907 a group of me

On Christmas Eve 1907 a group of men gathered beneath the Paris Opera and carefully wrapped two lead and iron containers containing 24 recorded discs. Each were sealed and locked in a small storage room with a note that read “This will teach men 100 years from now about the state of our talking machines and the voices of the principal singers of our times” In 1912 two more urns were added to the archive plus a hand-cranked gramophone and instructions on how to use it. The project was the idea of Alfred Clark who was the founder and president of EMI’s ancestor, the International Gramophone Company. In 1989, during the installation of air-conditioning it was discovered that the archive had been broken open and one of the 1912 urns was empty and the gramophone was missing. The remainder of the archive was immediately transferred to the National Library of France in Parris. At the end of 2007 the archive was opened. Apart from those missing, the discs were undamaged. It was decided that the records should remain un-played to avoid physical contact with the discs. Since precise details of which discs were in the archive were documented, copies of the same discs available from other archives were used to be digitized.
I just wanted to add that the fact that they didn’t play the actual records and used existing copies, in my opinion kind of takes the romance out of the whole thing.
Interesting Fact: Some were not impressed with the old masters. François Le Roux, a Paris Opera baritone and teacher, said that the old techniques grated on modern professional ears. He also said most of them would not get past the quarter-finals in a contest nowadays. [JFrater: In contrast to Le Roux's opinion, when I was studying opera I was very interested in the great voices of the past and frequently listened to the singers. Their technique was very different to now and often not as polished, but they were masters of emotional performance which is the most important aspect of performance singing in my opinion. Considering that some of these great recordings are of people who performed in the premieres of works by Puccini etc, we have much to gain by studying them.] The recordings of the Paris Opera Vaults were release earlier this year. You can judge for yourself and listen to several of the recordings here.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวันคริสมาสต์เศษ ๆ รวบรวมกลุ่มของคน ใต้โอ เปร่าปารีส และระมัดระวังห่อสองระยะ และเหล็กคอนเทนเนอร์ประกอบด้วยดิสก์บันทึก 24 ถูกปิดผนึก และล็อกในห้องขนาดเล็กที่เก็บบันทึกย่อที่อ่าน "นี้จะสอนคนปีนี้เกี่ยวกับสถานะของเครื่องจักรของเราพูดและเสียงของนักร้องหลักของเวลา" ในซาวน่า urns สองเพิ่มเติมถูกเพิ่มเก็บรวม ทั้งแผ่นที่ cranked มือ และคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการใช้งาน โครงการมีแนวคิดของอัลเฟรด Clark ผู้ก่อตั้งและประธานของบรรพบุรุษของอีเอ็มไอ บริษัทแผ่นนานาชาติ ในปี 1989 ในระหว่างการติดตั้งเครื่องปรับอากาศ เป็นการค้นพบว่า มีการเสียการเก็บถาวรเปิด และ urns ซาวน่าหนึ่งเปล่า และแผ่นได้สูญหาย ส่วนเหลือของเก็บถาวรถูกโอนย้ายไปชาติไลบรารีของฝรั่งเศสใน Parris ทันที ที่สุดของปี 2007 เก็บถาวรถูกเปิด จากที่หายไป ดิสก์ก็ไม่เสียหาย มันเป็นการตัดสินใจว่า ระเบียนควรยังคงยังไม่ได้เล่นเพื่อหลีกเลี่ยงการติดต่อดิสก์ทางกายภาพ เนื่องจากรายละเอียดที่แม่นยำของดิสก์ได้ในเก็บถาวรถูกจัด สำเนาแผ่นเดียวกันว่างจากเก็บอื่น ๆ ใช้ได้ในรูปดิจิทัล
ฉันแค่อยากจะเพิ่มว่า ความจริงที่ว่า พวกเขาไม่ได้เล่นข้อมูลจริง และใช้สำเนาที่มีอยู่ ในความคิดของฉันชนิดของจะโรแมนติกจากการทั้งสิ่ง
ข้อเท็จจริงที่น่าสนใจ: บางไม่ประทับใจกับแบบเก่า François Le Roux ครู และบาริโทนโอเปร่าปารีส กล่าวว่า เทคนิคเก่ายังบนหูมืออาชีพทันสมัย นอกจากนี้เขายังกล่าวว่า ส่วนใหญ่จะไม่ได้รับเลยไตรมาสรอบชิงชนะเลิศในการประกวดในปัจจุบัน [JFrater: ตรงข้ามความคิดเห็น Le Roux เมื่อเรียนโอเปร่า ผมมีความสนใจในเสียงดีในอดีต และมักฟังนักร้องที่ เทคนิคของพวกเขาแตกต่างกันมากแล้ว และมักจะไม่ เป็น เงา แต่พวกของประสิทธิภาพทางอารมณ์ซึ่งเป็นลักษณะสำคัญของเพลงประสิทธิภาพในความคิดของฉัน พิจารณาว่า บางส่วนของบันทึกเหล่านี้ดีมีคนดำเนินการปฐมทัศน์โดยปุชชีนีเป็นต้น เราได้มากที่จะได้รับ โดยการศึกษาพวกเขา] บันทึกของ Vaults โอเปร่าปารีสถูกนำออกใช้ก่อนหน้านี้ในปีนี้ คุณสามารถตัดสินสำหรับตัวเอง และฟังหลายบันทึกที่นี่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวันคริสต์มาสอีฟปี 1907 ผู้ชายกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันใต้ปารีสโอเปร่า และค่อย ๆห่อสองตะกั่วและเหล็กภาชนะบรรจุ 24 บันทึกแผ่นดิสก์แต่ละถูกปิดสนิทและล็อคห้องเก็บขนาดเล็กพร้อมกับข้อความที่อ่าน " นี้จะสอนคน 100 ปีจากตอนนี้เกี่ยวกับสถานะของเครื่องพูดของเรา และเสียงของนักร้องหลักของเวลาของเราใน 1912 สองโกศที่ถูกเก็บบวกมือ cranked แผ่นเสียง และคําแนะนําในการใช้มัน .โครงการนี้เป็นความคิดของอัลเฟรด คลาร์ก ที่เป็นผู้ก่อตั้งและประธานของ EMI บรรพบุรุษ บริษัทแผ่นเสียงสากล ในปี 1989 ในระหว่างการติดตั้งเครื่องปรับอากาศ พบว่าจัดเก็บได้เสียเปิดและหนึ่งใน 1912 โกศว่างเปล่าและแผ่นเสียงได้หายตัวไปส่วนที่เหลือของเอกสารได้ทันทีย้ายไปห้องสมุดแห่งชาติของฝรั่งเศสในปาริส . ณ สิ้นปี 2550 เก็บเปิด นอกเหนือจากนั้นหายไป แผ่นก็ไม่เสียหาย มันก็ตัดสินใจว่าควรจะยกเลิกบันทึกเล่นเพื่อหลีกเลี่ยงการติดต่อทางกายภาพกับดิสก์ เนื่องจากรายละเอียดที่ชัดเจน ซึ่งแผ่นอยู่ในคลังมีเอกสารสำเนาแผ่นเดียวกันใช้ได้จากแฟ้มอื่น ๆที่ใช้เพื่อแปลงเป็นข้อมูลดิจิทัล .
ผมแค่อยากจะเพิ่มความจริงที่ว่าพวกเขาไม่ได้เล่นประวัติที่แท้จริง และใช้ชุดเดิม ในความเห็นของฉัน มันทำให้ความโรแมนติกแล้ว ทุกอย่าง
ข้อเท็จจริงที่น่าสนใจ : บางคนไม่ประทับใจกับเจ้านายเก่า ฟรองซัวส์เลอรูซ์ , ปารีสโอเปร่า บาริโทน และอาจารย์กล่าวว่าเทคนิคเก่าขูดหูมืออาชีพที่ทันสมัย นอกจากนี้เขายังกล่าวว่าส่วนใหญ่ของพวกเขาจะไม่ได้รับที่ผ่านมาไตรมาสรอบชิงชนะเลิศในการแข่งขันในปัจจุบัน [ jfrater : ในทางตรงกันข้ามกับเลอรูซ์ของความคิด ตอนผมเรียนโอเปร่า ผมมีความสนใจมากในเสียงที่ดีของอดีตและมักฟังนักร้อง เทคนิคของพวกเขาแตกต่างกันมากตอนนี้ และมักจะไม่ขัดแต่พวกเขามีต้นแบบของการแสดงอารมณ์ ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของการแสดงร้องเพลงในความคิดของฉัน พิจารณาว่าบางส่วนของเหล่านี้เป็นบันทึกที่ดีของผู้ที่ดำเนินการในรอบปฐมทัศน์ของงานนี ฯลฯ เรามีมากที่จะได้รับจากการศึกษาพวกเขา ] บันทึกของปารีสโอเปร่ามันถูกปล่อยเมื่อปีคุณสามารถตัดสินด้วยตัวคุณเอง และฟังหลายบันทึก
ที่นี่เลย