2.2. Effects of hypoxia and feeding

2.2. Effects of hypoxia and feeding on bimodal respiration
Fish (N = 16, 65.2 ± 2.7 g, mean ± S.E.M.) were weighed and transferred to a respirometer in the afternoon and allowed to settle until the following day (20 h). The respirometer and the water surface were covered with black plastic to keep it dark and shielded from disturbance, in order to keep the fish as calm as possible. The experiment was conducted in a separate group of fish in normoxia (100% air satura- tion ~150 mm Hg) and hypoxia (20% air saturation ~30 mm Hg). The hypoxic level was reached by manually adjusting the flow rate of N2 gas bubbled into the water. The respirometer (2.3 L) was contained in a holding tank with 30 L of water. During this time the oxygen consumption from water (MO2w) and air (MO2a) was measured to calculate standard metabolic rate (SMR) and partitioning. Hereafter fish were either force fed 5% of their body-mass as grounded fish fillet, or sham fed. During force-feeding, the fish were held out of water and food placed in the stomach by inserting a plastic tube (6 mm outer, 4 mm inner diameter) through the mouth. The fish were not anaesthetised during the sham or force-feeding procedure, which normally lasted less than 2 min. None of the fish regurgitated the food. The sham-feeding consisted of inserting the tube into the stomach of the fish, without injecting feed. After feeding, the fish were immediately returned to the respirometer and measurements of MO2 resumed for another 20 h (sham-fed) or 23.5 (force-fed). The times were chosen after measuring in the first two fish in each group, where MO2 had returned to SMR within these times. Hereafter, the fish that had been force-fed were now sham-fed, and vice versa, so that the effect of sham-feeding and force-feeding could be compared within each individual, and furthermore to alleviate a possible effect of time spent in the respirometer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2. ผลของ hypoxia และอาหารบนหายใจ bimodalFish (N = 16, 65.2 ± 2.7 g, mean ± S.E.M.) were weighed and transferred to a respirometer in the afternoon and allowed to settle until the following day (20 h). The respirometer and the water surface were covered with black plastic to keep it dark and shielded from disturbance, in order to keep the fish as calm as possible. The experiment was conducted in a separate group of fish in normoxia (100% air satura- tion ~150 mm Hg) and hypoxia (20% air saturation ~30 mm Hg). The hypoxic level was reached by manually adjusting the flow rate of N2 gas bubbled into the water. The respirometer (2.3 L) was contained in a holding tank with 30 L of water. During this time the oxygen consumption from water (MO2w) and air (MO2a) was measured to calculate standard metabolic rate (SMR) and partitioning. Hereafter fish were either force fed 5% of their body-mass as grounded fish fillet, or sham fed. During force-feeding, the fish were held out of water and food placed in the stomach by inserting a plastic tube (6 mm outer, 4 mm inner diameter) through the mouth. The fish were not anaesthetised during the sham or force-feeding procedure, which normally lasted less than 2 min. None of the fish regurgitated the food. The sham-feeding consisted of inserting the tube into the stomach of the fish, without injecting feed. After feeding, the fish were immediately returned to the respirometer and measurements of MO2 resumed for another 20 h (sham-fed) or 23.5 (force-fed). The times were chosen after measuring in the first two fish in each group, where MO2 had returned to SMR within these times. Hereafter, the fish that had been force-fed were now sham-fed, and vice versa, so that the effect of sham-feeding and force-feeding could be compared within each individual, and furthermore to alleviate a possible effect of time spent in the respirometer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 ผลกระทบจากการขาดออกซิเจนและการให้อาหารในการหายใจ bimodal
ปลา (ยังไม่มี = 16, 65.2 ± 2.7 กรัมค่าเฉลี่ย± SEM) ได้รับการชั่งน้ำหนักและโอนไปยัง respirometer ในช่วงบ่ายและได้รับอนุญาตให้ชำระจนถึงวันรุ่งขึ้น (20 ชั่วโมง) respirometer และพื้นผิวของน้ำถูกปกคลุมไปด้วยพลาสติกสีดำที่จะให้มันมืดและป้องกันจากความวุ่นวายในการสั่งซื้อเพื่อให้ปลาเป็นความสงบที่เป็นไปได้ การทดลองได้ดำเนินการในกลุ่มที่แยกจากกันของปลาใน normoxia (100% อากาศ satura- การ ~ 150 มิลลิเมตรปรอท) และออกซิเจน (20% อิ่มตัวอากาศ ~ 30 มิลลิเมตรปรอท) ระดับ hypoxic ก็มาถึงโดยการปรับอัตราการไหลของก๊าซ N2 ตนเองฟองลงไปในน้ำ respirometer (2.3 ลิตร) ได้รับการบรรจุอยู่ในถังที่มี 30 ลิตรน้ำ ในช่วงเวลานี้การใช้ออกซิเจนจากน้ำ (MO2w) และอากาศ (MO2a) วัดในการคำนวณอัตราการเผาผลาญมาตรฐาน (SMR) และแบ่งพาร์ทิชัน ปลาปรโลกมีทั้งแรงเลี้ยง 5% ของมวลร่างกายของพวกเขาในขณะที่เนื้อปลาลงดินหรือเสแสร้งเลี้ยง ในระหว่างการบังคับให้อาหารปลาได้จัดขึ้นมาจากน้ำและอาหารที่วางอยู่ในกระเพาะอาหารโดยการใส่หลอดพลาสติก (6 มมนอกเส้นผ่าศูนย์กลางภายใน 4 มิลลิเมตร) ผ่านทางปาก ปลาที่ไม่ได้รับการดมยาสลบในระหว่างขั้นตอนการหลอกลวงหรือบังคับให้อาหารซึ่งปกติจะกินเวลานานกว่า 2 นาที ไม่มีซากปลาอาหาร เสแสร้งให้อาหารประกอบไปด้วยการใส่ท่อเข้าไปในกระเพาะอาหารของปลาโดยไม่ต้องฉีดฟีด หลังจากที่ให้อาหารปลาถูกส่งกลับทันทีที่ respirometer และการวัดของ MO2 กลับมาอีก 20 ชั่วโมง (เสแสร้งเลี้ยง) หรือ 23.5 (แรงเลี้ยง) ครั้งที่ได้รับการแต่งตั้งหลังจากที่วัดในสองครั้งแรกปลาในแต่ละกลุ่มที่ MO2 ได้กลับไป SMR ภายในเวลาเหล่านี้ ปรโลกปลาที่ได้รับแรงเลี้ยงตอนนี้เสแสร้งเลี้ยงและในทางกลับกันเพื่อให้ผลของการให้อาหารเสแสร้งและบังคับให้อาหารอาจจะเทียบภายในแต่ละบุคคลและนอกจากเพื่อบรรเทาผลกระทบที่เป็นไปได้ของเวลาที่ใช้ในการ respirometer

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 . ผลของภาวะพร่องออกซิเจนในการหายใจ และให้อาหารปลาไบโมดอล
( n = 16 , 65.2 ± 2.7 กรัม หมายถึง± s.e.m. ) มีน้ำหนักและย้ายไป respirometer ในตอนบ่าย และได้รับอนุญาตให้ตั้งถิ่นฐาน จนกระทั่งวันต่อมา ( 20 ชั่วโมง ) การ respirometer และพื้นผิวน้ำที่ถูกปกคลุมด้วยพลาสติกสีดำมันมืดและป้องกันจากการรบกวน เพื่อให้ปลาที่สงบโดยทำการทดลองในกลุ่มที่แยกต่างหากจากปลาในวิทยาศาสตร์ ( อากาศ 100% satura - tion ~ 150 มม. ปรอท ) และออกซิเจน ( อากาศอิ่มตัวร้อยละ 20 ~ 30 มม. ปรอท ) ติดตั้งด้วยตนเองได้ถึงระดับ โดยปรับอัตราการไหลของแก๊ส 2 ฟองลงไปในน้ำ การ respirometer ( 2.3 ลิตร ) ถูกบรรจุอยู่ในถัง 30 ลิตรของน้ำในช่วงเวลานี้การใช้ออกซิเจนจากน้ำ ( mo2w ) และอากาศ ( mo2a ) ทำการคำนวณอัตราการเผาผลาญ มาตรฐาน ( ซึ่ง ) และพาร์ทิชัน . พวกปลาทั้งบังคับป้อน 5 % ของร่างกายของมวลเป็นสายดิน เนื้อปลา หรือหลอกลวงเฟด ในระหว่างบังคับให้อาหาร ปลาขึ้นจากน้ำ และอาหารอยู่ในกระเพาะอาหาร โดยการใส่หลอดพลาสติก ( นอก 6 มม.4 มม. เส้นผ่าศูนย์กลางวงใน ) ผ่านทางปาก ปลาไม่ anaesthetised ในระหว่างหลอกลวงหรือบังคับป้อนขั้นตอน ซึ่งปกติใช้เวลาไม่ถึง 2 นาที ไม่มีปลา regurgitated อาหาร อาหารปลอมคือ สอดหลอดเข้าไปในกระเพาะอาหารของปลา โดยการนำอาหาร หลังจากให้อาหารปลาทันที กลับมา respirometer และการวัดของ mo2 ต่ออีก 20 ชั่วโมง ( Sham Fed ) หรือปกติ ( บังคับป้อน ) เวลาที่ถูกเลือกหลังจากวัดในแรกสองปลาในแต่ละกลุ่มที่ mo2 กลับมาถึงในเวลาเหล่านี้ พวกปลาที่ถูกบังคับให้เลี้ยง ตอนนี้แชมเฟด และในทางกลับกันดังนั้น ผลของการให้อาหารปลอมและบังคับให้อาหารอาจเทียบภายในแต่ละบุคคล และนอกจากนี้ เพื่อบรรเทาผลกระทบที่เป็นไปได้ของเวลาที่ใช้ใน respirometer .