The results from the individual tes

The results from the individual tests indicate that gilts with the startle object test first and gilts that had the human interaction test first behaved differently in pre-pubertal tests, indicating that previous test experience is influencing behaviour in subsequent tests. In a previous study, pigs with regular exposure to humans were quicker to approach a novel object, although pigs with regular exposure to novel objects were not quicker to approach a human, compared with pigs which had no previous experience of either human contact or novel objects (Hemsworth et al., 1996). Gilts interacted with the novel object longer during the first stable group novel object test, compared to the remaining two tests, which is unsurprising given that the novel object was different for the stable group tests. As in this study, a previous study in which pigs underwent several behavioural tests also showed a habituation effect, as latency to contact decreased with subsequent tests (Brown et al., 2009).

Some consistency in behaviour was shown between individual and stable group human interaction tests. This is similar to previous studies, where correlations were found between tests with similar stimuli (Janczak et al., 2003b, Lawrence et al., 1991 and Spoolder et al., 1996). By contrast, a study of finisher pigs found consistency in response to different test types as well as over time (Brown et al., 2009) and prepubertal gilts showed a general reaction pattern across different non-social situations (Thodberg et al., 1999). In other situations, male and female growing pigs showed consistency in aggression and mounting behaviour (Clark and D’Eath, 2013) and at farrowing 14% of sows that savaged as gilts, savaged on the second parity, compared with only 0.8% of sows, which did not savage as gilts (Harris et al., 2003). Jensen et al. (1995), however, failed to find consistency in the undisturbed behaviour of piglets pre-weaning. Greater consistency in response to the tests used in the current study may have been found if the test order was not randomised and the gilts’ were habituated to the test arena beforehand, so that they were responding to the novelty of the startle object and human, rather than the arena. However, according to the properties outlined by Jensen (1995), the data in this study do not provide evidence of distinct coping strategies. In a critical evaluation of fear tests, Forkman et al. (2007) concluded that fear tests for pigs are not well validated as inter-test correlations were low for the various tests that have been used, which is supported in this study.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์จากการทดสอบแต่ละตัวบ่งชี้ว่า แม่สุกรวัตถุ startle ทดสอบแรกและแม่สุกรที่มีการทดสอบมนุษย์โต้ตอบครั้งแรก ทำงานแตกต่างกันในการทดสอบก่อน pubertal ระบุว่า ประสบการณ์ทดสอบก่อนหน้านี้จะมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมในการทดสอบภายหลัง ในการศึกษาก่อนหน้านี้ สุกร มีแสงปกติกับมนุษย์ได้เร็วกว่าวิธีวัตถุนวนิยาย แม้ว่าสุกร มีแสงปกติวัตถุนวนิยายไม่ได้เร็วกว่าวิธีมนุษย์ เทียบกับสุกรที่มีประสบการณ์ก่อนหน้าของบุคคลติดต่อหรือนวนิยายวัตถุ (Hemsworth et al., 1996) แม่สุกรอาจ มีวัตถุนวนิยายอีกต่อไปในระหว่างการทดสอบครั้งแรกกลุ่มมั่นคงวัตถุนวนิยาย เปรียบเทียบกับการทดสอบสองที่เหลือ ซึ่งเป็น unsurprising ที่นวนิยายวัตถุที่แตกต่างกันสำหรับการทดสอบกลุ่มที่มั่นคง ในการศึกษานี้ การศึกษาก่อนหน้านี้สุกรแต่ละพฤติกรรมหลายการทดสอบยัง พบผล habituation เป็นแฝงติดต่อลดลงกับการทดสอบภายหลัง (น้ำตาลร้อยเอ็ด al., 2009)Some consistency in behaviour was shown between individual and stable group human interaction tests. This is similar to previous studies, where correlations were found between tests with similar stimuli (Janczak et al., 2003b, Lawrence et al., 1991 and Spoolder et al., 1996). By contrast, a study of finisher pigs found consistency in response to different test types as well as over time (Brown et al., 2009) and prepubertal gilts showed a general reaction pattern across different non-social situations (Thodberg et al., 1999). In other situations, male and female growing pigs showed consistency in aggression and mounting behaviour (Clark and D’Eath, 2013) and at farrowing 14% of sows that savaged as gilts, savaged on the second parity, compared with only 0.8% of sows, which did not savage as gilts (Harris et al., 2003). Jensen et al. (1995), however, failed to find consistency in the undisturbed behaviour of piglets pre-weaning. Greater consistency in response to the tests used in the current study may have been found if the test order was not randomised and the gilts’ were habituated to the test arena beforehand, so that they were responding to the novelty of the startle object and human, rather than the arena. However, according to the properties outlined by Jensen (1995), the data in this study do not provide evidence of distinct coping strategies. In a critical evaluation of fear tests, Forkman et al. (2007) concluded that fear tests for pigs are not well validated as inter-test correlations were low for the various tests that have been used, which is supported in this study.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลที่ได้จากการทดสอบแต่ละคนแสดงให้เห็นว่าสุกรกับการทดสอบวัตถุตกใจครั้งแรกและสุกรที่มีการทดสอบการทำงานร่วมกันครั้งแรกของมนุษย์ประพฤติแตกต่างกันในการทดสอบก่อนการ pubertal แสดงให้เห็นว่าประสบการณ์ของการทดสอบก่อนหน้านี้จะมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมในการทดสอบที่ตามมา ในการศึกษาก่อนหน้านี้หมูที่มีความเสี่ยงอย่างสม่ำเสมอเพื่อมนุษย์ได้เร็วขึ้นที่จะเข้าใกล้วัตถุนวนิยายแม้ว่าสุกรที่มีความเสี่ยงอย่างสม่ำเสมอเพื่อวัตถุนิยายไม่ได้เร็วขึ้นที่จะเข้าใกล้มนุษย์เมื่อเทียบกับหนูที่ไม่เคยมีประสบการณ์ก่อนหน้าของทั้งติดต่อกับมนุษย์หรือวัตถุนวนิยาย (Hemsworth et al., 1996) สุกรมีความสัมพันธ์กับวัตถุนิยายอีกต่อไปในช่วงที่มีเสถียรภาพกลุ่มแรกการทดสอบวัตถุนวนิยายเมื่อเทียบกับที่เหลืออีกสองการทดสอบซึ่งไม่น่าแปลกใจที่ได้รับวัตถุนวนิยายที่แตกต่างกันสำหรับการทดสอบกลุ่มที่มีเสถียรภาพ เช่นเดียวกับในการศึกษาครั้งนี้มีการศึกษาก่อนหน้านี้ที่หมูได้รับการทดสอบพฤติกรรมหลายยังแสดงให้เห็นผลกระทบที่คุ้นเคยเช่นความล่าช้าในการติดต่อลดลงทดสอบที่ตามมา (สีน้ำตาล et al., 2009). ความมั่นคงในการทำงานบางคนก็แสดงให้เห็นระหว่างมนุษย์กับกลุ่มบุคคลและมีเสถียรภาพ การทดสอบการทำงานร่วมกัน นี้จะคล้ายกับการศึกษาก่อนหน้าที่ความสัมพันธ์ของเขาถูกพบระหว่างการทดสอบกับสิ่งเร้าที่คล้ายกัน (Janczak et al., 2003b อเรนซ์ et al., 1991 และ Spoolder et al., 1996) ในทางตรงกันข้ามการศึกษาของสุกรหมัดเด็ดพบความสม่ำเสมอในการตอบสนองต่อรูปแบบการทดสอบที่แตกต่างกันเช่นเดียวกับในช่วงเวลา (บราวน์ et al., 2009) และสุกร prepubertal แสดงให้เห็นว่ารูปแบบการเกิดปฏิกิริยาทั่วไปเจอสถานการณ์ที่ไม่ใช่ทางสังคมที่แตกต่างกัน (Thodberg et al., 1999 ) ในสถานการณ์อื่น ๆ ชายและหญิงแสดงให้เห็นสุกรความสม่ำเสมอในการรุกรานและพฤติกรรมการติดตั้ง (คลาร์กและ D'eath 2013) และคลอด 14% ของแม่สุกรที่ทำร้ายเป็นสุกร, ทำร้ายบนความเท่าเทียมกันที่สองเมื่อเทียบกับเพียง 0.8% ของแม่สุกร ซึ่งไม่ได้โหดเป็นสุกร (แฮร์ริส et al., 2003) เซ่น et al, (1995) แต่ยังไม่พบความสม่ำเสมอในพฤติกรรมที่ไม่ถูกรบกวนของลูกสุกรก่อนหย่านม ความสอดคล้องมากขึ้นในการตอบสนองต่อการทดสอบที่ใช้ในการศึกษาในปัจจุบันอาจจะได้รับพบว่าถ้าสั่งการทดสอบไม่ได้สุ่มและสุกรถูกเคยไปยังเวทีการทดสอบก่อนเพื่อให้พวกเขาได้รับการตอบสนองต่อความแปลกใหม่ของวัตถุตกใจและมนุษย์ มากกว่าที่เกิดเหตุ แต่ตามคุณสมบัติที่ระบุไว้โดยเซ่น (1995) ข้อมูลในการศึกษาครั้งนี้ไม่ได้ให้หลักฐานของการที่แตกต่างกันกลวิธีการเผชิญปัญหา ในการประเมินผลการทดสอบที่สำคัญของความกลัว Forkman et al, (2007) สรุปได้ว่าการทดสอบความกลัวสำหรับสุกรจะไม่ได้รับการตรวจสอบรวมทั้งความสัมพันธ์ระหว่างการทดสอบอยู่ในระดับต่ำสำหรับการทดสอบต่างๆที่จะนำมาใช้ซึ่งได้รับการสนับสนุนในการศึกษานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลจากการทดสอบพบว่าโดยบุคคลกับวัตถุทดสอบแรกตกใจโดยมีการทดสอบปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์แรกทำตัวแตกต่าง ในการทดสอบก่อนและทดสอบก่อนหน้านี้ ระบุว่า ประสบการณ์จะมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมในการทดสอบที่ตามมา ในการศึกษาก่อนหน้านี้ หมู กับ แสงปกติมนุษย์ได้เร็วเข้าใกล้วัตถุใหม่แม้ว่าสุกรกับการเปิดรับปกติวัตถุใหม่ไม่ได้วิธีการของมนุษย์ เมื่อเปรียบเทียบกับสุกรที่ไม่มีประสบการณ์ก่อนหน้านี้ของการติดต่อของมนุษย์หรือนวนิยายวัตถุ ( Hemsworth et al . , 1996 ) โดยติดต่อกับนวนิยายวัตถุอีกต่อไป ในช่วงแรกมีนวนิยายกลุ่มวัตถุทดสอบ เทียบกับอีก 2 แบบทดสอบซึ่งเป็นแปลกใจเลยที่ระบุว่าวัตถุใหม่แตกต่างกันการทดสอบกลุ่มมั่นคง ในการศึกษานี้เป็นการศึกษาที่สุกรได้รับการทดสอบพฤติกรรมหลายยังแสดงผลคุ้นเคยเป็นศักยภาพที่จะติดต่อลดลงด้วยการทดสอบภายหลัง ( สีน้ำตาล et al . , 2009 ) .

บางพฤติกรรมแสดงความสอดคล้องระหว่างแบบปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์แต่ละคน และมีกลุ่มนี้จะคล้ายคลึงกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่พบระหว่างการทดสอบความสัมพันธ์กับสิ่งเร้าที่คล้ายกัน ( janczak et al . , 2003b , Lawrence et al . , 1991 และ spoolder et al . , 1996 ) ในทางกลับกัน การศึกษาทำให้สุกรพบความสอดคล้องในการตอบสนองแบบทดสอบต่าง ๆ ตลอดจนกว่าเวลา ( สีน้ำตาล et al . ,2009 ) และไทยสุขภาพดีโดยแสดงปฏิกิริยาทั่วไปรูปแบบในสถานการณ์ทางสังคมไม่แตกต่างกัน ( thodberg et al . , 1999 ) ในสถานการณ์อื่น ๆ ของชายและหญิง สุกร มีความสอดคล้องในการรุกรานและยึดพฤติกรรม ( คลาร์กและ d'eath 2013 ) และที่โรงเรือน 14% ของแม่สุกรที่ข่มเหง เป็นสุกรสาวข่มเหงบนความเท่าเทียมกันที่สองเมื่อเทียบกับเพียง 0.8% ของแม่สุกรซึ่งไม่ได้ป่าเถื่อนเป็น 0.01 ( แฮร์ริส et al . , 2003 ) เจนเซ่น et al . ( 1995 ) , แต่ล้มเหลวที่จะพบความสอดคล้องในการคงสภาพของลูกสุกรก่อนหย่านม ความสอดคล้องมากขึ้นในการตอบสนองต่อการทดสอบที่ใช้ใน การศึกษาในปัจจุบัน อาจได้พบ ถ้าการทดสอบเพื่อไม่ที่สามารถและโดย ' habituated เพื่อทดสอบสนามก่อนเพื่อให้พวกเขาตอบสนองความแปลกใหม่ของสะดุ้งวัตถุและมนุษย์ มากกว่าเวที อย่างไรก็ตาม ตามคุณสมบัติที่ระบุไว้โดยเจนเซ่น ( 1995 ) , ข้อมูลในการศึกษานี้มีหลักฐานชัดเจนเผชิญ . ในการประเมินผลการทดสอบของความกลัว forkman et al .( 2550 ) สรุปได้ว่าการทดสอบกลัวหมูไม่ดี ) เป็นอินเตอร์ทดสอบสหสัมพันธ์ต่ำสำหรับการทดสอบต่างๆ ที่ใช้ ซึ่งได้รับการสนับสนุนในการศึกษานี้