Introduction[edit]Gawai Dayak comes

Introduction[edit]

Gawai Dayak comes from Gawai meaning festival and Dayak a collective name for the indigenous peoples of Sarawak, Indonesian Kalimantan and the interior of Borneo. The population estimate is two to four million people. The Dayaks, previously known as the Sea Dayak are mostly Iban people. Other ethnic groups such as the Bidayuh people (Land Dayak and Orang Ulu) are recognised. The Orang Ulu include the Kayans, Kenyahs and Lun Bawangs. There are over 200 riverine and hill-dwelling ethnic subgroups in the region. Although these peoples have common traits, each have their own dialect, customs, laws, territory and culture. Dayak languages are categorised as part of the Austronesian languages. The Dayaks embraced animism and paganism but in recent times, many have converted to Christianity.

Preparation[edit]

As the festival day approaches, everyone will be busy with general tidying up, grave visiting, paddy drying and milling, collecting and preparing food and final house decoration, where necessary. The mode of celebrations of Gawai Dayak vary from place to place and preparations begin early.

Food and drink[edit]

When a longhouse agrees to host Gawai Dayak, they may need to plant extra paddy and organise labour ("bedurok"). Rice may be purchased from the towns if the festival is in a place where paddy farming is absent or insufficient. The traditional Dayak liquor is Rice wine called tuak. It is brewed at least one month before the Gawai Dayak. The drink is brewed from the glutinous rice from a recent harvest mixed with home-made yeast. Traditionally, tuak was made with rice milk only but is now cut with sugar and water in a process called ciping. A stronger alcoholic beverage made by the Ibans is "langkau" (called arak tonok" (burnt spirit) by the bidayuhs). This drink is made by distilling tuak over a fire.

Traditional cake delicacies are prepared from glutinous rice flour mixed with sugar. The cakes include sarang semut (ant nest cake), cuwan (molded cake) and kui sepit (twisted cake). The cakes can last well whilst kept inside a jar because they are deep-fried until hardened. Penganan iri (a discus-shaped cake) are made just prior to the festival day because they do not keep well. This is because the cake is lifted from the hot frying oil while not fully hardened. The sugar used can be the brown nipah sugar or cane sugar.

Before the Gawai eve, the longhouse residents may organise a hunting or fishing trip to gather wild meats and fish. Both can be preserved with salt in a jar or smoked over a firewood platform above the hearth. Any wild animal parts like the horns, teeth and claws, and feathers are used to decorate and repair traditional costumes.

Decoration of the longhouse[edit]

The longhouse is cleaned, repaired and repainted by co-operation amongst its residents, (gotong-royong in Malay). The longhouse is constructed as a unique place of living and worship. Its main post (tiang pemun) is the designated starting point of all the building materials ("pun ramu") and must remain intact.[2] Timber and wooden materials for repairs are obtained from nearby reserve forests ("pulau galau, pulau ban") or purchased in towns. A "pantar" (long chair) may be built along the upper area of the ruai (gallery). The seat is raised and the tanju (verandah wall) is used as the back rest. Some old wooden longhouses ("rumah kayu") are renovated with concrete and bricks to make a terraced structure ("rumah batu").

The inside walls of the longhouse are decorated with "ukir" murals portraying tree and wild animal motifs. Men with decorating skills make split bamboo designs. The Orang Ulu are famous for their colourful paintings of the tree of life on their house walls and their house posts are elaborately carved.[3] Highly decorated shields are displayed near the family room door. Heirloom jars and old human skulls obtained during headhunting raids, if still kept, are cleaned and displayed. Deer horns may be secured on the longhouse posts in order to secure highly decorated swords and other household items.

Gawai Dayak eve[edit]

On Gawai Eve, people gather sago, aping, sawit or coconut palm shoots which are used for making soup. Vegetables such as wild miding fern, fiddlehead fern, bamboo shoots, tapioca leaves and Dayak round brinjals from nearby jungle, farms or gardens are also gathered.

After the gathering of plants and vegetables early in the morning, the poultry is slaughtered. Enough meat is cooked in mid-aged thin-walled bamboo logs to make a traditional dish called "pansoh" (or "lulun" in the Iban language). The meat is first mixed with traditional herbs like lemon grass, ginger, bungkang leaves and salt. Any remaining meat is preserved in salt. Animal heads are roasted over an open fire to be served hot with tuak. Wooden cooking implements are made from small tree logs.

Some glutinous rice is cooked in bamboo logs to soak up the bamboo aroma. Normal rice will be cooked in pots at the kitchen hearth. The addition of pandan leaves gives a special aroma. Smoke from the fire wood also gives a distinctive aroma. Some Dayaks, especially Orang Ulu, will wrap rice in long green leaves before steaming it inside a pot. Rice may also cooked using a gas stove or rice cooker.

Highly decorated mats for guests to sit on are laid out on the longhouse gallery which runs the entire length of the building. The Dayaks make various types of traditional hand-woven mats. There are reed mats woven with colourful designs, lampit rattan mats, bidai tree bark mats and peradani mats. The walls of most family rooms and galleries are decorated with traditional blankets such as the woven Pua Kumbu and the tied cloth (kain kebat) blankets which are made with unique Dayak designs. During the festival, women are keen to display their skills and hard work at mat-making and hand-weaving. Some traditional baskets are also seen.

Traditional dress[edit]

Men and women may wear "ngepan", the traditional costume, especially when guests are arriving. The traditional dress of men is a loincloth (sirat or cawat), animal skin coat (gagong), peacock and hornbill feathers (lelanjang) headware, chains over the neck (marik), silver armlets and anklelets along with a shield, sword and spear. Men are decorated with tribal tattoos (kalingai or pantang in Iban) which signify their life experience and journey. A frog design on the front of the man's neck and or tegulun designs on the backs of the hand indicate the wearer has chopped off a human head or killed a man in military combat. However, some designs are based on marine life which are meant for protection and rescue of the wearers when on the water.

Women wear a hand-woven cloth (kain betating) worn around the waist, a rattan and brass ring high corset around the upper body, selampai (a long piece of scalp) worn over the shoulders, a woven bead chain over the neck and shoulders (marik empang), a decorated high-comb (sugu tinggi) over the hair lump (sanggul), a silver belt (lampit), armlet, anklet and orb fruit purse. In the past, it was customary for Dayak women to have the breasts bare as a sign of beauty. In Bidayuh Dayaks society, Dayung Boris are the maidens of the Gawai Festival.

Offerings and sacrifices[edit]

Celebrations begin on the evening of 31 May with a ceremony to cast away the spirit of greed (Muai Antu Rua). Two children or men, each dragging a winnowing basket (chapan) will pass each by family's room. Every family will throw some unwanted article into the basket. The unwanted articles will then be tossed to the ground from the end of the longhouse.

At dusk, a ritual offering ceremony (miring or bedara) will take place at every family room, one after the other. Before the ceremony, ritual music called gendang rayah is performed. Old ceramic plates, tabak (big brass chalices) or containers made of split bamboo skins (kelingkang) are offered to the deities.

The Iban Dayaks believe in seven deities whose names are Sengalang Burong (the god of war which is represented by the brahminy kite in this world); Biku Bunsu Petara (the great priest's second in command), Menjaya Manang (the first shaman and god of medicine), Sempulang Gana with Semerugah (the god of agriculture and land), Selampadai (the god of creation and procreativity), Ini Inee/Andan (the god of justice) and Anda Mara (the god of wealth).[4] Iban Dayaks also call upon the legendary and mythical people of Panggau Libau and Gelong, and some good helpful spirits or ghosts to attend the feast.

Offerings to the deities are placed at the four corners of each family room, in the kitchen, at the rice jar, in the gallery, the tanju and the farm. Other highly prized possessions such as precious old jars and modern items like rice milling engines, boat engines or a car may also be used as offerings. Any pengaroh (charm) will be brought out for this ceremony to ensure its continuous effectiveness and to avoid madness afflicting the owner. Wallets are placed among the offerings to increase the tuah or fortune of the owners.

Each set of offerings usually contains seven traditional items: the cigarette nipah leaves and tobacco, betel nut and sireh leaves, glutinous rice in a hand-woven leave container (senupat), rice cakes (tumpi), sungki (glutinous rice cooked in buwan leaves), glutinuos rice cooked in bamboo logs (asi pulut lulun), penganan iri (cakes of glutinous rice flour mixed with nipah sugar), ant nest cakes and moulded cakes, poprice (made from glutinous paddy grains heated in a wok or pot), hard-boiled chicken eggs and tuak rice wine poured over or contained in a small bamboo cup.

After all the offering sets are completed, the chief of the festival thanks the gods for a good harvest, and asks for guidance, blessings and long life as he waves a cockerel over the offerings (bebiau). The cockerel is sacrificed by slicing its neck. Its wing feathers are pulled out and brushed onto its bleeding neck after which eac

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ [แก้ไข]Gawai Dayak มาจาก Gawai หมายเทศกาลและ Dayak ชื่อรวมสำหรับชนของซาราวัค กาลิมัน ตันอินโดนีเซีย และภายในของเกาะบอร์เนียว การประเมินประชากรเป็น 2 ถึง 4 ล้านคน Dayaks เดิม เรียกว่า Dayak ทะเลเป็นส่วนใหญ่ Iban คน กลุ่มชาติพันธ์อื่นเช่นคน Bidayuh (Dayak ที่ดินและห้องรีครีเอชั่น) ที่ยัง รีครีเอชั่นห้องรวม Kayans, Kenyahs และ Lun Bawangs มี 200 กว่าริเวอร์ไรน์ และเขาปีติชนเผ่าย่อยในภูมิภาค แม้ว่าคนเหล่านี้มีลักษณะทั่วไป ได้ของตนเองภาษา ศุลกากร กฎหมาย ดินแดน และวัฒนธรรม ภาษา Dayak จะจัดเป็นส่วนหนึ่งของภาษาออสโตรนีเซียน Dayaks ที่กอด animism และลัทธินอกศาสนา แต่ในครั้งล่าสุด หลายแปลงเพื่อศาสนาคริสต์เตรียม [แก้ไข]เป็นวันเทศกาลใกล้ ทุกคนจะได้ว่างทั่วไป tidying ขึ้น เยี่ยมศพ การอบแห้งข้าวเปลือก และ สี รวบรวม และการจัดเตรียมอาหารและของตกแต่งบ้านสุดท้าย ที่จำเป็น วิธีการฉลองของ Gawai Dayak แตกต่างจากสถาน และเตรียมเริ่มต้นอาหารและเครื่องดื่ม [แก้ไข]เมื่ออัยการตกลงที่จะโฮสต์ Gawai Dayak พวกเขาอาจจำเป็นต้องปลูกข้าวเพิ่มเติม และแหล่งแรงงาน ("bedurok") อาจจะซื้อข้าวจากเมืองว่าเทศกาลในนาข้าวขาด หรือไม่เพียงพอ Tuak ข้าวเรียกว่าไวน์เหล้า Dayak ดั้งเดิมได้ มันได้รับการต้มกลั่น Gawai Dayak น้อย 1 เดือน เครื่องดื่มจะได้รับการต้มกลั่นจากข้าวเหนียวจากการเก็บเกี่ยวล่าผสมกับยีสต์ที่ทำที่บ้าน ประเพณี tuak ทำ ด้วยนมข้าวเท่านั้น แต่ตอนนี้ตัด ด้วยน้ำตาล และน้ำในกระบวนการที่เรียกว่า ciping เครื่องดื่มแอลกอฮอล์แข็งแกร่งโดย Ibans เป็น "langkau" (เรียกว่ามวล tonok" (เผาวิญญาณ) โดย bidayuhs) เครื่องดื่มนี้จะทำ โดย distilling tuak ผ่านไฟเค้กแบบอาหารที่เตรียมจากแป้งข้าวเหนียวผสมกับน้ำตาล เค้กรวม sarang semut (เค้กรังมด), cuwan (แม่พิมพ์เค้ก) และกุย sepit (บิดเค้ก) เค้กสามารถสุดท้ายในขณะที่เก็บไว้ภายในขวดเป็น เพราะพวกเขาจะทอดจนแข็งดี Penganan iri (รูปปลาปอมปาดัวร์เค้ก) จะทำก่อนวันเทศกาลเนื่องจากพวกเขาไม่ให้ด้วย ทั้งนี้เนื่องจากเค้กมีต่อจากการทอดน้ำมันร้อนขณะชุบแข็งไม่เต็ม น้ำตาลที่ใช้ได้นิสีน้ำตาลน้ำตาลหรือน้ำตาลทรายก่อนอีฟ Gawai ชาวอัยอาจแหล่งล่าสัตว์หรือตกปลารวบรวมเนื้อสัตว์ป่าและปลา ทั้งสองสามารถรักษา ด้วยเกลือในขวดเป็น หรือรมควันมากกว่าแพลตฟอร์มฟืนเหนือพื้นเตา ส่วนสัตว์ป่าต่าง ๆ เช่นแตร ฟัน และเล็บ และใช้ขนในการตกแต่ง และซ่อมแซมเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมตกแต่งของอัย [แก้ไข]อัยจะทำความสะอาด ซ่อมแซม และวาดใหม่ โดยความร่วมมือบรรดาผู้อยู่อาศัย (gotong-royong ในมาเลย์) อัยจะสร้างเป็นสถานที่เฉพาะของห้องนั่งเล่นและนมัสการ ลงรายการบัญชีเป็นหลัก (เตียง pemun) เป็นจุดเริ่มต้นกำหนดของวัสดุทั้งหมดอาคาร ("ปั่น ramu") และต้องยังคงเหมือนเดิม [2] ไม้และวัสดุไม้สำหรับซ่อมแซมจะได้รับจากป่าสงวนบริเวณใกล้เคียง ("galau เลา บ้านปู") หรือซื้อในเมือง เป็น "ปันตาร์" (เก้าอี้ยาว) อาจสร้างขึ้นตามแนวตั้งด้านบนของสำรวย (แกลลอรี่) ยกนั่ง และใช้ส่วนที่เหลือหลัง tanju (ผนังระเบียง) บาง longhouses ไม้เก่า ("รูมาห์ kayu") ตกแต่ง ด้วยคอนกรีตและอิฐเพื่อทำให้โครงสร้างตาม ("รูมาห์บาตู")ภายในผนังของอัยที่ตกแต่ง ด้วยภาพจิตรกรรม "ukir" ขัดทรีและโดดเด่นที่สัตว์ป่า คนที่ มีทักษะในการผสมให้แบ่งไม้ไผ่ออก รีครีเอชั่นห้องอยู่ในภาพวาดของสีสันของชีวิตของต้นไม้บนกำแพงของบ้าน และมุ้งกระทู้บ้านของพวกเขาจะแกะสลักไว้ [3] สูงตกแต่งโล่ไว้ใกล้กับประตูห้อง ขวด heirloom ทิ้งอยู่ระเกะระกะมนุษย์ที่เก่าที่ได้รับในระหว่างที่มา headhunting ถ้ายัง เก็บ ทำความสะอาด และแสดง อาจปลอดภัยประกาศอัยกวางแตรปลอดภัยสูงด้วยดาบและรายการอื่น ๆ ในครัวเรือนอีฟ Gawai Dayak [แก้ไข]ในวัน Gawai คนรวบสาคู aping, sawit หรือยอดมะพร้าวที่จะใช้สำหรับทำซุป ผัก miding ป่าเฟิร์น เฟิร์น fiddlehead หน่อไม้ ใบมันสำปะหลัง และ Dayak รอบ brinjals จากป่าในบริเวณใกล้เคียง ฟาร์มหรือสวนยังรวบรวมหลังจากรวบรวมพืชผักและในช่วงตอนเช้า มีฆ่าสัตว์ปีก พอเนื้อสุกในบันทึกไม้ไผ่บางผนัง aged กลางต้องการจานแบบดั้งเดิมที่เรียกว่า "pansoh" (หรือ "lulun" ในภาษาอีบัน) ก่อนจะผสมเนื้อสมุนไพรแบบดั้งเดิมเช่นตะไคร้ ขิง ใบ bungkang และเกลือ เนื้อใด ๆ ที่เหลือยังคงอยู่ในเกลือ หัวสัตว์ที่ย่างผ่านไฟเปิดให้บริการพร้อมกับ tuak เครื่องมือทำไม้ที่ทำจากต้นไม้ขนาดเล็กบันทึกข้าวเหนียวสุกในไม้ไผ่บันทึกซับกลิ่นหอมของไม้ไผ่ ปกติข้าวจะต้องต้มในหม้อที่พื้นเตาครัว แห่งใบไม้ใบเตยให้หอมเป็นพิเศษ ควันจากไม้ไฟยังช่วยให้กลิ่นหอมโดดเด่น Dayaks บาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งห้องรีครีเอชั่น จะห่อข้าวใบสีเขียวยาวก่อนนึ่งในหม้อ ข้าวอาจสุกใช้เป็นเตาแก๊ส หรือหม้อหุงข้าวสูงตกแต่งเสื่อสำหรับนั่งมีแอร์บนหออัยที่ทำงานทั้งความยาวของอาคาร Dayaks การทำเสื่อทอมือแบบต่าง ๆ มีทอ ด้วยลายสีสันเสื่อกก เสื่อหวาย lampit, bidai ต้นไม้เปลือกเสื่อ และเสื่อ peradani ผนังห้องและเก็บตกแต่ง ด้วยผ้าห่มแบบดั้งเดิมเช่น Kumbu ปัวทอ และ blankets ผ้า tied (kain kebat) ซึ่งจะออกแบบเฉพาะ Dayak ในช่วงเทศกาล ผู้หญิงมีความกระตือรือร้นที่จะแสดงทักษะของพวกเขาและการทำงานที่ทำพรม และ ทอมือ เห็นตะกร้าบางแบบดั้งเดิมอีกด้วยการแต่งกายแบบดั้งเดิม [แก้ไข]ผู้ชายและผู้หญิงอาจสวม "ngepan" แต่งกายแบบดั้งเดิม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมาถึงห้องพัก การแต่งกายแบบดั้งเดิมของผู้ชายเป็นโจงกระเบน (sirat หรือ cawat), หนังสัตว์เสื้อ (gagong), headware (lelanjang) ขนนกยูงและนกเงือก โซ่คอ (marik), armlets เงิน และ anklelets โล่ ดาบ และหอก ชายตกแต่ง ด้วยชาวรอยสัก (kalingai หรือ pantang ใน Iban) ซึ่งมีความหมายประสบการณ์ชีวิตและการเดินทางของพวกเขา กบออกแบบด้านหน้าของชายหนุ่มคอและหรือ tegulun ลวดลายบนหลังมือบ่งชี้ว่า ผู้สวมใส่มีสับปิดหัวมนุษย์ หรือฆ่าคนในการรบทางทหาร อย่างไรก็ตาม บางแบบอยู่ในชีวิตซึ่งหมายถึงการป้องกันและกู้ภัยของ wearers ในน้ำผู้หญิงสวมใส่ผ้าทอมือ (kain betating) สวมใส่สถานเอว หวาย และแหวนทองเหลืองสูงรัดรอบตัวบน selampai (ยาวชิ้นส่วนของหนังศีรษะ) สวมเหนือไหล่ สายทอลูกปัดช่วงคอ และไหล่ (marik empang) การตกแต่งสูงหวี (ติงกิ sugu) ผ่านก้อนผม (sanggul), เข็มขัดเงิน (lampit) ใส่ผลไม้ armlet ข้อเท้า และลูกโลก ในอดีต มันเป็นจารีตประเพณีสำหรับ Dayak ผู้หญิงมีหน้าอกเปลือยเป็นสัญลักษณ์ของความงาม ในสังคม Bidayuh Dayaks บอริส Dayung มีเมเดนของเทศกาล Gawaiเหนื่อยและบูชา [แก้ไข]ฉลองเริ่มเย็น 31 พฤษภาคม มีพิธีนักจิตวิญญาณของความโลภ (Muai อันตูเรือ) สองเด็กหรือผู้ชาย แต่ละลากตะกร้า winnowing (chapan) จะผ่าน โดยห้องของแต่ละ ทุกครอบครัวจะโยนบางบทความลงในตะกร้า บทความที่ไม่พึงประสงค์จะแล้วจะเพราะไปพื้นดินจากจุดสิ้นสุดของอัยว่ายน้ำ พิธีกรรมแบบประเพณี (miring หรือ bedara) จะแทนที่ทุกห้อง หนึ่งหลังจากอื่น ๆ ก่อนพิธี เพลงพิธีกรรมที่เรียกว่า gendang ชนชั้นรายาห์จะดำเนินการ แผ่นเซรามิคเก่า tabak (ทองเหลืองใหญ่ chalices) หรือภาชนะบรรจุที่ทำสกินแบ่งไม้ไผ่ (kelingkang) จะนำเสนอให้เทวดาIban Dayaks เชื่อในเทวดา 7 เปลี่ยนชื่อเป็น Sengalang Burong (พระเจ้าของสงครามซึ่งแสดง โดยว่าวบราห์มินี่ในโลกนี้); Bunsu Petara Biku (พระสงฆ์ที่ดีในในคำสั่ง), มะ นัง Menjaya (แรกหมอและพระยา) Gana Sempulang Semerugah (พระเกษตรและที่ดิน), Selampadai (พระสร้างและ procreativity), Ini Inee/Andan (พระธรรม) และโรงแรมมา ราดา (เจ้าของทรัพย์สิน) [4] Iban Dayaks ยังโทรตามคนตำนาน และตำนานของ Panggau Libau และ Gelong และบางคนยิ้มแย้มแจ่มใสดี หรือผีเข้าร่วมงานเลี้ยงเพื่อเทวดาจะอยู่ที่สี่มุมของแต่ละห้อง ในครัว ที่ขวดบรรจุข้าว เก็บ tanju และฟาร์ม ทรัพย์สินอื่น ๆ prized สูงเช่นขวดเก่าที่มีค่าและสินค้าทันสมัยเช่นข้าวกัดเครื่องยนต์ เครื่องยนต์เรือ หรือรถยนต์อาจใช้เป็นเหนื่อย จะนำออกใด ๆ pengaroh (เสน่ห์) สำหรับพิธีนี้ให้ประสิทธิผลอย่างต่อเนื่อง และ เพื่อหลีกเลี่ยงความบ้า afflicting เจ้า กระเป๋าอยู่ระหว่างเสนอเพิ่ม tuah หรือมรดกของเจ้าแต่ละชุดของมักจะประกอบด้วย 7 แบบ: ใบนิบุหรี่ และยาสูบ หมากถั่ว กับ sireh ใบไม้ ข้าวในมือทอออกจากคอนเทนเนอร์ (senupat), เค้กข้าว (tumpi), sungki (ข้าวเหนียวที่สุกในใบ buwan) glutinuos ข้าวสุกในไม้ไผ่บันทึก (อาซี pulut lulun), penganan iri (เค้กของแป้งข้าวเหนียวผสมกับน้ำตาลนิ), เค้กรังมด และเค้ก moulded , poprice (ทำจากแป้งข้าวเหนียวอุ่นในกระทะหรือหม้อ), ไข่ไก่ต้ม และ tuak ข้าวไวน์ poured มากกว่า หรืออยู่ในถ้วยไม้ไผ่ขนาดเล็กหลังจากชุดจึงจะเสร็จสมบูรณ์ ประธานของเทศกาลขอบคุณพระเจ้าสำหรับการเก็บเกี่ยวที่ดี แล้วขอคำแนะนำ พร และอายุยืนเท่าเขาคลื่น cockerel ที่มากกว่าเหนื่อย (bebiau) Cockerel จะเสียสละ โดยการแบ่งคอของมัน ดึงออก และทาสีลงบนคอของมันมีเลือดออกหลังจากที่ eac ของขนปีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ [แก้ไข] Gawai Dayak มาจากความหมาย Gawai เทศกาลและ Dayak ชื่อสำหรับกลุ่มชนพื้นเมืองของรัฐซาราวักอินโดนีเซียกาลิมันตันและการตกแต่งภายในของเกาะบอร์เนียว ประมาณการประชากร 2-4000000 คน Dayaks ที่รู้จักกันก่อนหน้านี้เป็นทะเล Dayak ส่วนใหญ่จะเป็นคน Iban กลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ เช่นคน Bidayuh (ที่ดิน Dayak และ Orang Ulu) ได้รับการยอมรับ Orang Ulu รวม Kayans ที่ Kenyahs และลุ Bawangs มีอยู่มากกว่า 200 แม่น้ำและภูเขาที่อาศัยอยู่ในกลุ่มย่อยของกลุ่มชาติพันธุ์ในภูมิภาค แม้ว่าผู้คนเหล่านี้มีลักษณะร่วมกันแต่ละคนมีภาษาของตัวเองศุลกากรกฎหมายดินแดนและวัฒนธรรม ภาษา Dayak มีการแบ่งประเภทเป็นส่วนหนึ่งของ Austronesian ภาษา Dayaks กอดเชื่อและพระเจ้า แต่ในครั้งที่ผ่านมามีหลายคนที่เปลี่ยนศาสนาคริสต์. เตรียม [แก้ไข] ฐานะที่เป็นวิธีวันเทศกาลที่ทุกคนจะยุ่งอยู่กับการทั่วไปของการจัดเก็บ up เยี่ยมหลุมฝังศพ, การอบแห้งข้าวเปลือกและข้าวการเก็บรวบรวมและการเตรียมอาหารและครั้งสุดท้าย ตกแต่งบ้านในกรณีที่จำเป็น โหมดของการเฉลิมฉลองของ Gawai Dayak แตกต่างกันไปจากสถานที่และการเตรียมการเริ่มต้น. โดยอาหารและเครื่องดื่ม[แก้ไข] เมื่อทรงเห็นด้วยที่จะเป็นเจ้าภาพ Gawai Dayak พวกเขาอาจจำเป็นต้องปลูกข้าวพิเศษและการจัดระเบียบแรงงาน ("bedurok") ข้าวอาจจะซื้อจากเมืองเทศกาลถ้าอยู่ในสถานที่เลี้ยงข้าวไม่อยู่หรือไม่เพียงพอ สุรา Dayak ไวน์แบบดั้งเดิมที่เรียกว่าข้าว tuak มันถูกต้มอย่างน้อยหนึ่งเดือนก่อนที่ Gawai Dayak เครื่องดื่มที่ต้มจากข้าวเหนียวจากการเก็บเกี่ยวที่ผ่านมาผสมกับยีสต์ทำที่บ้าน ตามเนื้อผ้า tuak ถูกทำให้มีน้ำนมข้าว แต่ตอนนี้ถูกตัดด้วยน้ำตาลและน้ำในกระบวนการที่เรียกว่า Ciping เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่แข็งแกร่งทำโดย Ibans เป็น "langkau" (เรียกว่า arak tonok "(จิตวิญญาณที่ถูกเผาไหม้) โดย bidayuhs) ที่. เครื่องดื่มนี้จะทำโดยการกลั่น tuak มากกว่าไฟไหม้. อาหารเค้กแบบดั้งเดิมที่ทำจากแป้งข้าวเหนียวผสมกับน้ำตาล เค้กรวมถึง Semut Sarang (เค้กรังมด) cuwan (เค้กแม่พิมพ์) และ kui sepit (เค้กบิด). เค้กสามารถมีอายุการใช้กันในขณะที่เก็บไว้ภายในขวดเพราะพวกเขาจะทอดจนแข็ง. Penganan iri (เป็นจานรูป เค้ก) จะกระทำก่อนวันเทศกาลเพราะพวกเขาไม่ให้กัน. นี้เป็นเพราะเค้กจะถูกยกขึ้นจากน้ำมันทอดร้อนในขณะที่ไม่แข็งอย่างเต็มที่. น้ำตาลที่ใช้สามารถเป็นน้ำตาล Nipah สีน้ำตาลหรือน้ำตาลอ้อย. ก่อน Gawai วันที่อยู่อาศัยในรูปทรงอาจจัดให้มีการล่าสัตว์หรือการเดินทางประมงในการรวบรวมเนื้อสัตว์ป่าและปลา. ทั้งสามารถเก็บรักษาไว้ด้วยเกลือในขวดหรือรมควันมากกว่าแพลตฟอร์มฟืนข้างต้นครอบครัวที่. ชิ้นส่วนของสัตว์ป่าเช่นแตรฟันและกรงเล็บ และขนที่ใช้ในการตกแต่งและซ่อมแซมเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิม. ตกแต่งรูปทรง [แก้ไข] ทรงทำความสะอาดซ่อมแซมและทาสีโดยความร่วมมือในหมู่ประชาชน (Gotong-royong ในมาเลย์) ทรงสร้างขึ้นเป็นสถานที่ที่ไม่ซ้ำกันของที่อยู่อาศัยและนมัสการ โพสต์หลัก (เตียง pemun) เป็นจุดเริ่มต้นที่กำหนดของทุกวัสดุก่อสร้าง ("Ramu ปุน") และจะต้องยังคงเหมือนเดิม. [2] ไม้และวัสดุที่ทำจากไม้สำหรับการซ่อมแซมจะได้รับจากป่าสำรองใกล้เคียง ("Pulau Galau บ้าน Pulau ") หรือซื้อในเมือง A "Pantar" (เก้าอี้ยาว) อาจได้รับการสร้างขึ้นตามพื้นที่บนของ ruai (แกลลอรี่) ที่นั่งจะเพิ่มขึ้นและ Tanju (ที่ผนังระเบียง) ใช้เป็นส่วนที่เหลือกลับ บาง longhouses ไม้เก่า ("Rumah kayu") ได้รับการปรับปรุงด้วยคอนกรีตและอิฐที่จะทำให้โครงสร้างระเบียง ("Rumah ตู"). ผนังด้านในของรูปทรงได้รับการตกแต่งด้วย "ukir" ภาพจิตรกรรมฝาผนังจิตรต้นไม้และลวดลายของสัตว์ป่า ผู้ชายที่มีทักษะในการตกแต่งทำให้การออกแบบไม้ไผ่แยก Orang Ulu ที่มีชื่อเสียงสำหรับภาพวาดที่มีสีสันของพวกเขาจากต้นไม้แห่งชีวิตบนผนังบ้านของพวกเขาและโพสต์บ้านอย่างประณีตมีการแกะสลัก. [3] โล่การตกแต่งสูงจะปรากฏอยู่ใกล้ประตูห้องพักของครอบครัว ขวด Heirloom และกะโหลกศีรษะมนุษย์เก่าที่ได้รับระหว่างการบุก headhunting ถ้าเก็บไว้ยังคงมีการทำความสะอาดและแสดง แตรกวางอาจจะมีความปลอดภัยในการโพสต์รูปทรงเพื่อความปลอดภัยดาบตกแต่งและสินค้าในครัวเรือนอื่น ๆ . Gawai Dayak วัน [แก้ไข] วันส่งท้าย Gawai คนรวบรวมสาคู Aping sawit หรือหน่อมะพร้าวที่ใช้สำหรับการทำน้ำซุป ผักเช่นป่า miding เฟิร์นเฟิร์น Fiddlehead หน่อไม้ใบมันสำปะหลังและ Dayak รอบ brinjals จากป่าบริเวณใกล้เคียงฟาร์มหรือสวนที่รวบรวมยัง. หลังจากที่การชุมนุมของพืชและผักในช่วงเช้าของสัตว์ปีกที่มีการฆ่า พอเนื้อสุกในช่วงกลางเดือนวัยบันทึกไม้ไผ่ผนังบางที่จะทำให้จานแบบดั้งเดิมที่เรียกว่า "pansoh" (หรือ "lulun" ในภาษา Iban) เนื้อผสมครั้งแรกกับสมุนไพรแบบดั้งเดิมเช่นตะไคร้ขิงใบ bungkang และเกลือ เนื้อสัตว์ใด ๆ ที่เหลือจะเก็บไว้ในเกลือ หัวสัตว์คั่วมากกว่าเปิดไฟจะเสิร์ฟร้อนกับ tuak ดำเนินการปรุงอาหารที่ทำจากไม้ที่ทำจากบันทึกต้นไม้ขนาดเล็ก. บางข้าวเหนียวสุกในบันทึกไม้ไผ่จะดื่มด่ำกับกลิ่นหอมไม้ไผ่ ข้าวปกติจะได้รับการปรุงสุกในเตาหม้อที่ห้องครัว นอกเหนือจากใบเตยให้กลิ่นหอมพิเศษ ควันจากไฟป่ายังให้กลิ่นหอมที่โดดเด่น บาง Dayaks โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Orang Ulu จะห่อข้าวในใบสีเขียวนานก่อนที่นึ่งไว้ภายในหม้อ ข้าวนอกจากนี้ยังอาจสุกโดยใช้เตาแก๊สหม้อหุงข้าวหรือ. เสื่อการตกแต่งสูงสำหรับผู้ที่จะนั่งบนออกมาวางไว้ในแกลลอรี่รูปทรงที่วิ่งตลอดความยาวของอาคาร Dayaks ให้หลากหลายชนิดเสื่อทอมือแบบดั้งเดิม มีเสื่อกกทอที่มีการออกแบบที่มีสีสัน, เสื่อหวาย lampit เสื่อเปลือกไม้ Bidai และเสื่อ peradani ผนังของห้องพักสำหรับครอบครัวส่วนใหญ่และหอศิลป์มีการตกแต่งด้วยผ้าห่มแบบดั้งเดิมเช่นการทอปัว Kumbu และผ้าผูก (Kain kebat) ผ้าห่มที่ทำด้วยการออกแบบที่ไม่ซ้ำกัน Dayak ในช่วงเทศกาลที่ผู้หญิงมีความกระตือรือร้นที่จะแสดงทักษะและการทำงานอย่างหนักของพวกเขาในการทำเสื่อและทอผ้าด้วยมือ บางกระเช้าแบบดั้งเดิมยังจะเห็น. แต่งกายแบบดั้งเดิม [แก้ไข] ชายและหญิงอาจสวม "ngepan" ที่แต่งกายแบบดั้งเดิมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแขกจะมาถึง การแต่งกายแบบดั้งเดิมของคนเป็นผ้าขาวม้า (ทางพิเศษหรือ cawat) เสื้อหนังสัตว์ (gagong) นกยูงและขนนกเงือก (lelanjang) headware โซ่มากกว่าคอ (Marik) กำไลเงินและ anklelets พร้อมกับโล่ดาบและหอก . ผู้ชายได้รับการตกแต่งที่มีรอยสักเผ่า (kalingai หรือ Pantang ใน Iban) ซึ่งมีความหมายว่าประสบการณ์ชีวิตและการเดินทางของพวกเขา การออกแบบกบที่ด้านหน้าของลำคอของมนุษย์และหรือการออกแบบ tegulun บนหลังของมือที่บ่งบอกถึงผู้สวมใส่ได้ตัดหัวมนุษย์หรือเสียชีวิตชายคนหนึ่งในการต่อสู้ทางทหาร แต่การออกแบบบางอย่างอยู่บนพื้นฐานของชีวิตทางทะเลที่มีความหมายสำหรับการป้องกันและช่วยเหลือผู้สวมใส่เมื่อในน้ำ. ผู้หญิงสวมผ้าทอมือ (Kain betating) สวมรอบเอวแหวนหวายและทองเหลืองรัดตัวสูงรอบด้านบน ร่างกาย selampai (ชิ้นยาวของหนังศีรษะ) ใส่ไหล่ห่วงโซ่ลูกปัดทอในช่วงคอและไหล่ (Marik empang) หวีสูงการตกแต่ง (Sugu Tinggi) มากกว่าก้อนผม (sanggul) เข็มขัดเงิน ( lampit), แขน, กำไลข้อเท้าและกระเป๋าลูกโลกผลไม้ ในอดีตที่ผ่านมามันเป็นธรรมเนียมสำหรับผู้หญิง Dayak ที่จะมีหน้าอกเปลือยเป็นสัญลักษณ์ของความงาม ในสังคม Bidayuh Dayaks, Dayung บอริสเป็นสาวของ Gawai เทศกาล. การเสนอขายและการเสียสละ [แก้ไข] ฉลองเริ่มต้นในตอนเย็นวันที่ 31 พฤษภาคมมีพิธีโยนทิ้งไปจิตวิญญาณของความโลภที่ (Muai Antu Rua) เด็กสองคนหรือแต่ละลากตะกร้าฝัด (เรือฉ่าปันลำ) จะผ่านแต่ละห้องพักของครอบครัว ทุกคนในครอบครัวจะโยนบางบทความที่ไม่พึงประสงค์ลงในตะกร้า บทความที่ไม่พึงประสงค์จะถูกโยนไปที่พื้นดินจากจุดสิ้นสุดของรูปทรงที่. เข้าไต้เข้าไฟพิธีพิธีกรรมเสนอขาย (miring หรือ bedara) จะจัดขึ้นที่ห้องพักทุกคนในครอบครัวหนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ ก่อนที่พิธีพิธีกรรมที่เรียกว่าเพลง gendang rayah จะดำเนินการ แผ่นเซรามิกเก่าตะแบก (chalices ทองเหลืองขนาดใหญ่) หรือภาชนะที่ทำจากสกินไผ่แยก (kelingkang) จะเสนอขายให้กับเทพ. Iban Dayaks เชื่อในเจ็ดเทพที่มีชื่ออยู่ Sengalang Burong (เทพเจ้าแห่งสงครามซึ่งเป็นตัวแทนจากว่าว Brahminy ที่ ในโลกนี้); Biku Bunsu Petara (ที่สองพระสงฆ์ที่ดีในคำสั่ง) Menjaya มะนัง (หมอผีแรกและพระเจ้าของยา) Sempulang กานากับ Semerugah (เทพเจ้าแห่งการเกษตรและที่ดิน) Selampadai (เทพเจ้าแห่งการสร้างและการ procreativity) Ini INEE / Andan (เทพเจ้าแห่งความยุติธรรม) และอันดา Mara (เทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง). [4] Iban Dayaks ยังเรียกร้องให้คนที่เป็นตำนานและเป็นตำนานของ Panggau Libau และ Gelong และบางวิญญาณที่เป็นประโยชน์ที่ดีหรือผีที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยง. เสนอไป เทพจะอยู่ที่มุมทั้งสี่ของแต่ละห้องพักสำหรับครอบครัวในห้องครัวที่โถข้าวในแกลเลอรี่, Tanju และฟาร์ม ทรัพย์สินมีค่าอื่น ๆ สูงเช่นขวดเก่าที่มีค่าและรายการที่ทันสมัยเช่นเครื่องยนต์สีข้าวเครื่องยนต์เรือหรือรถอาจจะถูกนำมาใช้เป็นข้อเสนอของ ใด ๆ pengaroh (เสน่ห์) จะถูกนำออกมาสำหรับพิธีนี้เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพอย่างต่อเนื่องและเพื่อหลีกเลี่ยงความเจ็บปวดรวดร้าวบ้าเจ้าของ กระเป๋าสตางค์ที่มีอยู่ในหมู่การนำเสนอเพื่อเพิ่ม Tuah หรือโชคลาภของเจ้าของ. แต่ละชุดของการให้บริการมักจะมีเจ็ดรายการแบบดั้งเดิมใบ Nipah บุหรี่และยาสูบหมากและใบสิเหร่, ข้าวเหนียวในภาชนะที่ลาทอมือ (senupat ), เค้กข้าว (tumpi) sungki (ข้าวเหนียวสุกใน buwan ใบ) glutinuos ข้าวสวยในบันทึกไม้ไผ่ (asi pulut lulun) penganan iri (เค้กแป้งข้าวเหนียวผสมกับ Nipah น้ำตาล) เค้กรังมดและเค้กแม่พิมพ์ , poprice (ทำจากเมล็ดข้าวข้าวเหนียวร้อนในกระทะหรือหม้อ) ต้มไข่ไก่และ tuak ไวน์ข้าวราดหรือที่มีอยู่ในถ้วยไม้ไผ่ขนาดเล็ก. หลังจากที่ทุกชุดที่เสนอขายจะเสร็จสมบูรณ์หัวหน้าขอบคุณเทศกาล พระเจ้าสำหรับการเก็บเกี่ยวที่ดีและขอคำแนะนำพรและชีวิตตราบใดที่เขาคลื่นกระทงมากกว่าการให้บริการ (bebiau) กระทงเสียสละโดยหั่นคอ ขนปีกของมันจะถูกดึงออกมาและแปรงลงบนคอมีเลือดออกหลังจากที่ EAC

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำ [ แก้ไข ]

กาไวดายักมาจากความหมายเทศกาลกาไวดายัค รวมชื่อสำหรับชนพื้นเมืองในซาราวัก , อินโดกาลิมันตันและการตกแต่งภายในของบอร์เนียว ประชากรประมาณสองถึงสี่ล้านคน การ dayaks , ที่รู้จักกันก่อนหน้านี้เป็นส่วนดยัคทะเลเป็นส่วนใหญ่ IBAN คน กลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ เช่น bidayuh คน ( ดายัคที่ดินและโอรังอูลู ) ยอมรับโดยรวม kayans โอรังอูลู , และ kenyahs ลุน bawangs . มีกว่า 200 ตัว และเนินอาศัยชนกลุ่มน้อยกลุ่มย่อยในภูมิภาค แม้ว่าคนเหล่านี้มีลักษณะทั่วไป ต่างก็มีภาษาถิ่นของตนเอง ขนบธรรมเนียม ประเพณี กฎหมาย วัฒนธรรม ดินแดน และ ดยัค แบ่งเป็นส่วนหนึ่งของภาษา Austronesian ภาษา การ dayaks กอดไสยศาสตร์และลัทธิ แต่ในครั้งล่าสุดหลายแปลงเพื่อศาสนาคริสต์ .

เตรียม [ แก้ไข ]

เป็นเทศกาลวันวิธีการทุกคนจะยุ่งกับการทำความสะอาดทั่วไป , หลุมศพเยี่ยมแห้งข้าวเปลือกและสี , รวบรวมและจัดเตรียมอาหารและการตกแต่งบ้าน สุดท้ายที่จำเป็น โหมดของการเฉลิมฉลองของกาไวดายัคแตกต่างกันไปจากสถานที่และการเตรียมการเริ่มต้น

อาหารและเครื่องดื่ม [ แก้ไข ]

เมื่อ longhouse ตกลงที่จะเป็นเจ้าภาพกาไวดายัค พวกเขาอาจต้องปลูกเพิ่มข้าวและจัดระเบียบแรงงาน ( " bedurok " ) ข้าวอาจจะซื้อมาจากในเมือง ถ้าจัดงานในสถานที่ซึ่งการทำนาจะขาดงาน หรือ ไม่เพียงพอ สุราดยัคดั้งเดิมเป็นไวน์ข้าว เรียกว่า tuak . มันเป็นต้มอย่างน้อยหนึ่งเดือนก่อนกาไวดายัค .เครื่องดื่มที่กลั่นจากข้าวจากการเก็บเกี่ยวล่าสุดผสมกับยีสต์ทำเอง ผ้า tuak ทำจากน้ำนมข้าวเท่านั้น แต่ตอนนี้ตัดกับน้ำตาลและน้ำในกระบวนการที่เรียกว่า ciping . ที่แข็งแกร่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์โดย ibans " langkau " ( เรียกว่า " เป้ อารักษ์ tonok ( วิญญาณไหม้ ) โดย bidayuhs ) ดื่มนี้ทำโดยกลั่น tuak ผ่านไฟ

อาหารขนมพื้นบ้านที่เตรียมจากแป้งข้าวเจ้าผสมกับน้ำตาล เค้กรวม ซารัง semut ( เค้กรังมด ) cuwan ( เค้กแม่พิมพ์ ) และกุย sepit ( เค้กบิด ) เค้กสามารถสุดท้ายดีในขณะที่เก็บไว้ภายในขวดเพราะพวกเขาจะลึกทอดจนแข็งตัว penganan ไอริ ( จานเค้กรูป ) เกิดขึ้นก่อนเทศกาลวันเพราะพวกเขาไม่เก็บดีนี้เป็นเพราะเค้กจะถูกยกขึ้นจากร้อนน้ำมันทอดซ้ำในขณะที่ไม่เต็มที่แข็งกระด้าง น้ำตาลที่ใช้จะเป็นสีน้ำตาล ต้นจากน้ำตาลหรือน้ำตาลอ้อย

ก่อนกาไวอีฟ longhouse ผู้อยู่อาศัยอาจจัดระเบียบการล่าสัตว์หรือตกปลาเพื่อรวบรวมสัตว์ป่าและปลา ทั้งสามารถรักษาด้วยเกลือในขวดหรือไม้ฟืนรมควันมากกว่าแพลตฟอร์มบนเตาไฟ มีสัตว์ป่าส่วนเหมือนเขาฟันและกรงเล็บ และขนจะใช้ในการตกแต่งและซ่อมแซมดั้งเดิม costumes

ตกแต่งของ longhouse [ แก้ไข ]

longhouse ทำความสะอาด ซ่อมแซมและทำสีใหม่ โดยความร่วมมือในหมู่ประชาชน ( gotong royong ในภาษามลายู ) การ longhouse ถูกสร้างเป็นสถานที่เฉพาะของชีวิตและบูชากระทู้หลัก ( เตียง pemun ) เป็นเขตที่จุดเริ่มต้นของวัสดุอาคาร ( " ปัน Ramu " ) และต้องอยู่ในสภาพสมบูรณ์ . [ 2 ] ไม้และวัสดุไม้สำหรับการซ่อมแซมที่ได้รับจากในป่าใกล้เคียง ( " ปูเลา galau ปูเลา , บ้าน ) หรือซื้อในเมือง " ปันตาร์ " ( เก้าอี้ยาว ) อาจจะสร้างขึ้นตามพื้นที่ส่วนบนของรวย ( Gallery )ที่นั่งถูกยกขึ้นและ tanju ( ระเบียงผนัง ) ใช้เป็นส่วนที่เหลือคืน longhouses บางเก่า ( " บ้านไม้ Wood " ) จะได้รับการปรับปรุงด้วยคอนกรีตและอิฐเพื่อให้โครงสร้างระเบียง ( " บ้านบาตู " )

ผนังภายในของ longhouse ตกแต่งด้วย " ukir " จิตรกรรมฝาผนังลวดลายจิตรต้นไม้และสัตว์ป่า ผู้ชายที่มีทักษะให้แยกงานออกแบบไม้ไผ่