Surface wettability is governed by

Surface wettability is governed by both the chemical composition and the geometric structure. In nature, the unusual superhydrophobicity of lotus leaves, with static water contact angles larger than 150◦ and sliding angles less than 10◦, is known to originate from the combination of micro- and nano-scale hierarchical structures and low surface energy materials on the surface [5]. For fabric surfaces, they have
the natural micrometer-scale roughness coming from the fibers
themselves and the woven structure. Inspired by lotus leaves,
researchers have aimed to generate secondary nano-scale structures
by incorporating carbon nanotubes [6,7], gold particles [8],
silica particles [9–18], ZnO nanorods [19], or copper crystallites [20]
onto the micrometer-scale fibers to fabricate superhydrophobic
fabrics. Among them, however, contact angle hysteresis (defined
as the difference between the advancing and the receding contact
angles) was rarely mentioned [7,20], and some works have considered
superhydrophobic fabrics purely on the basis of the criterion
of static contact angle larger than 150◦, which is not sufficient to
guarantee a low sliding angle for self-cleaning behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปียกที่ผิวจะถูกควบคุม โดยองค์ประกอบทางเคมีและโครงสร้างทางเรขาคณิต ในธรรมชาติ ใบ superhydrophobicity ปกติของโลตัส มีมุมสัมผัสของน้ำคงมากกว่า 150◦ และเลื่อนมุม น้อยกว่า 10◦ เป็นที่รู้จักมาจากการรวมกันของโครงสร้างแบบลำดับชั้นระดับไมโคร และนาโนและวัสดุพลังงานผิวต่ำบนพื้นผิว [5] สำหรับพื้นผิวผ้า พวกเขามีความหยาบของไมโครมิเตอร์สเกลธรรมชาติที่มาจากเส้นใยตนเองและโครงสร้างการทอ แรงบันดาลใจใบบัวนักวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างโครงสร้างระดับนาโนรองโดยผสมผสานอนุภาคคาร์บอน nanotubes 6 [7], ทอง [8],อนุภาคซิลิกา [9-18], ZnO nanorods [19], หรือทองแดง crystallites [20]ลงบนเส้นใยไมโครมิเตอร์สเกลเพื่อสาน superhydrophobicผ้า ในหมู่พวกเขา อย่างไรก็ตาม ติดต่อส่วนมุม (ที่กำหนดไว้เป็นความแตกต่างระหว่างความก้าวหน้าการติดต่อร่นมุม) คือไม่ค่อยกล่าวถึง [7,20], และบางงานได้พิจารณาผ้า superhydrophobic โดยใช้เกณฑ์มุมสัมผัสคงใหญ่กว่า 150◦ ซึ่งไม่เพียงพอที่จะรับประกันมุมเลื่อนต่ำสำหรับลักษณะการทำงานระบบทำความสะอาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปียกพื้นผิวถูกควบคุมโดยทั้งสององค์ประกอบทางเคมีและโครงสร้างทางเรขาคณิต ในธรรมชาติ superhydrophobicity ผิดปกติของใบบัวกับผู้ติดต่อน้ำคงมุมขนาดใหญ่กว่า150◦และเลื่อนมุมน้อยกว่า10◦เป็นที่รู้จักกันว่าเกิดจากการรวมกันของไมโครและระดับนาโนโครงสร้างลำดับชั้นและวัสดุพื้นผิวพลังงานต่ำในการ พื้นผิว [5] สำหรับพื้นผิวผ้า, พวกเขามี
ความขรุขระธรรมชาติระดับไมโครเมตรมาจากเส้นใย
ตัวเองและโครงสร้างทอ แรงบันดาลใจจากใบบัว
นักวิจัยได้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างรองโครงสร้างระดับนาโน
โดยผสมผสานท่อนาโนคาร์บอน [6,7] อนุภาคทอง [8],
อนุภาคซิลิกา [9-18] แท่งนาโนซิงค์ออกไซด์ [19] หรือ crystallites ทองแดง [20 ]
ลงบนเส้นใยระดับไมโครเมตรเพื่อสาน superhydrophobic
ผ้า ในหมู่พวกเขา แต่ hysteresis มุมสัมผัส (ตามที่กำหนด
เป็นความแตกต่างระหว่างความก้าวหน้าและถอยติดต่อที่
มุม) ไม่ค่อยได้กล่าวถึง [7,20] และผลงานบางส่วนได้มีการพิจารณา
ผ้า superhydrophobic หมดจดบนพื้นฐานของเกณฑ์ที่
ของมุมสัมผัสแบบคงที่มีขนาดใหญ่ กว่า150◦ซึ่งไม่เพียงพอที่จะ
รับประกันมุมเลื่อนต่ำสำหรับพฤติกรรมการทำความสะอาดด้วยตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทดสอบพื้นผิวที่ถูกควบคุม โดยทั้งองค์ประกอบทางเคมีและโครงสร้างทางเรขาคณิต . ในธรรมชาติ superhydrophobicity ผิดปกติของบัวกับมุมน้ำติดต่อคงที่ขนาดใหญ่กว่า 150 ◦และเลื่อนมุมน้อยกว่า 10 ◦เป็นที่รู้จักกันมาจากการรวมกันของไมโครและนาโนสเกลลำดับชั้นโครงสร้างและวัสดุพื้นผิวพลังงานต่ำบนพื้นผิว [ 5 ] สำหรับพื้นผิวผ้า พวกเขามีไมโครมิเตอร์สเกลที่มาจากธรรมชาติที่ผิวเส้นใยตัวเอง และผ้าทอโครงสร้าง แรงบันดาลใจจากบัวใบนักวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างโครงสร้างนาโนแบบทุติยภูมิโดยผสมผสานท่อนาโนคาร์บอน [ 6 , 7 ] , ทองอนุภาค [ 8 ]ซิลิกา [ 9 – 18 ] , [ 19 ] nanorods ซิงค์ออกไซด์ หรือทองแดง crystallites [ 20 ]ไมโครมิเตอร์สเกลบนเส้นใย เพื่อสาน ซูเปอร์ไฮโดรโฟบิกผ้า ในหมู่พวกเขา , อย่างไรก็ตาม , การวิเคราะห์มุมสัมผัส ( กำหนดเป็นความแตกต่างระหว่างก้าวหน้าและลดลงติดต่อมุม ) ถูกกล่าวถึงน้อยมาก [ 7,20 ] และบางงานได้พิจารณาเนื้อผ้าซูเปอร์ไฮโดรโฟบิกหมดจดบนพื้นฐานของเกณฑ์มุมของการติดต่อคงที่ขนาดใหญ่กว่า 150 ◦ซึ่งไม่เพียงพอที่จะรับประกันต่ำเลื่อนมุมเพื่อความสะอาด - พฤติกรรม